Waarom zoeken Westerse mannen hun heil bij buitenlandse vrouwen met een laag opleidingsniveau?
Hoe komt het toch dat zoveel Westerse mannen hun heil zoeken bij buitenlandse vrouwen met een laag opleidingsniveau en alle bijbehorende beperkingen in de communicatie en de moeilijkheden die cultuurverschillen met zich meebrengen?
Het beantwoorden van deze vraag brengt veel risico’s met zich mee. Vooroordelen en mogelijk ook terechte oordelen komen al snel om de hoek, alleen wordt daarmee de vraag nog niet beantwoord, doch slechts een standpunt ingenomen op basis van een eenzijdig en persoonlijk gekleurd inzicht. Aan de feiten verandert zo’n inzicht uiteraard niets.
Het ontstijgt de reikwijdte van een column om de complexe problematiek van relaties volledig te verklaren, mocht dit al mogelijk zijn, maar misschien lukt het om het onderkende fenomeen enigszins te duiden. Omdat ik volledig te verklaren, mocht dit al mogelijk zijn, maar misschien lukt het om het o zelf ervaringsdeskundige ben moet het toch mogelijk zijn er iets zinnigs over te zeggen of althans een minder vaak benoemd aspect te belichten.
Gelukkig zijn de meeste mannen prima in staat een relatie aan te knopen met een Westerse vrouw/man die ook hun buurvrouw/man had kunnen zijn, maar het valt niet te ontkennen dat deze relaties ook vaak weer misgaan en dat er een groep mannen is die dit in het geheel niet lukt of die daar niet op uit zijn. De gemakkelijkste manier om die groep weg te zetten is te stellen dat ze niet aan de bak komen bij een Westerse vrouw, maar ook als dat waar is blijft het interessant je af te vragen hoe dit dan komt? Ongetwijfeld heeft het te maken met cultuur en de gesteldheid van de samenleving, maar wat is die gesteldheid dan?
De mogelijkheid tot het formuleren van antwoord op deze vraag is voor mij wat dichterbij gekomen na het lezen van het boek Mismatch van Mark van Vugt, dat weliswaar niet expliciet over deze problematiek handelt, maar dat in meer algemene zin laat zien dat er veranderingsprocessen zijn in de samenleving, waarbij de mens in zekere zin achterblijft. Hij vervreemdt als het ware van de ontwikkelingen waar hij mee geconfronteerd wordt. Evolutionair gezien blijft de emotionele ontwikkeling van de mens achter bij de technologische en organisatorische ontwikkeling van de samenleving waarin hij dagelijks verkeert. Dat creëert, maar deze gedachtesprong is voor mijn rekening, vaak ongemakkelijke situaties wanneer je meer intieme en gevoelsmatige gedachtespinsels wilt delen met een medemens. We laten in onze complexe samenleving, waarin elk probleem al beschreven is en door psychologen is gedefinieerd en van een passende aanpak voorzien, niet graag het achterste van onze tong zien, want voor je het weet zit je in een hokje waar je niet meer uitkomt of krijg je een stigma opgeplakt.
Waar iedereen moet dealen met de ingewikkeldheid van een samenleving die verwacht dat we ons zelfverzekerd voelen en geen zwakke kanten laten zien is het moeilijk een brug te slaan naar de ander. We hebben ons beschermd met een flink aantal schillen die onze diepste emoties afschermen. Een mens is in zijn diepste wezen per definitie onzeker, want niemand weet waar hij vandaan komt of waar hij naartoe gaat. Onzekerheid is in de Westerse samenleving echter een taboe. We moeten vrolijk zijn, stoer en genieten van het leven en dat doe je door een solide buitenkant te tonen. Het blootgeven van de onzekere binnenkant hoort daar niet bij.
In de oude patronen was het natuurlijk vooral de man die stoer deed, terwijl de vrouw haar zachte krachten aanwendde om die man geborgenheid te geven en hem in toom te houden. Omgekeerd zorgde die man dan weer voor stabiliteit en inkomen. Deze verhoudingen zijn inmiddels flink opgeschud. Fysieke kracht is steeds minder van belang en dit heeft vrouwen de mogelijkheid gegeven om zich gelijkwaardig en vaak meer dan dat te ontwikkelen aan de man en dat is ze gegund.
Veel mannen worstelen inmiddels flink met het probleem dat ze evolutionair gezien nog in een rol denken te zitten die ze cultureel gezien al lang niet meer hebben. De duidelijke rollen uit het verleden vervagen en het taalgebruik past zich daarbij aan. Bij de spoorwegen zijn we geen dames en heren meer, maar reizigers en het Nederlands vrouwenvoetbalelftal heeft geen speelsters maar spelers en een laatste man. Bij sommige beroepen wringt het nog wat, want een secretaresse is geen secretaris. Zelfs een mannelijke secretaresse (die bestaan) is dat niet.
Zou het mogelijk zijn dat deze gendervervaging bij sommige mannen en vrouwen leidt tot verwarring en dat vooral een deel van de mannen deze verwarring proberen op te lossen door een partner te zoeken die nog wel binnen hun stereotypen past. Misschien gaan ze, al dan niet bewust, om die reden op zoek naar een partner die evolutionair gezien nog dichter bij zijn of haar ‘roots’ staat. Een partner die is opgegroeid in een wereld waar de moderne maatschappelijke ontwikkelingen nog aan voorbij gegaan zijn, met wie ze wel een brug kunnen slaan naar de wereld van de emotie. Hoewel dit minder voorkomt geldt hetzelfde dan natuurlijk voor Westerse vrouwen.
Gelukkig gaan de meeste relaties en huwelijken in het Westen goed. De aantallen die niet goed gaan zijn echter ook schrikbarend hoog. Vroeger bleven mensen vaak bij elkaar omdat wat God verbonden had, door de mens niet gescheiden mocht worden, of gewoon om de schande voor de buitenwereld verborgen te houden. De moderne geïndividualiseerde mens stelt echter allerhande eisen aan de partner en zodra die daar niet meer aan voldoet wordt de oplossing eerder gezocht in een scheiding. Natuurlijk kun je dit als een verworvenheid beschouwen, maar het valt niet te ontkennen dat er ook schaduwzijden zijn. Het is een spel met winnaars en verliezers. De vraag die derhalve beantwoord dient te worden is misschien niet die welke ik aan het begin stelde. Wat is er tenslotte mis mee als iemand z’n geluk bij een buitenlandse partner zoekt. Naast bovengenoemde drijfveren zitten daar ook spannende kanten aan en leidt het bijvoorbeeld tot een culturele verrijking en inzicht in een andere wereld. Meer van belang is het een antwoord te vinden op de vraag wat ons systeem te bieden heeft aan de ‘uitgetinderde’ verliezers.
In onze samenleving is het (zegt men) voorgoed opgeleide vrouwen soms lastig een passende partner te vinden. Wellicht een vooroordeel of onwetendheid mijnerzijds. Echter in minder ontwikkelde samenlevingen met een meer prominente machocultuur is dit een onderkend fenomeen. Mannen mogen daar wel beneden hun intellectuele stand trouwen, maar vrouwen mogen dat niet. Het heeft er dan ook de schijn van dat het groeiende opleidingsniveau van vrouwen hen een achterstand op de huwelijksmarkt bezorgt, met als gevolg dat er een nieuwe ongelijkheid tussen man en vrouw voor terug is gekomen.
Ik ben me bewust dat ik hier de oordelen over leeftijdsverschillen in relaties tussen mannen en vrouwen onbenoemd heb gelaten, maar ook deze vallen doorgaans in het nadeel van vrouwen uit. De ongelijkheid en het maatschappelijke keurslijf waar vrouwen zich in bevinden bestaan onverminderd. Als er al een weg naar gelijkwaardigheid bestaat in relaties dan is die nog lang. Maken we die nog mee of gaan we naar een samenleving waarin vrouwen steeds minder behoefte hebben aan een relatie met een man. Een samenleving waarin de vrouwen zich terugtrekken op Venus en de mannen verslagen achterblijven op Mars.
Over deze blogger
-
BramSiam is 73 jaar en komt al 45 jaar in Thailand. Eerst vaak als vakantieganger tijdens zijn loopbaan in de ICT en later, na het geluk van een zeer vroege pensionering, verdeelt hij zijn tijd gelijkmatig over Nederland en Thailand.
In Thailand heeft hij al 12 jaar een latrelatie met zijn vriendin, die twee schattige hondjes meebrengt. Hij houdt van sport, muziek, lezen en relaxen. Zijn standplaats in Thailand is Pattaya.
Lees hier de laatste artikelen
Leven in Thailand6 oktober 2024Nederland – Thailand, uitslag ….. ongewis
Leven in Thailand13 juni 2024Bankzaken in Thailand
Lezersinzending22 december 2023Zorgplicht, maar hoe lang nog…….
Leven in Thailand20 december 2023Waarom zijn de bananen krom?
Belangrijkste redenen voor de relatie zijn goede verzorging en sex. Ofwel de mannen willen hun natje en droogje zonder veel gezeur aan hun hoofd en denken dat te vinden bij een laagopgeleide buitenlandse vrouw. Moeten ze overigens helemaal zelf weten en ik zie veel gelukkige relaties. Problemen komen pas als de mannen het zelf moeilijker gaan maken dan het is. En ja ik generaliseer.
Kleine korrektie : een buitenlander kiest geen Thaise vrouw, hij WORDT gekozen.
In mijn geval heb ik gekozen
Ik ook want ze heeft dikwijls neen gezegd tegen het drankorgel dat ik vroeger was. Ondertussen al meer dan 40 jaar gelukkig getrouwd
Ik denk dat keuzevrijheid het sleutelwoord moet zijn. Een relatie werkt optimaal als men voor elkaar kiest en er voor gaat. De vrouw heeft zeker een sterke positie in deze en ik begrijp waarom u stelt dat de Thaise vrouw kiest, maar dat lijkt mij toch niet de lading te dekken. Bij lagere diersoorten is het wel vaker waarneembaar. Dat keuzevrijheid op vele plekken niet mogelijk is geeft ook veel stof tot nadenken. Moderne slavenhandel vindt ook nog steeds plaats. De mensheid in zijn verscheidenheid. We moeten het ermee doen en de wederzijdse invloeden zijn maar zeer beperkt mogelijk.
Daar ben je toch altijd nog zelf bij. of de nood moet erg hoog zijn dat je je graag laat inpakken.
Deze tekst uitgebracht op een badinairende manier is eigelijk de moeite van het lezen niet waard. Mijn ervaring hier is maar 20 jaar en ik zie meer farangs met te weinig geestelijke bagage dan Thaise vrouwen die vaker dan westerse vrouwen een universitaire oplijding hebben gehaald.kortom te veel faktoren zijn hier onder.belicht.men heeft bijv. De scheve verhouding huwbare vrouwen en huwbare mannen niet eens meegenomen .maar alla laat maar voor wat het is.
