Zowel in Nederland als in Vlaanderen was en is het heerlijk, om op je verjaardag, door weer en wind langs het tuinpad naar de postbus te strompelen en een paar kleurrijke omslagen op te diepen. Deze werden door een toegewijde postbode net op de juiste dag gedeponeerd.
Verrast door verre familieleden of door dichte vrienden las je dan onder de “met de mond geschilderde bloemenvaas” een gemeende wens als: beste wensen met het jaartje meer. Niet dat het jaartje meer, eens boven de zestig, zo prettig is om te horen, maar die goedbedoelde wenskaartjes maken het begin van je dag toch verteerbaar.
Vroeger, toen de dieren nog spraken, weekte ik de kleurrijke postzegels met de beeltenis van een inheemse bloem of dier, of het meewarig gezicht van koning Boudewijn, heel voorzichtig af. Daarna met een hoekpuntje op een vloeipapiertje laten drogen, en….wegstoppen in die houten sigarendoos van Willem II. Dit alles in afwachting tot nonkel pater uit Congo nog eens thuiskwam, en de Congolese postzegels samen met de Belgische in een ringmap terechtkwamen, netjes gesorteerd in Mika-blaadjes met inschuifbaar randje.
Natuurlijk keek onze Boudewijn droevig om voor een paar centimes weer voor lange tijd te moeten rusten onder het gezicht van die duivelse Willem II. Maar goed, ondertussen krijg en stuur ik meer en meer wensen met de Mac of op PC.
Vanaf de wieg, met het verplicht geboortekaartje, langs de communie of lentefeesten, over het Kerst- en nieuwjaar en zelfs tot de einder met die vriend die naar de eeuwige jachtvelden vertrok. Even op gratis Hallmark klikken, en je kiest welk kaartje nu past. Zou ik die drie zingende kippen “happy birthday boer Charles” nemen, of hou ik het toch maar op deze waar een Adonis of een welgevormde deerne in geboortekostuum uit een taart springt?
Zeker, die elektronische kaartjes doen mij ook iets. Helaas kun je ze niet aan een spaarzaam touwtje in je keuken ophangen, om zes maanden aan iedere huisbezoeker te laten zien hoeveel mensen van je houden.
Maar o zo praktisch! Zelf ben ik telkens ribbedebie op mijn verjaardag. Mijn vrouwtje geniet nog van die Valentijnkaart, een goede gebuur wil ik even bedanken om op onze poes te passen, een avontuurlijke vriend heeft weeral zijn biezen gepakt om weg van zijn vriendin even te gaan “herbronnen en relaxen” op een Thais eiland. En toch kan ik die allemaal een vrolijke wens sturen, zonder hun voorlopig adres te kennen, en zonder hen te storen met een liphangende “Mia NOI” die niet begrijpt waarom het thuisfront absoluut roet in het eten wil gooien.
Uiteindelijk is dit verhaal alleen geschreven om even te weten te komen van echte expats (ik verblijf elk jaar slechts twee maanden in dit prachtig land), of Thaise mensen hun geboortedag vieren en op welke manier?
Ik stuur elk jaar aan een viertal echte Thaise vrienden en vriendinnen een leuk postkaartje op hun geboortedag, maar ….. Krijg nooit geen reactie, ook niet als ik ze terugzie. Wel een “kophunkha maak” als ik hen een nieuwjaarskaart toestuur. Zou een kaartje niets betekenen als wens, of moet er uiteindelijk een geschenkje bij? Graag even jullie reactie omtrent dit item.
In ieder geval, aangezien ik helaas op 1 maart weer voor 10 maanden naar mijn roots in de Vlaamse kuststreek moet, wens ik alle jarigen tussen 25 februari en 1 maart een gelukkige verjaardag en een spetterende dag in Thailand (neem spetterend niet TE letterlijk a.u.b.’). Ondertussen zal ik een glaasje spetterende bubbels op mijn smaakpapillen laten inwerken die ik ooit voor mijn verjaardag elektronisch werd geschonken en toegezonden door een goede vriend die al veel te lang in Thailand verblijft om nog aanspraak te maken op een aantal centiliters van de fles.
Hopelijk een reactie op hoe de Thai hun verjaardag vieren.
Ingezonden door Michel
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand30 december 2024Dokters (lezersinzending)
Belasting Nederland30 december 2024Thailand belasting vraag: betreft pensioen afkoop
Gezondheid30 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Complexe gezondheidsklachten in het buitenland en kan Ivermectine mij helpen?
Visum Kort Verblijf30 december 2024Schengenvisum vraag: Met mijn kleinzoon naar Nederland
Leuk item Michel, mooi gedetailleerd verwoord en herkenbaar.
