Ze is stoer, aantrekkelijk, zeer bewegelijk en de moeder van twee kinderen. Ik noem haar Eva (44), want we hebben afgesproken dat ze anoniem zal blijven. Beter voor de omgeving, beter voor haar toekomst. Niet dat ze zich ook maar ergens voor schaamt, integendeel.
Nadat haar man er met een Thaise collega vandoor is gegaan, ze woonde al ruim vier jaar met hem en haar kids in Chiang Mai, voelt ze zich met de dag beter en sterker. Zes maanden nadat haar huwelijk na twintig jaar in Thailand als een zeepbel uit elkaar is gespat, staat ze weer middenin het leven. Haar adem stokt niet meer in haar keel van boosheid en verdriet. Ze krijgt weer lucht, zoals vroeger.
Clichés bestaan bij de gratie van het feit dat ze heel vaak kloppen en uitkomen. Thaise vrouwen zijn niet alleen heel verleidelijk, hun raffinement kent soms geen grenzen. Een Farrang uit het westen is dus een makkelijke prooi. Zo ook de man van Eva, we noemen hem voor het gemak Frans (48).
Frans had Eva nog zo bezworen dat hij nooit en te nimmer een Thaise vrouw zou aanraken of begeren. Niks voor hem, die “Aziatische mokkeltjes”, want die “zijn alleen maar op je geld uit”. Regelmatig benadrukte Frans hoe gelukkig hij al jaren was met zijn “Hollandse” schone, daar zou nooit iemand tussen komen. Laat staan een buitenlandse. Daar kwam nog bij dat hij helemaal niet “op dat soort tiepetjes viel”. Veel te dun. Frans hield zielsveel van zijn rondborstige jeugdliefde.
Toen hij een kantoorbaan kreeg in Chiang Mai bij een Engelstalig bedrijf, met een heus contract en een goed salaris, leek de solide basis voor Frans en zijn gezin te zijn gelegd. Even geen (geld) zorgen, zelfs een werkvergunning, dus zekerheid in een land, waar je als buitenlander je zaakjes goed moet regelen. Want doe je dat niet, dan kom je in aanraking met de autoriteiten, die ons weliswaar tolereren maar wel volgens hun wetten en hun eigen, strenge criteria. Alles leek erop dat Frans, Eva en hun twee zonen een mooie tijd in een bijzonder land tegemoet gingen. De jongens op school, leve de integratie.
Na een paar weken was Frans ingewerkt en begon hij zich steeds meer op zijn gemak te voelen. Soms moest hij met handen en voeten communiceren met zijn Thaise collega’s, maar dat mocht de pret niet drukken. Beebee, een jonge Thaise vrouw (32) en moeder van een dochter, kreeg steeds meer belangstelling voor Frans. Ze werkten samen op dezelfde afdeling, dus het spel kon beginnen. Briefjes werden mailtjes, mailtjes werden afspraken. Zelfs op de zolder van het pand trof het verliefde stel elkaar heimelijk. Nog even sputterde Frans tegen om de schijn op te houden voor Eva en zijn zonen dat hij niet te verleiden was, maar Beebee had hem toen al voorgoed in haar web gestrikt.
Als voormalig barmeisje en escortdame beschikte ze over de juiste en doeltreffende middelen om Frans compleet gek te maken. Hetgeen geschiedde.
Op een volslagen willekeurige dag, zonder dat Eva ook maar enig vermoeden kon hebben van dat haar man vreemd ging, kwam het hoge woord eruit. “Sorry Eva, ik heb een ander. Ik ga bij je weg.”
Eva was met stomheid geslagen. Haar eigen Frans, met een Thaise? Ook hij dus, ondanks zijn praatjes en beloftes. En hoe lang speelde dit al, zonder dat ze iets wist? Toen ze de film van de afgelopen weken terug spoelde viel het kwartje. Beebee was kind aan huis bij het gezin, at vaak mee, hield van de jongens en ze gedroeg zich als een soort huisvriendin. Eva en Beebee gingen zelfs wel eens samen een avondje stappen terwijl Frans op de kinderen paste. Die vrouw heeft mijn vent dus genaaid, en mij erbij.
