Het is volbracht…..
De hoteltuin waarin ik mijn ‘30 minuten buiten’ kon doorbrengen. Met stevig doorstappen heb je dan toch 3 km te pakken……
Als je, zoals ik in een ver verleden, een ‘School met de Bijbel’ hebt gevolgd en in een gezin bent opgegroeid waarin vader elke zondag, na het middagmaal, een stuk uit dat grote boek voorlas, zul je de bovenstaande uitspraak vast herkennen.
Niet dat ik het daar verder over ga hebben; ik gebruik die term hier niet in een Bijbelse context, maar om aan te geven dat mijn quarantaine er opzit. Volgens Van Dale staat ‘volbrengen’ voor ‘iets moeilijks tot een goed einde brengen’, maar of je de verplichte quarantaine ook werkelijk als moeilijk ervaart is natuurlijk heel persoonlijk.
Vond ik het moeilijk? Nee, niet echt ‘moeilijk’, maar ik kan me goed voorstellen dat velen het wèl zo ervaren. Je moet je er natuurlijk mentaal op in kunnen stellen dat je ruim 2 weken in vrijwel totale isolatie zit. Natuurlijk zijn er de contactmogelijkheden die het internet te bieden heeft maar dat maakt het – tenzij je al een kluizenaarsleven leidde – maar voor een klein deel goed.
De enige mensen die ik in deze periode van minder dan 10 meter afstand heb gezien zijn de verpleegsters die de beide Covid testen afnamen, en de man die me naar m’n ’30 minuten wandelen’-plek in de tuin begeleidde. Ze zijn volledig in beschermend plastic verpakt, alleen de ogen zijn zichtbaar. Enig menselijk/sociaal contact is dus vrijwel onmogelijk.
Veruit de meeste communicatie met het hotel – zoals je menukeuzes, bestellingen, het 2x daags doorgeven van je lichaamstemperatuur, het boeken van een tijdslot (vanaf dag 7) om even naar buiten te kunnen – verloopt via een LINE app, maar als je persé een menselijke stem wilt horen kun je ook de receptie bellen. Degenen die je aan de lijn krijgt zijn vriendelijk en behulpzaam, en spreken goed Engels.
Onder toezicht op weg naar de tuin…..
Het is belangrijk om bezig te zijn/blijven tijdens die isolatie, om iets te doen dat je leuk/interessant vindt, wat dat dan ook mag zijn. Lig je alleen maar op je bed naar het plafond te staren en te wachten tot het voorbij is, dan gaat de tijd wel héél langzaam.
Ik heb me niet echt verveeld gedurende deze weken, en ben gelukkig fysiek en mentaal fit gebleven. Wel kreeg ik halverwege wat slaapproblemen. Waar ik aanvankelijk lang en goed sliep, duurde het naarmate de tijd vorderde steeds langer voor ik in slaap viel en werd ik ook steeds vroeger wakker, met uiteindelijk soms maar 3 of 4 uur slaap per nacht. Zal wel met de immobiliteit en tekort aan fysieke activiteit te maken hebben. Ik voelde me er verder niet slecht bij, dus ik maakte me er ook maar geen zorgen over.
Als het even kan, laat je dan bij de keuze voor een ASQ-hotel – het zijn er intussen méér dan 120 – niet alleen leiden door de (laagste) prijs. Zet voor jezelf eerst eens op een rijtje wat belangrijk voor je is om die quarantaineperiode goed door te komen. Vloeroppervlak, ramen (kunnen ze open?), de aanwezigheid van een balkon (en is het toegankelijk?), maaltijdopties/culinaire aspecten, wel of niet een magnetron op de kamer, wil je een ligbad: enfin, vul zelf maar aan.