Er zijn meer jeugdige mannen dan vrouwen in Thailand, vanaf de rijpere leeftijd (ergens in de 30-40 jaar) is er een omslagpunt dat er meer vrouwen dan mannen zijn. Als we de scheve verhouding huwbare mannen en vrouwen willen corrigeren adviseer ik: zoek een relatie met een jonge Thaise man of zoek een rijpere Thaise vrouw. 🙂
Hoe ouder hoe beter want de ratio man/vrouw is daar nog schever. Onder 65+ is er een flink overschot aan bejaarde dames. Gaan dus daarom al die bejaarde mannen naar Thailand?
Bronnen: Thaise ministerie en CIA Factbook:
– https://en.wikipedia.org/wiki/Demographics_of_Thailand
– http://web.nso.go.th/en/survey/pop_character/pop_character.htm
Dat kan wel zo zijn maar veel jonge mannen zijn niet beschikbaar voor een huwelijk met een vrouw. Een aantal van hen is homosexueel (schattingen lopen uiteen van 10 tot 20%) en een ander deel wordt monnik. Onder de dodelijle verkeersslachtoffers zijn relatief veel jonge mannen tot 30 jaar. Dat verklaart deels het omslagpunt.
Werkelijk 10-20 homoseksueel en dan raakt dat opmerkelijk hoge getal ook nog eens de mannen maar niet de vrouwen? Dat ligt zo buiten de gewone cijfers die ik ken. Daar geloof ik dus niets van tenzij je dat kunt onderbouwen. Graag een bron of andere verwijzing waar je die claims op baseert.
Wereldwijd zitten de cijfers veelal tussen de 1 a 5%. Soms hoger, maar dat lijkt ook aan exacte vraagstelling: weleens verliefd geweest op iemand van hetzelfde geslacht, weleens seks gehad met iemand van hetzelfde geslacht etc. De man vrouw verhouding is bij het een onderzoek vrij gelijkwaardig, soms valt het onder mannen een stuk hoger uit. Gezien de wereld niet zwart wit te verdelen in mensen die 100% hetero zijn en 100% homo te samen met sociale acceptatie vast voor een goed deel verklaren waarom de percentages zoveel uit een lopen. Biologisch zal er niet zoveel verschil zitten tussen iemand geboren in zeg Thailand, Nederland of Congo. Nu hebben landen als Thailand en Nederland een reputatie om grote tolerantie (is nog geen acceptatie/respecteren!) van LHBTI+, maar dat alles maakt nog niet aannemelijk waarom er zo ontzettend veel meer homoseksuele mannen dan vrouwen zouden zijn in Thailand dan praktische alle andere landen. Zo’n bewering moet men onderbouwen.
Wat betreft de monniken: In Thailand zijn er zo’n 300.000 monniken op een bevolking van 69,8 miljoen, ofwel 0,4% van de bevolking, of pak het ruim en maak er 0,5% van. Dat gaat ook weinig zoden aan de dijk zetten. En de jongemannen die Thailand intreden, dat worden er minder en minder, voor kortere en kortere tijd. Het ideaal is zeg een half jaar, maar in de praktijk eerder een paar weken, dagen of zelfs minder dan dat. Die kortere inwijding als de tempel gaat dus ook weinig verschil uitmaken op de relatiemarkt.
Blijft over, zoals ik al schreef, dat er in het begin een mannenoverschot is, dat vanaf middelbare leeftijd om slaat in een vrouwenoverschot. Inderdaad omdat mannen vroegtijdig sterven. En dat zal liggen aan het verkeer, beroepsgroepen waarin ze werken, drank enzovoort.
Mijn punt is dat het veelgehoorde verhaaltje “er is een vrouwenoverschot” in perspectief moet worden gezet. Op de keper genomen is dat waar, maar de mannen zien dat als mooi feit om een leuke, niet al te oude, dame aan de haak te slaan. Terwijl als we naar de man-vrouw ratio kijken, de “ridders die een vrouw in nood helpen” beter voor een oudere vrouw kunnen kiezen. Ik zie het meer als excuus aan zichzelf en de omgeving om te verklaren waarom een oudere witneus in een relatie stapt met een groen Thais blaadje.
Een logischer verklaring lijkt mij dat bepaalde vrouwen gewoon minder goed in de markt liggen (om het even bot te stellen), bijvoorbeeld ze reeds een kind hebben en een eenvoudig baantje. Daar knappen (jongere) mannen toch eerder op af. (en ja, er zijn ook zelfstandige vrouwen met goede baan en papieren die het prima redden zonder Thaise of witneus man). Logisch dat die eenzame vrouwen die lager op de sociale ladder staan, op zoek naar zowel mentale/sociale genegenheid als ook wat meer (financiële) zekerheid, toch graag aan een man komen. Een buitenlandse man, al is dat tweede keus, is dan een zeer begrijpelijke keuze. En dat die man dan extra om de vinger te draaien is men onzin praatjes (“you handsome” , “Thai men no good” “Thai men, many gay” enzo), tja… de man zet laat ook graag zijn ego strelen, die fijne roze bril. En als beide gelukkig zijn met zo’n relatie, DOEN! Ik wens ze alle geluk samen.
Sociaal gezien allemaal logisch, maar ik duik graag in de cijfertjes om die voor de aardigheid eens te staven met feitjes.
Voor de betreffende personen is het best wel fijn dat er in nederland bijna alleen maar hoog opgeleide vrouwen zijn.
Eerlijk is eerlijk ik ben niet moeders mooiste.
In Nederland nooit een vrouw naar mij omgekeken.
Tot dat ik in Thailand kwam ineens voelde ik mij een filmster.
Nu al 15 jaar getrouwd en helemaal gelukkig
Waarom? Omdat men elkaar veelal wel in het echt ergens moet tegenkomen. Tussen een witneus en een Thai zal dat vaak in de horeca, entertainment, hotels en toeristen sector zijn. Dat zijn vaker banen waar je geen hoge diploma’s voor nodig hebt. De witneuzen zullen wel een diverser beeld laten zien qua opleiding, beroep etc. Bij zo’n eerste kennismaking in eenvoudig Engels (wat is je naam, waar kom je vandaan, wat doe je). Je zult niet snel praten over complexere onderwerpen zoals sociale issues die spelen of (brrr) de politiek.
Pak naast de taalbarrière, relatieve onbekendheid met wat speelt in het land van de ander ook nog mee dat je minder makkelijk vanzelf aanvoelt in welke ‘klasse’ de persoon op de sociale ladder staat. Dat is natuurlijk een pluspunt, zo komt de goed opgeleide bankmedewerker in contact met iemand zonder diploma’s, komt het meer op karakters aan: passen die 2 samen in een relatie? Nadeel is natuurlijk dat de verschillen in interesses die voortvloeien uit het milieu van afkomst later wel boven komen en daardoor de verschillen dan duidelijk worden en mogelijk onoverbrugbaar blijken.
De rest van het aangehaalde is naar mijn mening allemaal geneuzel, mannen van Mars, vrouwen van Venus. De niet-westerse man/vrouw ’traditioneel’. Pff, nonsens. Ik ben toch echt een man maar ik ben nu niet de weg kwijt omdat de maatschappij anders is dan vroeger. Geef mij maar een vrouw met pit, die haar woordje klaar heeft, je ook mee kunt lachen en dat je elkaar tederheid geeft. Ik heb weleens van doe boekjes over man versus vrouw gelezen met krankzinnige tips zoals ‘als je als vrouw thuis een verstopte gootsteen heb, ga dat niet zelf ontstoppen. Laat het je man doen zadat hij zich kan bewijzen, dat is belangrijk voor de man. En als het een de groot probleem is, laat hem besluiten een bedrijf in te huren anders voelt hij zich in zijn positie als leider van de groep aangetast’. Lachen gieren brullen. Mijn liefje en ik waren eens in de tuin bezig, had ik grote grindtegels opzij gelegd, ging naar werk, kwam terug, lagen alle tegels weer op hun plek. Ik was even verbaasd maar wel blij. In mijn eer aangetast? 5555 Nee ik wist meteen dat mijn liefje niet het hulpeloze prinsje was dat zou wachten op een ridder te paard om haar te helpen. Idem ditto met huishouden: zei ze tegen mij: “Rob als ik thuis kom van werk heb jij dna de badkamer schoongemaakt?’ Als ik dan zei dat ik speciaal een Thaise had gekozen omdat die hun plek nog kennen en goed naar de man luisteren dan moest ze hard lachen ‘die mannen zijn gek en zielig’ was haar antwoord.
Je kunt beter gewoon van het leven genieten met een lach en kijken of je een leuke man of vrouw hier og ginder tegen het lijf loopt. Zonder te denken in stereotypen zoals ‘de zorgzame vrouw’ of ‘de ridder te paard’ en ‘als mijn vrouw betere opleiding of vermogen heeft dan voel ik mijn trots teniet gedaan, begin ik niet aan’ (ik zou zeggen fijn toch als je lief totaal niet afhankelijk is van jouw behalve wat jij puur als persoonlijkheid haar te beiden heeft, daar gaat het immers om. Dak boven je hoofd, eten op tafel, geen zorgen over rekeningen en een leuk iemand er bij die jouw aanvult en waar je heerlijk samen van kan genieten.
De vraagstelling is geen juiste en zeer vooringenomen! Er zijn namelijk veel meer westerse mannen die gewoon kiezen voor een binnenlandse partner, met terdege opleiding. En er zijn ook westerse mannen die gaan voor een buitenlandse partner met inderdaad een (zeer) goede opleiding. (Mijn vrouw kwam ik tegen in 1996, klaar met haar mathajom teacher training.) Niet alle zoekende westerse mannen willen een partner met laag opleidingsniveau. Daarbij: de formulering van de vraag suggereert ook nog eens alsof die zoekende mannen zelf wel een zeker opleidingsniveau hebben? Hetgeen ik betwijfel. Ik meen, echter op gevoelsmatige gronden, dat de meeste van de westerse mannen die in het buitenland een (nieuwe) partner zoeken, zèlf laagopgeleid zijn. Zij menen met een dito maar buitenlandse partner beter tot hun recht te komen.
De vraag waaròm er westerse mannen zijn die een buitenlandse partner zoeken, wordt amper behandeld. Jammer. Maar komt misschien nog!
In het hele betoog springt Bram van de hak op de tak: in de eerste alinea’s wordt geprobeerd om een soort van probleemstelling te definiëren, maar hij struikelt over hoe de stellingname in goed Nederlands neer te zetten.
Dan nog kondigt hij tevens als “ervaringsdeskundige” een antwoord aan, maar gaat over op iets wat lijkt op een uittreksel van een of ander boekwerk. Opeens loopt de zinsbouw wel soepel. In plaats van een persoonlijk verhaal, gaat Bram opeens quasi-wetenschappelijk doen.
De vraag klopt niet. Die had beter kunnen luiden: waarom kiezen sommige westerse mannen met lage opleiding een dito buitenlandse partner?
