Suthep’s mislukking zal de eerlijkheid van de gerechtshoven op de proef stellen.
Vanaf het uitroepen van de opstand van ‘De Grote Massa van het Volk’, die als werkmieren uitzwermden over heel Bangkok, tot de steeds meer krimpende samenscholingen in het Lumpini Park even groot nu als een schoolplein, is het ‘ People’s Democratic Reform Committee’ (de PDRC), nog maar een schaduw van zijn oude zelf.
Net als de geelhemden beweging in de afgelopen jaren laten de essentiële organen het langzaam afweten, wachtend op het moment een eervolle dood te mogen sterven. De harde kern van de PDRC, uitdagend als altijd, weigert om de nederlaag te erkennen. Dat is zeker. Alleen zij die beschikken over een flinke dosis ontkenning kunnen er zichzelf van overtuigen dat de PDRC een grote overwinning heeft behaald. Maar waarom heeft de PDRC gefaald?
Ten eerste heeft de PDRC zijn voornaamste doel, het land te bevrijden van het nauwelijks gedefinieerde ‘Thaksin regime’, niet gehaald. Als de demissionaire premier Yingluck Shinawatra, haar parlementsleden en de Pheu Thai partij moeten worden weggevaagd of ontbonden, net als de vorige door Thaksin gesteunde regeringen, dan zal deze taak moeten worden voltooid door de gerechtshoven, de Anti-Corruptie Commissie of de macht achter de schermen, het leger.
Het is nu aan deze drie zogenaamd onafhankelijke en onpartijdige instellingen om alleen het slagveld te betreden. Wat deze drie instellingen zullen beslissen in de komende maanden zal naar mijn mening Thailand’s lot in de komende jaren bepalen. De PDRC doet niet meer mee op dit speelveld en zij is teruggebracht tot lawaaierige buren.
Ten tweede heeft de grootsheidswaanzin van protestleider Suthep Thaugsuban de PDRC zijn hand doen overspelen, zoals een nieuweling, dronken van gratis drank en felle lichten, het casino denkt te kunnen verslaan door steeds hoger in te zetten.
Veel mensen, inclusief mijzelf, zagen de hypocrisie en inderdaad de onwettigheid van Pheu Thai’s poging de alomvattende amnestiewet aan te nemen.
Suthep kaapte de anti-amnestie protesten, reed op de golven mee en smeedde de protesten om tot een opstand alleen gericht op het ontmantelen van de politieke invloed van Thaksin Shinawatra, de aartsrivaal van de Democraten.
Op een zeker moment kon de PDRC de overwinning claimen toen de regering op de knieën was gebracht door ‘betrekkelijk’ vreedzame demonstraties. Toen had Suthep victorie moeten kraaien en de regering kunnen dwingen tot een hervormingsprogramma waar we allemaal van zouden kunnen profiteren. Maar helaas maakte Suthep dezelfde vergissing die sterke politici als Magaret Thatcher, Tony Blair en Thaksin ook maakten: niet op tijd vaarwel kunnen zeggen.
Ten derde is daar de gevaarlijke en foute overtuiging dat het doel de middelen heiligt hetgeen voor een groot deel verantwoordelijk is voor zijn ondergang. Dit misplaatste denkbeeld laat de wereld zien hoe hypocriet en onwettig ons systeem is geworden.
Laten we eerlijk zijn. Deze demonstraties bleken verre van vreedzaam. Het was niet zoals Martin Luther King’s mars voor meer burgerrechten naar Washington. King’s lijfwachten waren niet gewapend met granaten en machinegeweren. King’s toespraak op die zonnige augustusdag in 1963 was geheel anders dan het venijnige geschreeuw op de podia hier. Martin Luther King praatte over verzoening, niet over wraak. Recht voor allen en niet alleen voor de weinigen. Regeren bij de wet en niet de wet van het regeren. Maar het meest belangrijke was dat hij de mensen hoop gaf en ze niet alleen lieten hopen op de beste afloop.
King zou nooit akkoord zijn gegaan met het verschuiven van de grenzen van wat nog wettig genoemd kan worden en de terugval in geweld. Op die dag waarschuwde King zijn volgelingen ‘Sta niet toe dat onze protesten in geweld ontaarden. We moeten steeds boven onszelf uitstijgen en fysiek geweld met geestelijke kracht weerstaan.’