Op een tweetal Facebook-groepen vind je heel veel informatie en wordt er een groot aantal ervaringen van quarantaine-gangers gedeeld: ‘ASQ in Thailand’ (7.400 leden) en ‘Thailand ASQ Hotels’, met 13.600 leden. Ik volg beide groepen al langere tijd en ze zijn, zoals ik zei, heel informatief. Wat te denken van het verhaal van de man die een suite boekte vanwege de ruimte, maar er bij binnenkomst achter kwam dat er, naast een bed, in die grote ruimte eigenlijk geen meubilair meer aanwezig was. Dik twee weken op de rand van je bed zitten, dan? Of bedelen om een stoel?
Hetzelfde hotel heeft in het aangeboden pakket staan dat je 15% korting op roomservice krijgt, maar na aankomst blijkt dat men helemaal geen roomservice heeft. Of een hotel dat nadrukkelijk vermeldt dat alle kamers een balkon hebben, maar je pas bij aankomst mededeelt dat die balkons afgesloten zijn of dat je er pas vanaf de 7e dag op mag.
Enig speurwerk vooraf is dus beslist geen verspilde tijd!
Dit was voor mij een comfortabele plek
Maar goed, voor mij zit het erop, hier in het Chorcher hotel. Zoals ik al eerder schreef had ik voldoende ruimte en comfort om de ‘pijn’ van het geïsoleerd zijn te verzachten. Het feit dat ik een balkon had en er aan twee kanten ramen open konden gaf al een beetje een ‘buiten’-gevoel, ook binnen. Wat daarbij ook hielp was dat je hier 40 – 50 km van hartje Bangkok zit waardoor de buitenlucht ook veel schoner is. De airco heeft in de voorbije weken niet meer dan een uurtje of vijf, zes gedraaid. Nooit overdag, want alles stond dan gewoon open, maar soms in de avond, kort voor ik naar bed ging.
Ik kan niet anders zeggen dan dat het voor mij persoonlijk een uitstekende plek was voor deze quarantaine. De 45.000 baht die ik voor mijn 5×8 meter ‘junior suite’ heb betaald – de prijzen van de andere kamers liggen, als ik het goed heb, bij 32.000 en 37.000 baht – was absoluut goed besteed. Sterker nog: mocht ik door omstandigheden – de toekomst is immers nogal ongewis – bij een volgende binnenkomst wéér in quarantaine moeten, dan kies ik zonder enige aarzeling ditzelfde hotel.
Gisteren kreeg ik aan het eind van de middag de uitslag van de 2e Covid-19 test, en ook die viel gelukkig negatief uit. Je zou denken dat je dan weg kunt maar dan moet je toch nog 2 nachten blijven. Daarover zal vast wel zijn nagedacht, maar ik heb geen idee wat de argumenten hiervoor zouden kunnen zijn. Meer dan nog 2x je temperatuur melden gebeurt er immers niet op die laatste dag.
Overigens heb ik ‘m nog wel even geknepen bij het nieuws over de Covid-19 uitbraak in een nabije provincie. Ik haalde opgelucht adem toen de regering aankondigde dat er geen verdere lockdowns of reisbeperkingen zouden komen. Je moet er niet aan denken dat je vrijgelaten wordt uit quarantaine maar vervolgens niet naar je bestemming kunt, of, nog erger, je in je provincie van bestemming wéér in quarantaine moet. Maar het blijft onvoorspelbaar, gelet op de geluiden uit Bangkok, dus 100% gerust ben ik er nog niet op.
Het Chorcher hotelcomplex in Samut Prakan vanuit de lucht. Foto ter beschikking gesteld door bloglezer Ferdinand (zie voetnoot) die direct na zijn ‘vrijlating’, héél vroeg in de morgen, zijn drone met camera de lucht instuurde.
Deze laatste dag benut ik voor het weer inpakken van de koffers en het schrijven van dit stukje. Volgende bijdragen aan dit blog zullen uit de mooie provincie Chiang Rai komen, vermoedelijk merendeels gezien vanuit het zadel van mijn MTB. Ik ben benieuwd of ik die 10.500 fietskilometers van 2020 ga evenaren!
