Mijn Songkran 2017 in Pattaya
Songkran in Pattaya/Jomtien is weer voorbij en daarmee gaat heel Thailand weer over tot de orde van de normale dag. Was het leuk? Ja, ik vond van wel! Ik heb heel veel mensen pret zien maken en genieten en daar word ik ook gelukkig van.
Ik had het acht jaar gemist en nu ik het weer een keer meegemaakt hebt, zeg ik in alle oprechtheid, dat ik het een prachtig Thais feest vind.
Afwezig
De eerste jaren, dat ik in Pattaya woonde, heb ik Songkran wel uitbundig gevierd in een bar aan Second Road. Maar na een paar keer vond ik het wel genoeg. We gingen met een stel vrienden in de Songkran periode naar de Filipijnen. Je, enerzijds om dat Songkran gedoe te vermijden, maar anderszins ook om na een jaar lang in Pattaya te zijn geweest even een vakantie in een andere omgeving te vieren. Om meerdere reden ben ik dit jaar niet meegegaan en zodoende moest ik het Songkran gebeuren weer ondergaan.
Voorpret
De aanloop van 6 dagen tot aan de laatste dag is in Pattaya wel wat lang, maar er valt ook wel weer mee te leven. Op bepaalde plekken, Soi 7 en 8, Soi Buakhow en zijstraten werd hevig met water gespeeld, maar het gebeurde voornamelijk vanuit barcomplexen, waar buitenlanders en barmeiden zich uitleefden. Inderdaad af en toe wel een zielig gezicht om die ouwe rakkers zich te zien uitsloven, maar ach, laat ze toch!
Je kon die “rampgebieden” dus vermijden als je niet nat wilde worden en als je er toch moest zijn, was de beste tijd ’s morgens voor 12 uur, want wat sommigen de waterterreur noemen, begon doorgaans pas rond een uur of twee, drie. Ik moest twee keer voor het poolbiljarttoernooi in het epicentrum zijn, maar heb me daar per auto naar toe laten vervoeren. Niks aan de hand. Je moest niet de pech hebben om in een guesthouse in het centrum te logeren, een goede kennis, die dagelijks wat wilde oefenen in zijn biljartspel, kwam steevast kleddernat en met een setje droge kleren naar Megabreak.
Ik ben in die periode enkele keren langs Beach Road gelopen, Afgezien van enkele kinderen, die met hun kleine spuitjes bezig waren, ben ik redelijk droog gebleven.
De laatste dag
De laatste dag van Songkran in Pattaya vind ik uniek. Iemand, die het niet kent, raad ik altijd aan het tenminste een keer mee te maken. Het hele centrum – en waarschijnlijk ook daarbuiten – van Pattaya is voor “normaal” verkeer praktisch onbereikbaar. Ik heb mij in het feestgedruis gedompeld langs Third Road, Pattaya Klang en terug via Second Road naar Pattaya North en het is lange file van auto’s, vooral pick-ups met een aantal mensen in de laadbak en een flinke watervoorraad om te spuiten. Het kruispunt Pattaya North en Third Road – altijd al een zeer druk verkeersknooppunt – was constant een complete chaos. De vijf agenten, die daar enigszins orde in probeerden te brengen, konden dat net zo goed laten, want er was geen houden aan. Maar toch, zonder wanklank, zonder agressie, louter lachen, zingen en watergooien.
Het is een route, die ik wel vaker loop langs winkels, eetgelegenheden, reisbureaus, dansstudio, tandartspraktijk, disco’s en wat al niet. De eigenaren en/of het personeel van al deze neringdoenden hebben blijkbaar veel familie en kennissen, want langs de hele route stonden klusters van mensen, die de spuitstrijd met het voortkruipende verkeer aangingen. Ik heb duizenden, zo niet tienduizenden vooral Thaise mensen plezier zien hebben op die dag, het was lachen, spuiten, lachen, eten en drinken.
Ik zelf was al gauw doornat, als ik gedurende mijn wandeltocht steeds mijn natte kleren zou hebben vervangen door droge kleren, dan had ik dat zeker wel een keer of tien moeten doen. Maar ach, natter dan nat kan niet, dus gewoon doorlopen en zorgen, dat ik af en toe op een droge plek een paar trekjes van mijn sigaar kon nemen.
Bij elke traktatie van een kom (soms koud) water op borst of in de nek blijven glimlachen. Toen een klein meisje van een jaar of 6 op mij afkwam en met haar ogen vroeg of ze mijn wangen met kleipoeder mocht insmeren, heb ik voor haar gehurkt, zodat ze haar werk grondig kon doen. Een prachtig moment was dat!
Een dag erna
Je zou denken, dat het de volgende dag een enorme rotzooi moet zijn geweest, maar dat is niet juist. Ik heb de route deels per scooter gereden en niets, maar dan ook niets herinnerde aan het feest, dat de dag ervoor geweest was. Alles was opgeruimd en de straten waren schoon.
