Met je Thaise partner op vakantie in een ASEAN-land?
Vanaf het begin van een lange serie reizen naar het Verre Oosten in mijn werkzame leven was ik “verliefd” op Thailand en Indonesië. De liefde voor Thailand was wel wat groter, waarschijnlijk omdat ik er vaker kwam en dus beter kende dan het land, dat ooit een kolonie van Nederland was. Het aantrekkelijke van Indonesië, o.a. het eten, dat mijn favoriet is en de herinneringen aan de Nederlandse herkenbare invloeden in het land ben ik echter nooit vergeten.
Nu woon ik alweer een tijdje in Thailand, ben met mijn Thaise vrouw twee keer naar Europa geweest en vorig jaar besloten we een weekje naar Bali te gaan. Zo gezegd, zo gedaan. We hebben ons best vermaakt, hoor, daar niet van, maar toch was het een lichte teleurstelling, vooral voor mijn vrouw. We namen een eersteklas hotel aan de rustige oostkant van het eiland, aan zee, prima zwembad en een prima restaurant (“ja mooi hoor, maar dat hebben we in Thailand ook). Lekker gegeten in het hotelrestaurant en in het dorp (“waarom hebben ze geen Thai food hier”), uitstapjes gemaakt in druk verkeer (“wat rijden die mensen hier wild”) door prachtig landschap (“ik vind Thailand mooier”) naar o.a. een apenkolonie (“moesten we hiervoor speciaal naar Indonesië?).
Een paar dagen geleden ontmoette ik Harrie weer eens, een joviale Limburger, die met zijn vrouw en dochter in Buriram woont en af en toe naar Pattaya komt. Ze waren net terug van een vakantie, ja, ook naar Bali, en kwamen, voordat ze terug gingen naar Buriram nog een paar dagen naar Pattaya. “En, hoe was het op Bali?”, vroeg ik. Ik kreeg ongeveer, zij het in wat andere bewoordingen, precies de bezwaren van zijn vrouw te horen, die ik hierboven heb beschreven. Geen echt succes dus, twee dagen winkelen in Pattaya moest die teleurstelling tenietdoen!
Let wel, mijn vrouw (en ik denk de vrouw van Harrie ook) is echt geen zeurpiet, maar het viel haar allemaal wat tegen, geen echte nieuwe ervaringen zoals zij die in Europa had opgedaan. Stilzwijgend had ik toen al besloten geen vakantietripjes naar naburige landen te maken, hoewel ik best eens in Laos, Cambodja, Vietnam en zelfs Myanmar zou willen kijken. Als het gebeurt, dan in ieder geval zonder haar, maar beter met een stel Europese vrienden.
Ik ben wel benieuwd of de bloglezer herkent in wat Harrie en ik met een trip naar een ASEAN-land hebben ervaren. Bent u met uw Thaise partner in een naburig land geweest en zo ja, hoe vond zij dat?
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Eten en drinken23 december 2024Glenmorangie in Thailand
Achtergrond14 december 2024Cashewnoten in Thailand
Isaan12 december 2024We gaan naar Ubon Ratchathani!
Achtergrond6 december 2024De geschiedenis van de Thaise keuken
Het voorgaande in het stukje herken ik. Ben zelf met mijn vriendin naar Cambodja / Vietnam geweest en heb daar veel excursies gemaakt . Zij vond het leuk maar niet die mate zoals ik dat vond. Doe haar daar geen bijzonder groot “plezier mee. “
Toen ik begin dit jaar naar Penang reed om mijn visum te halen voor Thailand, nam ik natuurlijk mijn vriendin mee. Ze vond de stad mooi, maar vooral heet en het eten (de maleise curries, vond ze vreselijk. Dit gaven ze in Thailand nog niet eens aan de varkens.
