Wonen in Thailand maakt je een ander mens
Laat ik vooropstellen dat dit geen lofzang op Thailand is en ook geen klaagzang over Nederland. Ik beweer slechts dat als je besloten hebt om in Thailand te gaan wonen je leven gaat veranderen en daarmee ook je persoonlijkheid.
Het verschil tussen leven in beide landen zit hem voor mij niet in materiële zaken, hoewel dat ook wel een rol speelt. Ja, in Thailand zijn de weersomstandigheden over het algemeen beter. Eten en drinken zijn wellicht goedkoper net als meubels, kleding, huizen en wat al niet. Daar wil ik het helemaal niet over hebben, mij gaat het om puur gevoelsmatige veranderingen in je leven.
Ik zal u zeggen hoe ik aan dit onderwerp kom. Ik las een artikel van een Engelse jonge vrouw die een aanbod van haar werkgever accepteerde om naar Bangkok overgeplaatst te worden. Zij legt in dat artikel uit hoe haar verhuizing invloed heeft gehad op hoe zij tegen het leven aankijkt. U kunt het verhaal hier zelf lezen: hellogiggles.com/how-moving-abroad-has-changed-the-way-i-see-things
Zij beschrijft op interessante wijze de 5 belangrijkste aspecten in haar beleving. Een groot verschil tussen haar en mij is, dat zij werkt en ik gepensioneerd ben. Bovendien ben ik een flink stuk ouder en heb daardoor toch ook wel meer levens- en reiservaring dan haar, maar ik kon mij heel goed vinden in delen van haar argumentatie. Ik ga die aspecten noemen en dan mijn visie te berde brengen.
Geduld
Ik heb heel lang en hard gewerkt in mijn leven, maar ben nooit een echte workaholic geweest. Morgen is er weer een dag was mijn motto, er zijn andere dingen in het leven net zo belangrijk, zo niet belangrijker. Toch zag ik in Nederland om mij heen dat velen haast hebben. Er is werk te doen, liever vandaag gedaan dan morgen. Een jachtig leven dus en dat gaat in dit tropisch land wel over, al was het alleen maar vanwege de temperaturen. Dat is wel wennen en daarmee gepaard gaat het opbrengen en opbouwen van geduld. Wij kunnen ons opwinden over iets dat niet gebeurt zoals wij willen, in de Thaise maatschappij wordt daar vaak heel laconiek mee omgegaan.
Vertrouwen
Met het verlaten van je thuisland laat je heel veel achter zoals familie, vrienden, kennissen, je favoriete restaurant of café, je club- of verenigingsleven, kortom je gaat een onzekere toekomst tegemoet. Ik had er wel vertrouwen in dat het zou lukken en dat is ook wel uitgekomen. Nieuw huis, een leuk gezin, nieuwe hobby’s (o.a. schrijven voor dit blog) en langzaam maar zeker ga je je thuis voelen in een land ver weg van waar je een leven lang hebt gewoond.
Avontuur
Een verhuizing naar Thailand verlangt ook een goed gevoel voor avontuur. Andere mensen, andere levensomstandigheden, andere natuur, kortom alles is anders. Het leven in Nederland ging keurig volgens een bepaald patroon. Ook in Thailand is dat patroon uiteindelijk wel aanwezig maar als je het gaat vergelijken, toch totaal anders. Ik noem als voorbeeld de eetgewoontes. De Thais eet als hij honger heeft en wij waren gewend te eten op bepaalde min of meer vaste tijden. Het Thaise eten is sowieso totaal verschillend van wat we gewend waren en ook daarin zit een avontuur.
Communicatie
De communicatie met Nederland is in de loop der jaren danig verminderd. Veel vrienden en kennissen lieten het op den duur afweten, zij hebben hun eigen leven en besognes. Ik heb daar alle begrip voor.
Het grote verschil hier in Thailand is, dat je wel kunt communiceren maar je moet dat meestal doen in een vreemde taal, of het nu Thais of Engels is. Hoe je het ook wendt of keert, dieper gaande gesprekken doe je eenmaal het beste in je moerstaal en dus ook dat heb je maar te accepteren.