Verlamd van verdriet bleef Eva met haar jongens achter in het grote huis, waar over elk meubelstuk zorgvuldig was nagedacht. In volledige harmonie tot stand gekomen, zoals de relatie van Eva en Frans tot het overspelige gedrag van Frans gedefinieerd mag worden. Vrienden en familie keken vaak jaloers naar het stel. In de ogen van velen waren Frans en Eva een tijdlang een rolmodel voor andere echtparen. De liefde spatte ervan af, die zouden echt nooit in de problemen komen, laat staan dat het op een scheiding zou aankomen.
Einde Deel 1
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Column7 oktober 2018Straathond in Thailand: verderfelijk ongedierte of zorgzame drinkebroeder?
Leven in Thailand28 november 2015Tick: Hardwerkende moeder van drie kinderen- Column19 mei 2015‘Die vrouw heeft mijn vent genaaid, en mij erbij’ (deel 2)
- Column7 mei 2015‘Die vrouw heeft mijn vent genaaid, en mij erbij’ (deel 1)
Als je hier langer verblijft dan ga je vanzelf zien hoe ver vrouwen gaan om te krijgen wat ze willen, en hoe achterbaks ze soms te werk gaan.
Er word gewoon openlijk gevraagd of je al een vriendin hebt, en zo ja of ze niet je 2e vriendinnetje of gik mogen zijn. En dan is het uiteraard niet de bedoeling dat ze de 2e vriendin blijven, van daar uit proberen ze nummer 1 te worden.
Ook is het voor de dames geen probleem om hun eigen vriendinnen achter hun rug om te bedriegen en hun vent af te pikken, laat staan bij een wildvreemde.
Als ze voelen dat ze zich er tussen kunnen wringen dan zullen ze dat niet nalaten. Beste voor een falang man in een relatie is dus gewoon niet aan beginnen en ook oppassen met te veel vriendschappelijke relaties. Het begint namelijk altijd heel subtiel. Een Thaise verschilt daarin van een westerse vrouw. De westerse vrouw richt zich op 1 man en zet zich volledig in. Een Thaise knoopt doorgaans meerdere contacten aan en wacht geduldig haar kans af, ziet wel wat het word. De Thaise zal overigens niet te beroerd zijn om tussen die contacten te switchen als ze denkt bij de andere een betere deal te kunnen vinden. Wat dat betreft is dating voor de Thaise dame gewoon een spelletje kansberekening.
Bitchy gedrag van de dames onderling, facebook en andere social media stalking, het kent bijna geen grenzen. Als man moet je gewoon echt bot zijn en je niet laten verleiden door dat lieve glimlachje, als je de deur op een kier laat ga je vroeg of laat voor de bijl.
Verhaal uit de column is een klassieker. Jonge verleidelijke dame die hem langzaam inpalmt. Begint subtiel, lief lachen op kantoor, af en toe een beetje aanraken. Man voelt zich gevleid. Het is nieuw, spannend, hij fantaseert af en toe over haar. Van daar uit is het wachten tot het een keer tot een slippertje komt. Heeft voor de man niks met liefde te maken, puur nieuwsgierigheid. Een Thaise dame weet heel goed hoe ze het een man naar het zin moeten maken in bed, en gaat daar waarschijnlijk net iets verder in als zijn eigen vrouw dat doet na al die jaren huwelijk. De sex met zijn nieuwe gik is fantastisch. En de man neemt zich voor dat het voor herhaling vatbaar is maar dat het puur op sexuele basis blijft. Maar dan is het al te laat, de dame palmt hem langzaam in.
Bij westerse vrouwen (mannen ook overigens) is een keer vreemdgaan vaak einde relatie. Puur om het feit dan man lief een keer sex met een ander heeft. De Thaise vrouw kijkt er anders naar. Als hun man of vriend vreemd gaat is het niet zozeer de sex welke ze stoort, sex is alleen maar sex. Ze weten waar het op den duur heen gaat omdat ze het spel zelf ook kennen.
Beste “BA”,
Jouw reactie getuigt toch van wel veel vooroordelen en generaliseert de (Thaise) vrouwen.