Nou moet ik zeggen, dat ik ook een beetje teleurgesteld was in het eten. Ik had het beter in mijn herinnering. Niks was pittig. Wanneer je bij een restaurant of stal was waar je, net zoals in Thailand een bord met rijst krijgt en uit de verschillende gerechten iets koos, kreeg je een flinke klots curry erbovenop. Misschien hadden wij sneller moeten reageren en de curry in een apart kommetje laten doen, we waren er niet kapot van.
En ik kan me voorstellen dat een Thaise persoon nou niet onder de indruk is van Indonesische of Maleise stranden. Die heb je in Thailand ook.
Ik denk daarbij eerder naar een stad te gaan zoals Singapore of Kuala Lumpur. Ik denk dat dit wel indruk achterlaat. Echter weet ik van mijn vriendin dat ze daar ook niet zo van onder de indruk is. Ze houdt niet van grote mensenmassa’s en is ook niet iemand die voortdurend wil gaan shoppen.
Wat ze op Penang bijvoorbeeld heel erg genoot, was de “Butterflyfarm”… een Botanische tuin was dan weer niks.
Ik denk inderdaad dat je dan beter met westerse vrienden onderweg kunt gaan. Maar of je liefje dat begrijpt of leuk vind???
Samen met mijn Thaise echtgenote heb ik al heel wat landen in Azië bezocht, zoals Laos, Cambodja, Vietnam en Myanmar. Haar reacties waren toch anders, dan die van de twee Thaise dames uit het verhaal van Gringo. In Cambodja was ze echter niet te spreken over het feit dat ze als Thaise overal dezelfde prijs moest betalen als farangs, Japanners of Koreanen. Ze kon nu persoonlijk ondervinden wat het voelt om, zoals dit voor farangs het geval is in Thailand, altijd meer te moeten betalen dan de eigen bevolking. Naar Myanmar wou ze eerst niet gaan – de Birmanen waren immers eeuwen de aartsvijanden van de Thais – maar nu ze er geweest is, vindt ze het land fantastisch; het was zoals Thailand veertig jaar geleden. Ze wil er dan ook terug naar toe gaan. Haar reactie is misschien anders omdat we beiden in Vlaanderen wonen en iedere reis naar Azië haar toch een beetje dichter bij haar heimat brengt.
Ik heb nog geen ervaring met reizen naar een ander ZO Aziaatisch land met mijn vriendin maar dat staat wel op de planning. Ze heeft wel van vrienden (oud studie/school genoten, oud collega’s, …) familie etc. verhalen gehoord over reizen naar oa Singapore. Zelf had ze wat jaartjes terug ook eens het plan om met vrienden naar Singapore te gaan maar daar is het nooit van gekomen. Nu is ze hier in Nederland. Dan kijken we ook weleens naar reisprogramma’s of horen we de verhalen van mijn oma over haar jeugd in Nederlands Indië. Mijn vriendin geeft zelf dus aan graag op vakantie te gaan in de regio. Of het haar (of mij) in de praktijk ook zo zal bevallen zullen we wel zien. Diverse Indische maaltijden vind ze lekker, sommige rijstgerechten te zoet. Ze is een makkelijke eter wat dat betreft, bijna alles uit de wereld keuken, inclusief Hollandse pot, gaat er wel in.
En ja als je eenmaal aan de andere kant van de wereld bent geweest waar alles er heel anders aan toe gaat dan is een buurland, of dat nu Duitsland voor ons of Indonesië voir hun wellicht toch minder spectaculair (maar toch mooi).
Was samen met mijn Thaise partner in Cambodja en Hong Kong, zijn kort daarna samen door Belgie, Nederland en Frankrijk getrokken, moet eerlijk toegeven dat alle reizen die we samen gemaakt hebben een even groot succes waren, met voor alle landen dezelfde intreses que natuur en cultuur eveneens voor mijn Thaise partner, ik denk dat dit gewoon afhangt van persoon tot persoon en niet zoveel te maken heeft met Thaise origine of niet, gewoon beseffen dat iedere plaats op de wereld verschillend is en ieder plekje bekijken zoals het is.
Ik lees iets heel herkenbaars.
