Socrates en Thailand
Bij het lezen van het verslag over de maritieme samenwerking tussen Nederland en Thailand, vroeg ik mij welke kansen de Nederlandse scheepsbouwindustrie zou hebben om opdrachten in dit land te genereren. Op de gewone manier zal het erg moeilijk worden, want China en mogelijk andere landen zijn zeer concurrerend, zo niet goedkoper, waarbij dan ook nog (handels)politieke aspecten meespelen.
Ik wil met u eens zien hoe we de Nederlandse industrie met een advies van dienst kunnen zijn en we doen dat op een socratische manier. Ik leg een fictieve situatie aan u voor, stel daar vragen over en u kunt reageren.
Socrates
Socrates (470-399 voor Christus) wist velen het leven zuur te maken door voortdurend lastige vragen te stellen. Hij beweerde dat het enige wat hij van zichzelf wist was dat hij niets wist. Maar omdat politici, dichters en vaklieden van Athene claimden dat zij wel over de nodige kennis beschikten ondervroeg Socrates hen om uit te vinden waar deze kennis dan wel uit bestond.
Vaak stonden de ondervraagden al snel met de mond vol tanden.
Situatie
Nederland is in de markt voor de bouw van drie onderzeeboten, die elk 500 miljoen Euro opleveren en in een termijn van 10 jaar moeten worden geleverd. De Thaise marine heeft een voorkeur voor de Nederlandse onderzeeboot, die technisch aan alle eisen voldoet. Het probleem is echter de prijs. Andere landen hebben ook een aanbieding gedaan tegen een lagere prijs, zij het dat die schepen minder van kwaliteit zijn.
Vraag 1
De kans op deze opdracht wordt aanzienlijk vergroot als de Nederlandse industrie, eventueel met hulp van de overheid, gebruik maakt van smeergeld. Dat betekent, dat de beslissende partijen moeten worden opgespoord en die met wat financiële middelen paaien ten faveure van Nederland. In de Nederlandse prijsstelling is rekening gehouden met deze “hulpmethode”. Vind u, dat Nederland op deze manier te werk moet gaan?
Toelichting:
Als u “ja” zegt, kan uw argumentatie zijn, dat dit een normale praktijk is, die ook door andere landen wordt gehanteerd. In het verkrijgen van dit soort grote opdrachten is alles, dus ook smeergeld, toegestaan. Dus niet roomser willen zijn dan de Paus!
“Nee” zegt u als u vindt, dat Nederland aan dit soort handelsmethodes nooit moet beginnen. Kenners onder u van Socrates zullen ook nog wijzen op de morele onkreukbaarheid, dat deze filosoof altijd als zijn uitgangspunt hanteerde.
Vraag 2
Als u “ja” hebt gezegd, bedenk dan nog het volgende. De huidige Thaise regering maakt zich sterk om corruptie – want daar hebben wij het over – tegen te gaan. Als de smeergeldaffaire ontdekt wordt heeft dat heel wat consequenties. De opdracht gaat dan zeker niet naar Nederland en wellicht komen mogelijke opdrachten in andere sectoren ook in gevaar. Nederland bezorgt zichzelf een slechte naam in Thailand en omringende landen.
Blijft u bij uw “ja” en moeten we dit zien als een gecalculeerd risico?
Vraag 3
Als u “nee” hebt gezegd, maak ik het nog wat lastiger. De Nederlandse scheepswerf, die deze onderzeeboten eventueel gaat bouwen, heeft deze opdracht keihard nodig. Het betekent werkgelegenheid voor honderden mensen voor een flink aantal jaren, waarin mogelijk de markt elders – die momenteel geen andere kansen biedt – aantrekt. Als de opdracht wordt gemist, betekent dat waarschijnlijk, dat de werf moet sluiten en dat alle werknemers ontslagen worden. Honderden mensen met hun gezinnen in de problemen en hoge kosten voor de overheid zullen het gevolg zijn.