Mannen zijn van nature de “jagers”. Dat is ingebakken in hun natuur. Waarom zouden vrouwen dat dan niet mogen zijn?
Aan een relatie moet dag en nacht gewerkt worden om het in goede stand te houden. Dat geldt voor beide partners. Als een van de partners dat laat verslonzen, dat moet die partner niet vreemd opkijken als de ander van zijn of haar relatie wordt “losgeweekt”. Dat geldt zowel voor westerse als oosterse mensen. Dat Thaise vrouwen mogelijk daar “gehaaider” in zijn mag je die Thaise vrouwen niet kwalijk nemen. Kennelijk had “Eva” haar relatie wat laten verslonzen (zoals dat wel vaker in relaties gebeurt) en kon “Frans” wel een “verzetje” gebruiken. Tja, dat kan tot meer leiden.
Kennelijk was de mia noi van “Frans” wat slimmer dan “Eva” en heeft ze gebruik gemaakt van omstandigheden om zelf een nieuwe relatie te verkrijgen. Daar is ze dus in geslaagt. Maar of haar dat kwalijk genomen moet worden, dat betwijfel ik.
In elke gebroken relatie ligt een oorzaak. De oorzaak kan niet zondermeer aan een ander toegeschreven worden. Het “slachtoffer” moet daarom ook zich een spiegel voorhouden. Wat “Frans” betreft, hetzelfde kan ook hem “overkomen”. Niets is zeker in deze wereld.
Het zijn geen vooroordelen Frans, gewoon eigen ervaringen.
Paar jaar in Thailand wonen als je 33 jaar oud bent en een behoorlijke baan hebt en dan weet je wel hoe het spel gespeeld word. Ik ben wel eens op date geweest met een dame, en kreeg vervolgens schaamteloos berichtjes op facebook van vriendinnen van haar of ik haar niet ook eens een nachtje blij maken kon.
Je leert de standaard truucs kennen. Je gaat een keer op date met een dame, komt er een vriendin mee. Weet je waarom ze dat doen? Ze hebben doorgaans ook nog wel wat Thai contacten. Als ze gezien worden door bekenden dan zal dame A zeggen dat je de date van dame B bent en andersom.
Ze zijn ook allemaal erg handig met de smartphone. Nemen ze die mee naar de WC, draaien ze het scherm weg als ze met hun telefoon spelen, of gebruiken ze zwart privacy glas, dan weet je ook hoe laat het is. Keertje in de Line App van hun telefoon kijken maakt vaak wel een hoop duidelijk.
Zo kan je nog wel een tijdje doorgaan. Ik kan er inmiddels wel een boek over schrijven 🙂
Dat pleit “Frans” natuurlijk niet vrij, die had hem immers zelf in zijn broek moeten houden als hij getrouwd is maar het spel is wel heel geraffineerd. En de Thaise vrouwen die kennen, uitzonderingen daargelaten, echt geen schaamte op dit vlak.
En als je denkt dat je als man zijnde de jager bent in Thailand, dan is dat eerder anderom. Jij word gejaagd.
Beste BA gezien uw uitgebreide kennis over de werkwijze van de Thaise vrouw dringt de vraag zich op wie is hier gehaaider.
Ik ga ervan uit dat dit u al vele malen is overkomen of dat u er in ieder geval voor open staat.
We kunnen in dit geval misschien de Thaise dames beter waaschuwen voor de werkwijze van de farang.
Het valt mij op dat de woede zich in dit soort zaken vooral richt op de dame die haar man verleid zou hebben. Dat haar man zich heeft laten verleiden is kennelijk minder erg. Wel begrijp ik dat je als kerel erg sterk in je schoenen moet staan om dit te kunnen weerstaan.
Het feit dat het niet bij een slippertje blijft maar hij kiest voor de Thaise dame geeft aan dat het huwelijk toch niet zo hecht was als zij altijd gedacht heeft. Desondanks toch een vervelende kwestie.
In mijn overtuiging is de mens niet van nature monogaam maar is deze dwang vooral ingegeven door de sociale omgeving en religie.
Meneer Peter,
Ik ben het volledig eens met de laatste zin van uw reaktie.
