Klaagzang
Moet steeds met een grote grijns de commentaren lezen waarbij mensen zich op het blog tegen elkaar afzetten. Het lijkt er af en toe op alsof er twee kampen bestaan. Enerzijds degenen die zich in Thailand gevestigd hebben en anderzijds de groep die daar met een bepaalde regelmaat tijdelijk bivakkeert.
Het zich afzetten tegen bepaalde toestanden in Thailand of Nederland vormt wel de hoofdmoot van alle gezanik.
Als je in een bepaald land domicilie hebt gekozen dan dien je de regels, hoe onredelijk die vaak ook mogen zijn, te volgen. Basta!
Als iemands keuze valt op de rust van de Isaan is dat een persoonlijk iets en daar is totaal niets mis mee. Evenmin is dat het geval als de voorkeur uitgaat naar het door anderen zo verfoeide Pattaya, of -ik moet hierbij even glimlachen- naar het ‘rustoord’ Hua Hin. Toch liever naar Chiangmai? Elke streek of plaats heeft haar eigen bekoring en onhebbelijkheden. Vlaanderen valt niet te vergelijken met Wallonië en de Randstad niet met Twente, om maar een willekeurige vergelijking te maken.
Evenmin kun je Thailand vergelijken met Nederland of België, doe dat dan ook niet want het heeft totaal geen zin.
Gepensioneerd
Het voordeel van gepensioneerd zijn is dat je kunt gaan en staan waar je maar wilt en niet meer werkomgeving afhankelijk bent. Een heerlijke luxe die wij ons kunnen veroorloven met dank aan de verzorgingsstaat. De mening van anderen omtrent de plek waar je het laatste deel van je leven gaat doorbrengen is volstrekt onbelangrijk. Geniet met volle teugen waar dan ook in Thailand, België, Nederland of elders op de aardbol.
Besef dat de gebruiken in een ander land veelal anders zijn en de inwoners er eveneens een andere manier van leven en denken op nahouden. Je dient je aan te passen aan het land en haar bewoners.
De roze bril
Ja die bril moet het nogal eens ontgelden en wat is er in hemelsnaam heerlijker dan het leven van de zonnige kant te bekijken. Voor bepaalde mensen is Thailand de hemel op aarde en anderen willen er voor geen goud wonen. Ieder zijn meug.
Koester de dag, waar je ook woont maar klaag wat minder met gezonde benen. En … ik wil het toch even kwijt, prijs de dag waarop je in België of Nederland geboren bent. Vreemd dat een aantal mensen die uit hun geboorteland zijn vertrokken vaak onterechte kritiek leveren op maatregelen die niet in hun kraam van pas komen. ‘Hier vind je wat en daar laat je wat’ is een gezegde dat best ter harte mag worden genomen. Ziektekostenverzekering en sinds kort het bankwezen zijn heikele onderwerpen. Je kunt in het leven niet alles hebben en evenmin over alle voordelen van twee landen beschikken. Iedereen die in Nederland woont wil voor bepaalde voordelen graag in de schoenen staan van de in Thailand wonende landgenoot en beslist wat de belasting betreft. En wat is er mis mee om je inkomsten naar een bankrekening in Thailand over te maken? Is heel eenvoudig en minder verliesgevend voor de Nederlandse banken. Of zit er een ander addertje onder het gras? Nooit meer mopperen over corruptie in Thailand.
Waar je ook woont maak van elke dag een feestdag, want het leven is een korte reis. Besef wel dat je de slingers altijd zelf moet ophangen.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
De vraag is natuurlijk of dit blog nog levensvatbaar is als we uw advies, hoe filosofisch juist ook, volgen. Net als kranten spint dit blog juist garen uit polemiek. Een consensus over het al dan niet prettig toeven in de Isan ligt niet in het verschiet. Compromissen zoals in de politiek tussen beide kampen? Waarom zouden ze/we? Wij hoeven de Isaan niet te besturen. Het gemopper is dus inderdaad zinloos en leidt tot niets, behalve een florerend Thailandblog misschien. Toch is gemopper zeer menselijk en van alle tijden. Er zijn filosofen die beweren dat ontevredenheid de motor is van de vooruitgang.