Positief denken
Toen ik weduwnaar werd belandde ik in een zwarte periode. Met de verhuizing naar Thailand is de zon letterlijk en figuurlijk weer gaan schijnen. Ik ben intussen enkele keren terug geweest in Nederland en hoorde alleen maar geklaag over van alles en nog wat. Hier in Thailand heb ik daar geen last van. Ik ben anders gaan denken, zorgeloos met plezier leven. Kortom, ik ben een ander mens geworden.
Zoals de vrouw in het Engelse artikel besluit: soms is gaan wonen in een ander dan je thuisland het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)
Hallo Gringo,
Je bent wie je bent en je doet wat je doet. Ik woon hier al even en ga nooit terug naar Nederland. Dat heb ik immers opgegeven door te emigreren na een welgenomen en overdacht besluit. En als je dat gedaan hebt heb je gewoon te accepteren en beleven de dingen van alledag die op je afkomen. En niet gaan klagen. Gewoon genieten en af en toe een uitstapje. En soms wat mensen in mijn rijkdom, en dat is niet alleen Bahts, laten delen en kennis vergaren en overbrengen. Dat is zinvol. Groet, Bob
Hallo Gringo,
Met veel dingen ben ik het met je eens, maar niet alles.
GEDULD:
Beiden niet echt workaholics geweest, maar wat er gedaan moest worden gebeurde daar wij toch verplicht waren met een agenda te leven (autobedrijf), met name de tijd was een belangrijk factor hierin.
Vele malen was daarin niet te smokkelen, wat soms wel eens frustraties opwierp.(NU gebruik ik een keurige uitdrukking, mede afhankelijk van ’t soort klant maar die mocht ik niet dun schillen van mijn man)
HIER IN THAILAND:
Een afspraak maken op tijd, met welk bedrijf dan ook, is een utopie.
b.v.: afspraak gemaakt om 13.00 hrs. Heel gewoon als de bel om 09.00 hrs gaat, maar dit toch wel minder als dat wij moeten bellen of ze nog van plan zijn langs te komen.
In het begin een pilletje onder mijn tong nodig, maar nu zeggen we gewoon: “we zien wel wanneer ze komen”
VERTROUWEN DAT HET GOED GAAT IN THAILAND.
Heel eerlijk gezegd hebben wij daar nooit een seconde bij stilgestaan.
Wij hebben altijd beiden een instelling gehad van we gaan ergens anders wonen.
Dat het in dit geval immigration heet, och…
En bij ons is het echt heel erg snel gegaan.
Hadden t.z.t. wel zin om naar Thailand te gaan.
Komen dus terug uit Thailand, komt een andere auto dealer naar ons toe of wij het merk, panden, personeel, kortom de hele reutemeteut wilden verkopen.
Lang verhaal kort.
Binnen 10 dagen, (die hadden we nodig om alles “even” vast te leggen) hadden we een reis naar Thailand geboekt om een huis te zoeken.
Nooit een moment stilgestaan of wij het hier wel uit konden houden.
AVONTUUR:
Zoals ik al zei, wij gingen even verhuizen.
Een patooon zoals in Nederland hebben we niet.
Het is natuurlijk ook heel anders als je uit het bedrijfsleven stapt, je agenda in de openhaard kan gooien en de tijd aan jezelf hebt, is dit ook veel soepeler te accepteren als je onze leeftijd hebt.
Heerlijk om als ontbijt een aziatische hap te maken en moet het iets langer pruttelen, nou, dan ga ik even een bak thee tussendoor drinken.
Alhoewel ik er wel bij moet vermelden dat een agenda wel degelijk nodig is, alleen in dit geval een sociale agenda.
COMMUNICATIE:
De kennissen die vallen voor heet grootste deel af, maar met de echte vrienden blijven we contact houden, ook die uit Engeland.
Nu heb ik het voordeel dat ik net zo makkelijk praat en schrijf in het engels. (ok, even een paar veren) dus dat is totaal geen probleem.
Vandaag hadden we iemand over de vloer die zo vloeiend thais sprak. YUCK !!!
Daar kan ik nu echt jaloers op zijn.
Maar die hoop hebben wij beiden opgegeven.
POSITIEF DENKEN:
Ja Gringo, ik denk dat er voor jou, na het overlijden van je vrouw, het emigreren
echt een grote venandering teweeg bracht.