Meneer Peter,
Wat ik niet begrijp waarom je sterk in je schoenen moet staan om dit te kunnen weer staan? Het is toch duidelijk als je niet wil een eenvoudig” nee dank je wel” lijkt mij ook goed te kunnen.
Ik herken mezelf hierin mijn ex verliet mij naar 36 jaar hier voor een barfly ik heb nooit haar de schuld gegeven ervan .
Dat is flink, Riekie. Maar wat ik mis is wie je dan wel de “schuld” gaf.
Zie ook mijn reactie hiervoor.
Persoonlijk ben ik van mening dat een keertje vreemdgaan, of zelfs regelmatig vreemdgaan, niet per definitie het einde van een relatie hoeft te betekenen. Ergens leeft bij mij het idee dat het vaak de vrouwen zijn die dit niet kunnen accepteren: “Jij hebt een ander, dus ik ga bij je weg.”
In het onderhavige geval is het evenwel meneer Frans die zijn echtgenote voor een voldongen feit stelt: “Ik heb een ander. Ik ga bij je weg.”
Hierdoor heeft Eva geen keuze meer en geeft Frans aan dat er kennelijk geen liefde meer bestaat voor Eva.
Waarschijnlijk was de relatie dus eigenlijk al eerder ter ziele, maar heeft men de toestand gemakshalve, en om de schone schijn op te houden, maar voort laten duren.
In een dergelijke situatie hoeft er geen geraffineerde Thaise schone aan te pas te komen, maar is een dom blondje voldoende om te zaak op te blazen.
Voor zover het verhaal de suggestie mocht wekken dat dit ’typisch iets is dat je in Thailand kan overkomen’ wil ik daar dus met klem tegen protesteren.
Mijn eerste vraag is altijd: “en waarom is die man gevoelig voor een ander ?”
Als hij thuis te weinig krijgt, niet vreemd opkijken als die behoefte elders wordt bevredigd.
Ach dit had zich ook gewoon in Nederland af kunnen spelen. Ken meerdere gevallen bij mijn oude werkgever. En het waren zowel mannen als vrouwen die vreemd gingen. Heb zeker 3 huwelijken zien sneuvelen en ook de vreemdgangers gingen in twee gevallen weer uit elkaar. Dus het is echt geen Thais probleem.
Helaas komt mij t verhaal bekent voor
na 42 jaar huwelijk heeft n thaise hem ook ingepalmd
hij zegt dat t hem vlijt dat ie nog zo,n jonge vrouw kansrijke zij is 30 en hij 64 jaar
heeft alles opgegeven hier in Nederland we gingen elk jaar samen3maanden op vakantie in Thailand
heel veel lol gehad en ineens wilde hij scheiden heb veel verdriet alles wat we opgebouwd hebben samen
kan zij van genieten vind t nie eerlijk we zullen maar zeggen heeft n thaise wat wij niet hebbende zeggen alleen darling I want many yep hoop dat ie t n keer in ziet
Beste Nolly,
In zekere zin kan ik je begrijpen. Jullie waren in de herfst van jullie leven en 42 jaar huwelijk is niet niks. Als je ex-partner als argument aanvoert dat hij zich door een mooie jonge Thaise vrouw gevleid voelt dat ze aandacht voor hem heeft, al of niet met dubieuze bijbedoelingen, en hij stapt daarom bij jou op, dan vind ik dat super dom. Hij moet namelijk beseffen dat zij mogelijk niet valt op zijn uiterlijk. Er komt altijd een moment dat de tekenen des jaren de overhand krijgen en de dame het voor gezien houdt of dat op een goed moment een ander slachtoffer op haar pad komt en krijgt hij spijt als haar op zijn hoofd (als hij die nog heeft natuurlijk) dat hij op haar zijspoor wordt gezet. Als…., want niets is zeker.
Anderzijds valt hij niet voor niets voor een ander. Dan is er mogelijk meer aan de hand. Veelal komt dat er later uit als de vraag “waarom” gesteld wordt. Meestal komen de verwijten dan los. Daarom is het voor jou belangrijk dat ook jij je verdiept in die mogelijkheid en kijkt wat jouw aandeel in het geheel is geweest en niet uitsluitend wijst naar hem of haar. Dat lost namelijk niets op en werkt bovendien onbevredigend. Het is net wat khun Peter zegt. Een mens is (volgens mij net als dieren) niet van nature monogaam maar ingegeven door religie. Als een man zich aangetrokken voelt door een mooie jonge schoonheid, dan is het vlees zwak. Vrouwen weten dat maar al te goed. Daarom, ga ook bij jezelf te rade.