Immers, men is nooit tevreden met wat men heeft, alles moet altijd beter.
Het boeddhisme is dan in Thailand waarschijnlijk de rem, gezien de leer die zij ons verkondigen. Heeft wel iets van de uwe, behalve dan dat er bij hen geen sprake is van alle dagen feest.
Volgens mij komt de behoefte aan kritiek op Thailand deels voort uit een bedreigd zelfrespect. Voorbeeld: Uw schoonvader is boer in de Isaan. U wilt wat meehelpen met de oogst en moet constateren dat u helemaal niet meekomt. Eveneens mee arbeidende kinderen tonen meer inzicht in het werk en handigheid met gereedschappen dan u, de superieure blanke. Wat rest u anders dan op zoek gaan naar de zwakke punten om uw geschonden zelfrespect te herstellen?
Thailandblog heeft voor mij veel meer te bieden dan wel of geen geklaag over Thailand of Nederland gelukkig, anders was ik al lang afgehakt. Het is ook een informatief forum over van alles en nog wat over Thailand. Regelen van Visa, ziektekosten, werken in Thailand, verlenging van Visa, Evenementen, recepten, laatste nieuws uit Thailand met mooie artikelen, reisverhalen, mooie video’s van de natuur, vragen van mensen die iets willen weten over Thailand of bepaalde bestemmingen, tips over bezienswaardigheden. Met name de leuke verhalen en belevenissen van farangs in Thailand lees ik heel graag en natuurlijk de vaste verhalen van de dagboekschrijvers. Thailandblog heeft zoveel meer dan de klaagzang die hier wordt beschreven.
Helemaal akkoord met uw keuze om deze blog te beperken tot een pure (praktische) informatiebron, maar dan zou men strenger moeten toezien op het toelaten van geplaatste openingsberichten die controverse uitlokken.
Nu wordt het recht geboden om scherpe en zeer persoonlijke meningen te posten, maar scherp en persoonlijk reageren kan dan vaak helemaal niet.
Ik maak het constant mee.
Het is het één of het ander…
voor mij heeft thailandblog veel te bieden en veel nieuw.
maar je kunt ook lezen wat jij belangrijk vind.
maar je het ook mensen die niet opzoek gaan naar de informatsie die ze nodig hebben
zo als visum.
daar heb je een dosier die werdt goed bij gehouden.
en soms is er geen repect voor elkaar .
tensloten wonen we in thailand.
Heerlijk beschreven waarheid met misleidende titel 🙂
Idd genieten moet je doen elke dag waar je ook bent, want we zullen meer tijd in ons graf doorbrengen dan in ons leven.
Wat de een mopperen noemt is voor de ander slechts signaleren; het ’tegen elkaar afzetten’ heb ik hier nog niet ontdekt, wel het geven van een andere mening. Maar zoals overal, c’est le ton qui fait la musique. Gelukkig drukken we ons niet allemaal eender uit…..het zou saai worden.
Bravo, Joseph. Het moet gezegd worden.
Om het laatste voorbeeld even te gebruiken. Ik heb uit 8 verschillende pensioenfondsen inkomsten, varierend van een pasr tientjes tot een pasr honderd. Het is heel wat goedkoper om dat in jaarlijkse porties over te maken dan 8 overschrijvingen per maand.
Daarnaast zijn er ook mensen die verplichtingen zoals verzekerinfen in euros of dollars moeten betalen. Ook dat geeft veel wisselverlies.
Veel reeler van de banken zou zijn om de werkekijke kosten oor “buitenlanders” te betekenen. Dat lijkt me redelijk en heb je een keuze.
Als je het bericht begint te lezen heb ik plotseling een vreemd gevoel. Je moet je aanpassen aan de gewoontes en wetten van het “nieuwe” land. Waarom moeten de Nederlanders in Nederland zich dan aanpassen aan de niet Nederlanders die in Nederland komen. Zwarte Piet, Friese Duimpjes, Bosche bollen, Tompouche, Engelse drop, etc.
Ik wil niet aan discriminatie doen, maar oh wat voorzichtig moeten we worden tegenover buitenlanders in Nederland, of hoe je ze moet noemen. Maar ja een zachte regering en gerecht. Ik ben geen PVV.