In het verleden verzamelde ik ook de postzegels van over de hele wereld en had ze ook in een Willem II doos.
Woon permanent in Thailand, in NL stuurde ik in het verleden ook veel fysieke kaarten ter gelegenheid van verjaardagen, Kerst, e.d. Vanuit Thailand niet meer, mede omdat het assortiment dat verkrijgbaar is, zeer beperkt is.
Dat laatste zegt ook genoeg over of het gebruikelijk is om verjaarskaarten te versturen, in mijn Thaise kring gebeurd dat niet. Naar het buitenland verstuur ik ze ook niet meer, wel leuke digitale ” kaarten “.
Moet wel zeggen dat ik soms nog een kaart uit NL krijg en dat ik dat nog steeds erg leuk vind, een digitale felicitatie is mij ook prima.
Het vieren van een verjaardag verschilt hier nogal, als iemand daar behoefte aan heeft wordt er een avond geregeld, eten en drinken volop. Zelf vieren wij onze verjaardagen soms met familie en vrienden thuis, soms met een paar goede vrienden buiten de deur terwijl we genieten van een lekkere maaltijd.
Is er een verjaardag met familie, dan worden er meestal kadootjes gegeven.
Goede reis naar Vlaanderen en over 10 maanden welkom weer in Thailand.
Groet.
NicoB
In mijn etnisch Chinese fsmilie, word er helemaal geen aandacht geschonken aan verjaardag. Mijneerste echtgrnote heeft me in de 32 jaar dat we gehuwd waren, nooit een verjsardag gewensr.
Verjaardagen vieren is pas de laatste jaren in voege gekomen, voora bij de verstedelijkte bevolking
Ja, natuurlijk willen ze een cadeautje.
En voor zover ik begrepen heb is het feest op de avond vóór de daadwerkelijke verjaardag, zodat om 00.00 uur het dak eraf kan.
Volgens mij is het sturen van een kaartje net zoiets als langskomen op het feest en dan als cadeau een kaartje geven.
Western Union blijft iets langer in het geheugen.
Een verjaardag is meestal wel een reden voor een feestje.
Eten, drinken en ook de cadeautjes mogen natuurlijk niet ontbreken.
Eigenlijk geen verschil met wat ik gewoon was bij ons in Vlaanderen.
Ik vertrek toevallig ook 1 maart, maar binnen enkele weken ben ik wel terug.
Mijn verjaardag zal ik in België vieren. (zonder mijn vrouw want die blijft deze keer in Thailand)
Vergeten doen ze (vrouw en Thaise familie/vrienden) het echter niet weet ik van vorige keren, want als ik ‘smorgens ontwaak en ik open mijn sociale media staat het al vol met Thaise verjaardagswensen.
Kaartjes ontvang ik niet zoveel meer.
Ben vandaag echt jarig en dank Michel voor de goede wensen. Mooi verhaal en heb ervan genoten. Weet dat het thuis met een ontspruitend voorjaar ook weer genieten is gewis met een bubbeltje in het glas over het wijde water uitkijkend. Alle goeds en een goede terugreis naar het mooie Vlaamse land.
Op facebook is het bij verjaardagen een tsunami aan felicitaties en gelukswensen (dat de jarige maar rijk mag worden, gelukkig, goede gezondheid en nog veel meer). Kaartjes zie je niet veel, maar ik vind het aanbod van wenskaarten in Thailand sowieso zeer beperkt. In de grote Big C kun je nog wel een stand treffen met diverse wenskaarten voor verjaardag, liefde etc. maar lange na niet het aanbod wat wij in de lage landen kennen.
Mijn Thaise familie en vrienden vieren dan ook hun verjaardag door lekker te gaan eten met een clubje vrienden of ergens te gaan drinken, en uiteraard een presentje voor de jarige. Gewoon sanook, lekker plezier maken. En zoals gezegd een stortvloed aan Facebook berichten.
In Nederland stuurde mijn vrouw wel verjaardagskaarten naar haar beste vriendinnen (zaten o.a. Thai tussen maar ook andere Aziaten) en ontving die ook op jaar verjaardag. Maar ook hier weer, om het echt te vieren ga je natuurlijk langs en lekker eten en drinken om er een gezellige dag van te maken. In dat opzicht niet veel anders dan bij mij: een paar kaarten en als het even kan op visite gaan.
Feliciteren n. A. V. Een verjaardag is fout!
Men feliciteerd hierbij de moeder van de jarige die het leven geschonken heeft aan de jarige.