Ik wens alle lezers een goed en gezond 2021. Vergeet vooral niet de onderstaande Thaise versie van ‘Carpe Diem’ ofwel ‘pluk de dag’:
Letterlijk vertaald uit het Thais: ‘vandaag hebben we géén twee keer’.
Voetnoot:
De maker van de dronefoto, Ferdinand, beschreef zijn ervaringen onlangs hier:
https://www.thailandblog.nl/lezers-inzending/lezersinzending-terug-naar-thailand/
Voorafgaande artikelen in deze serie:
www.thailandblog.nl/reizen/inreisvoorwaarden-covid-19/alternative-state-quarantine-asq-waar/
www.thailandblog.nl/coronacrisis/we-zijn-er-bijna-maar-nog-niet-helemaal/
www.thailandblog.nl/coronacrisis/de-laatste-loodjes/
www.thailandblog.nl/reizen/in-quarantaine-2/
Over deze blogger
- Cornelis, bouwjaar 1945, in totaal 42 jaar in overheidsdienst, op z’n 58e aanvankelijk aarzelend een aanbod aanvaard om vervroegd met pensioen te gaan, daar nooit spijt van gehad en dus nu al ruim 20 jaar van zijn vrijheid genietend. Groot fietsliefhebber, zowel in NL als TH; zet jaarlijks minimaal 10.000 km op de klok en heeft al eerder daarover een reeks artikelen geschreven voor dit blog. Woont een deel van het jaar nabij de stad Chiang Rai bij zijn lief, die hij daar ook ontmoette en waarmee hij nu bijna 9 jaar jaar een relatie heeft.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand4 december 2024In en om Chiang Rai
Leven in Thailand24 oktober 2024Weer thuis…
Activiteiten8 december 2023Chiang Rai en fietsen…..(10)
Lezersinzending12 januari 2023Zomaar Chiang Rai
Mooi stukje Cornelis, goede reis morgen.
Volgens mij zaten de 370 kamers van “ons” hotel aardig vol.
Ik had de middenklasse kamer, maar dat was voldoende voor mij.
Op naar de 11000 km dan.
Vanuit Corona-oogpunt wens ik jou en iedereen een “negatief” 2021.
Dankje, insgelijks, Ferdinand!
Mooi zo Cornelis,
Dan zijn wij ‘n soort “soulmates”, want ik ben ook ‘n vervent Thailandpedalist.
Het fietsvirus is mij 15 jr geleden aangestoken door Etien Daniëls uit Chiangmai, alwaar hij CLICKANDTRAVEL bestiert.
Inmiddels heb ik bijna door heel Lanna gefietst.
Maar nu vertoef ik ‘s-winters in Isarn, Ubon Ratchathani, waar ik uiteraard ook flink aan travel-fietsen doe. Het verschil met Ndr Thailand is de onnoemelijk veel bauxiet/grind-paden die heel Isarn doorkruisen, zonder dat je ‘n autobahn nodig hebt.
Ik heb voor 99% m’n reis op orde en hoop over 9 dagen in m’n ASQ-hotel te zitten.
Even doorbijten, maar dán mag ik weer 3 mnd genieten van Thailand.
chokdee khrub
Succes, PEER! Het is het waard!
Slechts een half uurtje buiten verblijven na de 1st negatieve Covid-19 test, lees ik in het verhaal hierboven. Ik heb de isolatie periode in het Best Western Sukhumvit Hotel doorstaan. Echter na de 1st test mocht ik een uur naar de rooftop, wat in de praktijk vaak 2 uur was. Ze keken daar niet zo nou naar. Om mijn conditie wat op peil te houden liep ik elke dag 6000 stappen. 250 keer mijn kamer op en neer. 3x 20 min. Dat is me ongelooflijk saai, maar 14 dagen volgehouden.
