Ben jij een echte Farang?
Iemand met een blanke huid, of hij/zij nu een toerist is of hier in Thailand woont, wordt een farang genoemd. Waar het woord precies vandaan komt, laten we maar even in het midden, maar je kunt wel onderscheid maken in een beginnende farang en een doorgewinterde.
Met een knipoog naar cultuurverschillen mag je jezelf een geroutineerde farang noemen, die behoorlijk geïntegreerd is in de Thaise samenleving als het merendeel van de volgende opmerkingen op jou van toepassing is:
– je maakt een lichte buiging als je oudere Thais tegenkomt;
– je hebt voornamelijk Thaise muziek in je iPod;
– je kunt de koppen en het nieuws in Thairath in hoofdlijnen volgen;
– je gaat met Thaise vrienden naar een restaurant en daarna naar een karaoke bar;
– je drinkt Black Label met veel ijs en sodawater;
– je vindt vier personen op een motorbike niet “sensationeel”;
– je eet rijstsoep als ontbijt en geen cornflakes;
– je vindt luidsprekende mensen op zijn minst “onbeschaafd”;
– je noemt, zonder daar over na te denken, de hoofdstad Krung Thep;
– je loopt nooit meer dan 500 meter als het niet echt noodzakelijk is;
– je vindt een tukje op het werk prima, zeker als er even niets te doen valt;
– je vraagt geluksgetallen voor de loterij aan anderen;
– je vindt het normaal om Som Tam zo kruidig te eten, dat de tranen in je ogen springen;
– je doucht minsten twee keer per dag;
– je draagt nooit een korte broek in een restaurant;
– je glimlacht enigszins beschaamd bij het zien van een vrouw, die topless ligt te zonnen;
– je komt een enkele keer aan het strand, maar dan wel in de schaduw;
–
– je draagt een shirt met lange mouwen, zelfs bij 36 graden Celsius;
– je verzamelt Boeddha amuletten in plaats van postzegels;
– je kent de namen van alle 76 provincies in Thailand;
– je vindt buffel- en hanengevechten interessanter dan voetbal;
– je glimlacht altijd, zelfs als je boos bent;
– je vindt het normaal op de grond te zitten en niet op een stoel;
– je denkt meteen aan eten als je een kip of een kikker ziet.
Het zijn 24 stellingen, waaraan je al dan niet kunt voldoen. Zeg je op alle 24: “ja, dat klopt”, dan kun je gerust de Thaise nationaliteit aanvragen en staat dan hoog verheven boven een Farang. Bij een score van 15 to 23 kun je jezelf ook al als een halve Thais beschouwen.
Als je maar 5 tot 14 keer ja zegt, moet je nog veel leren, maar je weet tenminste al iets. Onder de 5 ben je een vooralsnog hopeloos geval: of je komt net kijken als een toerist of je wilt gewoon een Europeaan (Nederlander of Belg) blijven, die toevallig gekozen heeft voor Thailand als nieuw woonland.
En ik? Helaas, ik moest vaststellen, dat ik tot de laatste categorie behoor.
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Vijf….of vier en een half.
Ik ga, gekleed in hemd en lange broek, samen met Thaise vrienden naar een restaurant, maar niet naar een karaoke bar. Het is ooit gebeurd, maar dat is echt een zeldzaamheid.
De douche wordt minstens twee maal per dag gebruikt. Ik transpireer hier ook extreem in vergelijking met België.
Vijf dagen per week is ’t onbijt een rijstvariant (meestal soep, maar ook gerechtjes). De overige dagen staan er spek met eieren en toastbrood op ’t ochtendmenu. Géén cornflakes.
De hoofdstad noem ik zowel Bangkok als Krung Thep.
Verder behelp ik mij in in koeter- Thais, maar iedereen begrijpt wat ik wil zeggen. Ik slaag er ook in om enkele dialect woordjes te gebruiken waardoor de conversatie plots veel gemoedelijker wordt.
Het is een kwestie van aanpassen, of beter gezegd van willen aanpassen. Maar uiteraard niet tot in ’t absurde. Ik heb helemaal geen intentie om als pseudo-Thai door ’t leven te gaan. Schertsend zegt mijn eega soms dat ik mij voor 1 % Thai mag beschouwen.