Smakelijk eten
Darius
Wat leuk om te lezen Darius, als kind vond ik het net als iedereen een feest om jarig te zijn maar als volwassene feliciteerde ik mijn moeder dat het zoveel jaar geleden was dat ze me gebaard had.
Eigenlijk veel meer iets om bij stil te staan, geen vrouw die dat vergeet
Verjaardagen worden sinds een paar jaren bij de jongere generatie wel gevierd. Taartje en geschenkje
Het vieren van een verjaardag,zeker op het land wordt steeds meer gevierd als ze toevallig een farang in de familie hebben. In de grote steden,zoals Bangkok zie je ook bij de z.g.n.betere kringen dat ze steeds meer verjaardag vieren,maar het is eigenlijk iets wat door de westelijke invloed ontstaan is. Natuurlijk als iets gepaard gaat met cadeautjes en een feestje,is eenThai snel te vinden om iets aan te nemen. In de bars van o.a Pattaya en Patong,is al lang bekent dat de farangs de verjaardag als iets bijzonders zien,en wordt daarom graag genomen als reden om cadeautjes te krijgen,en de omzet te verhogen. Het is dan ook helemaal niet vreemd,als een barvrouw 6 maal per jaar verjaardag viert,zolang die gekke farang bereid is te betalen. Als je door de walkingstreet loopt hoor je ze regelmatig ,happy birthday zingen,en dit is zeker niet omdat ze zo graag zingen,of uitgerekent die dag verjaardag hebben.
Het is mijn ervaring dat het te maken heeft in welke Thaise kring je verkeert. De armen zullen er niet mee bezig zijn en de rijken doen alles overdadig. Ik ken ook thai die hun verjaardag niet eens weten. Hebben nooit een paspoort gehad etc. Veel heeft het te maken dat er in de arme kring geen geld wordt uitgegeven hiervoor. Dan moet het toch weer over en weer gaan plaatsvinden en dat schiet niet op. Zeker als je veel kennissen hebt. Ik heb wel meegemaakt bij een kennis die een gouden kettinkje had gekregen van mijn vrouw en zich hierdoor bezwaard voelde en het terug wilde geven na een nachtje slapen.
Natuurlijk word dat gevierd. Als er maar bier en Whisky bij is. Alles waar kan op gedronken worden dat word gevierd, maar niet zoals bij ons. Een kaartje met nieuwjaar krijg ik van de buurvrouw. Andere buren niks maar zeg niet dat het je verjaardag is of ze zijn daar voor taart te eten en ja drinken, drinken en nog eens drinken.
In antwoord op de vraag van Michel en als expat kan ik stellen dat verjaardagen vieren zijn intrede heeft gedaan met de komst van Farangs in Thailand en nu ook met facebook. De gewone Thai viert eigenlijk geen verjaardag. Doch uitzonderingen bevestigen steeds de regel. Een Thai viert graag iets, tenminste als hij er het geld voor heeft. Deze die het hebben gaan met goede vrienden en naaste familie naar een goed restaurant… thuis vieren gebeurd zelden. Er wordt dan meestal een “bijdrage” geleverd door de aanwezigen onder de vorm van een envelop met geld.
In de bars is het wel anders. Daar wordt er verjaard dat het soms niet mooi om zien is en dit om het zakencijfer wat op te krikken. Een bar met een staff van amper 5 personen heeft vaak elke maand wel iemand van de staff die verjaart. Er worden ballonnen opgehangen zodat ieder het kan zien dat er ‘happy burthday party” is. Er wordt een gratis buffet klaargestoomd en dan maar hopen op een toevloed van farangs die goed consumeren. Het “feestvarken” van dienst gaat dan gans de avond rond met een lint rond de hals waar bankbriefjes aangeniet kunnen worden. Hoe populairder en of schaarser gekleed hoe meer kans veel bankbriefkes aangeniet te kunnen krijgen. Sommige farangs maken er een zelfs “sport” van in de namiddag door de barsector te brommen om te kijken waar er een party is en op die manier gratis aan hun avondmaal te komen……
Er zijn inderdaad ‘balloon hunters’ die vrijwel allemaal direct herkend kunnen worden als Cheap Charlie’s.
In de meeste gevallen wordt het buffet bekostigd door de jarige zelf, die uiteraard hoopt dat de waarde van de bankbiljetten de kosten van het buffet (en van de flessen drank voor de collega’s) zal overtreffen.
Dat iemand om deze reden haar verjaardag meerdere malen per jaar zou vieren heb ik werkelijk nog nooit meegemaakt en lijkt weer typisch zo’n verzinsel dat alleen maar uit het brein van onaflatend aan geld denkende Nederlanders kan zijn ontsproten.