M.n. verandering van omgeving na jouw Trieste ervaring is voor jou zelf denk ik een hele positieve oppepper geweest.
Kijk, herinneringen zullen er altijd blijven. maar je bent hier met heel andere dingen bezig.
En ja, in Nederland heeft met heel veel commentaar op Eigen land.
En dan praat ik echt niet over het weer.
Maar echt veranderd zijn wij niet.
Wel ben ik echt lui geworden en het heeft zeker zo’n 7 jaar geduurd dat ik niet meer om 06.00-06.30 hrs naast mijn bedje stond.
Walchelijk.
Maar dat zijn ook echt de enige veranderingen.
En die engelse vrouw, die met 27 jaar in Bangkok ging werken/wonen.
Heerlijk toch als die kans geboden wordt en jij als persoon in staat bent die stap te nemen.
LOUISE
:
Mooi en realistisch stukje geschreven!
Dank je, wij hebben (gezin 4 kinderen) plannen naar Thailand te verhuizen…
Groet,
Mike
Je schrijft toen je enkele keren terugkwam in Nederland veel geklaag hoorde, dat mag zo zijn echter mijn ervaring is dat wanneer ik Nederlanders tegenkom in Thailand de meeste óók klagen over alles en nog wat, niet alleen over Nederland doch niet minder juist ook over Thailand.
Op zich geen enkele moeite eens een landgenoot tegen te komen echter wel voldoende reden om gelegenheden waar veel Nederlanders samenkomen het liefst zoveel mogelijk te mijden.
Ja het is raar dat als je eenmaal in Thailand gaat wonen en dan denkt leuke Nederlandse en Belgische medelanders te ontmoeten, dat het heel vreemd is dat zij eigenlijk alleen in zichzelf geïnteresseerd zijn en dat echte vriendschap ver dan te zoeken is in Thailand…
Ja dat veranderd je karakter want eens een vrij grote groep vrienden hier gehad hebbend, resulteert nu in een zeer kleine kring vrienden die je op 1 hand kan tellen.
Je karakter veranderd dus van een spontaan figuur in een behoedzaam figuur met het omgaan van andere landgenoten…
Het blijkt dan uiteindelijk dat je Thaise familie de enige echte vrienden zijn…
Ze kunnen je niet verstaan en jij hun niet.. 555
Dat is een enorm voordeel, want jouw landgenoten kunnen je wel verstaan en het blijkt al heel gauw dat er achter je rug door Nederlandse/Belgische verenigingen heel wat gekletst wordt over je en uiteindelijk heb je het dan wel gezien met dit soort mensen die eigenlijk alleen geïnteresseerd zijn in wat voor een positie je vroeger hebt gehad in de maatschappij en als dat niet op het zelfde hoge niveau is waaruit zij komen (???), dan laten zij jou geheel links liggen en roddelen dan lekker over je…
Onder de Thaise vrouwen wordt dan ook nog eens lekker geroddeld en steken ze elkaar de loef af hoeveel zij wel niet krijgen van hun farang….
Deze belevingen veranderen dus inderdaad je karakter en je gaat dan een lekker rustig leventje lijden en probeert elke dag te genieten van de dingen om je heen zonder dit soort farangs in Thailand 555
Beide landen, Nederland (of Vlaanderen) en Thailand, zijn totaal niet te vergelijken, dus als je in Thailand gaan wonen heeft dat uiteraard invloed op je persoonlijkheid.
Ik denk dat die wijzigingen in je persoonlijkheid en je leven erg verschillen van persoon tot persoon.
Waarom gaat iemand naar Thailand wonen?
Hoe flexibel ben je?
Sta je open voor veranderingen?
Waarmee wil je je elke dag bezighouden, tenzij je werkt uiteraard?
Hoe kijk je aan tegen het leven?
Ben je een positief of negatief ingesteld persoon?
…
Ik voeg graag nog de volgende bedenking bij : ik ben een dagelijkse lezer van deze blog en ofschoon ik geen gram jaloezie in mijn lijf heb, ben ik toch vaak stiekem jaloers op al de mensen op deze blog die in Thailand wonen.
Als ik dan soms de negatieve en verzuurde commentaren lees over het land en zijn inwoners, dan kan ik niet goed volgen.
