Is de Thai wel zo aardig en vriendelijk?
Voor menigeen staat de Thai symbool voor een stralende glimlach en een en al vriendelijkheid. Maar is dat echt wel zo?
Wellicht was het heel wat jaren geleden de waarheid maar tijden veranderen en het valt mij steeds meer op dat heel wat Thai, zacht gezegd, nauwelijks vriendelijkheid uitstralen.
De bekende glimlach is ver te zoeken en in restaurants en andere uitgaansgelegenheden is men vaak bot en komt er nauwelijks nog een aardig woord over de lippen. Zonder boe of ba te zeggen wordt het eten of drankje op tafel gedeponeerd.
Skytrain
Maakte het een dezer dagen mee dat in een overvolle skytrain in Bangkok een oudere dame moest staan en niemand van het overwegend jonge grut aanstalten maakte om voor haar op te staan. Het gros zat met het mobieltje te spelen.
Hoewel ook niet meer behorend tot de allerjongsten ben ik maar voor haar opgestaan. Je verwacht van die oudere dame dan toch minimaal een glimlach of een bemoedigend knikje of iets in die geest. Maar nee, ook zij gaf geen enkel signaal dat in de verre verte ook maar iets van een bedankje betekende.
Stephane Bidouze / Shutterstock.com
Goed daar sta ik niet op te wachten, maar vriendelijkheid is toch iets anders. Moest even terugdenken aan een oud-collega en Thailandkenner optima forma die als antwoord op mijn opmerkingen altijd antwoordde: “Wie moet het hen geleerd hebben?” Even dacht ik in de skytrain weer terug aan die opmerking.
Eerder verscheen op dit blog een verhaal omtrent een Thaise dame die, op bezoek in Nederland, het was opgevallen dat de mensen daar – en ik weet zeker ook in België – heel wat vriendelijker zijn dan in Thailand. Uiteraard herinner ik me nog een aantal opmerkingen van mensen die geen kwaad woord over Thailand willen horen.
Elk land heeft haar eigen gewoonten maar fatsoen en vriendelijkheid kent geen landsgrenzen.
– Herplaats bericht –
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Bangkok17 september 2024Wandelen door Chinatown
Gisteren ongeval gehad motobike op drukke 323 in Khao Laem , er waren 2 aardige en vriendelijke jongemannen die mij daarna begeleiden naar een verzorgingspostje in de buurt en bij mij bleven tot het nodige naai en oplapwerk voorbij was ook droegen ze zorg voor m’n voertuig en bagage ik was zeer positief verast door hun hulpvaardigheid en moest zelf hard aandringen om hun een paar honderd bath te laten aksepteren voor een biertje ,minder vriendelijk was de chauffeur van de SUV die mij van de baan reed
Toch even reageren.
Thailand met meer dan 65.000.000 geregistreerde inwoners en 280 steden met daarnaast nog talloze dorpen gehuchten en wat dies meer zij, kent natuurlijk minder vriendelijke inwoners zoals Nederland die ook heeft. De meer generaliserende opmerkingen op basis van wat schaarse ervaringen, die ik zeker miet zal willen ontkennen gaan mij wat ver.
Zelf neem ik in dat soort ontmoetingen het voortouw, door bijvoorbeeld bij het ” neersmijten ” van de menukaart ogenblikkelijk de betreffende terug te roepen, met een glimlach op mijn gezicht te vragen of zij/hij ook kan lachen waardoor ze zonder gezichtsverlies gedurende de rest van hun service telkens die glimlach, ( gemeend of niet ) laten zien. Bij de afrekening laat ik altijd een fooi na, maar waneer de bediening ongemanierd blijft, dan vouw ik met alle aandacht het bekende boekje open, verscheur de rekening én stop al het geld terug in mijn portefeuille. Moet je dan het gezicht zien?
Opstaan voor ouderen doen ze in Nederland ook zelden, wel doe ik dat bij ouderen in de metro of de snelboot, en de reacties zijn meestal gewaardeerd.
Ach de hele wereld is aan het veranderen zie de mensonterende reacties over gevluchte mensen, huis en haard verlaten hebbend. Maar ja dat is een geheel ander chapiter.