Zou deze situatie uw “nee” mogelijk in een “ja” op de eerste vraag kunnen veranderen?
Vraag 4
Als u nog steeds “nee” zegt, moeten we een alternatief bedenken, die de Thais over de streep kan trekken. Er werken duizenden Thais in het buitenland (Korea, Japan, Midden-Oosten e.d.) Is het een goed idee als Nederland – in geval van opdracht – zich verplicht een aantal Thaise arbeiders naar Nederland te laten komen voor minder gekwalificeerd werk. Denk bijvoorbeeld aan al het werk, dat nu door buitenlanders uit Europese landen wordt gedaan in de land- en tuinbouw, maar ook andere sectoren kunnen die Thais goed gebruiken.
Hebt u nog een ander advies om de opdracht binnen te halen?
Socrates werd uiteindelijk voor zijn gedrag ter dood veroordeeld door verplicht een gifbeker leeg te drinken. Dat zal u niet overkomen, dus u kunt vrijelijk reageren.
Ik ben erg benieuwd naar uw reactie!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken25 november 2024Rijstebrij
Steden21 november 2024Chumphon: Rust en lekker eten!
Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Ik zou kiezen voor een Stake holder vorm waarbij je Thaise werkers betrekt en op die manier een partnership : op die manier help je mee om talent te ontwikkelen en de basis te leggen voor een maritieme merchant en navy scheepsbouw in Thailand en in nederland en kun je de prijzen aantrekkelijker maken
Helaas ja meewerken aan de corruptie het beste is met een Thai die is ingeburgerd in deze bisnis
Ten tweede thaise werklieden sponseren door middel van educatie in thailand niet nodig in het buitenland
Ten derde zeer zeker maakt de thaise regering zich sterk om de corruptie tegen tegaan maar helaas zijn er teveel belanghebbende die er van meeprofiteren dus dat duurt nog tientallen jaren
Ik kan u nu al op voorhand vertellen dat nederland deze opdracht niet krijgt er jammer maar het ligt nu eenmaal zo
Groeten Wim Heijstek
Mijn idee zou zijn: nooit maar dan ook nooit ingaan op verzoeken om handgeld of andere cadeautjes en diensten die het normale zakelijk gedrag in Nederland te boven gaan. Dat is voor mij meer een kwestie van principe hoewel het zeer goed mogelijk is dat het Nederlands bedrijf (wanneer corruptie wordt ontdekt, bv. bij accountants- of belastingcontrole) in Nederland voor deze feite kan worden veroordeeld. En dan kan de zaak zeker sluiten, en wellicht de directie aansprakelijk worden gesteld.
Ik denk dat er op het vlak van arbeid, scholing van Thaise arbeiders op het gebied van technologie maar ook onderhoud zaken te regelen zijn die voor beide partijen win-win betekenen.
Dit geldt ook voor allerlei financiele constructies (leningen met lange looptijden, gegarandeerd door de Nederlandse regering) om zowel het bedrijf als de Thaise overheid wat meer lucht te geven.
Altijd win-win denken.
ja, dit is niet alleen de praktijk in thailand maar overal in de wereld. Alleen gaan anderen er intiligenter mee om. En dit moet Nederland dus ook doen. Roomser dan de paus stelt ons aan de zijlijn. Persoonlijk heb ik in westerse landen deze praktijken meegemaakt.
@Gringo: wat is jou advies/mening?
Ik zeg ook volmondig “ja”. Ik heb meer dan 40 jaar in het zakenleven gewerkt en kan u garanderen, dat het overal ter wereld gebruikt wordt. Vele keren van heel dichtbij meegemaakt, niet in Thailand trouwens.
Hoe dan ook Ruud en Rien hieronder geven een goede omschrijving, ik zou er ook nog een heel lang verhaal van kunnen maken, maar dan gaat het niet meer over Thailand.
Nogmaals, mijn uitgangspunt was fictief. Als Thailand definitief besluit de onderzeeboten aan te schaffen, dan gaat de opdracht naar China, dat staat als een paal boven water.