Ik heb dezelfde ervaringen met vriendinnen uit Thailand gehad. Alsof men helemaal niet geinteresseerd is… En dat is meestal ook echt zo……
Ik heb dit altijd als nogal negatief ervaren… maar wat er niet in zit komt er ook niet uit.
Het is dan vaak beter om alleen te gaan…..
Ik heb alleen de ervaring van twee bezoeken aan de schoonfamilie van mijn zoon in Laos. Een prachtig land. Ik heb belangstelling voor het idee van Gringo om met Europese vrienden de omliggende landen te bezoeken. Gaarne zou ik met Gringo in contact willen komen. Hoe kan dit?
Dick: Ik heb je reactie naar Gringo gestuurd.
Ik heb – voorlopig – geen enkel plan in eeb buurland van Thailand te bezoeken, Huib.
Jaarlijks tijdens Songkran ga ik al met een stel vrienden een ruime week naar de Philippijnen, dat vind ik wel genoeg!
Een goede voorbereiding is de sleutel.
Bespreek het veelvuldig en laat vooral zien wat er te doen is.
Mijn vriendin is vooral heel trots op Thailand en van Myanmar of Cambodja moest ze eerst niets hebben. Dit komt vooral omdat het door haar omgeving was ingegeven. “Alles is beter in Thailand”. De 2 landen werden als zwaar achtergebleven en vijandige culturen beschouwd waar je gewoon niet wilt zijn. Maar mede dankzij de vele (Thaise) reisverslagen inclusief fotos is ze om en wil ze dolgraag die landen bezoeken. Laos was altijd wel ok, want dat zijn in haar ogen net Thais, alleen wat armer. Nu zijn we plannen aan het maken voor zowel Myanmar als Cambodja, en komen we zelfs tijd te kort in de dingen die we willen zien/doen. Ze is vooral enthousiast over de originaliteit van deze landen en het is alsof je 50 jaar terug gaat in de tijd.
Bali trok haar eerst wel maar nu ze de fotos heeft gezien hoeft ze daar niet meer naar toe. Ik begrijp dat ook wel want Bali is ver over de top en het serene is er echt wel van af. Ik kwam daar 25 jaar geleden regelmatig, maar het is nu zo vol en vuil dat ik niet meer hoef. Veel leuker is Koh Chang, om maar een vergelijk te maken.
Tot op heden ben ik nog niet met mijn Thaise vrouw naar één der buurlanden geweest, maar het staat wel al een tijdje op ons programma. Zij vertoont wel sterke interesse voor een bezoekje aan Vietnam, Laos en Birma/Myanmar… en wil zeker naar Bali trekken… Allemaal plaatsen die ik zelf ooit heb bezocht (voor ik haar kende). Misschien heeft het te maken met het feit dat wij in België wonen, en haar interesse voor de ‘buurlanden’ daardoor een beetje ruimer is geworden ? Zij heeft alvast besloten om, eens haar oude moeder er niet meer is, niet meer jaarlijks naar Thailand te trekken op familiebezoek, maar wel met de kinderen naar andere Aziatische landen 😉
Wat verwacht je nu, gemiddeld gesproken, van een inwoner van het beste land van de wereld, die heel haar leven te horen heeft gekregen dat Thailand gewoon alles beter heeft…
Gelukkig, de evenknie, of wellicht de tegenknie, staat open voor andere dingen.
Zowel de tripjes naar Laos en Cambodja waren een succes.
Evenals de keren dat we in Nederland geweest zijn,.
Maar ja, de even/tegenknie stond en staat open voor nieuwe indrukken, en heeft het aangeleerde over Thailand naast zich neergelegd.
Ik denk dat het wel of niet leuk vinden of geinteresseerd zijn in andere landen of culturen heel erg afhangt of iemand afstand kan nemen van zijn eigen cultuur.