Wat gaat er nu gebeuren? Wat staat Thailand nog te wachten? Zoals ik al eerder schreef leiden alle wegen naar de rechtbanken. Het leger weet dat de roodhemden een nieuwe coup niet zullen tolereren en ze hebben nu de verantwoordelijkheid bij de rechtbanken neergelegd. Deze mensen, in zwarte toga’s gehuld, zullen straks beslissen of we algemene verkiezingen tegemoet kunnen zien of dat we de democratie opschorten ten gunste van een ‘onpartijdig’ interim-bestuur.
De geloofwaardigheid van ons rechtssysteem is in opspraak geraakt door sommige zeer bizarre vonnissen. Het is absoluut noodzakelijk dat onze rechtbanken uitspraken doen gebaseerd op de beginselen van een rechtsstaat en niet meewaaien met de politieke wind. Wat onwettig wordt geacht voor de geelhemden moet ook onwettig zijn voor de roodhemden. Wat onwettig is voor de Pheu Thai Partij moet ook onwettig zijn voor de Democraten. En wat ongrondwettig is voor Thaksin en Yingluck moet dat ook zijn voor Suthep en Democraten leider Abhisit.
De rechtbanken zijn de uiteindelijke scheidsrechters in de burgerlijke samenleving, maar zij zullen hun werk met volledige onpartijdigheid moeten gaan uitvoeren.
Guest Column Songkraan Grachangnetara Bangkok Post, 12 maart 2014 (vertaald door Tino Kuis).
Over deze blogger
-
Geboren in 1944 in Delfzijl als zoon van een eenvoudige winkelier. Gestudeerd in Groningen en Curaçao. Drie jaar als arts gewerkt in Tanzania, daarna als huisarts in Vlaardingen. Een paar jaar vóór mijn pensioen getrouwd met een Thaise dame, we kregen een zoon die drie talen goed spreekt.
Bijna 20 jaar in Thailand gewoond, eerst in Chiang Kham (provincie Phayao) daarna in Chiang Mai waar ik graag allerhande Thai lastigviel met allerlei vragen. Volgde het Thaise buitenschoolse onderwijs waarna een diploma lagere school en drie jaar middelbare school. Deed veel vrijwilligerswerk. Geïnteresseerd in de Thaise taal, geschiedenis en cultuur. Woon nu alweer 5 jaar in Nederland samen met mijn zoon en vaak met zijn Thaise vriendin.
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur17 november 2024Schemering op de waterweg
Lezersvraag4 november 2024Uw mening over integreren in de Thaise samenleving
Opinie30 oktober 2024Hervorming van het monnikendom of anders komen er steeds nieuwe schandalen
Maatschappij28 oktober 2024Straffeloosheid na de Tak Bai massamoord op 25 oktober 2004
In grote lijnen denk ik dat je gelijk hebt ,echter wil ik een voetnoot toevoegen.
Suthep heeft maanden lang een enorme mensenmassa aangevoerd en zonder veel geweld een goed signaal afgeven tegen de corruptie.
Alle bloglezers die zich lieten verleiden door onderbuik gevoelens over Suthep , die de boel uit de hand zou laten lopen in Bangkok , hebben het mis gehad.
Het is goed dat de boel niet is misgelopen (tot nu toe) en Suthep een pas op de plaats heeft genomen.
In deze patstelling kun je niet de boel gaan forceren , dat betekent nog niet dat Suthep de plank heeft misgeslagen.
Het is goed dat er rechtspraken komen ,om daarna een volgende beslissing te nemen.
Ik denk dat Suthep nooit in het rijtje van staatshoofden heeft thuis gehoord maar dat dit ook niet zijn ambities waren geweest. Hij wist dat zijn optredens een grote risico vormde voor zijn familie en hemzelf. Toch heeft hij deze risico s genomen , wetende dat regeringsleiders , zoals in jouw rijtje , beter worden beveiligd dan Suthep en zijn familie.. Oftewel..je moet volgens mij toch echt wel veel voor je land over hebben om de granaten in je eigen tuin met alle gevolgen van dien op te koop toe te nemen.
een groet van Danny
danny ,
wat een lof voor Suthep ,
weet jij waarom bovengenoemde in het verleden ‘ het veld heeft moeten ruimen ‘ ?
de zaak is veel complexer dan je denkt , meerdere (machts)factoren spelen een rol.
prima stuk van Sonkraan .
de tijd zal het leren ……….
e
Is de PDRC (en Suthep) mislukt? ja en nee.
Waren de demonstraties vreedzaam? ja en nee.
Leiden alle wegen naar de rechtbanken? ja en nee.
