Er was eens een arme Khamu-man en hij had honger. Heel erg veel honger. Hij zat zonder centen. Die dag stopte hij bij het huis van een rijke vrouw. Groette haar innemend en vroeg ‘Heb je alsjeblieft wat te eten voor mij?’
En zij: ‘Waarom zou ik? Ik geef je helemaal niks. Je zult het moeten kopen. En als je er niet voor betaalt waarom verwacht je dan wat te eten van mij?’ ‘Okay. Dan vertel ik je het verhaal van het Gouden Lotus Vrouwtje.’
‘Is dat een leuk verhaal?’ ‘Leuk? Echt, zoiets heb je nog nooit gehoord.’ ‘Goed, kom maar op dan.’ ‘O nee, eerst iets te eten. Op een lege maag kan ik geen verhalen vertellen!’ zei hij. En de mevrouw maakte wat te eten voor hem, zelfs kippensoep! Hij slurpte het gretig naar binnen! Toen pakte hij zijn spulletjes bij elkaar.
‘Pardon? Waar ga je heen? Je hebt het verhaal nog niet verteld!’ ‘Momentje, laat me eerst mijn spullen pakken.’ En daarna kwam het verhaal. ‘Op een mooie dag liepen het Gouden Lotus Vrouwtje en Prins Suwat door het bos. Toen kwamen ze een brahmaan tegen en die schoot ze dood.’
‘En toen?’ ‘Nou, ze gingen dood. Dat is alles.’ ‘Nee, dat is niet alles, toch?’ ‘Jawel! Als mensen dood zijn, dan zijn ze dood. Zo dood dat ze nergens meer heen gaan. En daar stopt het mee.’ ‘Barst nou! Je hebt me voor de gek gehouden, nietwaar?’
Ja, hij kreeg wat te eten door mensen voor de gek te houden. Maar hij had wel gelijk, toch? Als mensen dood zijn dan zijn ze dood en stopt het verhaal!
Bron:
Titillating tales from Northern Thailand. White Lotus Books, Thailand. Engelse titel ‘A story about fate’. Vertaald en bewerkt door Erik Kuijpers. De auteur is Viggo Brun (1943); zie voor meer toelichting: https://www.thailandblog.nl/cultuur/twee-verliefde-schedels-uit-prikkelende-verhalen-uit-noord-thailand-nr-1/
De Khamu is een stam die leeft in het noorden van Laos (500.000 tot 700.000 mensen) en in Vietnam (70.000-100.000). Voorts wonen er groepen in China, Myanmar en Thailand.
(*) Een brahmaan is een priester en die behoort tot de hoogste Indiase kastes. Het verhaal van het Gouden Lotus Vrouwtje en ene Prins Suwat is niet teruggevonden…
Over deze blogger
- Bouwjaar 1946. Kreeg de bijnaam 'Lopende belastingalmanak' en heeft 36 jaar in dat vak gewerkt. Op zijn 55e naar Thailand verhuisd. Invaliditeit dwong hem van zijn gezin in Nongkhai naar huisje met thuiszorg en scootmobiel in Súdwest-Fryslân.
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur21 januari 2025De prinses die weigert met een man te praten. Uit: Fabels en legendes uit Thailand. Nr 10 deel 3 van 5.
- Cultuur13 januari 2025De prinses die weigert met een man te praten. Uit: Fabels en legendes uit Thailand. Nr 10 deel 2 van 5.
- Cultuur5 januari 2025De prinses die weigert met een man te praten. Uit: Fabels en legendes uit Thailand. Nr 10 deel 1 van 5.
- Belasting Nederland23 december 2024Belastingen: De weg naar de reductie uit art 23 lid 6