Groet, YUUNDAI
Ik woon nu 9 jaar in Thailand, en moet bekennen dat het land van de glimlach niet meer zo is als vroeger, maar dat is overal zo. Bangkok en toeristische steden zijn de ergste,doch als je die verlaat kom je heus wel vriendelijke en behulpzame mensen tegen. Vraag het aan de mensen die hier lange tijd verblijven, Ze willen allemaal terug komen naar Thailand.
Ik woon al vele jaren in Thailand, en ik zie niet die generaliserende negatieve opmerking over onvriendelijkheid, althans nauwelijks. Maar ik ben zelf ook erg beleefd en vriendelijk tegen iedereen, en dan krijg je dat al snel terug. Of het nu in een winkel, of restaurant is, of tegen security guys. Ik lach en zeg vriendelijk gedag en vraag alles beleefd en vriendelijk en dan krijg je dat terug.
Als schrijver vindt dat dit veranderd is dan hebben we dat te denken aan de vele jaren van Russische toeristen, die zonder een woord Engels te spreken, het bedienend personeel afblaffen en homds behandelen. Dat zou hun houding, tegen de farrang in het algemeen, veranderd kunnen hebben?
Daarnaast verandert de wereld sterk.
Mij is vroeger geleerd dat je altijd moet opstaan voor oudere mensen en zwangere vrouwen.
Denk je dat moderne ouders hun kinderen dat leren, in Nederlamd of Thailand? Ik denk het dus niet!
Want ik kijk met verbazing, als ik in NL ben, hoe studenten en jongeren gewoon blijven zitten en met hun mobieltjes spelen…dus niet alleen in Thailand!!!
idd heb ook vaak genoeg opgestaan voor anderen, deur opengehouden, mensen geholpen in het leven..zelfs levens gered…helaas vaak stank voor dank. vrienden blijken geen vrienden te zijn nadat ge na vele euro’s lichter het schip bent ingegaan…ja ge wordt er niet goed van soms. maar toch..ondanks alles wat ik in mijn leventje heb meegemaakt, heb nog hoop voor de mensheid. probeer toch nog het goede te zien in de mens…voor mijn echte vrienden ga ik door het vuur.
heb 1 basisregel in mijn leven ‘wie aardig doet tegen mijn, die krijgt ook mijn volle vriendelijkheid terug’.
en mensen ‘wat kost een glimlach nou soms?”…een glimlach doet soms echt wonderen..en vriendelijkheid ook. zoals ik al zei ‘het begint bij uzelf’!
Het herkennen van je eigen vriendelijkheid is een simpele en gratis manier om je eigen positiviteit op te krikken. Oog en waardering ontwikkelen voor je eigen vriendelijkheid is slechts een kwestie van anders denken.
Vriendelijke woorden kunnen kort zijn en makkelijk uitgesproken worden, maar hun echo duurt eindeloos voort.
Akkoord. Niet alle Thais zijn vriendelijk. Ik zou zeggen de meeste helemaal niet. Natuurlijk in steden zoals Pattaya komt eigenaardig vold en daarmee altijd vriendelijk zijn wordt vaak verkeerd begrepen dus… Maar ik ben het eens met de schrijver. In supermarkten, restaurants café’s zijn ze zelden vriendelijk. Ik doe dan een inspanning om een lach te geven en soms help dat maar ik word dat ook beu. Hulpvaardig zijn sommige mensen. Net zoals bij ons. Het management in mijn gebouw is niet vriendelijk en enkel hulpvaarig als er wat aan de knikker hangt… Good money i.p.v. good morning.
De uitspraak “Wie moet het hen geleerd hebben?” vind ik fantastisch. En dat leren gebeurt m.i. het beste langs de lijn “Goed voorbeeld, doet goed volgen”. Het “niet opstaan voor ouderen” vertelt daarom in mijn ogen niet alleen iets over de jongste generatie, maar ook over de generatie(s) ervoor.
Het is bijvoorbeeld toch vreselijk om volwassenen en kinderen aan tafel te zien die alleen maar aandacht hebben voor hun eigen mobieltjes en hun eigen bord eten. Geen moment praten ze met elkaar. Soms gaat het zelfs om ouders met hun kinderen. Walgelijk! En het zijn beslist niet alleen een paar Aziatische landen waar dit al volop gebeurt. Helaas is het een werkelijkheid die je overal in de wereld meer en meer om je heen ziet.