Of dat er “zo veel” zijn, betwijfel ik, ze zijn zeer zeker niet in de meerderheid. De meeste westerse mannen kiezen gewoon binnenlands.
Ik denk dat mannen van westerse origine die een buitenlandse partner kiezen zèlf laag opgeleid (!) zijn, en een dito partner zoeken. Zij kiezen, logischerwijs, volgens het principe van de minste weerstand, en derhalve komen zij uit bij een laag opgeleide partner. Daarmee, denken zij, is aan enkele van hun vereisten voldaan, waarmee een relatie het beste stand houdt: acceptatie wegens veronderstelde gelijkheid, communicatief op eenzelfde level, en emotioneel verstaanbaar.
Daarmee is niets gezegd over het intellectueel niveau van de westerse man die een buitenlandse partner zoekt met lage opleiding. Dat is weer een andere vraag. Ook interessant om eens tegen het licht te houden.
Tot slot: Bram Siam geeft aldus zelf geen persoonlijk antwoord zijn eigen vraagstelling, alhoewel ervaringsdeskundige, en de vraag waarom westerse mannen een buitenlandse partner kiezen blijft onbeantwoord.
Een Universitaire opleiding in Thailand is gewoon gelijk aan hier MBO , niets meer en niets minder
Ik had al opgemerkt geen uitspraken te doen over het intellectueel niveau van de westerse man.
Beste Tom Ik moet je in deze helaas ongelijk geven.
Een universitaire opleiding in Thailand word door bv het Nuffix gewaardeerd. Nu is het wel zo dat het een beetje afhangt van op welke universiteit is gestudeerd en of het een echte masters dan wel masters na bachelor of een college niveau (HBO) niveau is.
Je kan dus inderdaad gewaardeerd worden als universitir of als HBO. In uitzondelijke situaties kan het MB PLUS zijn. Dit ligt vaak niet aan het opleidingsniveau maar aan kennis van de nederlandse taal.
Vooral de medische wereld heeft hier een eigen kijk op. Dit geldt niet alleen voor Thaise maar voor veel buitenlandse doktoren en volwaardige verpleegkundigen op HBO niveau welke GEEN inschrijving krijgen in het BIG register.
Tevens geldt dit voor advocaten accountants en meer specialistische functies waarvoor je helaas of kennis moet hebben van nederlandse en europese wetten.
Een thaise strafrecht advocaat kan in nederland of de rest van europa niets betekenen dus is eigenlijk zelfs minder dan MBO.
Hoi Rori,
Ik ken genoeg Thaise vrouwen meet een universitaire opleiding die niet aan de bak komen in Nederland, er word dan gezegd dat de opleiding in Thailand te laag is.
De vraag van Bram Siam is of jij je heil hebt gezocht bij een vrouw van laag opleidingsnivo, en zo ja: waarom?
Beste jan
Je heb 4 jaar een relatie gehad met een thaise neem voor het gemak aan
Dat je dan ook hier woon
Je gaat nu nog vaak naar thailand maar blijf bewust alleen zeg je
En iedere man leeft hier op een rosé wolk
En verder vertel je dat het beter is om in Nederland te wachten op een vrouw
Waar zit je dan te wachten hahaha geintje
Stel je word verliefd in Nederland op een vrouw met twee kinderen
Vrouw werkt niet want zij zorgt immers voor haar kids
Dan kost zo,n relatie toch ook geld
Jullie willen ook wel eens op akantie enz
Mijn story is ben 53 jaar en zij is 44
Woon in thailand met een schat van een vrouw
En ze heb 1 zoon van 20 jaar die werkt gewoon dus die betaald alles voor zichzelf
Woon hier nu ruim 5 jaar en we hebben het super naar ons zin
Wil nooit meer terug naar Nederland
En de vraag waarom een thaise vrouw hoog of laag opgeleid vind ik onzin
In Nederland vraag je toch ook niet in de kroeg bij een leuke vrouw wat is je opleiding
Je heb een klik met een vrouw of niet
Nou ik had heb dus een klik met deze vrouw vond thailand een leuk land om in te wonen
Het is gewoon zo gelopen zij is gestopt met werken in de bar
Op mijn verzoek natuurlijk dus ik betaal hier voor haar
Niks geks aan toch
Mvg aad
Beste Aad, ik zou je graag leren kennen , want ik wil ook graag emigreren naar Thailand en zou graag bruikbare tips willen horen / lezen
Een goede vraag die denk ik,omdat er zoveel verschillende redenen zijn,ook niet met een reden te beantwoorden is.
Veel mannen die vatbaar zijn voor een nieuwe relatie,zullen bijv,bij hun eerste Thailand bezoek overdonderd zijn van het veelal jongere vrouwelijke schoon,waarbij ze in hun thuisland geen enkele kans meer hadden.
Men voelt zich terug verzet in een soort tweede jeugd,en zweeft een beetje tussen twijfel en droom, en schuift om zijn eigen ego te redden de realiteit zover mogelijk van zich af.
Natuurlijk denken de meesten niet het eeste aan hun opleidingsniveau,laat staan dat men de meestal slechte toegang tot een goed onderwijs in Thailand gelijk kan stellen aan domheid.
Het is juist de tegenpool of het exotische onbekende die sommige mannen zoeken,en laten zich daarbij van hun schone wederhelft graag omtoveren tot de goede man met de Chai die.
Anders als in de westerse cultuur weet de Thaisevrouw met vriendelijke toon en een charmant lachje, precies dat te bereiken,waar veel vrouwen uit andere culturen,lang en vaak zakelijk voor onderhandelen moeten.
Voor veel mannen,waaronder ik mij zelf ook reken,is het een ongekende belevenis waarbij alleen het wederzijdse respect,en het opleidings niveau geen enkele rol speelt.
Zelf had ik in het westen een huwelijk met een vrouw,die over een erg goed opleidingsniveau beschikte,en net zoals helaas veel andere moderne vrouwen zo emancipeerd was,dat ze voor mij steeds meer de wetten dacht te maken,en voor haar zelf alleen maar uitzonderingen.
Af en toe zie je in het westen vrouwen,die op hun weg naar emancipatie al hun vrouwelijkheid verloren hebben,terwijl ze zich vergelijkbaar precies die macho methoden hebben aangewend,die ze aan de meeste mannen verafschuwen.
Ik tolereer een emancipatie waar een ieder de gelijke rechten en plichten heeft,en die heb ik reeds vele jaren bij mijn Thaise vrouw gevonden.
Maar zo zal natuurlijk iedereen op zijn manier zijn reden hebben.
De alinea in het begin die begint met ‘omdat’ etc….. is bij het inkopiëren wat verminkt, excuses daarvoor, maar het beïnvloedt de strekking van het verhaal niet.
Met een afgeronde HBO opleiding en 38 jaar werkervaring een lieve laaggeschoolde Thaise dame uit de Isaan leren kennen die mij, en ik hoop, Ik haar, gelukkig maakt. Ik ben 61, zij is 49. Elkaar leren kennen via een datingsite. Kennen elkaar nu bijna een jaar, inmiddels 3 keer naar Thailand geweest en zij komt volgende week deze kant op.
Ondanks haar lage opleiding is het een verstandige vrouw en af en toe gelukkig een beetje prettig gestoord en niet op haar mondje gevallen. Opleiding alleen zegt niet alles. Je kan nog zoveel geleerd hebben, maar als je niet goed in het leven staat ben je nog niks, althans, dat is mijn mening.
Toen zij de eerste keer contact zocht, heb ik haar vriendelijk bedankt en geadviseerd om te kijken naar een jongere kandidaat. Gelukkig voor mij schreef ze terug dat het leeftijdsverschil voor haar geen probleem was. Haar overleden echtgenoot was 22 jaar ouder en het was een door haar ouders gearrangeerd huwelijk. Hij was een goede partij voor haar.
Vanaf het begin heeft zij mij duidelijk gemaakt dat ze via een datingsite op zoek was naar een Farang van om een goede toekomst verzekerd te zijn, duidelijkheid vanaf het begin, geen gedraai en valse verwachtingen.
Tijdens mijn werkzame leven, nu afgekeurd en met pensioen, heb ik ruim 40 jaar met Aziaten gewerkt en dat is mij zeer goed bevallen. Indonesiërs, Filipijnen en “Hong Kong Chinezen” toen dit nog een kolonie van Engeland was. Jaren in de Oost gevaren als stuurman GHV.
Ruim 30 jaar getrouwd geweest met een Nederlandse vrouw en sinds ruim 6 jaar weduwnaar. Via een bemiddelingsbureau diverse contacten gehad met Nederlandse dames, maar meer dan een kop koffie zat er niet in, het klikte gewoon niet. Met mijn Thaise vriendin klikte het vanaf het eerste moment dat we elkaar in het echt zagen. Wel eerst contact via chat en later video chat.
Toen ik hier tegen een Nederlands dame zei dat ik een Thaise vriendin had was haar antwoord : ” Ja, daar zijn de vrouwen nog echt vrouw”. Misschien is deze opmerking wel het antwoord op de vraag ??? Onderdanig zoals hier in Nederland door sommigen wordt beweerd is mijn vriendin zeer zeker niet. Mijn vriendin zorgt goed voor me, zeurt niet en laat me mijn gang gaan. Ik zorg voor haar en respecteer haar om wat en hoe zij is. Waarom een buitenlandse Aziatische vrouw…….misschien heeft het lot het zo beslist, geloof zelf niet zo erg in toeval.
Gerrit, (naam reeds in gebruik, vandaar mijn alias).
Waarom? Ik heb ten eerste hoger middelbaar gedaan en twee jaar unief. Toen gestopt omdat ik veel dronk. Met meisjes lukte het niet, we gingen uit maar ik genoot meer van mijn bier dan van haar. Als ze ergens anders heen wilde zei ik altijd, ga maar, ik zit hier goed en zie je morgen wel. Natuurlijk was er niet een er mee akkoord. Toen ik 29 was kwam ik naar Thailand, zag een meisje dat me beviel en die was akkoord met wat ik deed. Een jaar later kwam ik terug en trouwde met haar. Vandaag zijn we juist 38 jaar getrouwd, ik drink niet meer en we zijn nog altijd dol verliefd op elkaar. Zei had geen opleiding genoten en we wonen ondertussen 13 jaar in Thailand. Nooit meer terug naar die ‘me to’ vrouwen uit het westen.
Mijn relatie met mijn Thaise vrouw is inhoudelijk niet verschillend van mijn vorige relatie(s) met westerse vrouwen.
Wel is het zo dat ik nu veel minder druk ervaar om te voldoen aan een bepaald beeld om er dan zogezegd bij te horen en te voldoen aan een maatschappelijk opgelegde status .
Alles valt of staat met hoe je met elkaar omgaat,en welke verwachtingen je Thaise partner heeft van haar westerse man .
Ik had reeds ervaring opgedaan met andere culturen en weet hoe ook moeilijk het is voor een buitenlandse partner om zich aan te passen aan de westerse tradities en gebruiken , op de moeilijke momenten moet je er zijn voor haar .
