Een avond op de ambassade

De Nederlandse ambassade ligt aan Wireless Road in Bangkok als een juweel ingeklemd tussen de residentie en de kanselarij van de Amerikanen. Met recht als een juweel, want dat is het. Een mooie villa in een prachtige tuin met vijver, voorheen de woning van een Thaise prins en sinds enkele jaren de residentie van ons ambassadeursechtpaar, de heer en mevrouw Boer.

Op Thailandblog verscheen enkele dagen geleden een sympathiek interview met de ambassadeur, waarin met name ook de artistieke kanten van het echtpaar duidelijk naar voren komen.  Op donderdag 20 februari mocht ik op de ambassade een bijzondere avond beleven: een gezelschap van diplomaten en muziekliefhebbers was door hen uitgenodigd in de grote salon een pianorecital bij te wonen door Regina Albrink.

Dat liet ik me natuurlijk geen twee keer vragen en zo bevond ik mij die avond in deze oase van rust in Bangkok, ruim op tijd zodat ik op het terras aan de rand van de vijver uitgebreid kon genieten van de voorpret. Het was nog even de vraag of alle genodigden wel zouden komen en zich niet zouden laten afschrikken door de verwachte verkeershinder vanwege de politieke onrust, maar dat viel reuze mee. Tegen 19.00 uur werd het buffet alle eer aangedaan door het zeer gevarieerde en geanimeerde gezelschap en ietwat vertraagd kon de ambassadeur daarna het recital aankondigen.

Regina begon met een drietal in karakter zeer verschillende sonates van Scarlatti, gevolgd door een zangerig (uiteraard!) impromptu van Schubert. Het publiek reageerde enthousiast op haar spel en was gul met applaus. Van Chopin speelde zij daarna de militaire polonaise (reminiscentie aan Polen), de regendruppelprelude, ontstaan tijdens zijn verblijf met George Sand op Mallorca, en de etude in C, waarin je het machtige golven van de oceaan kunt horen. Voor het laatste nummer moest zij zich even omkleden want daar hoorde een diepblauwe outfit bij: de Rhapsody in Blue van Gershwin. Ook hiermee maakte zij veel geestdrift los bij het auditorium, dat haar nog een toegift afdwong (een mazurka van Chopin).

Daarna bleven we nog lang napraten in allerlei subgroepjes, over muziek en van alles, en we eindigden weer aan de rand van de vijver, in een klein gezelschap, dat tenslotte afscheid nam van het ambassadeursechtpaar, dankbaar voor deze heerlijke muzikale avond op dit mooie stukje Nederland in Thailand.