Ik ben pas geleden met mijn Thaise vriendin 2 weken naar Vietnam geweest en mijn vriendin vond het prachtig! Haar beste vakantie ooit, zei ze. Vriendelijke bevolking (ook naar een Aziatische vrouw met farang) Iets waar ik in Laos andere arvaringen mee had. Daar werd mijn vriendin nog wel eens nageroepen met niet de vriendelijkse teksten. ook de natuur, de grote steden en geschiedenis van de oorlog vond ze erg mooi en interessant. Een paar jaar geleden ben ik naar Maleisie geweest en vooral in Kuala Lumpur vonden wij de mensen niet echt vriendelijk. We werden daar vaak nagekeken met een afkeurende blik. Buiten Kuala Lumpur viel dat overigens erg mee. Maar Vietnam heeft bij mijn vriendin en bij mij een indrukwekkende indruk achter gelaten.
Sommige van de verhalen klinken een beetje hetzelfde als na de oorlog (WO II) dat je niet geinteresseerd was om Duitsland te bezoeken.. Toch heb ik later met mijn Thaise vrouw de halve wereld bezocht en ging onze waardering voor de diverse landen veelal gelijk op in Europa, Amerika en Azie.
Veel Hollanders zweren ook alleen bij Holland als woon en vakantieland. Het hangt af van de persoon, denk ik waar ze wel of niet belangstelling voor hebben en wat ze daardoor wel of niet leuk vinden.
Ook het leeftijdsverschil dat mogelijk tussen de partners bestaat speelt een grote rol. Over het algemeen wordt de belangstelling voor andere landen ook groter met het stijgen van het ontwikkelingsnivo en ook als daar al vroeg in het leven reiservaring is opgedaan.
Had ook de zelfde ervaring met mijn vrouw toen wij op vakantie waren in Bali . Ik was er vele keren voor haar geweest en vond het altijd prachtig . Maar 1x aangekomen in het hotel begon het al ze vond het een beetje sokke pok terwijl het een van de betere hotels is in Kuta en van de 10 keer 9 keer volgeboekt is . De excursie,s die ik gedaan heb met haar en mijn vaste Balinese chauffeur vond ze wel aardig maar het was voor haar geen verrassing volgens haar was in Thailand alles beter terwijl ze zelf uit dat dooie ( voormij ) Udon THANI komt waar geen donder te doen is . Dus ik denk om met je thaise vrouw een van de landen rond thailand te bezoeken is volgens mij geen succes.
Volkomen onherkenbare reactie. Was met mijn Thaise partner in Laos, Cambodja, Vietnam en op Sumatra. Elk bezoek was een groot succes.
In Nederland heb je ook hele volksstammen die opzien tegen een vakantie in het buitenland en niet tegen de zogenaamde vakantiestress kunnen. Een betere diagnose lijkt me: zeurpieten. En de therapie gewoon thuisblijven.
Ik heb nog nooit onderzoek gedaan naar het vakantiegedrag van de Thai (man of vrouw) maar heb wel 20 jaar het vakantiegedrag van de Nederlandse bevolking onderzocht, er over gepubliceerd en dientengevolge veel literatuur over het onderwerp gelezen. Van degenen die op vakantie gaan zoekt de ene helft variatie, wat anders dan het eigen land biedt en nieuwe ervaringen. Deze Nederlanders gaan vooral naar bestemmingen die ze nog niet hebben gezien en keren daar zelden terug. De andere helft houdt niet van verrassingen en gaat naar bestemmingen die toch cultureel wel tamelijk veel lijken op het eigen land (Duitsland, Frankrijk, Oostenrijk, Costa del Sol ed) en niet zover weg zijn dat je niet spoorslags naar huis kunt rijden als het niet bevalt.
Het zou me verbazen als dat voor de Thai bevolking anders was. Je moet je dus alleen afvragen met welke helft je getrouwd bent (en tot welke helft je zelf behoort).
Sorry Chris, je maakt – als wel vaker op dit blog gebeurt – een vergelijking van Thailand met Nederland, die kant noch wal raakt.