Lang geleden ( nu ja, zo’n 12 jaar) vond ik het vervelend wanneer ik in Isaan aangesproken werd als : “YOU”!!!…of “Farang”!!!…Inmiddels ben ik er fier op Farang te zijn…”FALANG”!!!…
12 van de 24 zijn op mij van toepassing , ik draag nooit shorts en meestal een hemd met lange mouwen, uiteraard maak ik een lichte buiging voor een ouder Thai, de laatste jaren wat minder omdat ik meestal zelf de oudere ben 555555,
Je kunt nog zoveel overnemen van de Thai,voor hun blijf je altijd een Farang. Zelfs al spreek je Thais,zijn er altijd nog die je in hun gebroken Engels antwoorden,al is het alleen maar dat ze anderen uit hun omgeving bewijzen willen dat ze Engels kunnen. Of je nu een lange broek draagt,of twee keer per dag douchen gaat, en liever in de schaduw zit,als in de zon enz,geeft je hooguit een gevoel een beetje Thai te zijn,als je erg veel wishky gedronken hebt. Alleen de volgende morgen als je weer nuchter bent,krijg je meteen weer het gevoel dat je voor de Thai altijd een exoot blijft,die Farang heet.
Deze benaming kan op de markt weleens tot gegniffel leiden, in een huiselijke situatie aan den lijve ondervonden. In Thailand heet de guava vrucht namelijk ook farang, en als een farang de vrucht na de aankoop als een appel “oppoetst” en ter plekke opeet, dan onstaat er een scene van een farang, die een farang opeet.
Voor een iets bredere uitleg van het woord farang, het gebruik in Thailand en wat gerelateerde zaken, hierbij een artikel;
https://www.into-asia.com/thai_language/farang.php
Dirk
Ik kom op 14, maar voel mij volledig een altijd beginnende Farang hier. Zou het eerlijk gezegd ook niet anders willen, East is East and West is West and never the twain shall meet, zei Kipling al, en dat is tot op heden nog niet anders. Een in Thailand geboren farang maakt mischien nog een kansje, als hij met veel doorzettingsvermogen zijn hele leven de vooroordelen van de Thai weet te accepteren t.a.v. iedereen die “anders” is.
Daarnaast is ons beeld van “zelf” natuurlijk een heel andere dan dat van de Thai, die zich pas sanoek voelt als hij in gezelschap is.
Ik ook met een vier , ik ben een Belg en geen Thai , ik heb het hier naar men zin bij mensen die anders zijn dan ik .
Nooit is het men bedoeling geweest hetzelfde te worden als zij , dat kan ook niet , men heeft hier enig respect voor de Farang en ik weet het vooral voor men portemonnee , toch zijn het lieve en vriendelijke mensen.
Marc
Raar… Ik heb zonet het artikel en de reakties (in vogelvlucht) gelezen.
Het verwondert mij, dat niemand verwijst naar de herkomst van het woord ‘farang’…
Heel eenvoudig: het is de Thaise uitspraak van het Engelse woord foreign, of gewoon: buitenlander.
En buitenlanders wijken in gedrag en houding nu eenmaal af van Thai.
Wij spreken hier toch ook over buitenlanders?
Farang is een verbastering van het perzische woord ‘feringgi’. Dit woord werd gebruikt door de eerste westerse buitenlanders (Persen) die zich ongeveer 400-500 jaar geleden in Thailand vestigden en om te beschrijven de eerste blanke europeanen (portugezen en nederlanders) die later op bezoek kwamen in Thailand (meestal Ayuthya). Het woord ‘feringgi’ kwam uiteindelijk tot het tegenwoordige ‘farang’.
Perzie is nu Iran.
Trouwens: in Maleisië op Penang heb je een stuk strand dat Batu Ferrenghi heet. Het maakt deel uit van Georgetown. Hier staat een hele uitleg op Wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/Batu_Ferringhi
Interessant! Ik dacht ook dat het woord Farang een verbastering was van het woord ‘foreigner’. Alhoewel niet direct afgeleid van Farangset (Frans) blijkt er uiteindelijk toch een link te zijn met Frankrijk aangezien de woorden Firangi/Feringi weer gebaseerd zijn op het oude woord Frank, te weten de oude middeleeuwse Franken.
