Standplaats Bangkok: De secretaris die niet van banken hield

Soms lezen we in Thailand nieuws dat niet over de Grote Overstroming van 2011 gaat.

Gisteren bijvoorbeeld een stuk over de permanente secretaris van het ministerie van Transport, Supoj Saplom, die twee dagen daarvoor het door de maan beschenen huwelijksfeest van zijn dochter bijwoonde. Terwijl hij glimlachend felicitaties van de honderden genodigden in ontvangst nam, rinkelde zijn mobieltje. Hij zette zijn glas champagne neer en haalde zijn Nokiaatje uit zijn binnenzak. Het was zijn buurman die hem vertelde dat er was ingebroken in zijn huis. Na een paar krachttermen zei hij zachtjes; “ik kom eraan”.

De volgende dag lazen we dat de buit van de inbrekers onbekend was. Een dag later lazen we dat de inbrekers in hun kraag gevat waren en dat zij zich uit de voeten hadden gemaakt met veertig kilo bankbiljetten van 1000 baht, omgerekend 200 miljoen baht. De overige kilo’s hadden zij bij gebrek aan een pick-up truck achter moeten laten. Wanneer zij wel voor een pick-up truck als vervoermiddel hadden gekozen, hadden zij de overige kilo’s, omgerekend 800 miljoen baht, wel mee kunnen nemen.

Veertig kilo duizendjes is een leuke som geld. Tweehonderd kilo duizendjes (een miljard baht) is 25 miljoen Euro –nog wel tenminste-en tevens het totaal bedrag dat de zware jongens hadden aangetroffen in plastic zakken in de pronkstulp van de transportsecretaris. Ik hoor U, oh lezer, denken; ‘ik wou dat mijn man zo spaarzuchtig was’.

De Thaise krantenlezer, die zelf zijn neus niet ophaalt voor een paar steekpenningen –een enquette wees een paar maanden geleden uit dat meer dan 70 procent van de ondervraagden kan leven met corruptie, mits hij of zij er zelf beter van zou worden- was diep geschokt. Van een beetje zelfverrijking ten koste van anderen was nog nooit iemand doodgegaan,maar dit rook toch wel naar corruptie bijna. Naar goed op jezelf passen op Olympisch Niveau.

Argeloze lezers onder U, oh trouwe lezer, zullen nu wellicht denken dat er uitgezocht gaat worden waarom die permanente secretaris niet gewoon een bankrekening gebruikte om zijn salaris te parkeren? Waarom moest alles in vuilniszakken? Waarom niet gewoon een betrouwbare bank…ik bedoel, waarom niet gewoon een bank daarvoor in dienst nemen?

Inmiddels is de kapitaalkrachtige ambtenaar overgeplaatst naar een ”inactive post” (Thais voor ‘vakantie met behoud van salaris en randvoordelen). Er is beloofd dat er “een onderzoek wordt ingesteld”. Dat is een moeilijk Thais woord voor ‘doofpot’.

Heel vaak lezen wij hier in het Koninkrijk over corrupte ambtenaren en politici. Ze worden betrapt, er komt een onderzoek, dan komt er twee jaar niks en dan lezen we dat de stouterd ineens een andere positie heeft in een ander kabinet of aan het hoofd staat van een lucratieve dierentuin. Mocht U, oh lezer, Nederland saai vinden en de daar bedreven politiek zo mogelijk nog saaier, dan nodig ik U bij deze uit om U te vestigen in Amazing Thailand. Stel je voor, 12 vuilniszakken barstensvol vijfhonderdjes in het tuinhuisje van minister Donner. Hebben jullie lekker niet. Dat zien jullie alleen in films. Wij hebben het allemaal in het echie…