Tenslotte
In een poll van Thaivisa hebben veel buitenlanders zich uitgesproken tegen de viering van Songkran, zoals dat in Pattaya het geval is. Als ze al zouden luisteren, dan nog zal de Thai geen enkele boodschap aan die zwartkijkers hebben. Het is hun feest en dat zal altijd zo blijven. En wat mij betreft, gelijk hebben ze!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Mooi zo. Ik heb Songkran ook altijd op deze wijze beleefd en benaderd. In Pattaya vind ik het zelfs het leukste. Volgend jaar, na drie jaar afwezigheid, reis ik terug af. Voor de volle week !
En de zeurpieten, tsja, die blijven ongelijk hebben.
Juist zeurpieten zitten overal !!!! heb hier op het dorp 3 dagen songkran gehad fantastisch feest met Thaise gebruiken hier.
Alleen kinderen die hier meedoen met wat water gooien voor de rest heel rustig een optocht door het dorp en geen uitbundige farangs met waterpistolen hahaha.
Ik hou het nog wel heel lang uit als de gezondheid het toelaat met vr.gr. Robert uit Isaan het is hier nog steeds aangenaam.
Helemaal mee eens! Mooi verhaal ik heb dit jaar Songkran voor het eerst mee gemaakt en ik vond het genieten. Iedereen had plezier en wat is daar verkeerd aan? We zouden sowieso wel wat meer mogen lachen tegenwoordig 😉
Ik ben verschillende mensen.. Toeristen ontmoet in Hua hin die het overdreven water en poeder gedoe meer dan zat waren na een paar dagen en de bus naar HH genomen hebben.. T’is anderzijds een absurde verspilling die dan nog geen eens strookt met echte betekenis van Songkran.. Binnenkort wordt waarschijnlijk iedereen weer aangemaand om niet te veel water meer te verbruiken of wordt de leiding een paar uur per dag dicht gedraaid.. En natuurlijk is het plezant voor diegene die het nog nooit hebben ervaren.. Maar het is en blijft een absurde verspilling.
Groeten.
Ook helemaal mee eens het is een feest van de Thai en als je het leuk vind ook voor de farang, net zoals Sinterklaas voor ons, en daarom moet ook zwarte Piet blijven, heeft niks met racisme te maken.
Volgend jaar niet zeuren dat het zo droog is dat het water op rantsoen gaat…..of dat de regering daar nodig wat aan moet gaan doen…..
Ik vraag mij af wat het de farang bezielt om zijn of haar afkeuring uit te spreken over een in Thailand ingeburgerd gebruik. Dit lijkt mij even afkeuringswaardig als de in Nederland helaas ontstane discussie over de viering en naamgeving van onze traditionele christelijke feestdagen.
Ik ben opgevoed met de gedachte s’lands wijs, s’lands eer. Laten we dat vooral zo houden !
Ik heb mij in het verleden ook twee keer laten lummelen om met dit geweldige feest mee te doen. Ik moest dit toch echt meegemaakt hebben volgens de Thaise familieleden. Wat een pret om anderen nat te maken en als een kind was ik zo blij . Alleen achteraf toen ik na ging denken over mijn vertier en gedrag kreeg ik toch weer negatieve gedachten en vandaar voor mij heden ten dagen geen watergeknoei meer. Het is leuk voor kinderen en een bepaalde groep volwassenen, indien het gematigd wordt toegepast. Zo was het songkraan feest ook bedoeld. Voor de kinderen onder de volwassenen is een gedoog zone, zoals bij Pattaya beach road een goede zaak en daar kunnen ze zich wat mij betreft uitleven. Ik ben daar dit jaar weggebleven, zoals u wel begrepen zult hebben. Ieder zijn meug.
Ettelijke jaren geleden vond ik het ook nog een leuk feest. Vooral iedereen blij maken en plezieren was toen de boodschap. Tot normaal water niet meer done was….het moest en werd ijswater …..wat water gooien of spuiten met een waterpistooltje werd ook te flauw Op sommige plekken moesten het zonnodig hoge druk spuiten worden. Toen ik de laatste keer een volle emmer water inclusief ijsblokken vlak in het gelaat kreeg toen ik uit de tegengestelde richting kwam met de scooter en bijna verongelukte heb ik besloten dat dit de laatste keer was ik tijdens Song Kran in Pattaya zou blijven. Steeds meer werd mijn indruk bewaarheid. Meer en meer stomdronken mensen die er enkel op uit zijn om anderen vnml te kwetsen in plaats van te plezieren. Vooral de marginale farangs spannen de kroon.
Sinds enkele jaren vertrekken we op 10 de April en kom de 20 ste terug……ik vind het prima zo en ben niet van plan daar nog ooit verandering in te brengen.
Mijn feest is het niet, maar ik gun andere mensen graag hun plezier.
Vooral voor de kleine kinderen is het een enorm feest.
Geen Wai voor de volwassenen, maar gewoon nat spuiten.
Drie dagen feest voor ze.
Drie dagen lijkt me dan weer wel genoeg, je kunt ook overdrijven.
Beste Albert.