Moderator: Niet chatten svp.
Verlies geven voor de Nederlandse banken?
Kom nou toch!
De banken zijn schatting, eigenlijk veel te rijk en vooral veel te machtig.
De banken hebben niet alleen een winstverplichting maar wel degelijk ook een maatschapoelijke verplichting, alsmede de verplichting, zials het heet, gelijk een goed huisvader de onderneming te beheren.
Welnu, de laatste twee zijn bewezen wel heel duidelijk niet van toepassing op de banken.
Ik verwijs dan maar even naar de recente historie van de banken in Nederland en het gebruik van belastingen ten om de boel weer recht te breien.
Nee, de banken zouden heel deemoedig werk moeten maken van echte klantvriendelijkheid en heel vaak moeten bedenken dat die klanten die ze nu willen lozen als oud vuil ook betaald hebben aan hun redding.
Laat ik het zo zeggen, in de visie van iemand anders zijn banken gelegaliseerde criminele instellingen.
Daar ben ik het van harte mee eens.
Hoe ook maar iemand het beleid van banken kan verdedigen is mij gezien het verleden en hoe de banken nu opereren, een volstrekt raadsel.
Joseph Jongen raakt in 1 zin de kern van de zaak.
Ik citeer:
“Besef dat de gebruiken in een ander land veelal anders zijn en de inwoners er eveneens een ander manier van leven en denken op nahouden.”
Het gaat meer om het woord besef.
Beseffen komt pas later aan de beurt.
Eerst wordt heel veel tijd besteed aan de “wittebroodsweken” met de nieuwe Thaise geliefde.
En dat gebeurt meestal in toeristische plaatsen.
In de beginperioden van heerlijk vrijen en zuipen komt men nauwelijks aan toe om de cultuur te leren kennen.
Op die momenten denkt de farang dat Bangkok, Hua-hin, Pattaya en Phuket het echte Thailand is.
Later na het bezoeken van de “home town” komt men pas erachter dat het toch anders ligt.
Na een verblijf van enkele jaren begint men pas te beseffen dat een ander land meestal andere gebruiken kent.
De teleurstellingen beginnen zich dan snel op te stapelen. Dat wordt geuit door te mopperen en te klagen.
Dus beseffen komt in dit geval altijd te laat.
De koe is inmiddels al verdronken.
Heerlijk om dit eens te lezen tussen al dat gemekker door.
Voordat men naar Thailand gaat moet men zich inleven in de kultuur van het land en de mensen
Als je dat kunt is het een paradijs op aarde
Wij Nederlander moeten altijd de wereld verbeteren en wij (lees Nederlanders ) denken nog steeds dat wij allemaal dat ene patertje zijn die de negertjes kunnen opvoeden.
En wij weten allemaal wat daar ven terecht gekomen is
Dus doe ik een oproep aan iedereen die in Thailand woont of er gaat wonen en sluit mij gelijk aan bij de schrijver van dit artikel
Geniet met volle teugen van je pensioen en laat het land het land en respecteer de mensen waar ze ook wonen
En als je pannenkoeken met spek wil eten of elke dag boerenkool of als je niet tegen de mentaliteit van thailand kan of als je denkt dat op straat eten vergif is ga terug naar Nederland dan heb je hier niets te zoeken.
Met veel dank aan de schrijver van dit artikel
Groet aan alle
Bert
Moderator: Geen off-topic discussie starten svp.
Ik heb als expat in meer dan 10 landen (op alle continenten behalve Australie) voor langere tijd gewoond en gewerkt. Ieder land heeft zo zijn eigen voor en nadelen. Waar je ook woont, de kunst is om zo veel mogelijk van de voordelen te genieten en proberen zo weinig mogelijk met de nadelen in aanraking te komen. Vaak blijkt ook dat wat de een als een nadeel ervaart voor de ander geen problem is of zelfs een voordeel kan zijn. Over de nadelen van een ander land te klagen heeft weinig zin maar dat betekend voor mij niet dat de nadelen niet bespreekbaar zijn, integendeel.