Ik vind de Thai tov van de andere SE Asia bevolking nog het meest normaal. China kent totaal geen greintje fatsoen. Indoniesie ook maar met mate. Toen ik dertig jaar geleden voor het eerst naar Asie uitgezonden werd vertelde mijn mentor in Kuala Lumpur. Jo het is all about money. En dat is wat het is. Uitzonderingen daargelaten uiteraard. Wat wel helpt is met een glimlach de mensen te benaderen. En niet zoals de gemiddelde toerist de pias uitte hangen daar worden ze doodziek van.
Maar het weer, eten, natuur, zee, strand, biertje, etc etc is er goed dus waarom mopperen?
Persoonlijk heb ik in al de jaren dat ik in Thailand kom , over het
algemeen vriendelijke en behulpzame mensen ontmoet !!
Maar geldt overigens niet overal op de wereld
“Wie goed doet , goed ontmoet “
Bezoek Thailand sinds 1971 ,eerste jaren voor mijn werk , daarna tot tot 2010 als toerist , max 3 weken !!
In deze jaren was het voor mij altijd het land van de glimlach..!!
Sinds 2011 verblijf ik hier ongeveer 6 maanden per jaar ,ik werd verkeersdeelnemer ,kocht een appartement ,kreeg Thaise buren , moest onderhandelen met overheidsinstanties, doe m`n dagelijkse inkopen, en meer van dit soort normale bezigheden.
Maar de spontane glimlach is in mijn beleving niet meer wat hij was.
Een normale begroeting in de lift , een glimlach bij 7/11 ,Tesco of in een restaurant ,een deur voor iemand open houden, heer in het verkeer…. ???, oordeelt u zelf .!
Ik weet het , het is de vraag niet , maar het valt mij de laatste jaren op dat in NL ( door de crisis ?) je in zaken als Action , A.H. Kruidvat , Praxis zeer vriendelijk wordt geholpen…!!
P.S. ik woon in het midden van het land.
Carl.
Ikzelf kom -met tussenpozen- al sinds 1983- in Thailand. Dit jaar ben ik ook weer geweest en kan dus een aardige tijd ‘overzien’. Tja, natuurlijk is Thailand aan het veranderen, zou gek zijn als dat niet zo was. Die beroemde glimlach ervaar ik elke keer nog steeds, ja ook in Bangkok, het is wel erg belangrijk hoe je jezelf opstel, daar is men erg gevoelig voor..Ben het geheel eens met Alex in dat opzicht, ook wat betreft het gedrag van de Russen, dat heeft de zaak geen goed gedaan, hetzelfde zag ik in o.a. Vietnam. Persoonlijk heb ik tot nu toe, nauwelijks slechte ervaringen gehad, maar ben inmiddels aardig getraind :).. Thailand is wel steeds meer op de Westerse leest geschoeid, maar als zij dat zelf graag willen zij het zo. Volgend jaar ga ik dat mooie land wederom bezoeken!
Onvriendelijk, respectloos, bijna onbeschoft.
Ik ben het meer dan 100% hiermee eens, kom 20 jaar in Thailnd, woon nu 7 jaar in Thailand.
Lest say: armoede maakt vriendelijk, dat is hier erg veranderd in alle opzichten.
Maar we zijn vrij om te gaan, veranderen lukt niet.
In de jaren dat ik nu in Thaialnd kom en sinds een flink aantal jaren hier woon herken ik niet een fundamentele verandering, behalve dan dat jeugd graag blijft zitten, het speelt zittend per slot makkelijker met het mobiel dan staand. Maar verder, nee geen verandering, zelf het goede voorbeeld geven, een beetje Thais kunnen spreken en er volgt meestal een plezierige reactie.
Zomaar een voorbeeld, bij de Makro geef ik uit de kar de boodschappen aan de kassiere, de kassiere zegt tegen mijn vrouw, wat fijn dat uw man zo behulpzaam is, mijn vrouw zegt dat doet hij altijd zo, waarop de vrouw zegt, nou de meeste falang zijn bot, lui, doen niet wat uw man doet, behulpzaam zijn. Een hartelijk sawasdee met een mooie glimlach is mijn deel als alles is afgerekend. Zo heb ik vele ervaringen. Wat er met mobiel geobsedeerde jongeren gebeurd, gebeurd ook in NL, zitten blijven en niet om zich heen kijken.
Soms in een restaurant een onvriendelijk persoon, gebeurd in NL net zo, maar dat is in Thailand niet meer dan in NL en is in Thailand niet veel verandert in de jaren dat ik er kom.