Typisch verhaal en zeer dom en zeer zwak van Frans en behoorlijk erg voor Eva.
Verliefd worden op iemand is des mens en is geen criminele daad, maar je hoeft daar niet aan toe te geven en in het geval van Frans is ronduit dom om daar aan te hebben toe te geven…
Mij zal deze situatie NOOIT overkomen en ik besef dat dit een arrogante uitspraak is, maar ik weet het echt wel zeker.
Ik beweer hier niet dat ik mezelf geen nachtje zou opgeofferd hebben voor Beebee, maar het zou bij één nacht zijn gebleven.
Ik zou dat als Frans zijnde ook perfect kunnen uitleggen aan mijn Eva.
De grootste vijand van een goede relatie is een betere relatie willen aangaan… DOM!
Overigens.
Het verhaal verteld dat Beebee een ex bar en escortgirl is die op kantoor werkt. Doorgaans gaan dat soort dames niet op kantoor werken, tenzij er een andere vriend of echtgenoot in het spel is (vaak ook nog eens Falang)
Zou me dus niet verbazen als in deel 2 de aap uit de mouw komt en “Frans” degene is die beetgenomen is.
De kop van het artikel doet mij terugdenken aan de actie van tv dame van weleer Tineke Verburg die alle knopen van de kleding van haar vreemdganger afknipte en op een briefje een alleraardigste tekst in de volgende trant schreef: Als dat … zo goed kan naaien dan is dit probleem voor haar. Maar we gaan de volgende delen maar even goed lezen over hoe dit gaat aflopen. Ik hoop voor de kinderen dat het een beetje op zijn potjes terecht gaat komen.
Het is wel erg makkelijk om een vrouw de schuld te geven.
Voor een vrouw is het natuurlijk niet netjes, om het aan te leggen met een getrouwde man, hoewel het initiatief natuurlijk ook best van de man uit gegaan kan zijn.
De regels in Thailand zijn overigens wat dat betreft vaak niet zo streng als in Nederland.
De man is echter nooit een onschuldig slachtoffer.
Hij is altijd volstrekt verantwoordelijk voor zijn eigen daden.
Heerlijke soap dit, alle stereotypen en vooroordelen zijn volledig in het verhaal en de reacties opgenomen, nog een scheutje geweld erbij en het kan zo op de thaise televisie….
Alle 3 hebben schuld als je het zo wilt noemen. Ik denk niet dat mensen van nature monogaam zijn, als er een aantrekkelijk schepsel (m/v) voorbij komt dan de oerdwang van voortplanting naar boven komen. Toch gaat het “kunstje” van een langdurige relatie vaak goed als beide partners naar in investeren en blijven investeren. En een wip buiten de deur hoeft niet te beteken dat de relatie met je partner slecht is of voorbij. Maar als dat in het geheim gebeurd en uitkomt heb je wel een grote vertrouwensbreuk, niet om de wip buiten de deur maar om het belazeren en dus wegnemen van de vertrouwensband.
In dit geval is het goed mogelijk dat de relatie tussen Eva en Frans verre van sprankelend was zoals deze in het begin was. Beide hebben misschien niet langer voldoende geinvesteerd in de relatie. In dat opzicht delen beide schuld. De derde persoon had van elke nationaliteit en Eva danwel Frans had zo’n verleidster of verleider tegen kunnen komen. Beebee heeft natuurlijk ook schuld door net Frans van bil te gaan en door te zetten naar een relatie. Ik denk wel dat Frans de hoofdschuldige is, hij dat om meerdere momenten zijn ongenoegen over de relatie met Eva kunnen aangeven, met Beebee kunnen kappen of aan Eva opbiechten dat hij met BeeBee ging die hem wat bood dat Eva niet bood. Dan hadden ze met zijn twee kunnen kijken of ze samen hun relatie met nieuwe kracht weer pit in hadden kunnen blazen, in stand konden houden of dat de relatie simpelweg op was.