Je keist zelf of je naar het buitenland gaat en welk land. Wat je niet (of moeilijk) kunt veranderen is dat je Nederlander bent. Het lijkt mij dat het niet langer verzekert kunnen zijn in Nederland voor velen een problem is en oneerlijk is, hetzelfde voor het opheven van bankrekeningen alleen omdat je in het buitenland woont. Beide kunnen een grote invloed hebben op iemand zijn financiele situatie en het bagaliseren van sommigen is in mijn inziens volledig onterecht en zelfs egoistisch. De meeste andere landen gaan hier vaak heel anders mee om en hier dus over te “klagen” is volkomen terecht. Zo heb ik bankrekeningen in 5 verschillende landen zonder dat dit een probleem is alleen in mijn eigen land is het wel een probleem. Veel europeanen kunnen wel verzekert blijven in hun eigen land maar in Nederland niet terwijl je wel belasting blijft betalen over AOW, enz. Blijf dus zoveel mogelijk “klagen” hierover.
Beste Henk, in grote lijnen ben ik het met jou eens. Maar alleen klagen biedt echter geen oplossing. Wel het constructief discussiëren over oplossingen. Daarvoor is de inbreng van lezers van dit blog uiterst productief. Alleen maar vasthouden aan het eigen gelijk, hoe onwerkelijk die ook is, biedt geen oplossing, wel vaak onzinnig gezwets.
Een opsomming van de voor en nadelen door te verkassen naar Thailand lijkt mij nochtans zeer zinvol.
Wanneer het dan geargumenteerd wordt door langverblijvers met een beetje kennis van zaken wordt het zelfs boeiend om lezen hoe beïnvloedbaar individuen zijn.
Ik merk namelijk dat de visie van farang langverblijvers niet enkel door de plaats waar ze zich vestigen maar tevens door de kaste van de partner wordt beïnvloed. Hierbij verloochenen ze dikwijls de waarden die ze van thuis uit meekregen en verliezen ze hun persoonlijkheid, voor zover ze die al hadden.
Of noemt men dat zich aanpassen aan de nieuwe leefomgeving.
De meeste langverblijvers zijn trouwens geen migranten, eerder veredelde toeristen. Als “non-immigrant” wordt je in Thailand getolereerd onder strikte voorwaarden afhankelijk van je visumtype. Velen beseffen dit niet.
Wil je uzelf uitgeven als een volwaardig migrant, zorg dan dat je een Permanent Resident (PR) verkrijgt met bijhorend red book…en vooral, spreek, lees en begrijp de taal van je gastland. Men noemt dit inburgeren.
Wie over een PR beschikt hoor je niet klagen, voor hen gaan deuren open die voor de meesten onder de langverblijvers gesloten blijven of zaken waar ze zelfs geen weet van hebben…en die noemen zich dan op blogs en fora: kenners of experts 555
Vooruit, op naar de volgende klaagzang 😉
Klaagzang!
Ik hou het kort anders leest niemand het.
Ieder persoon moet dat doen wat binnen zijn mogelijkheden ligt en waar hij gelukkig mee is.
Iedereen heeft wel eens wat te klagen en daar is niets mis mee.
Er zijn meerdere blogs in Thailand, het nieuws halen ze allemaal van de landelijke en plaatselijke pers en soms van elkaar.
Ik kijk graag naar dit blog omdat er veel leuke en soms goede informatie vermeld wordt.
Het enige negatieve is de rubriek lezersvraag wat mij betreft zo snel mogelijk vervangen door een andere rubriek, de ene vraag is nog stommer als de andere en zo ook veel reacties.
Samengevat ,klein beetje zeiken mag, wel elkaar respecteren en dat stomme lezersvraag rubriek zo snel mogelijk mee stoppen ,en verder zo door gaan.
Realist
Misschien ook goed om te beseffen dat niet alle Nederlanders die in Thailand wonen gepensioneerd zijn, hier met hun Thaise partner wonen die zij in het nachtleven hebben ontmoet met dito netwerk.
Er is een groot aantal Nederlanders dat hier (al jaren) werkt, relatief jong is en hier woont met Nederlandse vrouw en kinderen of met een homosexuele partner.
Er zijn zoveel belangen als er Nederlanders zijn in Thailand.