Mijn vrouw sprak geen woord Engels , had wel een goede job als verantwoordelijke in een grote firma in Bangkok.
Prioriteit voor haar was een Eerlijke man vinden die haar goed(niks met geld te maken) behandelt en respecteert .
Dit was van in het begin duidelijk en kan ik aanvaarden , het idee van de romantische liefde heb ik in het verleden al te vaak zien stranden in onbegrepen verlangens en bijhorende frustratie.
Beide staan we rationeel in het leven en weten we ondertussen waar de klepel hangt , we helpen elkaar om onze dromen te realiseren, elk op onze eigen manier en met de mogelijkheden die we hebben .
Beiden werken we hard , weten we om te gaan met onze gevoelens voor elkaar en bouwen we gestadig verder ons gezamenlijke leven op.
Na de vele problemen uit het verleden met de (westerse) moeder van mijn kinderen en is het een verademing om thuis te komen en te weten dat mijn vrouw blij is om je te zien ,we geven elkaar de vrijheid die nodig is om onszelf te kunnen ontplooien maar weten ook wanneer we elkaar moeten vinden en ondersteunen .
meer moet het voor ons niet zijn 🙂
Wat een vooringenomen stellingname! Schrijver’s uitgangspunt – kennelijk een vaststaand feit volgens hem – is dat veel westerse mannen hun heil zoeken bij een buitenlandse vrouw met een laag opleidingsniveau. Hij onderbouwt die stellingname niet, maar bouwt er een vaag verhaal omheen dat ook weer vol staat met allerlei aannames. Wat moet je daar nu mee? Gewauwel!
Jan , complete onzin wat jij uitkraamt .
Thaise vrouwen hebben nog normen en waarden , hier in westen zijn de vrouwen over het algemeen te feministisch, dat is 1 van de vele redenen waarom westerse mannen een Thaise vrouw zoeken.
de leeftijdsgroep van mij die ik allemaal ken met een Thaise vrouw , zijn allemaal gescheiden mannen toen allemaal rond de 40 jaar die een Thaise vrouw hebben en er mee getrouwd zijn .
Ik zelf ook , na mijn scheiding , meerdere relaties gehad met Nederlandse vrouwen , op een gegeven moment wat ik het zat met die feministische vrouwen .
Kinderen , normen en waarden bij brengen kunnen ze niet , het is allemaal dat linkse gedachtengoed waar ze in vast zitten, daarom heb ik de keuze voor een Thaise vrouw genomen , niet de knapste wel de beste voor mij .
En de kosten ?
Wat heeft geluk met geld te maken ?
Zielig dat je daar over begint
Buitengewoon aanmatigend verhaal, waarbij de schrijver gemakshalve opleidingsnivo alleen betrekt op de hoeveelheid diploma’s van school. Er is veel meer onder de zon dan alleen kunnen rekenen of schrijven, en 1 van de zaken die ik bij Oosterse vrouwen aantref is hun vermogen om je meer man te laten voelen, en je t idee te geven dat je er mag zijn. Net zoals zij zelf ook gezien willen worden trouwens.
Westerse vrouwen zijn de afgelopen 20-30 jaar door o.a. quoata-regelingen, glazen plafond redenaties verworden tot vaak verwende mormels, die altijd wel wat te zeuren hebben.
Het mag conservatief klinken, maar ik denk dat de wereld er beter voor zou staan, als we elkaar weer gewoon de vrijheid zouden gunnen om te zijn wie we willen zijn, en niet wie we moeten zijn…… Ik ben dol op mijn Thaise vrouw, die overigens een universitaire opleiding heeft gehad, maar die t gewoon fijn vind om lekker voor elkaar te zorgen, te genieten van t leven, weg van al dit ontzettend geneuzel zoals verwoord in dit artikel
Het gekke en tegenstrijdige in dit verhaal speelt zich af in min kennisenkring.
Ik ken meer thaise vrouwen met een hoge academische cq universitaire opleiding welke getrouwd zijn met een opgeleide ezel uit europa.
Hier zijn bij mij de engelsen, duitsers en nederlanders in de meerderheid.
Ik zou wel eens daar een echt wetenschappelijk onderzoek naar willen houden.
1. Wat is de opleiding qua school opleiding van de vrouw en de man.
2. Wat is het sociaal domein en bereik van de man en de vrouw.
Ik denk dat de conclusie van zo een onderzoek zal aantonen dat de gemiddelde thaise vrouw de man verslaat.
Wij hebben in de afgelopen 40 jaar , heel veel thaise vrouwen met nederlandse mannen mogen ontmoeten.
De gemiddelde thaise vrouw in nederland is inderdaad weinig opgeleid.
Waarom zou een goed opgeleide Thaise vrouw , met goede toekomst mogelijkheden in Thailand, Thailand verlaten, om naar een land te gaan wat ze niet kent en waar er voor haar weinig carriere mogelijkheden zijn.
Het zijn voornamelijk Thaise vrouwen met 1 of 2 kinderen , die een stabiele basis zoeken voor de kinderen, de familie en voor haar zelf en dit zelf in Thailand niet kan regelen.
Niets mis mee.
Ook wij zijn al 40 jaar getrouwd.
Veel mannen willen een jonge, goed uitziende vrouw. Naarmate de man zelf ouder wordt wordt het moeilijker dat doel te bereiken.
Dat heeft ook te maken met de recente trend dat veel wat oudere Westerse vrouwen die er nog goed uitzien tegenwoordig willen daten met een jongere man.
Waar veel Westerse vrouwen vroeger geen probleem hadden om een relatie met een oudere man aan te gaan vallen veel vrouwen nu ook op jonger.
Dit betekent dat voor mannen die boven de 55 zijn de gang naar het buitenland vaak de enige mogelijkheid is om hun doel, een relatie met een goed uitziende jongere vrouw, te bereiken.
Over dit onderwerp is al veel geschreven en gesproken. Ware liefde is zeker waar te nemen, maar is voor de meesten niet bereikbaar, mede gezien de hoeveelheid aan scheidingen. We zien de verschillen tussen mensen en de verleidingen daar zijn er velen niet tegen bestand. Het vreemdgaan en de mensen die zich begraven in hun werk, om maar wat te noemen. Je moet een type zijn voor een langdurende relatie en de kwaliteiten hebben om te accepteren dat lang niet alles gaat zoals je wel zou willen. Het wensenboekje en het afstrepen van positieve en negatieve aspecten van de ander is toch wat veel plaatsvindt. Ik ben 27 jaar samen geweest met mijn eerste vrouw in Nederland en wij waren qua niveau aan elkaar gewaagd. Hbo opleiding en met de opvoeding van de kinderen ging het ook zonder noemenswaardige problemen. Zelfs het geloof, zij gematigd katholiek en ik atheïst gaf geen problemen. Zelden hadden we zwaarwegende argumenten. Uiteindelijk liep het toch op een scheiding uit. Wij waren al erg jong bij elkaar en in haar tweede jeugd wilde zij vrijheid blijheid en nog de wereld over kunnen. Nieuwe contacten aangaan etc. Dat gaat niet in een getrouwde omgeving. Zij had haar eigen inkomsten en kennis en kunde dus de mogelijkheden waren er voor haar om dit te gaan doen. Aldus geschiedde. Ik ontmoette een jaar na de scheiding mijn huidige Thaise/Nederlandse vriendin in Nederland en zij heeft 2 jaar lagere school genoten en nu na 20 jaar gaat het nog steeds goed tussen ons. Zij is vier jaar jonger dan mij en ik ben daar niet rouwig om. Op dit gebied vond ik een zeker leeftijdsevenwicht wel belangrijk. Een vrouw die je kind kan zijn dat is niets voor mij. Het was liefde op het eerste gezicht van beide kanten. Het gaat er om in de relatie dat je de verschillen moet accepteren en natuurlijk heeft dit een grens op bepaalde vlakken. Niet alles is acceptabel. Je kiest voor elkaar en dat moet ook blijken. Geen gedonder met anderen en er zijn voor elkaar. Ieder met zijn eigen kwaliteiten. Aanvullend en niet invullend. Dan hou je het lang vol. Ik kan nog steeds genieten van haar en met name haar gevoelige kant en sociale karakter. Ik zie haar graag. Zij houdt van koken en ik van eten. Haar E.Q heeft duidelijk de overhand boven haar I.Q. en dat ontbrak voor een groot deel bij mijn eerste vrouw. Veel zakelijker en alles afwegend en altijd maar eisen stellen aan de relatie. Achteraf gezien ben ik er zeker niet op achteruit gegaan en heb ik er vrede mee. Ik ben geen prater en zit niet te wachten op gesprekken op ” niveau” en dat geldt ook voor mijn huidige partner. We hebben genoeg aan weinig woorden en voelen elkaar aan. Elke scheiding geeft gedoe, maar het geeft wel handvaten in je nieuwe relatie en ook een betere kijk op je zelf. Het leven gaat snel en op alle slakken zout strooien is af te raden. Ik ben mij bewust, zeker op dit gebied, niet te wijsheid in pacht te hebben. Waarom het bij de een wel lukt en bij de ander niet, nogmaals is afhankelijk van een heleboel factoren. Ken jezelf en maak er wat van dan kom je ver, zeker als je partner er ook zo over denkt.
Eerlijk gezegd denk ik dat het antwoord op deze vraag niet zo’n fraai beeld van de doorsnee Westerse man geeft.
Immers, de Westerse man lijkt mijns inziens de geëmancipeerde Westerse vrouw anno 2019 ofwel niet aan te kunnen ofwel niet te waarderen…
We moeten erkennen dat de mondiale mannelijke sekse een dominante mensensoort is en dat geeft al enkele decennia vuurwerk in de meeste Westerse gezinnen, omdat de doorsnee Westerse vrouw veel onafhankelijker is geworden en haar eigen persoonlijkheid wenst te ontplooien…
In vele niet-Westerse culturen zijn vrouwen nog niet (zo) onafhankelijk en dus makkelijker in de omgang.
Dit lijkt mij een verklaring!
Hun manier van denken is ook mede bepaald door hun religie , dat merk ik iedere dag maar denk nu niet dat je met een Thaise vrouw de vloer moet aanvegen , ze weten best wel hun plaats en zijn niet op hun mond gevallen .
beetje respect en begrip langs beide kanten lost al veel problemen op .
Waarom zoeken westerse mannen hun heil bij laag opgeleide oosterse dames.
De reden is dat westerse dames te veel en dus over geemancipeerd zijn.
Jan Beute.
4 de alinea uit het artikel, “wie is hier laag opgeleid” ?
Ik heb zelf de mavo niet afgemaakt maar als ik dat wel had gedaan zou ik het nog niet begrijpen.
Wat een waardeloze stelling, ik heb mijn vrouw niet in de kroeg leren kennen maar via internet en nee geen dating site met alleen maar mooie meiden.