Ook ik heb die bewuste laatste dag van Songkran meegemaakt, op identiek dezelfde plekken als jij, met als pleisterplek een muziekbar 50 meter aan de rechterzijde voor Central, als je van Pattaya Thai komt natuurlijk, je kan niet anders.
Ik zag er een beetje tegenop, telkens weer nat, telkens weer droge kledij aan als je naar de winkel moet, en weet je, ik had het al een paar jaar meegemaakt, dus ik had besloten om thuis te blijven. Lekker filmpje, wijntje, sigaartje, weet je wel?
Maar ja, ik heb een Thaise vriendin he, en ik bespeurde na drie dagen kregeligheid bij Kaew, het begon te jeuken, zoals ze bij ons zeggen, haar lontje werd nog korter dan het soms al is! 55555
En toen, op de 4e dag nam ik heb moedig besluit, ik verschoot van mezelf, en zegde: schat, wat zou je ervan vinden moesten we vandaag naar Songkran gaan. Albert, geloof je me als ik je zeg dat, indien het plafond zes meter hoog geweest was, dat ze er nog losdoor zou gesprongen zijn van blijdschap?
We hielden het niet eens droog tot 3th road, toen waren we al kliedernat, en toen we eindelijk op 2th road kwamen liep het water al via mijn benen uit mijn sandalen.
We hebben het drie dagen ondergaan, meegemaakt, en het grootste plezier gemaakt, alsof we kleine kinderen waren, in een menigte van allemaal kleine kinderen!
De laatste dag was geweldig, van soi Buakhaow tot 2th road stond alles muurvast, wat de omstaanders natuurlijk de gelegenheid gaf om emmers water over je uit te gieten, Kaew zegde me net ervoor: you don’t need to take a shower darling, in 10 min you have a shower for free, tja, Thaise logica he?
We hadden zelf gebakken worst mee, papaya gesneden, werd lustig onder de vriendinnen gedeeld, en kwebbelen dat het een lieve lust was! Maar papa nam daar niet aan deel, neen, papa stond op het trottoir met 4 jonge mannen uit Iran of Irak, weet het niet meer, plezier te maken als kleine kinderen, ik heb bakken ijskoud water over me heen gekregen, heb met ijskoud water gegoten dat het een lieve lust was! En ik heb ook met mijn stramme knieën in hurkzit gezeten voor een klein meisje om me te laten insmeren met witte kleipasta, zelfs mijn verwaarloosbare haardos moest er aan geloven, ik leek zelfs op een mummie in al zijn glorie, was dan weer grote hilariteit onder Kaew haar vriendinnen teweegbracht!
Maw, ik heb er enorm van genoten, wij hebben er enorm van genoten, ik ben blij dat ik het weer eens meegemaakt heb, en, het is zoals je zegt, de buitenwereld mag zeggen wat ze willen over Songkran, dat zal de Thai compleet worst wezen man!
Vriendelijke opgedroogde groet van een tevreden man
Rudy.
Ps, Deze week kom ik je zeker opzoeken in Megabreak, rond 21 uur.
Mijn feest is het ook niet, 25 jaar geleden wel, toen liep je over straat en kreeg je voorzichtig een paar handjes met poederwater in je gezicht. Nu ben je bijna verplicht een regenjas aan te trekken wil je droog aankomen.
Maar ik zal er niet over oordelen, het is niet mijn land.
Zoals ieder religieus feest is ook Songkhran ten prooi gevallen aan de commercie, na Kerstmis, Carnaval en Pasen. Zelfs sukerfeest probeert Hema een commercie van te maken.
Chapeau Gringo, mooi positief onbevooroordeeld geschreven.
Als je acht jaar lang in georganiseerd verband tijdens Songkran bent afgereisd naar de Filipijnen om het waterfeest te vermijden, kun je niet meer spreken over een onbevooroordeelde geest. Dan moet je met iemand te maken hebben die het feest, om het koeltjes uit te drukken, níet leuk vindt.
Als zo iemand het Songkran dan, om wat voor reden ook, toch weer een keer ‘moet ondergaan’ en zo openlijk toegeeft dat hij zijn mening (weer) moet wijzigen, verdient dat waardering.
Mensen zijn geneigd vast te roesten in gewoonten en meningen, en dan mag je meestal al blij zijn als ze zich op eigen ervaringen baseren en niet slechts op wat anderen zeggen te vinden.
Dus Gringo, mocht ik je nog eens tegenkomen, dan zou ik maar op een glas nattigheid rekenen!
Geweldig, wij, mijn man en ik hebben Songkran meegemaakt in Bangkok, het was in 1 woord: fantastisch !!!
Iedereen was vrolijk en de kinderen genoten volop, geweldige DJ op het plein bij Centraal met dansende mensen en een hoop schuim, ga zeker volgend jaar weer om deze tijd, hoop dat Koningsdag in Nederland net zo gezellig verloopt, wij genieten nog even in Kohsamui en slaan Koningsdag over.
Vrindelijke groet,
Sabine Meijlink