Juist verwoord. Carpe Diem.
dat heb je fantastisch geschreven Het is 100% waar Leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die er zo over denkt.
Kan mij volledig vinden in de laatste alinea, die ongeveer stelt: “Geniet van het leven, het duurt maar even”
Verder heb ik geen problemen met meningsverschillen, door welke bril ook bekeken. Als iedereen dezelfde taal sprak of dezelfde achtergrond (is gelijk aan cultuur) had, dan hadden we geen grenzen en dus geen landen gehad. Het mooie daarvan was geweest, dat we dan geen oorlogen hadden gekend. Helaas heeft de evolutie der mensheid zich anders ontwikkeld.
Het zelfde geldt voor de digitale communicatie, zoals dit soort blogs, waar soms mini-oorlogjes worden uitgevochten. Moet ook vaak grijnzen, soms zelfs schaterlachen om het totale content. Lees veel van dit soort blogs en ben het volledige eens met de reactie van Pat, die stelt dat veel van het content controverse oproept. En niet zonder reden, want trekt lezers en reaguurders. Helaas krijg je dan ook weer vaak haantjesgedrag, want onwelgevallige reacties worden geweerd. Men is tenslotte afhankelijk van de bloggers en die worden dus beschermd, hetgeen vaak inhoudelijke discussie onmogelijk maakt. Resteert grijnzen en soms schaterlachen.
Als ‘het kamp’ dat zich in Thailand gevestigd heeft de nadruk legt op de problemen die zij daardoor ervaren, is het natuurlijk niet zo gek dat ‘het kamp’ dat slechts regelmatig tijdelijk in Thailand verblijft wijst op het feit dat zij die problemen niet, of in mindere mate ervaren.
Een ieder die deze keuze nog wil of moet maken kan met die wijsheid zijn (of – zeldzaam – haar) voordeel doen, zonder dat dat tot (persoonlijke) vetes hoeft te leiden. Maar voor een goede afweging moeten beide kampen wel aan het woord kunnen komen.
Vergelijkingen met Nederland dienen ook niet bij voorbaat te worden geweigerd, die kunnen zeer functioneel zijn.
Het gaat er meer om dat negatieve vooroordelen wat minder snel worden geuit, of dat juist wel vergelijkingen gemaakt worden om de ‘ernst’ van bepaalde zaken niet op grond van incidenten als algemene waarheid te verspreiden.
Vergunt u mij in dit kader één concreet voorbeeld te noemen: Op de plek waar ik de afgelopen vijf weken heb verbleven zijn binnen een straal van 500 meter de afgelopen vijf weken bijna tien schietpartijen geweest.
Nee, niet in Pattaya…
Onverschillig waar ik leef, ik heb altijd de gewoonte om me niet druk te maken over zaken en dingen, waar ik geen last van heb. Je kan het systeem toch niet veranderen, het systeem veranderd jou.
Dit is een blog waar Nederlanders wonend in Thailand of die er op vakantie komen hun mening over Thailand geven, niets meer en niets minder. Verhalen dat het erg goed gaat worden vaak niet ingezonden, aan ellende is veel meer te beleven, toch? Overigens, maar dit terzijde, Nederlanders in Nederland klagen nooit? Alleen is daar geen blog voor maar kijk maar naar de tv of lees de krant. Ben de hele wereld over geweest maar Utopia niet kunnen vinden. Carpe Diem is dan ook mijn motto
Mensen die het geluk gevonden hebben, hebben in het algemeen geen behoefte dit uit te bazuinen.
Mopperaars des te meer! Mede daardoor lees je zelden de positieve verhalen.
Meerdere jaren geleden heb ik voor 95% afscheid genomen van alle bargangers die hier op verlof komen en constand hun beklag maken over het verkeer, het zwerfvuil, het gemis aan bitterballen, de noodzaak tot pingelen en wat nog meer… En die zich dan eens terug thuis, vanuit hun zeteltje of achter hun bureautje, voordoen als de grote Thailandkenners die perfect alle gebreken kennen en de sublieme oplossingen hebben.
Diegenen die hier vast verblijven weten best wat geluk is en hoe het te beleven.
Laat deze avond al het negatieve in je leven, met de stroom meedrijven en wees gelukkig te leven.