Ze heeft net als haar zus een universitaire opleiding die door haar moeder bekostigd is omdat ze daarvoor huis en hebben verlaten heeft en in het buitenland als nanny gewerkt heeft tot 2 jaar na haar pensionering.
Las nog ergens een opmerking over de opleiding universitair is gelijk aan mbo in het westen maar ik betwijfel of in het westen met dat papiertje iemand op de intensive care werkt of als medewerker op de P.R. afdeling van een hele grote firma.
In mijn geval is de vrouw intelligenter dan ik als we alleen naar de opleiding kijken want opleiding zegt mij minder dan levenservaring.
Wat ik in het artikel nog mis is met wie is de schrijver dan samen, is ze minder geschoold of nee dat kan niet want dat vind de schrijver volgens mij niet kunnen.
Deze week alweer 7 jaar getrouwd en al 10 jaar samen en ja net als met een westerse vrouw ook wel eens mindere dagen.
Wat een onzin je hoeft toch niet voor alles een verklaring te hebben.
Hoog of laagopgeleid is zo’n groot issue tegenwoordig de laagopgeleide blanke man is wat je elke dag wel hoort op radio of tv.
Ik heb gekozen voor een opleiding in het transport als ik een admistratieve of commerciele opleiding had gekozen had ik hbo kunnen doen maar mijn hart lag daar niet.
Als iemand 10 jaar geleden zou zeggen je gaat op vakantie naar Thailand en je leert daar iemand kennen waarmee je trouwt zou ik zeggen je bent gek.
Bij toeval mijn liefde tegengekomen en haar niet gevraagd joh heb je toevallig universiteit gedaan anders wordt het niks.
Gewoon gezellig aan de praat en er was een klik.
Nu alweer 7 jaar getrouwd en we praten over van alles en nog wat, ook over onze diepere gevoelens en het gaat ons prima.
Mensen worden steeds internationaler en je kunt overal iemand tegenkomen.
Dus probeer niet alles te verklaren liefde is internationaal en gaat over grenzen om maar te zeggen” op ieder potje past een dekseltje”.
Ik heb een lieve Thaise vrouw, waarom?
Ik zeg het kort en bondig, Ik wil GEEN over geëmancipeerde vrouw of zo U wilt een gedegenereerde man
Ik kies bewust voor een hetero relatie en niet voor een homofiele.
Begrijp uit je reactie dat je dus niet opgewassen bent tegen een ontwikkelde vrouw, uit welk werelddeel dan ook. En een geëmancipeerde vrouw een gedegenereerde man noemen is bespottelijk. Overigens kies je niet voor het hetero dan wel homo zijn. Wordt door je genen bepaald. Juist personen met een aversie tegen homo’s worstelen vaak met hun geaardheid, zogenaamde potenrammers hebben juist daar problemen mee en proberen daaraan te ontvluchten door de flinke vent uit te hangen maar in hun hart zijn het lafaards.
Uw reactie is heel eerlijk, maar fier zou ik er niet over zijn hoor!
Dat doe je dus wel RuudB: ” Ik denk dat mannen van westerse origine die een buitenlandse partner kiezen zèlf laag opgeleid”.
Heeft de ware liefde vinden of verliefd worden iets met een opleidingsniveau te maken?
Intelligentie is niet alleen iets van een goed stel hersens hebben.
De liefde en de intelligentie van het “hart” zijn voor mij persoonlijk belangrijker.
Als je elkaar daar kunt ontmoeten, kan er iets heel moois ontstaan.
Elkaar de loef afsteken hoe intelligent jullie vrouw wel niet is, zegt veel meer over jullie.
De voornaamste reden is door zowat iedereen gekend. Het volstaat even om zich heen te kijken en, voor de lefgozers, even in de spiegel te kijken. Het is glashelder en onweerlegbaar doch, om uiterst begrijpbare reden, niet voor publicatie vatbaar. Het eigen ego is onaantastbaar. Uiteraard zijn er uitzonderingen, zoals bij mij het geval is.
Voor een gelukkige en duurzame relatie geldt in Thailand, denk ik, hetzelfde als in elk land ter wereld. Je zoekt een partner die bij je past. Dat ‘passen bij’ kun je afmeten aan de zaken die voor jou belang zijn. Soort zoekt soort, en dat geldt ook in Thailand, uitzonderingen daargelaten.
In mijn werk en sociale omgeving kom ik met name buitenlanders tegen (nauwelijks Nederlanders overigens) die een Thaise partner hebben met een goede of hele goede baan. Die Thaise vrouwen (velen met een MBA van een buitenlandse universiteit) hebben hun partner niet gekozen om het geld of toekomstige financiele zekerheid. Ik ken hier in Bangkok geen enkele expat die met een (veel jongere) Isaanse (bargirl) is getrouwd.
Dat succesvol ‘passen bij’ heeft meer te maken met een levensinstelling, filosofie en die heeft volgens mij weer duidelijke raakvlakken met opvoeding, opleiding, interesses en levenservaring (en dus leeftijd).
Dat Westerse mannen hun heil zoeken bij Thaise vrouwen met een laag opleidingsniveau is dus een achterhaald beeld. Integendeel zou ik bijna zeggen. Ik heb 4 Thaise vrouwelijke collega’s (MBA, PhD, 30-40 jaar en zeker niet de lelijkste) die geen geschikte buitenlandse man kunnen vinden……………………
Chris. Ik had mijn eerder bericht ongeveer met dezelfde achtergrond geschreven.
Ook ik zit in een situatie dat ik met 2 afgemaakte HBO studierichtingen en 1 universitaire door mijn werk in contact ben gekomen met een vrouw met kennis en een familie met geld. Mijn vrouw is/was werkzaam bij de politie als accountant.
Zij heeft in tegenstelling tot wat in Nederland gangbaar is nog steeds na een 25 a 30 jaar contact met haar studiegenoten.
Ongeveer de helft hiervan is getrouwd. EEn deel hiervan met een buitenlander,
Ik heb in mijn “buitenlandse” kennisenkring daardoor de volgende nationaliteiten zitten<
Australiers, Zweden, Noren, Italianen, Canadezen, Duitsers, Chinezen en Japanners. Ik vergeet er nu zeker nog iemand.
Soms hebben deze mannen duidelijk een mindere achtergrond dan de vrouwen. Dus andersom geldt hetzelfde.
Intelligente Thaise vrouwen trouwen uit toch een soort van status met een minder opgeleide farang.
Ook geldt in de kenissenkring van mijn vrouw dat veel van haar oud-studiegenotenweke niet getrouwd zijn vaak volledig onderhoud hebben aan ouders en soms zelfs de kinderen van hun broers of zusters.
Deze groep van "gedwongen" vrijgezel en ook op zoek (gemiddelde leeftijd 50+). Deze vrouwen hebben bijna allemaal een full time baan of een eigen bedrijf. Doordat hun op jonge leeftijd niet hebben gekozen voor een BF maar voor een studie waren ze op het moment van afstuderen niet meer interessant voor thaise mannen.
Te hoog opgeleid, teveel eigen idealen, geen tijd vanwege carriere met als uiteindelijk resultaat nog steeds vrijgezel.
Ik ken zeker 2 register accountants, 2 apotheek eigenaren, 3 met een eigen grotere winkel of franchises van buitenlandse ketens, een aantal advocaten etc. Zijn zeker niet dom.
Ik moet wel zeggen dat een groep er het goed van neemt. Gemiddeld 2 maanden per jaar op reis over de hele wereld. Afgelopen mei – juni is een groep van 9 of 10 3 weken door italie, zwitserland en zuid duitsland getrokken met een 12 persoons gehuurde bus.
Ze zijn nu al plannen aan het maken om een trip te gaan maken door noord-duitsland, denemarken en nederland. Ik ga daarbij als een soort van reisleider en chauffeur optreden.
Een goede partner vinden is gewoon erg lastig, op elk potje past een deksel maar kom die maar eens tegen. Ik kijk ook rond voor een leuke lieve vrouw van eind 20 tot midden 30 (dus rond mijn leeftijd), waar ze vandaan komt is een stuk minder belangrijk ook al heb ik mijn hart verkocht aan Thailand. Ik best wat leuke vrijgezelle (Thaise) dames, sommige die met mij een relatie aan zouden willen. Maar een dame vinden met genoeg raakvlakken, dat is me maar 1 keer in mijn leven gelukt. Een sterke, lieve, leuke, slimme vrouw die toch ook wel enkele van mijn interesses deelt. Je moet immers toch ook samen leuke uitstapjes kunnen maken en ’s avonds niet langs elkaar heen leven maar samen leuke dingen kunnen doen (nee niet alleen vrij partijen).
Die dames die jij kent zullen denk ik net zo goed op zoek zijn naar een passende man en of hij buitenlands is of niet zal toch niet belangrijk voor ze zijn denk ik zo. Maar een niet onaardige man zoals ik (555) zullen ze ook niet snel tegen komen daar zij de meeste tijd elders verkeren dan waar iemand als ik verkeer. En zelfs al kom je elkaar tegen in bijvoorbeeld een museum, we dragen geen plaatje met ‘ik zoek een partner’. Komt het toch meer op het netwerk aan of stom toeval/geluk. Of datingssites maar persoonlijk zou ik daar denk ik niet aan beginnen.
beste Rob,
Er zijn vele maten potjes maar niet oneindig. En dat betekent dat er vele dekseltjes op hetzelfde potje passen. Een goede partner vind je niet, een goede partner word je door met iemand te praten, te denken, te doen en te leven. En ja, daar zijn risico’s aan verbonden. Het is altijd geven en nemen. Maar natuurlijk moet er een klik zijn en een gezamenlijke basis. Die kan voor elke duo anders zijn. Een aantal van mijn vrijgezelle vrouwelijke collega’s zijn – na ook in het buitenland te hebben gestudeerd – niet zo erg gesteld meer op Thaise mannen hoewel men ze niet voor 100% uitsluit. Buitenlandse mannen hebben veel meer het imago van mannen die hun partner als gelijke beschouwen, ook huishoudelijk werk niet schuwen, voor de kinderen zorgen en transparant zijn over geldzaken. Daarnaast durven deze buitenlanders een echt commitment aan te gaan. Ik ben hier de enige docent die officieel voor de wet getrouwd is.
Ik heb geen idee wat je bedoelt met ‘elders verkeren dan waar jij je begeeft”. Deze collega’s zijn in de 30 en treft je niet vaak aan in de disco’s in bangkok.
Zij zullen vaak op werk verkeren, daar komt de doorsnee witneus niet snel. En ik snap dat ze niet echt bij de disco okomen, kom ik eigenlijk ook niet.
Maar als ik zo de reacties lees kunnen die Thaise dames het wel schudden om een vlotte moderne vent te vinden, de helft van de reageerders hier zoekt in Thailand een ’traditionele vrouw’. Daarmee lijken ze weinig onder te doen voor hun Thaise concurrent.
Heel eenvoudig.