Kritisch zijn is zeer goed, maar als ik sommige commentaren lees dan vraag ik mij af waarom men in Thailand of in een ander land dan zijn thuisland blijft wonen?
Ik denk dat wanneer ik in Thailand zou kunnen gaan wonen, ik rustiger zou worden, gezonder zou leven, een socialer leven zou leiden, en minder verzuurd zou zijn dan ik nu ben over onze (Multi) culturele maatschappij.
Zo’n 30 jaar in Thailand geweest… van 7 weken tot drie maanden per jaar.
Thailand is goed om te overwinteren maar ik woon en werkte het liefst in Nederland.
Ik had ook het idee om t.z.t. in Thailand te wonen. Maar dat mogen anderen voor mij doen…
soms is gaan wonen in een ander dan je thuisland het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven!
Volledig waar.
Reactie van een bijzonder gelukkig mens.
KhunBram in the Isaan.
Ook ik klaag veel , maar dat is ook mijn aard altijd geweest .
Maar na het dagelijks lezen en zien van het nieuws oa op de TV of via internet van beide landen .
Dan denk ik elke avond weer het is toch overal het zelfde .
Neem als voorbeeld alleen de corruptie , wie is dan nummer 1 Thailand of Holland .
Ook ik mijd liever buitenlanders dus ook Nederlanders die hier wonen .
Meestal gaat het altijd weer om het oude liedje .
Ik heb het redelijk naar de zin hier , heb een nogal groot grondstuk en vele hobbys .
En daarom ook veel zelf te doen , samen met mijn thaise ega .
Dus voor mij vliegen de dagen en weken hier als een sneltrein voorbij .
Ik heb geen tijd om terug te denken aan vervlogen jaren in Nederland .
Zij komen immers toch nooit meer terug , daar Nederland niet meer het Nederland is uit mijn jeugd en herrineringen .
Bij een eventuele vaste terugkomst kom je zeker onder een koude douche .
Jan Beute .
Een emigratie zal er zeker voor zorgen dat je anders in het leven komt te staan. Maar volgens mij geldt dat voor iedere ingrijpende verandering in het leven.
Als je ouder wordt krijg je (de meeste mensen tenminste) meer levenservaring waardoor je kijk op het leven en de wereld sowieso veranderd en ook je manier van leven zal hierdoor veranderen. Alleen zal het wanneer je in je geboorteland blijft een minder drastische wending zijn dan wanneer je emigreert omdat je ook te maken hebt van waarden en normen van het land waar je woont.
Zit zeker een grote kern van waarheid in Gringo, maar mijn landgenoten kunnen hier ook klagen over van alles en nog wat. Holland op zijn smalst. Voor mij gaat het om de plussen en de minnen,en ik vindt de meeste plussen hier, ook al wordt het steeds minder leuk met onnodige regelgeving en achterlijke bank en immigratie maatregelen waar vrienden van mij geen eens een bankrekening meer konden openen in Pattaya, omdat ze in een hotel verbleven. Een tiental jaren geleden was het veel beter vertoeven dan nu, maar blijf een Thailand fan. Overal in Azië rondgekeken en In 14 landen kort en langer gewoond vindt ik toch de meeste plussen hier. Heimwee is zeker niet aan de orde met die vreselijke temperaturen, en ik kan hier alles krijgen, van haring tot makreel. Maar vooral de vrijheid van leven, met weinig regels en het klimaat spreken mij het meeste aan.
Kan ik me zeker voorstellen, ga in september ook de stap zetten en zie het geen 100 maar 200% zitten, het rustiger leven en temperaturen en het land op zich maakte de stap alleen maar gemakkelijker
Dat heb je weer mooi verwoordt Gringo!
Zie je eind augustus weer. Kijk er al weer naar uit.
gr, R.
Beste Grongo en lezers (en schrijvers) van dit blog.
Het beste van Nederland en Thailand is voor mij verenigd in Spanje. Al elf jaar is dat mijn leefland, sinds meer dan vier jaar samen met mijn Thaise vrouw (en onze dochter).
Wij wonen aan de Costa Blanca. Waarom?
Het klimaat is niet te warm (Thailand) en niet te koud (Nederland).
De meeste zonnedagen van Europa en Thailand.
