Een Thaise versie van “A perfect duet”
Al vrij lang ben ik op Facebook een volger van Postmodern Jukebox, een heel leuk medium, waarin veel oudere songs door artiesten in een nieuw jasje worden gestoken. Een cover noemt men dat, geloof ik. Ik ben geen muziekkenner, maar er zitten af en toe heel bijzondere uitvoeringen tussen, waar ik erg van kan genieten.
A perfect duet
Eén zo’n liedje, waarvan de melodie mij al maandenlang regelmatig door het hoofd swingt, is “A perfect duet”. Ik heb begrepen, dat het origineel gezongen werd door Ed Sheeran & Beyoncé, maar in de versie van Postmodern Jukebox wordt het gezongen door twee Amerikaanse zangers, Mario Jose en India Carney. Ik vind het een prachtige uitvoering en als u de video bekijkt, let ook op de ongedurige, zeg maar geile, dame rechts in beeld. Een mooie act!
De Beste Zangers
In Nederland heeft u het televisieprogramma “De beste zangers” kunnen zien, waarvan ik ook wel een deel via YouTube heb bekeken. In één van die uitzendingen zingen Maria Fiselier en Alain Clark het lied, maar dan als een cover van de uitvoering van Ed Sheeran en Andrea Bocelli. Het heet dan “A perfect symphony” en het verschil is, dat Andrea de Italiaanse versie zingt en dus doet Maria dat ook. Maria Fiselier is een in mijn ogen een uitstekende operazangeres, maar “iets moderns” is bij haar ook in goede handen. Kijk na onderstaande video ook naar
haar versie van “Lose yourself”, een cover van Eminem, geweldig!
De Thaise versie
Om te rechtvaardigen, dat dit verhaal over “A perfect duet” op Thailandblog.nl kon worden gezet, zocht ik een Thaise versie. Ik vond die in de uitvoering van Tong Vitdivat & Marshall Brosis, zie uitvoering hieronder. Onder de video op YouTube staat ook de tekst van het lied, in het Engels en Thai. Ik heb nog geprobeerd meer informatie over deze twee zangers te verzamelen, maar helaas. Er staan nog wel enkele video’s op YouTube, maar Wikipedia heeft ze nog niet een eigen pagina waardig gevonden. Misschien zijn er bloglezers, die ons iets meer kunnen vertellen.
Tenslotte
Drie versies van een en hetzelfde lied, ik kan er niet genoeg van krijgen. Ik laat ze nu regelmatig alle drie door de huiskamer schallen, maar de mooiste blijft voor mij toch de Amerikaanse versie. Wat vindt u?
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
- Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Ik ga absoluut voor de Thaise versie, uitgevoerd door het duo The BroSis, ze hebben wel een Facebook account https://www.facebook.com/thebrosisband/
De naam van de dame is Marshall Vichariya.
Fantastisch! Dankjewel voor deze links. Music can change the world.
Inderdaad Gringo. De Amerikaanse versie is de mooiste.
Is het niet nieuwe nummers die in een oud jasje worden gestoken??
Ik vind het heel leuk dat Maria Fiselier in Thailand – in ieder geval bij Gringo – ook bekend is en inderdaad ze sloeg zich er glansrijk doorheen. de anderen ook heel goed, maar deze heeft toch mijn voorkeur.