Ik antwoord op de eerste vraag met ja, maar ga dat verder niet beargumenteren. Zoals algemeen bekend, zijn er een groot aantal landen, waar het krijgen van orders vrijwel uitsluitend op die manier lukt. Overigens: een leuke vraagstelling. Ruud
Ik zeg ‘ja’ omdat ik van de Thai weet dat alles om geld en macht draait. De huidige regering mag dan pretenderen corruptie aan te pakken maar het zijn ook maar mensen en ze zijn Thai! Zeggen dat je ’tegen’ corruptie bent, dat wordt gebruikt om je Imago op te poetsen en is slechts voor de ‘buitenkant’. Uiteindelijk zijn het ook mensen met honger naar macht en macht is geld, geld is macht. Daar draait het helaas altijd om. Ik denk dat er ook veel ander belangen een rol spelen. Ik verwacht dat de belangen betreft de relatie tussen Thailand en China heel groot zijn. Thailand is te afhankelijk van China. Denk hierbij b.v. aan de financiering van het te vernieuwen spoorweg-systeem. Welke partijen spelen bij ’n dergelijke order een rol? Ik denk dat het om veel meer gaat dan 3 onderzeeërs en dat al lang bepaald is wie de order gaat krijgen en dat Nederland kan inschrijven is slechts voor de vorm, om aan te tonen dat het allemaal transparant en eerlijk verloopt, wat niet zo is. Ik was eens betrokken bij een Thais Trading bedrijf waarvan de Thaise eigenaar een opleiding tot Ingineur in Duitsland had genoten en terug in Thailand een rijke vrouw trouwde. Ze sleepten het dealerschap van Siemens binnen en Siemens heeft altijd de hele overheid communicatie en b.v. de Marine gedaan. Ik was n’s aanwezig tijdens een lunch met een Generaal terwijl het ging om het verkrijgen van ’n order. Ik kreeg de stellige indruk dat het gaat om de juiste contacten en hoe die benaderd moeten worden. Hoe diep liggen die wortels? gaat het om sterke familie banden vanuit een ver verleden en alles wat daarbij mogelijk is?
Jammer voor de Nederlandse in nood verkerende scheepsbouwer maar het is vergeefse moeite. Misschien met de juiste ‘ingang’ tot de juiste contacten, op de juiste plaats met de juiste invloed…… er is inderdaad een kans dat je met een poging tot omkoping aan het kruis genageld gaat worden als een zondebok waarmee de Thaise machthebbers willen aantonen hoe eerlijk en oprecht ze zijn en onomkoopbaar.
Wat betreft de afhankelijkheid van China voor financiering van projecten heb ik mijn twijfels.
In her verleden heeft Japan grote bedragen gefinancierd voor infrastructuur. De Thaise regering zou best andere landen of institutionele beleggers kunnen vragen om een en ander te financieren maar er speelt dus iets meer me met China.
nee, en dat zonder een alternatief te bieden.
Opmerking:
als het bedrijf (in dit geval een werf) het niet kan redden gaat het er toch eens aan…. uitstel (door een sjoemelorder) is dan niet zo belangrijk meer.