Het begrip vakantie is voor het overgrote deel van de Thaise bevolking iets onwezenlijks, het bestaat gewoon niet. Je zou de cijfers moeten kennen van Thais, die een paar dagen, een week misschien op reis gaan, maar dat zal meestal in Thailand zelf zijn (familiebezoek, e.d.). Het percentage, dat echt “op vakantie” gaat naar het buitenland zal minimaal zijn.
Een trip met een Farang naar het buitenland is dus voor velen een unieke kans. Lijkt me dan ook logisch, dat een reis naar Europa dan spannender is dan naar een buurland.
Ik maak helemaal geen directe vergelijking met Nederland. Ik heb 15 jaar het vakantiegedrag van mensen onderzocht, ook van niet-Nederlanders die niet zo vaak en zo frequent op vakantie gaan als Nederlanders, zoals Fransen, Duisters en Chinezen. Ik heb het ook alleen over de motieven om op vakantie te gaan. En dan is er een groep die eigenlijk hetzelfde zoekt als in eigen land (de risico-mijders, degenen die vinden dat thuis alles beter is) en de meer avontuurlijk ingestelde mensen. Beuide groepen zijn even groot, ongeacht de nationaliteit en de vakantie-ervaring.
Een kleine aanvulling. Ik ben docent op een universteit en mijn studenten behoren tot de top 20% laag van de Thai bevolking. Echte ELKE student gaat minstens 1 keer per jaar op vakantie naar het buitenland: Singapore, China, India (vanwege de Boeddha) en Japan (zeker nu de Thai geen visum meer nodig hebben) zijn de favoriete bestemmingen. Ik vind 20 % niet minimaal maar natuurlijk wonen zij allemaal in Bangkok en gaan zij niet met een buitenlander op vakantie.
Chris: er wonene bijna 70 miljoen mensen in Thailand. Over hoeveel mensen heb jij het? Minder dan 1% schat ik!!
beste Gringo.
Ik zou afwillen van het beeld dat (Nederlandse) (gepensioneerde) expats alleen maar trouwen met vrouwen die een sensueel getint barleven achter de rug hebben, en/of een mislukt huwelijk met een overspelige en dronken Thai man en/of eerbare vrouwen zijn maar uit een arm gezin uit het noorden of noord-oosten van Thailand komen. Hoewel dit het algemene beeld is is de werkelijkheid veel kleuriger. Er zijn echt nog wel expats die hier werken, er zijn er ook die getrouwd zijn met een Thai vrouw met een goede baan (uit de gegoede Thai middenklasse) en een goed inkomen en – niet te vergeten- er is een groep homosexuele mannen die hier in Thailand samenwonen met een Thai man. Van al,deze stellejes die ik ken heeft de Thai een goede tot zeer goede baan (managers, piloten). Reizen is dan ook geen enkel probleem.
Iedereen over 1 kam scheren maakt de wereld wellicht overzichtelijker maar klopt niet met de werkelijkeheid. Mijn vrouw heeft naast alle buurlanden ook de USA, Duitsland, Turkije en Italie bezocht. Zij doet er zaken. Deze categorie vrouwen die iets meer hebben gezien dan de lokale tempel en 7Eleven neemt in aantal toe.
Beste Chris,
We zouden een mooie discussie kunnen aangaan, maar dan wijken we van het onderwerp van de posting af.
Ik zou zeggen, projecteer jij nu maar “mijn studenten” en “mijn netwerk” en de “20% van de rijkere Thais” als maatgevend voor de Thaise samenleving, een ieder zijn eigen waarheid, nietwaar?
Moderator: Graag deze chatsessie beëindigen.
Moderator: Graag deze chatsessie beëindigen.
Ik moest vorig jaar naar Bali om wat te regelen, mijn vriendin uit Khorat ook mee, we zouden 2 weken gaan, maar na 5 dagen was alles geregeld en m,n vriendin was het eigenlijk al na 2 dagen beu, wij zaten trouwens bij vrienden in een luxe villa met zwembad, maar geen Thaifood, en ja Thailand number one in the world voor m,n vriendin, dus na 5 dagen ticket verzet en terug naar Khorat.