Moderator: Niet chatten svp.
Bij mij in het dorp, in het uiterste noord oosten, vinden ze verjaardagen kennelijk helemaal niks, zo heb ik een keer in het begin een verjaardastaart gekocht voor mijn lief, zo een zoet gevalletje, een slagroomtaart kennen ze hier niet, ze vertelde mij verjaardagen vieren is niet leuk dat doen we hier ook niet, ze zij, om een jaar ouder te zijn wil ik niet vieren!
Bedoeld voor de doordenkers onder ons, maar bedenk dat: in het Boedhisme “geboren worden” staat voor het begin van alle lijden, anders dan “overlijden” waaraan veel meer aandacht en festiviteit wordt gewijd!
Kan dan wel zijn dat Thai verjaardagen niet vieren, maar dan toch met uitzondering van één.
Dat is op 5 december en ik denk niet dat dit onder invloed van de Farang is.
is Vaderdag
En vooral de verjaardag van Koning Bhumibol
Hallo Michel….komt het kaartje uberhaupt wel aan? Als ik een kaart stuur,,,,dan wordt hij nooit ontvangen, dus tegenwoordig stuur ik een pakketje met daarin een kaart, die krijgen ze dus wel. Groetjes..Beika
Ja ja, wij belden een paar dagen geleden een Thaise kennis van ons om hem te feliciteren met zijn verjaardag. Hij was hogelijk verbaasd want hij wist echt niet dat hij die dag jarig was. Zo geschiede dus, ook op het platteland in het Noorden van Thailand.
Overigens verklaart het meerdere keren per jaar vieren van je verjaardag de toch wel wat snelle veroudering van menig bargirl, iets om over na te denken.
Hallo Michel.
ik heb Thaise vrienden als sinds 22 jaar en zij zijn behoorlijk attent naar mij toe met een verjaardags- en kerstwens. Dit omdat ze ooit op de universiteit geleerd hebben dan veel Farang dat op prijs stellen. omgekeerd vieren zij hun verjaardagen niet. ze geven mij dezelfde verklaring als de lieve mensen uit het eenvoudige dorpje waar ik 4 maanden per jaar woon. Verjaardagen is voor kinderen, jonge mensen,daarna wil je er niet aan herinnerd worden dat je ouder wordt. Daarbij is het vieren van een verjaardag iets wat geld kost, daar zit bijna niemand op te wachten.
ik heb een dierbare vriendin, Nok,ik meen 46 jaar, die wel ieder jaar haar verjaardag viert en wel door royaal te trakteren. Zij woont op 100 meter van onze dorps lagere school. De meeste kids zijn arm thuis.
2 jaar geleden had ze voor iedereen die dat wilde gratis instant noodles als ontbijt. Dat werden 82 van die bekers. En het afval wordt netjes gescheiden en opgeruimd. Vorig jaar werden er heel veel eitjes voor ontbijtjes gebakken. De oudere kinderen helpen haar dan. Bijna de hele lagere school komt dan even langs. En niemand feliciteert haar. En alle vaste klanten in haar eenvoudige winkeltje (rijst, eieren en huisdierenvoedsel) krijgen op die dag alles gratis. Er is wel een enveloppe voor eventuele schenkingen aan een goed doel. Nok wordt daar helemaal gelukkig van. en geloof me ze heeft het niet breed.
2 jaar geleden ging ik op mijn verjaardag naar een vast massage adresje. Een zogezegd keurige salon, geen speciale diensten zijn daar mogelijk. Als jaren niet. Ik laat me altijd masseren door een aardige vrouw, 34 meen ik, zij masseert goed, is goedlachs en vindt het gezellig om wat te kletsen. Ik ben altijd de eerste klant van de dag daar, dan is boven alles nog in volle rust en liggen er nooit luidruchtige buren een of twee gordijntjes verder. De dames komen dan zelf ook juist onder de douche vandaan, net als ik. ik had die dag twee chocolade gebakjes meegenomen, wetende dat Toy dol is op chocolade. En ik legde uit dat ik trakteerde omwille van mijn verjaardag. En nadat Toy met liefde gesnoept had van het gebak en haar vingers letterlijk afgelikt, trok ze plots haar hele pakje uit, om mij tot mijn grote verbazing, liefdevol als een tweede chocolade gebakje te bespringen. Let wel, dat bleek gratis en voor niks, ze wilde nadrukkelijk geen extra tip. You are good man, was de uitleg. Op het moment dat ik nogal explosief tot ontspanning kwam zij ze olijk; Happy Birthday.
Thaise dames blijven onvoorspelbaar.