Bij Europese vrouwen en ZEKER de Nederlandse moet je constant op je woorden passen.
Over geëmancipeerd noem ik dat.
Nee hoor, geef mij maar een Aziatische vrouw.
Mvg.
Fred.
SCHITTERENDE tekst die nagels met koppen slaat.
Wellicht de meest treffende uiteenzetting inzake de
man-vrouw verhouding in deze waanzinnige tijden
waarin westerse mannen op eieren moet lopen om
geen abuse aan hun been te krijgen.
“Waarom zoeken Westerse mannen hun heil bij buitenlandse vrouwen met een laag opleidingsniveau?’
Wat voor een denigrerende titel. Een echte belediging van de vele gelukkige koppels waarvan ik de verhalen lees op dit forum en op andere plaatsen. De schrijver gaat er blijkbaar vanuit dat het de gangbare reden is waarom de meeste Westers mannen die gehuwd zijn met een Thaise vrouw die beslising genomen hebben. Maar er zijn honderd en één redenen om dit te doen. Net zoals ik zal het gros van deze mannen het wellicht gedaan hebben voor één van de vele andere redenen. Ik heb wel heel bewust voor een Thaise vrouw gekozen. Nog vóór ik goed wist waar Thailand eigenlijk ligt en mét het vooroordeel van de beruchte Thaise sexindustrie in mijn hoofd (of het nu nog klopt of niet : het vooroordeel is er). Waarom ik die keuze gemaakt heb is mijn zaak maar het heeft absoluut niets te maken met opleidingsniveau, emancipatie of geld (of gebrek aan geld). Deze tekst is volgens mij gewoon gebaseerd op een bepaald cliché-beeld dat de schrijver heeft van Europese mannen die op zoek zouden zijn naar een soort van ‘onderdanige partner’ over wie ze omwille van haar lage opleiding baas zouden kunnen spelen …
“Een partner die is opgegroeid in een wereld waar de moderne maatschappelijke ontwikkelingen nog aan voorbij gegaan zijn, ” … hallo ?
Is de schrijver ooit in Thailand geweest ?
Na de vele reacties, waar ik ieder voor wil bedanken, wil ik graag nog even een korte verantwoording afleggen over het artikel.
Het zijn juist de reacties die inzicht geven in hoe dit onderwerp wordt beleefd en het feit dat die reacties erg uiteenlopen laat zien dat het toch om een kwestie gaat die leeft. Om met de laatste regel uit de reactie van Gilbert te beginnen.
Ik ben in de afgelopen 40 jaar ca. 250 keer voor korte of langere tijd in Thailand geweest. Ik spreek en lees redelijk Thais. In elk geval voldoende om de relatie, die ik nu zo’n 7 jaar heb, met een laag opgeleide, maar zeer lieftallige en empathische vriendin uit de Isan, die weinig Engels spreekt te kunnen onderhouden. Ik houd vol dat de maatschappelijke ontwikkeling in de Isan beslist achterblijft bij die van de rest van de wereld. Is dit denigrerend? Volgens mij niet, maar ik vind dit wel zorgelijk voor de mensen die daar opgroeien. Ik zie de kinderen die daar op school zitten en helaas bedroevend weinig leren. Hoe ziet hun toekomst er uit in dit land dat steeds grotere tegenstellingen laat zien.
Ik heb niemand willen beledigen en heb helaas niet elke bewering wetenschappelijk kunnen onderzoeken of staven. Uiteraard weet ik dat niet alle westerse mannen hoog opgeleid zijn en hebben velen een relatie met een goed opgeleide Thaise partner. Toch denk ik niet dat de meeste partners advocaat, arts of hoogleraar zijn, maar veel meer uit de Isan afkomstig zijn met vaak niet heel veel opleiding. Ik ken overigens zelf ook goed opgeleide Thais. Omdat ik econoom ben, ben ik eens voorgesteld aan een dame die hoogleraar economie was aan een universiteit in Bangkok. Ik was toen toch wel enigszins verbaasd, hoe weinig zij wist van economische theorieën en wetten, zodat ik inderdaad wel eens vraagtekens heb bij de waarde van deze hoge opleidingen in Thailand, maar eigenlijk doet dat niet ter zake. Degenen die vinden dat de titel van het stuk denigrerend is, wil ik er op wijzen dat ik zelf halverwege constateer dat er helemaal niets mis is met het kiezen van een buitenlandse partner en dat dit juist voordelen heeft.
Ik word aangevallen op het feit dat ik zou ontkennen dat ook de beter opgeleide Thais relaties met een westerling zoeken. Dit ontken ik echter nergens. Ik stel juist dat deze groep, als het vrouwen betreft, een probleem heeft, omdat ze moeilijk een partner op hun eigen niveau kunnen vinden in Thailand, omdat zij niet en mannen wel beneden hun sociale stand kunnen trouwen. Verder geef ik aan dat de meeste westerse mensen gewoon een relatie met een landgenoot beginnen, maar toch ook een flink aantal niet, hetgeen voor de specifieke doelgroep van het Thailandblog een interessant gegeven is lijkt me.
Verder klopt het dat dit artikel enigszins verward is omdat het lastig is om in een kort bestek deze complexe problematiek goed te behandelen. Dus die kritiek onderschrijf ik.
Ik ben in elk geval wijzer geworden van de antwoorden, dus dank daarvoor,
Je moet iets zoeken waar je je dag samen mee kunt doorbrengen. Zelfde hobby’s en levensstijl. Opleiding hoeft niet belangrijkste te zijn. Laag opgeleiden kunnen ook slim zijn. En relatie zonder gezeik en stress. En elkaar niet claimen dan komt het goed.
Loop eens door Pattaya dan zie je hoe de hoog opgeleide westerling er uit ziet en hoe hij zich gedraagt.
De hier getrouwde westerling echter leidt met zijn al dan niet hoog opgeleide vrouw een goed leven. Een leven waar er voor elkaar met veel toewijding en wederzijdse liefde gezorgd wordt.
Waarom zouden mannen verslagen moeten achterblijven? Nog nooit gehoord van de beweging Men Going Their Own Way? Mannen kunnen evenzeer als single gelukkig door het leven gaan!
Een onevenredig groot deel van de westerlingen in Pattaya heeft een uitstraling (uiterlijk, gedrag) die de indruk wekt dat ze niet bepaald hoogopgeleid te zijn.
Allemaal prachtig geschreven.
Maar ik mis toch een belangrijke reden, ook bij de reacties lees ik hier weinig over.
Voor een groep en deze zou wel eens groot kunnen zijn, is er kort gezegd maar één reden om voor een Thaise of andere Aziatische vrouw te kiezen.
Deze belangrijke reden is, dat ze volkomen uit gerangeerd zijn in het land van herkomst.
De redenen kunnen divers zijn, drank orgels, zich verwaarloosd, onverzorgd en meer te noemen.
Dit soort types zie ik genoeg rond lopen in Thailand.
De hoogopgeleide Thaise vrouw met redelijk tot goede baan, haalt ook haar neus op voor dit soort mannen.
Dus wat rest is een laag opgeleide Thaise vrouw met een mindere of geen baan.
De enige reden dat deze witneuzen, of rood van de drank neus, hier zeer eenvoudig een vrouw kan vinden is heel eenvoudig, geld.
Niet dom gaan praten over het klikt zo goed tussen ons, als de knip dicht blijft kunnen ze snel inpakken en vertrekken.
En sorry hoor, ik wil niemand kwetsen, maar met een vrouw uit een bar of freelancer wil ik ook geen lange relatie aan gaan.
5 jaar in de bar, is 5x 52 weken is 260 weken, maal 4 klanten per week is meer dan 1000.
Ik ben zelf zeker niet heilig, maar een vrouw met deze ‘ervaring’, ik zou het niet kunnen.
Wie kan dit wel accepteren? Juist, de kansloze witneus.
Het maakt de laag opgeleide vrouw dan ook totaal niet uit of je Henk uit Almere, James uit Londen, Heinrich uit München of Bill uit New York bent.
Natuurlijk zijn er altijd uitzonderingen zeg ik er even bij om niet bedolven te worden op negatieve reacties.
Maar als ze goed Engels spreken ben ik al achterdochtig.
Het kan ook anders heb ik zelf ervaren.
Mijn vriendin, totaal geen opleiding maar voor zichzelf werkend kort bij een middel grote stad in de isaan, kan haar boontjes goed zelf doppen.
Sprak tijdens de eerste ontmoeting geen woord Engels, maar begon direct met een taal opleiding toen bleek dat we een goede klik hadden.
Heeft een eigen huis, een dure auto (zelf betaald in 60x) en is nu al aan het sparen voor later omdat ze geen kinderen heeft die voor haar gaan zorgen.
Ik de boel sponseren.? Nog nooit een cent gegeven.
Toch vaak vragen, bijna smeken, of ik voor altijd bij haar kom wonen.
Waarom? Ik denk uit echte liefde.
Ik heb dan ook gekozen voor haar omdat ik alleen plus punten zie en respect voor haar heb.
En de Thaise vrouwen in Nederland dan.?
Om diverse redenen, zijn sommige opvallend open en eerlijk tegen mij.
Meerdere hebben tegen mij gezegd, denk je ik voor het koude weer, de vooroordelen, het taal probleem, in Nederland woon?
Nee, puur voor het geld, ik kan m’n familie ondersteunen en anders kan ik in een bar gaan werken.
En nogmaals, dit geldt natuurlijk niet voor allemaal.
Laat de negatieve reacties maar komen.
Beste Peterdongsing,
De door jou aangehaalde reden wordt inderdaad weinig besproken. Ik ben dezelfde mening toegedaan, vele farang komen hier een vrouw zoeken omdat ze in hun thuisland niet meer aan de bak komen.
Toen ik destijds op de Belgische ambassade in Bangkok was om mijn huwelijksdossier in orde te brengen heb ik heel wat dergelijke witneuzen gezien en tegen elkaar bezig gehoord. Hun taalgebruik, hun lichaamsbouw en kledij waren alles behalve om over naar huis te schrijven. Dit kon toch geen toeval zijn!
Bovenstaand artikel spreekt over de domme Thaise vrouw, zonder opleiding, maar dit kan evengoed omgedraaid worden als het over de vele farang gaat hoor. Laat dit ook maar eens duidelijk zijn. Dergelijke personen zal je uiteraard niet horen op ons blog, wie zal dit nu van zichzelf toegeven, niemand toch? Maar zoals je zelf zegt, kijk maar eens rond in bvb. Pattaya welke buitenlanders samen troepen als de avond valt, zelfs een blinde ziet dit. Gelukkig zijn er ook vele anderen.
Mijn mening over dit topic is dan ook dat dit ergens ongepast is, een Thaise vrouw, opgeleid of niet, verdient het nodige respect. Maar het is helaas niet de eerste keer dat men hier neerkijkt op de Thaise bevolking. Vooraleer dergelijke opmerkingen worden geplaatst zou men beter eens naar zichzelf kijken.