Uit pragmatische overwegingen konden Nederlandse bedrijven tot 2004 in het buitenland betaalde steekpenningen fiscaal aftrekken. Vanwege de ‘Anti-corruptie wetgeving’ is echter zeker de laatste 5 jaar het verstrekken van steekpenningen zeer risicovol. Bestuurders riskeren torenhoge boetes, gevangenisstraf en internationale vervolging, met name vanuit de VS. Ballast Nedam (omkoopschandaal in Saoedi-Arabië), KPGM (huisaccountant van Ballast) en SBM-offshore (Brazilië) zijn veroordeeld, dan wel overgegaan tot schikkingen van vele miljoenen euro’s. Imtech is door fraude en corruptie bij de bouw van de nieuwe luchthaven bij Berlijn failliet gegaan, Philips Medical Systems is bestraft voor corruptie in Polen. Twee hoge Chileense militairen zijn veroordeeld voor het aannemen van $ 800.000,= van Koninklijke Schelde i.v.m. de aanschaf van 4 fregatten. Naar Boskalis lopen nog steeds onderzoeken en ook Shell wordt onderzocht wegens vermoede corruptie in Nigeria. Principiële overwegingen buiten beschouwing gelaten lijkt mij dat het management van de werf waar de eventuele onderzeeboten voor Thailand gebouwd zouden worden een wel buitensporig hoog risico neemt om heden ten dage nog de weg van omkoperij te volgen. Bij de onderhandelingen dient het accent gelegd te worden op de te leveren kwaliteit en een voortreffelijke “after-sales services” te bieden. Met de ‘Fyra’ in mijn achterhoofd zal de Thaise onderhandelaar duidelijk gemaakt moeten worden dat wat goedkoop lijkt duurkoop kan worden. Maar de realiteit zal waarschijnlijk zijn dat Nederland deze opdracht niet krijgr.
Vraag 1: Ja. Laat de V.O.C.-mentaliteit de wereld maar weer veroveren.
Vraag 2: Ja. Een schandaaltje meer of minder maakt voor onze huidige regering toch niet uit.
Vraag 3 en 4: N.v.t.
Algemene tip: Laat rolletjes drop, zakjes stroopwafels en handbeschilderde klompjes thuis. Dit is de grote-mensenwereld. De Thai weet zelf wel wat hij lekker vindt, de ondersteuning vindt plaats met behulp van een credit-card.
En voor als de order binnen is: Niet te veel subsidie verstrekken aan organisaties die de politieke situatie in buitenlanden gaan beoordelen, en zorg er voor dat de Tweede Kamer of de EU tijdens de bouw geen moties/verdragen aannemen die het leveren van wapens aan Thailand verbieden. (Als je ze wel bouwt maar niet mag leveren is het in Thailand namelijk usance om dan ook niet te betalen).
Mocht er toch iets mis dreigen te gaan: Duiken!
Smeergeld is niet wenselijk omdat het, zoals Uzelf al uitlegt, contraproductief werkt. Het Nederlandse beleid is duidelijk anti-corruptie en daar moet men zich aan houden. Nederlandse werven weten dat de markt voor onderzeeboten beperkt is en weten dat ze moeten diversificeren.(dus niet achteraf gaan jammeren) Daarnaast trekt de markt voor civiele onderzeeboten aan.
Nederland zou kunnen kijken naar een combi-deal. Niet alleen high-tech opleiding van marine personeel(zijn Thais gek op en Nederland heeft een hele goede naam op dat gebied) maar ook een nevenaanbod in een andere sfeer waar behoefte aan is(advies in de waterbouw bv en studenten opleiden in deze) of nog mooier een hulpaanbod bij het bestrijden van corruptie. Dit is voor de Thais bijna niet af te slaan want dan laten ze zich in de kaart kijken…..
Advies en opleidingen zijn natuurlijk ook producten maar laten zich gemakkelijker in andere budgetten inpassen(of is dat dan toch weer “verkapt” smeergeld?)
Thailand zou dom zijn als ze het niet in china laten bouwen. Ze zitten niet te wachten op een Nederlands perfect schip. ‘T moet werkbaar zijn met een acceptable prijs, Nederland kan dat zeker niet bieden.
Dus antwoord nee
De duikboten die Thailand wil hebben zijn enkele maanden geleden al besteld en gekocht van China ook hebben ze helikopters gekocht in China, tevens hebben ze nog opties voor een of twee fregatten.
Thailand doet zaken in Azië en minder in Europa.
Als men zaken wil doen in Thailand dient men te beschikken over een groot portie geduld en zeker weten dat je een kapitaal krachtige firma achter je staat.
Daarnaast een goede binding met de ambassades.