Het was een grote opluchting voor haar om weer terug thuis te zijn,
Ook 1 keer in Cambodja en 1 keer in Laos geweest voor mijn visa te verlengen, maar langer dan 1 uur waren we niet uit Thailand,
Bali vond zij te klein, de wegen smal, de auto,s klein, dus ik denk dat ze niet meer meegaat naar Bali, wij wonen in het drukke Nakhon Ratchasima waar de auto,s inderdaad best groot zijn, 70% is een dikke pickup.
Groet,
Leen
Een groot voordeel van een vakantie met je thaise partner is in de ASEAN landen dat je geen gezeur hebt met visas en ambassades .
Ook zelfs sinds kort naar Japan , heb ik vernomen in het nieuws .
Dit is iets wat mij persoonlijk altijd tegen de borst heeft gestaan .
Geen vrijheid voor vele mensen om ergens naar toe te gaan dan alleen in je eigen land .
Voor de een is het invullen van een papiertje in het vliegtuig op de heen reis naar je bestemming in een asia land bv Thailand voldoende .
Voor de ander is het enkele malen naar ambassades afreizen met documenten en bevestigingen en bewijzen ed , kopies om naar een land als bv Nederland te gaan .
Ik kan hier persoonlijk van mee spreken .
Ook toen mijn moeder kwam te overlijden , ben toen alleen gegaan .
Ben hier dan nog steeds zeer kwaad om .
Regeltjes regeltjes en nog eens regeltjes .
Mvg Jantje uit Pasang .
Ik ben 10 jaar getrouwd met een vrouw uit Had Yay en wij wonen 12 jaar op Phuket. Zijn 2 maal naar Bali geweest en zij was vanaf het eerste moment verliefd op Bali. Dit kwam mede doordat ik ervoor vele malen was gewees. En nou lees ik of je met je thaise patner naar een aziatisch land kan gaan.alleen problemen opleverd. Nog noooit zoveel onzin gelezen. Mijn vrouw was vanaf het begin verliefd op Bali. Net zoals zij met mij in Nederland was. Net zoals vele reacties op andere onderwerpen begrijp ik mijn landgenoten niet.. Altijd afhankelijk van reakties van andere mensen, Nooit iets zelf ondernemen. Ik kan bog doorgaan over alle ergenissen die ik lees op Thailandblog. Maar dat is teveel.
Moderator: een aantal kwetsende en generaliserende uitspraken verwijderd.
Ik heb geen ervaring met mijn partner in het buitenland. (buiten Nederland ruim 1 jaar)
Vorig jaar ben ik met 16 thaien, man zowel als vrouw, jong en ouder, van mijn hardloopclub 5 dagen naar Singapore geweest. De hoogte punten, buiten de marathon, waarvoor wij waren gekomen waren:
1. de uitstapjes naar thaise restaurants. Ander eten was niet lekker en ze miste somtam.
2. bezoek aan Universum pretpark. Waar alle deelnemers van 9.00 – 21.00 uur zich vermaakten in allelei soorten kabelbanen. Ik had het na 3 uur gezien.
3. de chinese wijk en markt met verschillende thaise restaurants!!.
4. wij hebben 4 uur doorgebracht in een geheel thais winkelcentrum, waar van alles werd gekocht wat hier ook op de markt is te vinden en tegen een lagere prijs.
Ik kon mijn kamergenoten niet overhalen om vrij rond te gaan lopen door Singapore. Ben alleen in de indische wijk geweest, de chinese wijk bezocht en daar thee gedronken, een foute bar bezocht, op verschillende plaatsen bier gedronken etc. De rest zat elke avond vroeg in de hotelkamer TV te kijken of te kaarten!!
De 3 mannen met wie ik de kamer deelde waren heel enthosiast met mijn voorstel om bier te halen voor op de kamer, maar dronken er geen druppel van, omdat het Singapoors bier was en geen thais. Overigens vond ik dit niet zo erg, prima bier.