Zie etymologie op: https://en.wiktionary.org/wiki/firangi
Klopt niet helemaal…
Herkomst
Het woord is zeer waarschijnlijk afkomstig van farangset, wat de Thaise uitspraak is van Français, het Franse woord voor ‘Frans’ of ‘Fransman’. Frankrijk was het eerste land dat culturele banden aanknoopte met Thailand in de 17e eeuw. Voor de Thais uit die tijd waren ‘blanke’ en ‘Fransman’ dus hetzelfde.
Waren het niet frans sprekende Belgen?
Ik ben een farang, macamba, belanda. Aan de telefoon krijg ik de vraag of ik uit Indonesië kom. In Brabant kreeg ik de vraag of uit de randstad kwam. Ik ben maar gewoon een indo. die nooit echt iets anders zal worden en dat ook niet wil.
Je bent pas een farang als je in de isaan woont en niet in Pattaya daar ben je nog steeds een verdwaalde Toerist 55555 op zoek naar happy hour of happy ending??
Ja in de isaan tussen de Thai wonen en goede buren Thai en vrienden Thai en regelmatig een uitje met thaise vrienden of Familie dan ben je een echte FARANG.
Ik voldoet aan alle vragen behalve dat black label drank nee dat krijg ik niet door mijn keel 55555.
VR.GR UIT DE ISAAN CASPAR
soms, niet voornamelijk, nee, nee, ja, ja, nee, ja, ja, nee, ja, nee, nee, ja, nee, nee, ja, nee, nee, nee, nee, nee, nee, ja en nee
Dus wat heb ik? 8 maal ja, een soms geldt dat ook voor ja?
Maar ik ben het er niet mee eens dat ik nog veel moet leren, alleen omdat ik slechts 8 maal ja gezegd heb. Wat valt er te leren als je buffel en hanengevechten niet interessant vindt? Ok, ja ik vind het interessanter dan voetbal, want daar vind ik nou werkelijk niks aan. Lange mouwen – moet ik dat leren? – Boeddha amuletten? Ja leuk, maar ook dat hoef ik niet te leren. Ik verzamel ook geen postzegels. Korte broek in restaurant? Ik draag altijd een korte broek. Ook dat hoef ik niet te leren. Ik kan een lange broek dragen, zie echter het nut niet. Som Tam kruidig eten? Ook iets voor je geest? Ook hier… ik houd van pittig, maar niet per sé zo dat de tranen komen. Hoewel ik van de week wel zo pittig at dat ik traande. Geluksgetallen? Nee, is voor mijn vrouw.
Ik weet dat het grappig bedoeld is, maar om heel eerlijk te zijn, zie ik geen voordelen in al die gewoontes die “typisch Thai” zijn. Daarmee ben ik niet opgegroeid en zie ook niet de noodzaak in om ook zo te zijn.
Maar je kunt ook typisch Nederlandse kenmerken opnoemen… geloof maar dat ik daar ook slecht scoor.
Ik mis in het rijtje ‘typisch Thais’ de gewoonte om ijs in bier te doen .
Voor de echte liefhebbers een vloek
Dat is het enige bier dat ik drink…Chang in een volle beker ijs….
Ja..na 16 j verblijf in Thailand ben ik een halve Thai en half Belg.Het Thaise volkslied neuriet ik helemaal mee.Ik volg dagelijks thaise zangwedstrijden op tv..volg ook het thaise nieuws.Bezoek mensen in het binnenland..die alleen thais spreken.Reis heel Thailand rond…eet thaifood…enz.Ik voel mij hier werkelijk thuis.Ga hier naar de tandarts..koop mijn brillen..ga naar massagesalons.
Wat ik niet doe is in de bars gaan hangen..ga liever naar een film kijken of naar een gitaarconcert.Ben ik ne een farang???
Ik hoef niet zo moeilijk te doen met een lijst.
Veel klein grut in het dorp roept “farang” naar me als ze me zien lopen.
Dus ik ken mijn plaats.
Helaas ik zal nooit de taal leren, want ik lijk wat dat betreft wel toon-doof.
Ookminder dan 500 meter lopen doe ik niet. Integendeel Ikloop dagelijks meer dan 4.000 passen.Nordic walking als therapie, om mijn conditie op peil te houden. En dat hoop ik nog jaren vol t e houfen, 5 punten slechts.
een farang ben je……… een Thai wordt je NOOIT.