NicoB
Ik heb er 6 jaar fulltime gewoond , en Thailand vanaf 2006 snel zien veranderen. In de toeriste plaatsten is het lachen ver te zoeken, en op het platteland is niets te doen, al zijn ze daar wel wat vriendelijker , maar het land if the smile is echt verleden tijd , en helaas nog een condo in een toeristen plaats en het slechte weer komt er aan hier dus maar weer paar maandjes die kant op, ja zelfs een beetje met tegenzin 🙂 Dus je stelling klopt gedeeltelijk ze komen allemaal maar niet allemaal met heel veel zin !
Voor het eerst naar Thailand in 1998. Wat een gastvrijheid en wat een vriendelijke mensen. Een beetje té onderdanig naar mijn zin, toen, maar ben hen gaan waarderen en respecteren om hun geloof en manier van leven. Nu, vele jaren later en vele bezoeken later, merk ik op dat de Thai, in sommige delen van Thailand, erg is veranderd. In de grote steden met name en toeristische plaatsen en gebieden, is de gastvrijheid en humeur ver te zoeken en soms onbeschoft. Maar ja, wat wil je als de “toerist, buitenlander” géén respect toont voor de Thai en z’n gewoontes en geloof. Ik heb uit eigen ervaring mogen “genieten” van de varkens uit Rusland die god nog gebod dienen en ongelooflijk arrogant en respectloos omgaan met de Thai. Tot voor kort proberen zij vriendelijk te blijven maar ik vrees dat het leed al is geschied. Wat een vreselijk volk die Russen. Ik spreek regelmatig met de Thai in zowel horeca als privé. Het is een drama. Ik ken hoteleigenaren die de Russische touroperators absoluut weren. Die krijgen daar nóóit een poot aan de grond. Overigens is in de minder toeristische gebieden en zeker in de Isaan niets te merken van dit drama.
Ik kom al 20 jaar in Thailand 2x per jaar en zie wel dat ook in Thailand de maatschappij aan het veranderen is net als in Holland en volgens mij overal in de wereld. Met name de jeugd is erg veranderd. De meesten zitten heel erg in hun eigen wereldje van games, sms, facebook, twitter and likes. 20 jaar geleden was Nederland ook een stuk vriendelijker en behulpzamer dan anno 2015. Dat is in Thailand niet veel anders. De huidige generatie Thailandgangers die op vakantie gaat is ook veranderd. 20 jaar geleden kwam je veel meer interessante farangs tegen dan nu. Het heeft nu een hoog “Benidorm” gehalte. Ik heb daar weinig mee en de Thaise bevolking ook niet. Zij hebben weinig respect voor de Thaise cultuur, zijn tactloos, hebben een aanpassingsvermogen van 0, klagen over van alles en nog wat. En bij sommige Russische farangs verdwijnt ook mijn glimlach als ik zie hoe onbeschoft ze zich gedragen; aan de andere kant heb ik ook heel prettige gesprekken gehad met een aantal Russen. Begrijpelijk dat de Thaise glimlach wat minder is geworden. Maar ook nu wordt ik nog steeds met een glimlach ontvangen in restaurants, winkels etc en eigenlijk overal waar ik kom. Misschien komt dat omdat ik zelf ook veel glimlach naar de Thaise bevolking en de taal een beetje spreek; merk dat dat wel een pluspunt is. En als me iets niet bevalt dan zeg ik dat gewoon tegen ze: Ik heb liever niet dat je telefoneert als we aan het eten zijn, ik vind dat niet beleefd. Of ik vind het niet prettig dat je zo hard rijdt in het verkeer. En vaak is dat voldoende als je het op een vriendelijke manier vraagt. Je hoeft ook niet alles te accepteren van hun cultuur als het niet strookt met je eigen morele waarden en opvattingen.
Voor mij is Thailand echter nog steeds het land van de glimlach en ik hoop dat dat nog lang zo blijft.