Als ik naar mij zelf kijk zou ik niet weten of ik of mijn vrouw over X jaar zich laten verleiden door een buitenstaander. Het hoeft niet het einde van de relatie te zijn als je beide weet dat de speciale band met je echtgenoot/echgenote op de lange termijn nooit evenaard kan worden Kriebels en spanning van een verse vlam zijn logisch maar kan die vlam op termijn méér bieden dan je huidige partner? Ik betwijfel dat. En zo ja, dan is je relatie met of zonder buitenstaander al einde verhaal.
Hiervoor heb ik gereageerd op de bijdragen van “BA” en Nolly. Daarin ligt mijn zienswijze in het algemeen. Na alle bijdragen te hebben gelezen kom ik tot de conclusie dat de meeste meningen op het verhaal heel persoonlijk zijn. Het is immers ook een verhaal dat op veel mensen van toepassing kan zijn. Met het lezen van de reacties kom ik tot mijzelf. Hoe sta ik er persoonlijk in.
Ik ben wel NH gedoopt maar niet kerkelijk of religieus opgevoed. In de jaren t.e.m. WOII was Nederland conservatief en Calvinistisch ingesteld. Na WOII kwam de ontkerkelijking opgang en daarmee ook de seksuele revolutie. Maar Nederland liep daarbij niet echt voorop. Als je je meisje zwanger maakte moest je trouwen. En trouwen was “levenslang”. In die sfeer ben ik opgegroeid en heeft mijn leven en denkwijze mede bepaald. Dat zal voor veel mensen net zo zijn.
Ik ben twee keer getrouwd geweest. Mijn eerste huwelijk heb ik na tien jaar beëindigd. Mijn tweede huwelijk heeft mijn ex-vrouw beëindigd. De eerste is voor haar 50ste overleden. Met mijn tweede vrouw heb ik nog steeds een goede band. Hoewel mijn eerste vrouw vreemd is geweest kwam ik daar pas na mijn scheiding achter. Waardoor? Gewoon naïviteit. Van trouwen moest ik na mijn twee scheidingen niets meer weten. Voor mij was dat een afgesloten hoofdstuk. Waarom? Er was geen vertrouwen meer. Die twee huwelijken hebben mij meer gevormd dan mijn opvoeding.
Op mijn 55ste heb ik het roer omgegooid. Ik verhuisde naar Spanje en ben begonnen met reizen om nog iets van de wereld te zien. Tijdens het reizen ontmoette ik natuurlijk ook vrouwen, van verschillende rassen en verschillende leeftijden, mooi en minder mooi tot lelijk. Tijdens een van mijn reizen ontmoette ik via gemeenschappelijke vrienden een jonge vrouw in Thailand. Geen bargirl o.i.d. maar een gewone vrouw met een dochter, thuis bij haar familie. Van een klik of verliefdheid was geen sprake. Bovendien was ze 27 jaar jonger dan ik en zag dat als een generatiekloof. We hielden nadien wel contact met elkaar. Na zo’n twee jaar wilde zij een relatie met mij. Na een tijdje dat te hebben afgehouden ben ik toch “gevallen”. Wij leven nu 4,5 jaar samen in Spanje en hebben een dochter van twee.
Met mijn ervaringen in het achterhoofd en mijn huidige gezin moet ik vaststellen dat ik nooit zal accepteren dat mijn vrouw (hoewel we niet getrouwd zijn maar wel een gezin vormen) vreemd zal gaan, Niet één keer. Zou dat wel gebeuren, dan is de relatie ten einde. Daar staat tegenover dat ik ook niet vreemd zal gaan. Natuurlijk is het vlees zwak als je een mooie vrouw ziet en mogelijk ook nog aandacht voor je heeft. Maar het vertrouwen onderling is groot. Het vertrouwen in elkaar is zo groot dat we heel ontspannen met elkaar kunnen praten over die man of die vrouw die we wel aantrekkelijk vinden. Zonder problemen kan ik zeggen dat ik een bepaalde vrouw wel een lekker stuk vind. En zij waardeert mijn smaak ook nog.