De PDRC mag er dan niet in geslaagd zijn het Thaksinisme uit te roeien, het is wel aanzienlijk verzwakt. Daaraan heeft de regering zelf overigens het meeste bijgedragen maar er was – denk ik – wel een beweging nodig om het falen, de incompententie en de vermeende democratische bedoelingen van Yingluck cs aan de kaak te stellen. Absolute winst is dat meer partijen en instanties wakker zijn geschud en hun mond open willen doen over de processen in dit land die dit land geen goed doen. Absolute winst is ook dat het leger zich afzijdig heeft gehouden.
Ik wil het aantal doden en gewonden niet bagatelliseren maar in dezelfde periode als de demonstraties zijn door gwelddadigheden (in heel Thailand maar ook in het zuiden) en door verkeersongevallen vele doden meer gevallen dan door de demonstraties. De doden zijn dan nog eens met name gevallen door (wellicht ingehuurde) gewapende bendes aan beide kanten, niet door het geweld van demonstranten of de politie cq leger die daartoe door de autoriteiten gemachtigd werden.
Dat rechtbanken voor elke scheet die dwarszit worden geraadpleegd door alle strijdende partijen is al vele jaren zo en toont mijns inziens de onvolwassenheid van de democratie in dit land aan. Absolute winst is dat daarnaast wordt gepraat en gediscussieerd over hervormingen. Rechters kunnen niet anders dan rechtspreken op basis van bestaande wetten en in het verlende daarvan naar de geest van de wet. In mijn ogen zijn een aantal van die wetten bizar en minder de uitspraken van de rechters in het verleden. Die hebben de wetten niet gemaakt.
Beste Chris,
Lees eens de posting van mijn hand: ‘De wetten zijn voortreffelijk maar de rechtspleging…..’ en vooral het citaat van Abhicit aan het eind. Ik heb in Thailand nog geen bizarre wetten kunnen ontdekken, als je er een vindt laat het me weten. Het is mi de rechtspleging die faalt.
https://www.thailandblog.nl/achtergrond/rechtspleging-thailand-de-wetten-zijn-voortreffelijk-maar/
beste Tino
Persoonlijk vind ik het bizar dat mensen die worden beschuldigd van terrorisme, corruptie of andere misdaden (mensen die zelfs toegeven moorden te hebben gepleegd zoals de tiener deze week die zijn vader, moeder en broer heeft vermoord) op borgtocht vrij rondlopen in deze samenleving (zelfs staatssecretaris kunnen zijn in een regering) terwijl je voor levenslang de bak indraait als je een paar gram heroine in je zak hebt. Om het over de vrijheid van meningsuiting maar niet te hebben. Daar heb je zelf al voldoende over geschreven. Bizar genoeg?
beste hans,
Ik weet niet wat oprechte demonstranten zijn. Maar als je mijn studenten en collega’s bedoelt die demonstreerden tot het moment waarop Suthep zijn ondemocratische toekomst (een soort volksraad) schetste…nou: die mensen zijn WEL verdomde blij dat er over hervormingen wordt gepraat ( en laten zich niet ringeloren door Suthep). Ik hoop dat zij ook hun kanalen weten te vinden om dat vuurtje gaande te houden.
In een land als Thailand waar het democratische systeem van check-and-balances niet naar behoren werkt (omdat elke meerderheid in het parlement geneigd is zijn zin door te drijven en niet naar andere meningen te luisteren, laat staan compromissen te sluiten) zijn er andere instituten die deze rol hebben overgenomen. Tot nu toe was dat vooral het leger. Persoonlijk ben ik blij dat dit niet weer gebeurd is. Uitspraken van rechters, de kiescommisie en de NACC – met deze achtergrond – worden dan ook altijd als politiek beschouwd. De verliezer is boos, de winnaar blij. Maar ook hier tekent zich langzaam een kentering af. Meerdere partijen zeggen tevoren dat zij zich bij een uitspraak zullen neerleggen.
Bij een jaarlijks gemiddelde van 26.000 dodelijke verkeersslachtoffers zijn gedurende de 3 maanden durende demonstraties circa 6.000 Thai in het verkeer omgekomen. DEZE doden worden naar mijn bescheiden mening gebagateliseerd, niet de doden tijdens de demonstraties.
Goede stellingname en dit moet aanvaardbaar zijn voor iedereeen. Dat is de basis van een rechtstaat.
Rene
Kruipt het bloed waar het niet gaan kan, Hans? Welkom terug! Fijn om eindelijk weer eens ’n inbreng van je te kunnen lezen.