Beste Joseph, zelf ben ik al lang van mening dat de (glim)lach van de Thaise mensen vaak uiterlijke schijn is, waarachter hun werkelijke mening voor de buitenstaander verborgen blijft. Menigmaal gedacht dat ik al lachend belazerd werd. Wel heb ik de Thaise samenleving altijd (en nog steeds) als opener ervaren dan hier in Nederland, iemand in Thailand aankijken of zomaar een gesprek aangaan is doorgaans geen enkel probleem. Dat de Thai voor ervaren Thailandgangers of aldaar permanent verblijvenden nu minder vriendelijk zou overkomen als voorheen zou kunnen maar collega’s en vrienden van mij die voor het eerst naar Thailand gaan, hebben het bij terugkomst juist over de meegemaakte vriendelijkheid in Thailand. De aangekaarte kwestie, het overhandigen van het menu en het serveren van een hapje of een drankje zonder boe of ba te zeggen, is overigens niet bepaald iets van de laatste tijd. Komt bij ons, en uiteraard ook bij mij, als zeer ongastvrij over maar het lijkt mij eerder voortkomen uit een gebrek aan kundigheid hoe met (buitenlandse) gasten om te gaan. Nu ken ik gelukkig ook tal van voorbeelden waarbij de service en gedienstigheid van de medewerk(st)ers in restaurants op een zeer hoog niveau staan. In de reacties is al genoemd dat er de laatste jaren ook andere toeristen naar Thailand afreizen, geen woord Engels, laat staan Thais, spreken en die zich in onze ogen met regelmaat zeer onbeschoft gedragen. In dat licht bezien verbaast het mij eigenlijk dat er bv. in Pattaya nog enkele Bathbus-chauffeurs zijn die nog wel vriendelijk tegen toeristen blijven! En dat de Thaise dame ervaart dat tijdens haar verblijf in Nederland de mensen zo vriendelijk tegen haar waren, is niet zo vreemd. In het algemeen zijn Thaise dames zeer geliefd bij Nederlanders en als zijzelf vriendelijk is krijgt zij dat dubbel en dwars terug.
Jammer, jammer, wat denken er toch veel mensen dat ze in een “schilderij” wonen. Niets veranderd en alles blijft hetzelfde.
Helaas, of zelfs niet, de wereld veranderd dat was zo en dat blijft zo.
Ja, iedereen put uit ervaring en ervaringen uit het verleden bepalen je reacties in de toekomst, of dat goed is (?) geen idee. Redelijk recente slechte ervaringen met botte Russen, doet vanzelfsprekend de oudere ervaringen met vriendelijke Farangs uit andere werelddelen vervagen. Ook de toegenomen welvaart, brengt met zich mee dat het gedienstig en vriendelijk zijn minder noodzakelijk is geworden. De echte Thai vindt je buiten de drukke centra van BKK en de andere populaire toeristen plaatsen. De Thai die niet de hele dag met Farang in aanraking komt is nog altijd dezelfde van zo’n 25 jaar terug. Waarom; eenvoudig omdat zijn of haar leefomgeving ook niet al te veel veranderd is.
Niet klagen, laten we verheugd zijn over de continue verandering, uiteindelijk gaat het met horten en stoten steeds een stukje beter voor de meeste mensen. Wereldwijd loopt de armoede langzaam terug, technologie brengt nieuwe mogelijkheden, ja, verandering is een groot en waardevol goed.
Wees een beetje behulpzaam, glimlach zelf n’s een keer als eerste, je zult zien hoe vaak jouw glimlach met een “smile” beloond wordt.
Paul Schiphol
Ik kom nu al een jaar of 12 in thailand een keer per jaar. Ga altijd naar Pattaya voor heerlijke vakanties. In de begin jaren had geen thai een smartphone en was er lang niet overal wifi. Door de jaren heen is dat wel anders geworden en heeft iedereen er minimaal een, maar meeste zelfs twee. Mede hierdoor hebben de bewoners minder aandacht gekregen voor dr toerist in vergelijking met weleer. Jammer , maar dat gaat nu eenmaal zo. Toch kunnen we er zelf best wat aan doen. als ik op een terras een lekker drankje neem of in een bar zit met wat thaise vrienden en personeel, krijgen alleen de boys wat te drinken als ze niet de hele tijd zitten te appen of gamen. Ze kunnen kiezen bij mij en dat werkt echt en geeft weer de sfeer van begin jaren 90. Probeer het eens uit.
Neem maar van mij aan dat Thailand veranderd is , vooral in de laatste jaren zeer snel .
Ik leef hier al een poosje permanent , dus ik weet van de hoed en de rand .
Wordt alleen maar erger , vooral de Thaise jeugd .
Dit wordt een groot probleem voor dit land .