Dit soort verhalen lees ik op het blog nauwelijks. Veelal is het kritiek. Is het niet op de man of vrouw, dan is het wel op een mia noi of een mannelijke variant daarvan. Ook wordt er veelvuldig gegeneraliseerd. Alleen al hoe er tegen een jonge Thaise vrouw wordt aangekeken. Ik vraag mijzelf dan af, hoe is de relatie van die schrijver?
Echt van plan om te reageren was ik niet nav deel 1, maar na alle bijvallende commentaren te hebben gelezen, kan ik het niet laten. Schrijver van het artikel zet al meteen een teneur neer. Een zeer suggestieve zelfs. Dat bepaalt kennelijk de manier waarop vele lezers omgaan met het verhaal. Maar als je het verhaal goed leest dan is het absoluut niet “die vrouw” die de andere heeft genaaid. Volstrekt niet. Het bekt enkel lekker omdat het een Thaise vrouw betreft. Maar het klopt niet. Het is namelijk de echtgenoot die zijn vrouw en kinderen meeneemt naar Thailand, en vervolgens haar en zijn gezin bedriegt en in de steek laat. Hij, en niet “die vrouw” naait een ander en zijn gezin. In de beslissing dat te doen staat die Thaise vrouw helemaal buiten. Hoe verleidelijk en manipulatief zij het ook zou hebben gespeeld, hetgeen enkel wordt beweerd maar niet bewezen: zij heeft niets van doen met hoe hoofdpersoon zijn p’k achterna loopt! En zo is het!
Ik ben het volledig eens met u, het is wel degelijk Frans die de dommerik is en de verantwoordelijkheid draagt en niet de verleidelijke (en al of niet geraffineerde) Beebee.
Het is niet omdat een mooie juffrouw mij tracht te strikken dat ik als volwassen vent daarin ook moet meegaan.
Doe ik dat wel, dan is dat mijn vrije keuze en beslissing geweest.
Eva, zijn vrouw moet dus ontgoocheld en kwaad zijn op hare Frans, niet op Beebee!
Als ik zo dadelijk wat vroeger thuis kom en mijn echtgenote ligt te wippen in ons echtelijk bed, dan heeft zij de spelregels overtreden niet haar lover voor één nacht.
Ik heb dan met haar een woordje te doen, niet met haar one night stand.
Ik verwijt Beebee in dit verhaal dus niets.
Hoe men het ook wendt of keert, degene die vreemd gaat, een buitenechtelijke relatie heeft is de schuldige die het huwelijk om zeep heeft geholpen! Het is te makkelijk om de schuld in de schoenen te geven van de Thaise vrouw hoe verleidelijk en aantrekkelijk ze dan ook is.
Grappig altijd toch weer, zeg niets ‘verkeerds’ over de Thaise vrouwen bijj velen behalve als ze zelf ergens ‘slachtoffer’ zijn van geworden dan zijn het algauw sensuele inhalige op geld beluste vrouwen en gaat het wel goed in de relatie met een Thaise dan zijn het de Thaise mannen die het moeten ontgelden want die liggen toch het liefst de gehele dag in een hangmat met een fles HongTong binnen handbereik.
Ach ja, dan de farang-mannen dat zijn allemaal van die keurige huiselijke brave lieden die zijn naar Thailand gekomen om uitsluitend te genieten van de prachtige omgeving, de natuur, de tempels, boeddhabeelden en het lekkere eten…
als de dame op de foto ook de dame in kwestie is, zou ik ook minder sterk in mijn schoenen staan
het gevolg van de onderlinge competitie tussen thai is een enorme jaloersheid, dat is nog het gene waar ik het minste aan kan wennen bij mijn vriendin.
Moderator: niet chatten svp.
Het geval “Frans” komt overal ter wereld voor. Dat is in mijn ogen niet typisch Thais. Financiële zekerheid (voor haar en familie) daar draait het grotendeels om. Ook al heb je een kop als een varken of ben je zo oud als Met(h)usalem dat interesseert de dames in kwestie niet. Liefde….staat iet wat verder op de ladder bij menig Thaise dame. Geld! Dat is vaak de enige reden…..