De VS heeft al het wapen embargo voor Vietnam opgeheven, zij stonden ook op de trein te wachten in Thailand maar deze was al weg.
Thailand heeft liever niets te maken met de VS, de samenwerking met Rusland op zaken gebied is enorm toe genomen door de sancties van de EU.
Naast China is Rusland aan de beurt, de rest kan het vergeten.
Ik zou het niet zo stellig brengen dat de rest het kan vergeten. De Thaise economie draait voor een groot deel dankzij buitenlandse bedrijven die hier hun produktie laten maken, fabrieken dus. Japanse bedrijven bijvoorbeeld hebben echt veel produktiefaciliteiten in Thailand, het is hier dus een soort werkplaats van Japan. Idem geldt dit voor veel Westerse bedrijven die hun produkten hier laten maken.
Daarom is de economische invloed van Japan en Westerse landen groot. Thailand kan zich het niet veroorloven tegen de haren van Japan in te strijken of een anti-westerse houding aan te nemen want dan zal het investeringsklimaat instorten, hetzelfde geldt voor het toerisme.
Beste Ger,
Het investeringsklimaat is al ingestort. Buitenlandse investeringen zijn nog maar 10 (!) procent van wat het een aantal jaren geleden was. Bijna alle adviezen voor het investeringsklimaat staan op negatief. Wie gaat er nou investeren in een land met een militaire regering en een onzekere toekomst?
De binnenlandse investeringen namen met 10 procent toe voornamelijk door regeringsuitgaven. Alle investeringen samen namen met 50 procent af.
Dat krijg je zelfs met steekpenningen en smeergeld niet meer goed.
http://www.bangkokpost.com/news/politics/1050453/foreign-direct-investment-collapses
Onthutsend hoe veel mensen “ja” zeggen “omdat het nu eenmaal zo werkt”. Dat betekent dus accepteren dat er betaald wordt aan macht in plaats van aan werk en dat kwaliteit en sociaal beleid ondergeschikt zijn/blijven aan persoonlijk gewin. Uiteindelijk zijn het de Jan-met-de-petten die de prijs betalen en de Laurens-met-de-stropdassen die de winst in hun zak steken. Er is maar één manier om dat te stoppen en dat is te beginnen met er zelf op geen enkele wijze meer aan mee te werken. Het grote geheel kunnen we niet zo gemakkelijk beïnvloeden, maar wat we zelf doen wel. We zullen er ongetwijfeld geen corruptie mee uitroeien maar kunnen in ieder geval onszelf in de spiegel aankijken.
Van een heel andere orde is een eventuele social return. Zo’n terugbetaling in de vorm van een sociaal project wordt inmiddels ook bij aanbestedingen in ons land steeds vaker toegepast. Dat gaat gewoon boven tafel en komt ten goede aan mensen die het nodig hebben.
Aan Gringo,
Wat een casus……
Zoals ik zelf heb je het goed voor met de Nederlandse scheepsbouw en in dit geval met het consortium die de onderzeeboten zou gaan moeten bouwen.
Mijn reactie is :
Stuur wat je nu aan de lezers van ‘het nieuws van Thailand’ naar de belanghebbenden die deze order willen binnenhalen.
Komen zij in overleg met de Thaise overheid dan is het raadzaam de Thaise overheid jouw casus aan hen voor te leggen.
Er is een grote kans dat dan de order wordt binnengesleept.
Wellicht spin je er zelf ook garen bij en dat verdien je met deze gewetensvragen.
groet, rien
…..
Tegenwoordig is koppel-verkoop toch toegelaten, dus 3 duikboten kopen en per duikboot 4 mercedessen(of zoiets) gratis erbij……maar je kan er gif op innemen…..China zal de bestelling binnenrijven….. trouwens waarom heeft Thailand ,duikboten nodig ?……antwoord, om mercedessen te hebben……haha
Beste,
Ik sloot vele bilaterale contracten af: de methodiek die de eer hoog geachte lezers op dit blog doorgaven waren zijdelingse reactie en misschien toch moraliserend.