Ja, Jacobus, een halfuur is niet veel, maar dat komt door de beperkte ‘lucht’-capaciteit. 3 plekken: de tuin, het terras bij het zwembad en nog een open ruimte op de 5e verdieping, dus nooit meer dan 3 gasten tegelijk ‘op pad’. Met de huidige situatie is natuurlijk bij het ontwerp nooit rekening gehouden, maar net als jij, loop ik ook dagelijks in m’n kamer. Als ik een L loop, maak ik 10 meters….. ach, we halen het wel weer in.
In Frankrijk was er iemand tijdens de lockdown die 2x een marathon op zijn balkon van 7 meter breed rende, niet eens gewoon lopen. Voor diverse artikelen hierover Google op: marathon france balcony.
dag Cornelis, dank voor je mooie verhaal. Ook geef je een paar wijze raadgevingen. Over het balkon en open kunnen van ramen wil ik graag iets toevoegen. Ik zie dat het hotel wwar je verbleef zeven verdiepingen heeft en op alle verdiepingen hebben ze een balkon.
Ik heb in het verleden veel gereisd. Heel veel hotels meegemaakt. Het was dikwijls niet gebruikelijk dat de ramen van wat hoger gelegen verdiepingen open konden. Had ik weinig problemen mee. Maar een van mijn collegas wel en vroeg dan of ze de klem van de ramen konden verwijderen. Sommige hotels weigerden dat gewoon. Reden: zelfmoordgevaar. Sommige andere hotels waren bereid de klem er af te halen maar dan moest mijn collega wel een verklaring tekenen dat de klem er op zijn verzoek was afgehaald en dat hij nimmer het hotel mocht aanspreken als er daardoor iets zou gebeuren.
Hotels met veel verdiepingen waar je op de hogere verdiepingen een balkon had kan ik me niet herinneren.Heeft nooit zo mijn aandacht getrokken.
Gewoon een europeese kant van het afsluiten van ramen in hotelkamers.
Terzijde, ik ben juist aangekomen in Pullman g hotel in Bangkok. Ben op eenentwintigste verdieping. Zitten natuurlijk wel ruiten in maar geen “ramen” ik bedoel daarmee ruiten die in een raamwerk zitten en al dan niet open kunnen.
Fijn dat je niet in een totale lockdown verzeild geraakt bent,die je verdere reis naar Chiang Rai vooreerst nog verhinderd zou hebben.
Ik wens je een goede reis,veel plezier,en doe de groeten aan mijn normale winterverblijf.555
Hoop dat ze de hele rompslomp met betref tot de bijzondere visum procedure en het quarantaine gedoe,in 2021 langzaam weer kunnen afschaffen.
Voorlopig wachten wij nog even af,en hebben alleen via LINE contact met de Thaise familie.
Goed informatief verhaal Cornelis, veel fiets plezier daar
Dank voor je ervaringen die ik in mijn situatie wel herken.
Ik heb gewoon het goedkoopste hotel gekozen in de reeks ASQ hotels en dat is Princeton hotel voor 27000 baht in de Din Daeng buurt in Bangkok.
Morgen mijn tweede test en dan 1 jan. vrij.
Die Cofid relax zone, zoals ze dat noemen, stelt hier niets voor. Het is de parkeergarage met enkele stoelen zodat ik na 5 min. al weer terug was in mijn kamer. Ik ben dus al die tijd sinds de 17e niet buiten geweest.
Dat slaaprobleem waar jij het over hebt kreeg ik ook na een aantal dagen.
Balcondeur is ook gesloten.
Leuk dat BVN op de kabel staat, ik lees wat, zit veel op mijn ipad en doe verschillende videocalls met vrienden en familie.
Het eten is redelijk en overmatig, geef de helft terug elke keer.
Ik zie nu echt wel uit naar mijn vrijlating.
Jou wens ik veel plezier in vrijheid toe en een gelukkig en gezond 2021 ook voor alle lezers.