Ach er zijn nu éénmaal zoveel soorten relaties dan dat er mensen zijn. Ik ken heel wat ‘normale’ mannen die een relatie zijn aangegaan met barmeisjes. Na het huwelijk zijn die meisjes niet zelden meegegaan naar België hebben daar (eenvoudig) werk gezocht en nadien hun kind(eren) laten overkomen. Veel van die koppels bestaan nog altijd en zijn naar mijn inziens niet meer of minder gelukkig dan traditionele westerse koppels.
En wat men ook mag beweren die doorwinterde barmeisjes blijken nadien niet zelden de trouwste en meest behagende echtgenotes te zijn. Zij kennen blijkbaar als geen ander de klappen van de zweep.
Mijn echtgenote komt ook uit een beruchte bar. We zijn ondertussen 12 jaar gehuwd en ik kan enkel beamen dat ze een pak trouwer en betrouwbaarder is dan mijn vorige hoogopgeleide Belgische vrouw.
Ik ben 73 en heb een thaise vriendin van 50 met een dochter van 19.
Ik heb haar 3 jaar geleden via een datingsite leren kennen. Ze komt uit saan.
Ik moet zeggen dat ze eerlijk tegen mij gezegd heeft dat ze borstkanker gehad heeft en ze haar 1 borst afgezet hebben en als ik dat niet leuk vond moest ik dat zeggen dan ging ze weer aar huis
Ik heb tegen haar gezegd het gaat niet om de buitekant maar om de binnenkant.
Ik ben erg happy met haar gezien ik prostaatkanker heb( langzaam groeiend) dus we kunnen er over praten.
Ik zou haar voor geen goud willen missen.
Ze woont nu in mijn huis in pattaya met de dochter .
Ik zit noodgedwongen in ned. ivm behandeling.
Als dat klaar is weer naar thailand want ik wil haar weer vasthouden.
Al 1.5 jaar alleen maar gezien via whattsapp.
Ben
Ja Ben ik kan mij indenken hoe u zich voelt en ik heb het zelfde meegemaakt, bijna drie jaar geleden. Ook naar Nederland gegaan voor behandeling en besloten voor algehele verwijdering, middels robotoperatie, alsmede zo’n 29 klieren/knopen i.v.m., risico op mogelijke uitzaaiingen bij nalaten. Laten verrichten in het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis te Amsterdam. Geweldig zoals men daar het werk heeft verricht en eeuwige dank daarvoor. Na vier maanden kon ik weer naar Thailand en psa metingen blijven oké de afgelopen jaren. Gelukkig was ik er nog op tijd bij en was de kanker niet uitgezaaid. Ik hoop dat u hetzelfde mag beleven en weer snel naar uw geliefde mag gaan. Ik wens u nog heel veel sterkte.
Nog even ingaan op de vraag waarom westerse mannen op zoek zijn naar Thaise vrouwen met een laag opleidingsniveau en als aanvulling op mijn eerdere ingezonden stukjes, is het zeer de vraag of dit aan de orde is in zijn algemeenheid. Natuurlijk zijn er gevallen waarvoor dit opgaat. In mijn optiek is de meerderheid niet bezig met een opleiding als een belangrijk gegeven voor een relatie. Gevoelens laten zich niet in hokjes plaatsen en ze zijn er en zullen bepalend zijn voor het maken van keuzes. Zeker bij het aangaan van een vaste relatie, waar veel bij komt kijken, zullen deze gevoelens een grote rol spelen. Een bepaalde aantrekkingskracht, maar ook een groot hart en er willen zijn voor een ander, zorgzaamheid en iets willen bijdragen aan een ongelijke wereld, waar vele mensen kommer en kwel kennen. Waarom trekt de persoon in kwestie je aan, dat is de grote hamvraag. Fysieke aantrekkingskracht laat zich niet vertalen in diploma’s. Mogelijk met uitzondering voor sommigen die de titels Mr, Dr, Drs, ING, etc voor de naam hebben staan en daar prak op gaan en ook een partner op het zelfde niveau prefereren. Geld zoekt geld is ook voor sommigen een doel op zich. In ieder mens zitten specifieke kenmerken die aantrekkelijk (kunnen) zijn en als daar op aangeslagen wordt, dan is dit zeker een goed begin voor een vaste relatie. Maar er komt natuurlijk veel meer bij kijken. Tegengestelden trekken elkaar aan en dat is ook wel weer mooi om waar te nemen. De mens zit complex in elkaar en in dat verband zijn relaties ook complex en bijzonder. Mooier kan ik het niet maken en nog een ieder een fijne relatie gegund.
Ben alleen vertrokken uit Nederland naar een land waar ik nog nooit geweest was, Indonesie in mijn geval. Dit is 12 jaar geleden en ben nog steeds alleen, zie vaak oude kerels lopen met een partner die qua leeftijd hun kleindochter zou kunnen zijn, kijk dat is echte liefde. Ik zit hier niet mee, de familie van het meisje heeft het ook goed hierdoor, leven en laten leven,
sommigen hier beweren dat de meeste mannen uitgerangeerd zijn in eigen land en
slecht voor zichzelf zorgen.
Slecht voor jezelf zorgen bestaat niet alleen het fysieke.
Misschien dat die er tussen zitten, maar de meeste farangs maken een keuze.
Na het ingaan van hun pensioen of eerder de grens over, op zoek naar nieuw geluk? avontuur, een aangenamer klimaat? Of toch een nieuwe liefde.
Hoeveel eenzame mensen zijn er niet wereldwijd.
Als iemand gelukkig is met een Aziatische vrouw, ongeacht de leeftijd of achtergrond, waar maken we ons dan druk om.
Ik ken veel zogenaamde hoog opgeleide Thais, zelfs een gouverneur.
Ze spreken slecht of helemaal geen woord Engels.
Zelfs leraren met een bachelor degree.
Zo nu en dan tref ik iemand die redelijk tot goed spreekt en zelfs geïnteresseerd is in de achtergronden van de westerse cultuur.
De basis van alle goede menselijke relaties is wederzijds respect en vertrouwen. Een volgende stap kan dan vriendschap zijn en natuurlijk ook een permanente relatie.
Laat ik mijn gedachten hierover dan ook maar ventileren.
Mijn ervaring is dat je als zgn. rijke buitenlandse vakantieganger in Thailand (en ik denk in alle armere landen) het snelst benaderd worden door mensen die (wanhopig) op zoek zijn naar geld. Op datingsites geldt hetzelfde. Voor werkende expats geldt dit in veel mindere mate, omdat zij zich over het algemeen in een andere omgeving bevinden.
Daarmee is statistisch de kans dat zo’n vakantieganger een vaste intieme relatie krijgt met een arme Thai groter dan met een niet arme Thai.
Natuurlijk,
Een ieder wil een goede toekomst voor de kinderen, voor haarzelf en voor de familie.
Wanneer dit niet direct in de mogelijkheid ligt vanwege ontbreken goede baan en goed inkomen, gaat men andere wegen zoeken.
Wanneer de farang , behalve zorgt dat de familie het beter krijgt, de kinderen onderwijs kunnen genieten en ook nog een nieuw huis neergezet wordt en een regelmatig goed inkomen heeft is de keus snel gemaakt.
Het kan overigens voor beide partijen een goede keus blijken te zijn.
Als men als Thaise dame een relatie aangaat met een veel oudere man enkel voor zijn (virtuele) rijkdom of om jezelf (hopelijk) een betere toekomst te geven, dan stel ik me ernstig de vraag in hoeverre je gelukkig kunt zijn.
Dergelijke relaties zijn gedoemd om te mislukken en zeker als de farang elke maand zijn pensioentje erdoor jaagt waardoor er voor moeder de vrouw zo goed als niets overblijft. Ik hoor van mijn vrouw dat er heel wat Thaise dames rondlopen die niet eens weten hoeveel geld hun man maandelijks verdient. Triestig niet? Het enige waar ze waarschijnlijk op hopen is dat, wanneer hij komt te overlijden, ze aanspraak kan maken op zijn pensioen (als ze gehuwd is).
Roger,
Mischien moet je het idee ,huwelijk voor een gelukkig leven, ook het idee , huwelijk uit noodzaak beschouwen.
Natuurlijk wil een jonge thaise geen oude man, wanneer een jongere met hetzelfde perspectief mogelijk zou zijn.
De keus is vaak tussen een jonge thai , zonder goede baan en een oudere westerse man, met geld die voor de kinderen en familie kan zorgen.
Soms wordt er voor beide gekozen.
Maar daarmee is de vraag van deze colkumn: ‘waarom zoeken westerse mannen hun heil bij buitenlandse vrouwen’, noch door jou noch door TheoB beantwoord.
Gelukkig is iedereen anders.
Het zijn wat mij betreft de kleine dingen die je voor elkaar kan betekenen om samen vooruit te komen en als de wil er bij beiden is dan is heel veel te overwinnen. Het perfecte plaatje bestaat nooit maar er mee kunnen of willen omgaan vraagt strijd,toewijding, praten en open kaart te spelen. Zo niet dan is de afloop simpel ongeacht opleiding of achtergrond en persoonlijke consequenties.
Omdat het voor mannen met een hoger inkomen misschien vaak makkelijker is hier een partner te vinden.
Voor veel vrouwen ook hier dus is het belangrijk dat een man wat te bieden heeft een goede baan met een leuk tot riant inkomen, mooi huis, dure auto etc.
Het is niet voor niets dat je hier in een dure auto (bijna) altijd een knappe vrouw ziet rijden en echt niet al die dames hebben de auto met hun eigen zuurverdiende centjes gekocht hoor.
Voor een vrouw uit arm land is een man met hier iets minder inkomen nog altijd rijk in hun mindset vaak, en een mogelijkheid om naar het westen te komen.
En als ze hier mee kunnen werken verdienen ze ook meer als in bijvoorbeeld de Isaan en dat geld kunnen ze deels weer naar huis sturen noem het een win win situatie (meestal dan)
Dus ja wat is goed en wat is slecht de Nederlandse dame die in de dikke auto van haar man hier show steelt.
Of de buitenlandse dame in een Opel die haar man en familie helpt door mee te werken de eindjes aan elkaar te knopen.
Overal valt wat voor te zeggen en het is denk ik vooral leven en laten leven altijd.
Misschien moeten we er met zijn allen eens bij stilstaan dat veel Thaise dames niet eens de kans krijgen op een degelijke opleiding omdat hun ouders de financiële middelen niet hebben.
Maar dit is weer eens een mooi voorbeeld hoe men hier neerkijkt op de Thai in het algemeen.
Veel Farang komen hier een nieuw liefje (hoe jonger hoe beter) zoeken omdat niemand hen meer wil in hun thuisland. En heel wat vrouwen zien een Farang als de ultieme oplossing voor hun financiële problemen. Wat ze uiteraard niet weten is dat hun prins een karig pensioentje heeft maar dat wordt hen niet verteld. Maar manlief kan wel pronken met zijn jonge dame.