Een totaal andere approach is hierin nodig. Die methode die wij gebruiken in vele contracten is totaal anders en werkt in de meeste gevallen redelijk goed. Er is wel wat meer werk aan maar voor deze grootte-orde van contracten mag je niet krenterig zijn in je werklust.
Vermits dit echt in mijn core-business is wil ik wel helpen maar dan echt los van een blog.
Je kan mijn mailadres waarschijnlijk bij de redactie vinden.
Hoe dan ook veel succes.
R.
1, 3 en 4: nee. Smeergeld en corruptie is nooit het antwoord. Naast dat je in een moeras stapt en zelf chantabel wordt mag je nooit principes verloochenen. De gewone arbeider heeft er sowieso niets aan. Je kunt jezelf beter in de markt zetten door met simpelweg goede prijs-kwaliteit en win-win scenario’s. Laat de klant weten dat onder de streep de kosten voor de klant gunstiger uit vallen dan met goedkope rotzooi. Denk ook aan gunstige betalingsafspraken, het deels uitbesteden van werk aan Thai, opleiding en trainings mogelijkheden onder gunstige voorwaarden en dat soort zaken. Zorg voor een aantrekkelijk totaal pakket waar beide partijen veel baat bij hebben.
Maar China verslaan zal lastig zijn: de prijs zal een heel stuk lager liggen, alleen al om de arbeidskosten, en ook China probeert Thailand te lokken met mooie afspraken zoals het aanleggen van spoorlijnen. Nederland heeft dus reeds bij aanvang een achterstand.
Ik vraag me trouwens af wat ze met duikboten moeten, het komt op mij nogal kinderlijk over: “iedereen (eigenlijk sommige maar dat zegt een kind niet) heeft een duikboot, dus ik wil oooook”. Met zo’n ondiepe zee je weinig aan duikboten, en als je een wapenwedloop wil starten ga dan voor torpedojagers en andere anti duikboot middelen.
Ik meet mij absoluut niet met Socrates, Bram, maar ik dacht, dat mijn stelling aardig in de buurt kwam.
De onderzeeboten uit China kosten 355 miljoen USDollar per stuk. Ik heb in mijn fictieve stelling de prijs op 500 miljoen Euro bepaald, juist om te voldoen aan de door jou genoemde moderne technologie.
Ik las ’n half jaar geleden al in de Bangkokpost dat de order al was vergeven aan China toen ik las over de ingestorte Thaise markt voor hun Latex. De Thaise regering had de Rubberboeren een minimum prijs beloofd waarvoor de regering een bepaalde hoeveelheid Rubber van de boeren zou kopen. Maar China was de grote opkoper totdat ze er voor hadden gezorgd dat ze ‘zelfsufficient’ waren geworden en geen Thaise rubber meer nodig hadden. Het betekende niet dat China de rubber niet kon gebruiken. China zocht afnemers voor hun onderzeers en vonden Thailand als kandidaat. Toen kwam men tot het voorstel van een ‘Barter-trade’ (rubber tegen de onderzeers) Dus Nederland is vanaf het begin al geen kandidaat.
Omdat Thailand de boeren (even) heeft geholpen met hun Rubber af te nemen, is de aankoop van de Onderzeers acceptabeler geworden. De Militairen aan de macht pushen graag zo’n order er door want het werkt op vele manieren in hun voordeel. Zo’n deals zijn vaak erg complex.
De stelling gaat uit van een foutive aanname. En diegene die “ja” antwoorden zelfs van 2.
1. De stelling gaat uit van een feit dat Thailand zoekt naar een goedkope optie. Dat is onjuist, want hoe lager de prijs hoe lager het evt. “Smeergeld”.