Thaien, wereldvreemd, kunnen zich alleen handhaven in een groep en er is niets beters dan Thailand. Met dezelfde mensen, soms 2 of 3 bussen vol, heb ik hele leuke tochten gemaakt in Thailand als enige buitenlander.
Ik vertoef op een goeie maand na het hele jaar in België ten eerste omdat ik nog dien te werken en ten tweede omdat ik voor mezelf heb uitgemaakt dat het klimaat mij in Thailand enkel kan bekoren tussen november en eind februari.
Als wij in Thailand verblijven is er de helft van de tijd de familiale plichtplegingen wat toch een minimum is als je de rest van het jaar je familie moet missen.
Toen ik mijn nu Thaise echtgenote heb ontmoet ongeveer 5 jaar geleden heb ik met haar de klassieke rondreis van Thailand gedaan en zijn we met privechauffeur Isaan gaan verkennen, maar we zijn ook naar Luang Prabang in Laos geweest en hiervan was mijn vrouw erg onder de indruk. Haar droom is het bezoek van Buthan en dus ik mag stellen dat als er Boeddhisme mee gemoeid is zit het wel snor.
Omdat ik altijd een fanatiek motorreiziger ben geweest zijn we rond nieuwjaar per motor door het Noordwesten getrokken (o.a. Mae Hongson en Pai) en dat beviel mijn dame ook uitermate, zodanig dat ik probeer uit te vlooien of ik op een veilige manier met mijn eigen motor ook Myanmar kan bezoeken.
Het is dus zeker niet standaard dat alles ” beter” is voor Thais want o. a. Het Belgische bier en zelfs ons klimaat bevalt mijn vrouwtje beter.
Na 2 jaar na elkaar in Europa alpenpassen te gaan rijden heeft zij mij wel te kennen gegeven dat het volgende Europese motortripje een variant mag zijn en dus zullen we Spanje een keer proberen. Tijdens onze Europese trips kan ze zelfs haar rijst missen, kan je dat nu geloven?
Groetjes,
Fon en Bennie
Zéér herkenbaar, met mijn Thaise vrouw een deel van Europa rondgereisd, en ook zelfs de buurlanden van Thailand. Gelukkig is zij universiteit geschoold en ik kan er mee leven ( pas mij aan ) dat zij een goede ( toch beperkt ) kennis, informatie, enz … heeft van alles wat zich buiten het Thais leven OOIT, en in mindere mate hedendaags afspeelt. Dus geschiedenis, gebeurtenissen, cultuur, personen enz … vergeet het maar voor een groot stuk. Met haar dochter volg ik nu ook wat ze allemaal op de universiteit krijgen als leerstof. Ongelooflijk wat er allemaal nu in 2013 aan leerstof nog gegeven word en vooral WAT NIET om een internationaal niveau te halen. Vooral véél show, collectieve kudde optredens, sport allerhande ( verplicht mee te doen ) s’ nachts opstaan voor zinloze bijeenkomsten, inbegrepen zaterdagen en zondagen. Ze is dan ook een week oververmoeid als een wrak thuis moeten blijven. Dus beste mensen niet ver zoeken waar de echte oorzaak is van ongeïnteresseerd zijn van vele Thaise mensen van wat er buiten het wereldje van Thailand gebeurd. Op tijd eten, geld en familie daar gaat het over.
Voor Thai gaat er nooit iets boven Thailand en Thai food en al zeker niet in ZO-Azië probeer Zuid-Korea of Japan eens denk dat dit het enige is wat misschien de goedkeuring kan weg dragen.
Het zou heel interessant zijn als al de buurlanden van Thailand eens aan bod zouden komen op het forum. Voorbeeld elke week wordt er één buurland besproken waar iedereen zijn ervaringen kan delen. Altijd leuk voor visa-runs… Dit zou zeker niet misstaan op het Thailandblog…