Die krijg je niet meer buiten aan het werk , its hot out there .
Brommertje rijden of racen met veel lawaai , mobieltje en op school niet veel doen ,komt nog bij ook nooit een slag werk doen .
Spiegeltje kijken van de brommer of je haar nog goed zit .
En dan de huidige generatie jonge Thaise dames , graag liefs een witte huids kleur .
Ben op dit moment wederom een nieuw huis aan het bouwen hier waar ik woon in het noorden van Thailand , ditmaal met Birmeese mensen .
Zowel vrouwen als mannen , een verademing moet ik zeggen .
Zelfs mijn Thaise ega houd van deze mentaliteit .
Jan Beute .
Afgelopen week met mijn vrouw een TH vriendin uit NL met haar schoonzus opgehaald van Soevarnaboemie. Schoonzus was er voor het eerst en haar afgeleverd bij de familie van onze vriendin. Zij werd uiterst vriendelijk, hartelijk en met vele glimlachen ontvangen en verwelkomd.
IN BKK met hen naar MBK geweest. Met de skytrain. Een belevenis voor wie een eerste keer BKK meemaakt. In de skytrain was het barstens vol. Er kwam een zwangere vrouw binnen. Een jaar of derig, dacht ik zo. Een grietje, zestien denk ik, dat de hele tijd verzonken leek in haar smartphone stond op, tikte de vrouw aan, die ging zitten, zij wisselden een snelle blik met hun ogen naar elkaar, er werd niet gesproken, niets gezegd, niet geglimlacht: zo doen Thai dat onder elkaar. Een goede daad telt voor zich en behoeft verder geen krans.
In de foodcourt van MBK keek de schoonzus haar ogen uit, stond versteld van de uiterst vrolijke en gezellige sfeer, en was zeer onhandig bij het zien van vele lekkers voor het uitkiezen. Haar onhandigheid was vermakelijk, niemand die het haar kwalijk nam, en velen wachtten met een lach op het gezicht geduldig tot het moment waarop ze haar gerecht koos.
En zo kan ik nog wel even doorgaan. Voorbeelden te over. Het is maar wat je zien wilt. Er wordt zo vaak gewezen naar roze brillen, maar ik denk dat er velen zijn met donkere bril en zwartgallig gemoed.
In de touristische gebieden, zoals BKK Nana en Cowboy, Pattaya en Phuket zie ik ook steeds meer onvriendelijke Thai, maar nog veel meer onvriendelijke toeristen/farang. Hoe zou het dan toch komen dat ook/zelfs de Thai onvriendelijk word….
Buiten deze gebieden zie ik nog steeds die zelfde vriendelijke Thai Als 20 jaar geleden.
Uiteraard vind je overal onvriendelijke mensen, maar dat is volgens mij van alle rijden, en is overal ter wereld zo.
Ik kom over het algemeen alleen naar vriendelijke Thai tegen, en merk niet veel verschil met 20 jaar geleden.
Het zal er sterk van af hangen waar je bent in Thailand.
In toeristische gebieden werken veel mensen, waarvan de familie ergens ver weg woont.
Die mensen zullen ouders en vaak kinderen maar eens in de paar maanden zien.
Dat maakt die mensen niet gelukkig.
Verder is het in het algemeen zo, dat gedrag besmettelijk is, dus als je om je heen alleen maar vriendelijke beleefde mensen hebt, zul je dat (mmestal) zelf ook worden.
Als mensen dat niet zijn, is er blijkbaar iets mis met de omgeving waar ze in werken.
Dat is zeker in toeristische gebieden niet vreemd, want het toeristengeld trekt veel criminaliteit en problemen aan.
Daar zullen ook de mensen die daar werken last van hebben.
Als ik in het dorp om me heen kijk, zie ik de mensen ook niet de hele dag vriendelijk glimlachen, maar er is niemand in het dorp die onvriendelijk of onbeleefd tegen me is.
Als ik ’s avonds een wandeling ga maken wordt ik ook altijd overal gegroet.
Maar ook in de stad bestaat vriendelijkheid nog.
Aardappelsalade vind lekker, maar het is slecht verkrijgbaar in Thailand.
En dan doen ze er ook nog ham doorheen, die ik niet eet.
Dus wanneer ik in de stad was, vroeg ik altijd of ze nog salade hadden waar de ham nog niet in was gestopt.
Soms hadden ze die wel en soms hadden ze die niet.