2. Diegene die met “ja” reageren denken dat een order van ruim 1 miljard kan worden behaald met een paar ton (of miljoen) “smeergeld”. Corrruptie kent echter veel meer vormen dat wat geld anoniem op een rekening en ligt in Thailand op minstens 20% van de order. Een bedrag van meer dan 200 miljoen Euro dus, en dat kan geen enkele onderneming ophoesten. Dergelijke begragen worden dan ook verwerkt in zeer complexe constructies, waarin de overheden van beide partijen een belangrijke rol moeten spelen. De Chinezen kunnen dit spel spelen, en de Russen ook, maar Nederland en andere westerse landen niet.
Nog een aardige opening door de voorzitter van de Thaise kamer tijdens een anti-corruptie seminar in Bangkok een paar jaar geleden.
Op een tender van de overheid schrijven partijen uit 3 landen in.
1. Een Duits bedrijf biedt 10 miljoen euro en legt dat als volgt uit. 5 miljoen voor materialen, 3 miljoen voor arbeid en overhead, en een winst van 2 miljoen.
2. Een Japans bedrijf biedt 11 miljoen. 6 miljoen materialen, 3 miljoen overhead en tevens 2 miljoen winst.
3. Een Thais bedrijf biedt 100 miljoen.
Op de vraag door de opdrachtgever waarom zo veel antwoord het Thaise bedrijf als volgt: 45 miljoen voor U, 45 miljoen voor mij, en we laten het duitse bedrijf het uitvoeren.
Succes verder, en corruptie die t te worden bestreden, niet aangemoedigd.
Wat jij in de eerste alinea beweert, is juist datgene waar Socrates altijd mee te maken had. Tegenstanders beweerden altijd, dat hij van foutieve aannames uitging. Maar niets is minder waar.
De fictieve stelling is, dat er meerdere aanbieders zijn, nergens is gezegd, dat Thailand zou zoeken naar de goedkoopste optie (Punt 1)
Ook is nergens gezegd, dat het eventuele smeergeld “een paar ton of een miljoen” zou zijn. (Punt 2)
.Hoeveel smeergeld en hoe dat geregeld zou moeten worden heb ik in het midden gelaten. Neem maar van mij aan, dat dat spel geen monopolie van China en Rusland is, vele andere landen inclusief Nederland \, kunnen aardig meespelen. Ik kan je er vele verhalen over vertellen.
Leo th heeft in een eerdere reactie al een paar mooie voorbeelden genoemd, waar het fout ging. Ik kan je verzekeren, dat er een veelvoud aan zaken wordt gedaan, waarvan de “regeling” nooit bekend is geworden.
Ik heb een concreet voorbeeld van handeldrijven en corruptie in Thailand. Een Thaise vriendin van mij heeft een groothandel in computers en aanverwante systemen. Ze verkoopt aan overheden zoals Militairen, Politie, Scholen…. ten eerste waren de juiste contacten het allerbelangrijkste en dan aan de relatie werken wat zij deed in de vorm van elke vrijdag namiddag met de hoogst geplaatste fuctionarissen gaan paint-ballen. Zij als enigste vrouw (maar ze zit ook op de motor op een race circuit!)
Bij een order voor b.v. 50 computers aan een middelbare school, moest ze 20% smeergeld van de totale som, maanden voor de toewijzing van de order, cash aan de school directeur betalen. Dan zat ze wel in een positie dat ze niet meer hoefde te concureren met ander bieders. Meestal werd de factuur pas ’n jaar na levering betaald want de overheid is een trage betaler. Als bedrijf die de moeite wil doen om dergelijke (en grotere) orders binnen te slepen, moet men bij voorbaat al ’n paar invloedrijke top-functionarissen kennen en weten hoe men die kan entertainen. Dan moet men er financieel op voorbereid zijn dat men eerst een grote som ‘smeergeld’ betaald en pas na lange tijd krijgt betaald. Het is dus een grote investering om uiteindelijk niet tegen scherpe prijs te hoeven leveren maar wel lang op je centen wachten. Voor alle duidelijkheid. Ik ben geen voorstander van dit systeem maar het is wel de manier waarop het in Thailand werkt.