De lucht is zuiver zonder vervuiling (door de WHO uitgeroepen als beste leefklimaat van Europa).
Korte afstand en reistijd tussen Nederland en Spanje.
Vrijwel alles wat in Nederland en Thailand aan voeding te koop is, is ook te koop in Spanje.
De prijzen in Spanje liggen een fractie lager dan in Nederland.
De prijzen van lokale voedingsmiddelen net zo goedkoop als in Thailand.
Prijzen van kleding doen niet onder voor Thailand.
Prijzen van auto’s liggen lager dan in Nederland en Thailand.
Prijs van benzine is circa het gemiddelde van de prijs in Nederland en Thailand.
Zo kan ik nog wel even doorgaan.
Mijn vrouw, gewend aan de hoge Thaise temperaturen en niet gewend aan de lage Nederlandse temperaturen, vindt Spanje ook voortreffelijk. Het enige minpuntje is dat ze haar familie in Thailand mist (maar dat heeft natuurlijk niets met het land zelf te maken). Dat wordt enigszins gecompenseerd met dagelijkse videogesprekken en overwintering in Thailand.
Onze dochter gaat over goed een jaar in Spanje naar een internationale school. Ze leert nu al vader- en moedertaal en straks ook Engels en Spaans. Zij wordt een echte wereldburger. Ik denk dat ik voor het beste van beide landen (Nederland en Thailand) heb gekozen.
En ja, ook ik heb mij moeten aanpassen aan de mensen en maatschappij van een ander land. Een ander land waar de bevolking eeuwenlang geïsoleerd leefde van de rest van Europa. Maar ook jarenlang geleeft heeft onder een dictatuur na een wrede burgeroorlog, waar de lidtekens tot op de dag van vandaag te zien zijn en de bevolking nog steeds daar de gevolgen van draagt. Denk daarbij aan de tegenstellingen tussen de red- en yellowshirts in Thailand. Nog steeds worden massagraven uit de burgeroorlog gevonden, maar dat ontgaat de meeste mensen die naar Spanje op vakantie gaan. De meesten hebben daar geen flauw benul van.
Er zijn ook gelijkenissen tussen Thailand en Spanje. Neem de corruptie die weliswaar in Spanje minder is dan in Thailand, maar waar het grijze circuit nog altijd zo’n 20 tot 25 procent van de totale economie uitmaakt. Maar daar wordt nu hard aan gewerkt om dat terug te dringen, en met succes. Daar was geen militaire coup voor nodig, maar kan gerealiseerd worden door een volwaardige democratie. Daar zou Prayut een voorbeeld aan kunnen nemen, i.p.v. gelijkgestemde overheden als China en Rusland.
Het grootste verschil is de mentaliteit van de mensen in alledrie de landen. In Nederland wordt je veelal aan je lot overgelaten. De IK-cultuur. In Thailand moet je uitkijken dat je niet getild wordt. De meeste Spanjaarden zijn zeer behulpzaam zonder eigen belang. Dat maakt Spanje tot mijn favoriete land om te leven.
Dit is niet als lofzang op Spanje bedoeld. Ik wil aangeven dat Thailand niet enkel het walhalla is. Dat blijkt ook wel uit de vele kritische noten van vele ThailandBlog-lezers. Bovendien moet je het zelf “maken” in het land waar je naar toe verhuist. Naar Spanje zal dat makkelijker gaan dan naar Thailand. Vrij verkeer van goederen en personen. Geen douane. Geen visumpicht (voor EU-onderdanen). Gemakkelijke terugkeer indien gewenst. Tegen alle mensen die plannen hebben voorgoed te verkassen, bezint eer ge begint en verbrand niet alle schepen achter je.