Toen gaf iemand die daar werkte haar telefoonnummer en zei, dat als ik van tevoren belde ze de salade voor me zouden maken.
Dus nee, ik heb geen klachten over vriendelijkheid.
Ik denk dus ook, dat de waarneming dat de glimlach is verdwenen zich beperkt tot die plekken waar veel toeristen zijn.
Het is in ieder geval niet mijn ervaring.
Ik word altijd een beetje boos als ik dit soort van meningen lees, maar dat is uiteraard mijn probleem en ik neem het niemand kwalijk hoor.
Steeds heb ik de reflex om de Thaise mensen in bescherming te nemen als ze weer maar eens worden bekritiseerd of op de korrel genomen, al of niet gestaafd met een voorbeeld uit de praktijk.
Voor dat laatste wil ik toch waarschuwen hoor : met voorbeelden kan je immers elke theorie ondersteunen, dus daar pas ik voor.
Mijn persoonlijke ervaring is dat er geen gram is veranderd aan die al of niet oprechte lach van de Thai, het zijn wij misschien wel die veranderd zijn of een andere blik werpen op hen of het land…!!?
Eerlijkheidshalve voeg ik er wel aan toe dat er mogelijk een groot verschil is tussen het land (zeer vaak) kort bezoeken, zoals ik, en er (definitief) wonen.
Dat laatste betekent namelijk meer vermenging met de Thaise bevolking dan het eerste, en je zit ook meer in de dagelijkse routine van het (ook in Thailand) misschien stresserende leven.
Sorry, maar ik vind al die grote bedenkingen over een valse lach of over een valse mentaliteit of over valse eerlijkheid van de Thai, met alle respect gezegd, nogal vergezocht en vaak erg verzuurd.
Ik heb natuurlijk mogelijk wel minder recht op spreken omdat ik er niet woon, maar ik raad alle criticasters hier toch eens aan om ook andere landen in de wereld te bezoeken.
Je zal dan snel toegeven dat Thailand een bijzonder aangename bevolking heeft!!
Pat, ik ben het helemaal met je eens. Ook ik heb die reflex om voor de Thai op te komen, en ook ik word misselijk van die verzuurde negatieve criticasters die hier wel genieten van het goedkopere luxe leventje, maar die de Thaien gebruiken, of zelfs misbruiken, om voor een hebbekrats allerlei klusjes te laten doen. Die neerkijken op bedienend personeel.
Ik woon hier al vele jaren, in Pattaya, en kwam er daarvoor heel veel jaren op vakantie. En ik geniet er nog iedere dag van: van de vriendelijkheid, hulpvaardigheid en gedienstigheid. Maar ik treed ze zelf vriendelijk en met respect tegemoed. En niet zoals vele farrang met hun arrogante verheven houding, omdat ze een paar centen meer hebben…zij verdien niet beter dan op dezelfde manier te worden behandeld, zoals zij de Thai behandelen… Ook Thaien hebben hun trots, en terecht!
Zo zie ik het dus ook, Alex, niemand kan toch ontkennen dat de doorsnee Thai nog steeds hulpvaardig en vriendelijk is!
Maar zoals ik zei, met individuele voorbeelden kan je elke theorie trachten te bewijzen.
Ik zou bijvoorbeeld met mijn ervaring met Thailand en de Thaise bevolking kunnen beweren dat ze allemaal perfect zijn, vermits ik echt nog nooit een slechte ervaring heb gehad.
Nog nooit!!
Maar ik ga mijn ervaringen niet veralgemenen, maar soms denk ik dat velen dat wel doen in de omgekeerde richting : ze hebben links en rechts eens iets voor en dus is het achteruitgegaan met Thailand en haar bevolking.
Omgang met mensen is een interactief gegeven, dat wil dus zeggen dat je zelf ook altijd een aandeel hebt in sociale contacten.
Een beetje meer objectivering dringt zich dus op vind ik als je een algemene uitspraak doet over een land en haar mensen.
Ik hou jullie op de hoogte als ook vind dat de Thaise mensen een valse lach hebben.
Tuurlijk is dit in vele gevallen schjn, de welvaart is hier schuld aan ,en met het gebruik van de mobiele telefoons is er niemand meer behulpzaam. De tijden zijn veranderd heb er zelf soms ook moeite mee maar eh…. je moet megaan met de tijd.