Beste Jos,
werk jij bij de SVB of een pensioenfonds of een andere instantie waardoor jij inzicht hebt in de financiële situatie van de farangs?
Baseer jij je op de kledingstijl of de sigaret rokende of de bierdrinkende farrang?
Een karig pensioentje?
Je zou je eigenlijk moeten schamen.
Onderbouw het en ik geef jou mijn gelijk.
Het op de Thai neerkijken? Als dit voor mij zou gelden, ook al heb ik kritiek op sommige zaken van de Thai, dan was ik nooit naar Thailand verhuisd.
Wel kijk KhunTak, ik ken persoonlijk toch wel een aantal farangs hier in Pattaya die steen en been klagen omdat ze op het eind van de maand zo goed als niets overhouden van hun pensioen.
De meesten onder hen geven zelfs toe dat ze niet de middelen hebben om hier een ziektekosten verzekering af te sluiten en zich in het ergste geval moeten beroepen op de staatshospitalen.
De meesten hebben alles achter gelaten in hun thuisland en hebben daar helemaal niets meer om op terug te vallen. Ze zijn naar hier gekomen in de hoop een goed leven te hebben, zijn hier gehuwd maar hebben niets van eigendommen, verplaatsen zich met hun motorfiets en hopen dat ze geen ernstige ziekte of ongeval tegenkomen.
Dus wat Jos hierboven aanhaalt, daar zit zeker waarheid in. Ik weet niet waarom hij zich zou moeten schamen. Wat zou hij moeten onderbouwen, dat wat je dagelijks rondom je ziet en hoort in je eigen vriendenkring heeft geen onderbouwing nodig.
Van zodra ze bij immigratie nog wat strenger worden (bv. verplichte verzekering en grotere financiële waarborg op de bank) dan zal je wel eens zien hoeveel er met hangende pootjes zullen vertrekken.
Ik vind dat je een ieder in zijn of haar waarde moet laten en als sommigen hier dan maar gauw een vooroordeel hebben, daar heb ik enigszins moeite mee.
In mijn omgeving wonen een aantal farangs die financieel gezien, een zeer goed leven hebben geleid.
In bv een huis, shop, een aantal rai geïnvesteerd en door domweg naïviteit of doordat het verstand een meter naar beneden is gezakt, alles zijn kwijt geraakt.
En ik heb een vermoeden dat het er velen zijn, die op een dergelijke manier nogal wat zijn kwijt geraakt, helaas.
Vergeet niet wat dit psychisch met een mens doet.
Velen zijn daardoor aan de drank geraakt en hebben moeite rond te komen.
Dat wil nog niet zeggen dat wat ieders plaatje aan de buitenkant is, ook de werkelijke realiteit is.
Je zal als Thaise dame maar de pech hebben dat je een rijke farrang aan de haak slaat die zich als een hork gedraagt.
Ik wil wel uitleggen waarom ik een relatie met een Aziatische dame heb.
Ik ben al 16 jaar gescheiden en dat is mij zeer goed bevallen.
Vrijheid en vrij zijn is heel wat waard.
Die Nederlandse dames die ik later heb getroffen, waren, in mijn ogen, meer met feminisme bezig.
Ik heb geen vrouw nodig die, zeg maar om ieder wissewasje de verdeelsleutel moet hanteren.
En toen ik naar Thailand verhuisde heb ik per 2 weken een schoonmaakster genomen.
Ik kan dat ook zelf, maar waarom moeilijk als het ook makkelijk kan.
Ik heb, gevoelsmatig, altijd al een goed gevoel bij Aziatische of Afrikaanse vrouwen gehad.
Sinds 6 jaar leef ik samen met een Aziatische. Dat voelde en vloeide gelijk goed.
Aan een half woord genoeg. Leven en laten leven, maatjes en elkaars steun en toeverlaat.
Zij is niet afhankelijk van mij, maar ze vindt het prettig om in de man/ vrouw verhouding te leven.
M.a.w. ze laat graag in veel dingen het initiatief bij mij, maar ondertussen stuurt ze op een subtiele manier mij bij en ik vind dat prettig.
Ik heb dat met geen enkel partner in Nederland gehad.
Men moet daar ook een beetje geluk mee hebben.
Ze is behoorlijk wat jonger dan mij, maar beschikt over wijsheid en inzicht, daar val ik op.
Toch wel straf hoor. Moet je nu echt bij de SVB werken om de waarheid te achterhalen? Wie zou zich hier moeten schamen met zijn uitspraken?
Ik heb een redelijke vriendenkring onder de farangs en ga graag eens een biertje drinken. Tussen pot en pint wordt er heel wat verteld en komen de tongen los.
De waarheid is wel degelijk dat er toch heel wat buitenlanders rondlopen die hier hun geluk komen zoeken maar toch schoorvoetend toegeven dat niet alles koek en ei is. Wie met een minimum pensioen moet leven moet niet zot doen om het eind van de maand te halen. Om eerlijk te zijn, er zijn ook vele anderen die het hier goed hebben, maar zeker NIET iedereen.
Jos,
Je ziet dat dit onderwerp nogal veel reacties uitlokt.
Ik meen dat je gelijk hebt, maar niet iedereen wil dit aannemen of voelen zich beledigd.
Dat veel Thaise niet op de hoogte zijn van de maandelijkse inkomen van de Farang , geloof ik echter niet.
Het is vaak een onderwerp van gesprek , wanneer Thaise dames samenkomen.
Tenminste in nederland is dit naast het eten een geliefd onderwerp van gesprek.
In Thailand ligt dit anders.
Daar weten de Thaise de hoogte van het inkomen vaak wel , maar vertellen dit niet aan de familie, omdat dan verwacht wordt, dat er geld geschoven moet worden, wat dan weer confrontatie met de man in kwestie geeft.
Mijn vrouw weet me te zeggen dat heel wat Thaise dames geen man willen van hun eigen nationaliteit omdat ze die niet vertrouwen.
Veel Thai gaan vreemd, drinken heel wat en verspillen een groot deel van hun inkomen aan gokken. Echtscheidingen in Thailand worden aan de lopende band goedgekeurd.
Veel dames zien een buitenlander als een betrouwbare echtgenoot waarbij het leeftijdsverschil voor hen geen probleem is. Wat ik niet begrijp in dit artikel is wat de opleiding van de vrouwen hierbij komt kijken. Er zijn toch heel wat farang die gehuwd zijn met een dame die wel een goede opleiding heeft genoten.
Voor zover ik weet horen en geloven de meesten hier alleen maar de versies van de Thaise vrouwen. Hoeveel farangs luisteren hier naar de versie van Thaise mannen ? Als ik die Thaise barmeisjes moet geloven zijn alle thaise mannen ontrouw agressief en dronkelappen. He drink he butterfly and he boxing ken je het ?
Zijzelf zijn allemaal heilige boontjes. Nu heeft mijn vrouw toevallig een volwassen zoon . Brave jongen en harde werker; Die zit nu in zijn tweede relatie. Zijn eerste vrouw gokte was niet trouw en dronk zich dan ook nog eens met de regelmaat lazarus. Echter de verhalen van mijn stiefzoon komen nooit aan de oren van de doorsnee farang.
Ik zag deze posting van mijn hand weer verschijnen. Achteraf snap ik een deel van de kritiek wel. Ik wil echter opmerken dat ik laag opgeleid niet beschouw als dom, maar gewoon als laag opgeleid. Ik snap ook wel dat er mannen met hoog opgeleide Thaise vrouwen zijn, maar daar ging dit niet over. Ik heb er misschien te weinig bij stil gestaan dat veel Westerse mannen in deze relaties ook niet hoog opgeleid zijn.
Ik wilde eigenlijk het raadsel oplossen waarom veel goed opgeleide vrienden van me en ikzelf incluis, gelukkig zijn met een vrouw die veel minder ontwikkeld is, waarmee ik niets ten nadele van deze vrouwen wil zeggen, integendeel. Een deel van de reacties werpt hier licht op, dus de posting was niet voor niets.
Het lijkt op een opiniestuk, maar wordt wel eenzijdig belicht.
Komt bij mij over als een uit frustratie (?) geschreven stuk. Veel aannames waarvan maar de vraag is of die allemaal kloppen. Generaliseren past volgens mij niet bij het schrijven van zo’n stuk. Wat beschreven staat herken ik uit verhalen die ik wel eens hoor, maar totaal niet uit mijn eigen omgeving en eigen situatie.
Dat er een groot verschil in gedrag is tussen diverse opleidingniveaus bij mannen en vrouwen bestaat overal denk ik, in verschillende culturen op verschillende wijze.
Over mijn situatie:
Ik ben mijn vrouw tegen gekomen tijdens mijn werk, het klikte. Na geruime tijd besloten we om samen verder te gaan. Ik heb me nooit afgevraagd wat haar ‘niveau’ wel niet zou zijn, ook niet hoeveel leeftijdverschil er wel/niet zou zijn. Ik koos haar, zij koos mij…..
Mijn vrouw werkt, is zelfstandig, verdient haar salaris en besliste op dat moment zelf vanuit haar gevoel om met mij samen verder te gaan. Zo ‘gewoontjes’ heb ik het ervaren. We kennen elkaar een kleine 20 jaar en zijn zo ’n 12,5 jaar getrouwd.
Overigens zou ik best eens een gedegen onderzoek willen zien over ‘relaties in Thailand’. Ben dan benieuwd naar bv. percentages Mia Noi’s, barvrouwrelaties, leeftijdverschillen, hoe lang stand houdend, gemixte huwelijken, geldafhankelijkheid etc etc. Er valt genoeg te onderzoeken. De individuele verhalen kennen we allemaal…
Of bv. interviews waarom een Thai(se) met een buitenlander/se trouwt, of juist waarom niet met een Thai.
Zo, het is al laat, en… de vrouw roept!
Wat maakt die opleiding nou uit? Net als leeftijdsverschil gaat het daar toch helemaal niet om! Wij zijn als farangs bij die leuke kleine Thaise vrouwtjes omdat ze zo lief zijn, ons goed verzorgen en niet zoveel zeuren als de westerse vrouwen. Daarnaast zorgen ze goed voor je op werkelijk elk gebied. (knipoog)
Hoewel ik bijna mijn hele leven zelfverkozen single was, ook in mijn 30 jaar hier in Thailand, heb ik sinds een half jaar een leuke meid uit Buriram ontmoet. Mooi donker meisje van 25, rustig, kan goed koken en spreekt nog een woordje Engels ook. Wat wil een tachtiger nog meer? Ze heeft alleen lagere school afgemaakt en ik heb er hier in Pattaya in een bierbar opgesnord, maar ik ben erg aan dr gehecht.
Geld maakt me nou ook niks meer uit op mijn leeftijd. Heb altijd hard gewerkt en zit er nu behoorlijk warmpjes bij. Als ik die meid daar blij mee kan maken, prima toch?!
groeten uit zonnig Pattaya, Piet