Ontmoeting met een Vlaamse scharensliep in Thailand

In Megabreak, de poolhal in Pattaya waar ik zoals u wellicht weet, regelmatig kom, ontmoet ik mensen van allerlei pluimage uit vele landen. Een visfileerder uit IJsland, een apotheker uit Parijs, een bankemployé uit Rotterdam, een sleepbootkapitein uit Noorwegen, een vrachwagenchauffeur uit Zweden, een magazijnmedewerker uit Finland, een lasser uit Duitsland, enz., ik zou het rijtje moeiteloos met enkele tientallen beroepen kunnen aanvullen.

Scharensliep

Maar afgelopen week kwam ik in gesprek met Barry uit Izegem. Hij was met vakantie in Thailand, want januari en februari waren stille maanden in zijn vak. Hij vertelde mij, dat hij op de markt staat, niet als echte koopman, maar als slijper van scharen en messen. “Oh”, zei ik, “dan ben jij dus een ouderwetse scharensliep” “Ja”, antwoordde Barry, “maar met dit verschil, dat wij het met moderne, elektrisch aangedreven slijpapparatuur doen en niet op zo’n kar met een slijpsteen dat met de voet middels grote draaiwielen aangedreven wordt.”

Geschiedenis

De scharensliep herinner ik mij als een man, die met een bepaalde regelmaat door de straten reed en luid verkondigde dat hij scharen en messen kon slijpen. De man kwam op een bakfiets waarop hij alle benodigde gereedschappen voorhanden had. In nog vroeger dagen werden de slijpstenen en –banden met voetkracht via een riem aangedreven, maar de scharensliep uit mijn jeugd bediende zich al van een eigen diesel- of benzinemotortje. Vandaag de dag is de scharensliep bijna geheel uit het straatbeeld verdwenen, alleen op jaarmarkten of bij andere bijzondere gelegenheden kan af en toe nog wel een prachtige kar van een scharensliep bewonderen.

Behoefte aan scharen en messen slijpen

Mede door de komst van goedkope scharen en messen (“rommel”, zegt Barry) is de markt voor het onderhoud van scharen en messen kleiner geworden, want men laat het materiaal dat versleten is eenvoudig vervangen door nieuwe. De ouderwetse scharensliep is daardoor nagenoeg overbodig geworden. Maar de behoefte aan scharen en messen slijpen is daarmee niet verdwenen. Wat ik mij niet realiseerde is, dat volgens Barry alleen in zijn werkgebied van West-Vlaanderen al “honderduizenden, zo geen miljoen” messen en scharen zijn uit de duurdere klasse, die je bij het slijten niet zo maar weggooit en wel degelijk laat onderhouden. Denk daarbij vooral aan bedrijfsmatig gebruikte scharen en messen in bijvoorbeeld kapperszaken, restaurantkeukens, kleermakerijen, slagerijen, enz., waar messen en scharen worden gebruikt, die  zo maar enkele honderden Euro’s kunnen kosten.

Op de markt

Barry staat 6 dagen week ’s morgens op lokale markten in plaatsen rondom zijn woonplaats. Dan daarna ’s middags gaat hij naar zijn (regelmatige) klanten om het slijpwerk ter plaatse uit te voeren. Hoewel het een uniek beroep is, is hij uiteraard niet de enige messenslijper. Ik zocht op internet en vond verscheidene websites van messenslijpers, die meestal regionaal in België of Nederland actief zijn.

Messen en scharen slijpen in Thailand

Ook in Thailand zullen er bedrijven zijn, die messen en scharen van kwaliteit kunnen slijpen en onderhouden. Ik heb daar verder niet naar gezocht, want ik heb ze niet nodig. De scharen en messen, die wij thuis gebruiken, zijn goedkoop en als ze versleten zijn kopen we voor weinig Baht nieuwe exemplaren.

Moest wel denken aan het mannetje, dat ik regelmatig zag bij de vismarkt in Naklua. Hij zat op de stoeprand met een houtenblok waarover schuurpapier was gespannen en sleep handmatig vooral messen van de marktkooplui.

Tenslotte

Op YouTube kunt u een scharensliep aan het werk zien en bovendien luisteren naar vele uitvoeringen van “Komt vrienden in de ronde”. Ik koos voor onderstaande video, waar prachtige foto’s te zien zijn van de ouderwetse voertuigen van de scharensliep.

Over deze blogger

Gringo

Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

Lees hier de laatste artikelen

Oudere postings van deze blogger

• Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
• Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
• Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
• Bezienswaardigheden2 december 202424 uur in Bangkok (video)