Frans Nico@ helemaal eens met jou verhaal,daarom hebben wij een mooie woning in München,waar ook mijn vrouw zich erg thuis voelt. Wij hebben een groot Balkon,en geen tuin die verbonden is met veel werk en onderhoud. Wij sluiten de deur achter ons,de verwarming op de spaarvlam,geen zorgen over tuin onderhoud etc,en het vliegveld is met het openbaar vervoer in 35min bereikbaar,waar o.m.Thailand en de rest van de wereld aan mijn voeten ligt. Wij overwinteren ieder jaar in Thailand om de familie van mijn vrouw te bezoeken,maar om nu alle schepen achter ons te verbranden en voor goed te verhuizen naar Thailand,brengt voor ons beiden,teveel nadelen. Wij zitten in de zomer met de Auto,niet ver van de Oostenrijkse grens,en ook Italië is in 3uur te bereiken. In München zijn we goed zieken verzekerd, prachtige biergarden,en verdere culturele aanbiedingen,waar wij op het dorp in Thailand alleen van dromen kunnen. Ieder land heef zijn eigen charme en voordelen,maar waarom vastleggen op(een) land ,waar ik iedere 90dagen verdwijnen moet voor mijn visa,en nog helemaal niet zeker ben hoe het politisch verder gaat.
Mooie verfrissende post, maar toch een persoonlijke correctie wat mij betreft :
Je wordt in Thailand niet meer of minder getild dan in Spanje hoor + ook de Thai bevolking is zeer behulpzaam!
Voor de rest volg ik je volledig.
Ja, verhuizen naar Thailand of een ander land geeft je de mogelijkheid om je leefomstandigheden te veranderen en misschien nieuwe waarden in je leven aan te brengen.
Je kunt als het ware met een schone lijst beginnen en nieuwe herinneringen opbouwen of gewoon van dag naar dag leven.
Ik heb nogal wat contact met vroegere kennissen en vrienden, maar na de laatste keer, wil ik het eigenlijk niet meer zo echt. Misschien word ik te veel met de neus op de feiten gedrukt of komen te veel oude dingen terug die ik eigenlijk niet zo wil. Ja, het gevoel van dat oude leven komt terug en dat wil ik niet meer.
Nu ik hier leef met mijn vriendin, wil ik het ook zo houden. Ik wil alleen nog maar mensen leren kennen die iets met zichzelf doen. Een leven opbouwen met de mogelijkheden die ze hier hebben. Ik heb geen interesse in mensen die klaar zijn met alles en die alleen nog maar klagen over hun karige pensioen, de inhalige schoonfamilie en de bedriegende handelaars die ze overal tegen komen.
Mensen die bij voorbaat al zeggen dat iets niet kan, moeilijk is of zelfs onmogelijk, mogen van mij ver weg blijven. Mensen die hun handje bij mij openhouden, zonder er iets noemenswaardig voor te doen, mogen ook vertrekken.
Door mijn werk, reisde ik naar vele plekken op de wereld. Nederland was voor mij telkens weer een noodstop. Ik moest een plek hebben, waar ik mijn spullen had liggen en waar mijn “thuishaven” was. Maar ik was er nooit graag. Azië was mijn droom vanaf mijn jeugd en ik begon vanaf mijn 20ste naar Azië te reizen. Was in het begin Indonesië mijn “droomland” (ik vind Indonesisch een heel leuke en gemakkelijke taal), is het uiteindelijk toch Thailand geworden – mede door mijn vriendin en ook door de boeddhistische levenswijze. Bevestigd werd dit nog eens toen ik twee weken geleden op Bali was… lieve mensen daar, maar veel te druk.
En in tegenstelling tot Nederland heb ik het gevoel dat ik hier in Thailand bijna niks nodig heb om leuk te kunnen leven…..
Emigreren is toch in een ander land een bestaan opbouwen, in Thailand is het toch voor de meerderheid eerder leven met geld dat uit het thuisland opgestuurd wordt.
Daar je niet naar Thaialnd kunt emigreren tenzij je 50 jaar of ouder bent en ook niet voor een werkvergunning in aanmerking komt (er zijn uitzonderingen) zijn het ouderen die verhuizen. En als je langer van huis bent dan 6 maanden (voor de zorgverzekering) en 9 maanden (voor de Gemeente wet) wordt je wel gedwongen om te emigreren. En dan moet je ook nog toestemming van de belastingdienst hebben om in Nederland geen belasting meer te betalen. Meestal is dat over een eigen opgebouwd pensioen want de AOW valt er weer niet onder. Als je dat niet doet mag je wel betalen maar niet genieten, vooral van die zorgverzekering.
Dus in het laatste heeft happyelvis gelijk. Eerst in Nederland verdienen en dan lekker in Thailand, al genietend, opmaken.