Het grappige is, dat bijna al diegenen die klagen dat het “slechter” geworden is, hun eigen persoonlijke ervaringen mededelen en dit veralgemeniseren.
Dat ze zelf ouder geworden zijn en minder spontaan, door het leven getekent en minder aantrekkelijk, stugger, dikker, lelijker, valt hun niet op. Het leven is een spiegel van jezelf.
Ik zie het bij mezelf ook… ik loop, wanneer ik alleen ben, ook niet altijd met een plezierige gezichtsuitdrukking – onbewust en als ik met mijn vriendin onderweg ben, loop ik voor 99% van de tijd te glimlachen, omdat we veel lol met elkaar hebben en het genieten samen te zijn. Maar ook dat weerspiegelt op de omgeving en je ziet dat mensen veel vriendelijker over komen.
Een ander voorbeeld, toen we deze week een 7/11 binnentraden. Het personeel begroette ons vriendelijk. In Bangkok worden we op ieder checkpoint (Skytrain en bijv. MBK) altijd vriendelijk geholpen. Toen ik deze week een paar keer met de Skytrain moest en ik een klein koffertje bij me had, werd ik in de meeste gevallen netjes door iemand geholpen, die mijn kaartje afnam en ik door het hekje kon lopen.
Toen we terug van Bangkok kwamen en we onze motor met zijspan dwars over een betonbalk op de parkeerplaats van Tesco geparkeerd hadden, werd ik spontaan door twee vrouwen en een man geholpen de motor over de balk heen te DRAGEN (stond een beetje klem vanwege een auto die daar ook al meer dan een dag stond).
Het land van de glimlach wordt door de meesten verkeerd begrepen. Je moet Thaise mensen onder elkaar zien praten. Een glimlach in Thailand is niet alleen blijk van vriendelijkheid, het kan een uitdrukken dat men het met je eens is, dat men zich verontschuldigen wil, dat men je eer wil bewijzen, of tal van andere bedoelingen. Veel buitenlanders hebben nooit geleerd de gezichtsuitdrukkingen te begrijpen en leggen alles naar hun eigen maatstaven uit…
Ik kom al 35 jaar naar Thailand en voor mij zijn de enigen die zich als massa veranderd hebben, de buitenlanders. Toentertijd kwamen vooral mensen naar het land, die echte interesse hadden, die doelbewust naar Azië kwamen, omdat ze een ander soort leven zochten en niet zoals nu, waar de grote massa, die hier woont (en ik weet zeker dat hier op Thailandblog NIEMAND zo is) alleen maar hier is vanwege de warmte, financiële voordelen, misschien het eten, maar nauwelijks voor het land en zijn bevolking…. die vinden ze maar lastig.
Helaas beste Sjaak ben ik al heel lang tot die conclusie gekomen, wij zijn hier ongewenst, je geld en bezittingen hier deponeren en zo snel mogeljik weer vertrekken, dat is hier hun grootst onuitgesproken wens!!!! Groetjes!!
Ik zou ook niet lachen als ik behandeld werd door iemand die zich oppermachtig vindt en het zo uithangt dat zijn land- of taalgenoten beschaamd zijn in hun plaats.
Opeen rustig plaatsje ergens in Thailand geniet ik elke dag van dit gezellig volkje, ik heb de taal geleerd en hoor wel eens wat oudere vrouwen meegemaakt hebben met farangs.
Het begint allemaal bij jezelf, doe niet in een ander land wat je thuis niet durft.
Excuses voor diegene die het wel goed menen.
Groetjes!!
Oh ja, nog even over de schoonzus van de vriendin vam mijn vrouw, zie 17.45u hierboven. Die schoonzus werd opgevangen en verwelkomd door de familie van vriendin. Na 2 nachten bleek dat ze geen oog had dicht gedaan vanwege de warmte en de muggen in de kamer waar zij haar slaapplek had. Het was dan ook maar een uit hout opgetrokken huis op palen. Familie heeft het niet zo breed. Welnu: alle familieleden deden hutjebijmutje en huurden een kamer met airco in een stenen appartementencomplex een paar straten verderop. Dat het 8 duizend baht moest gaan kosten vanwege 3 weken logeren, liet de familie niet merken. Ook weigerden zij een bijdrage in de kosten van de kant van schoonzus. Breed lachend boden zij schoonzus deze oplossing aan. Iedereen blij, iedereen tevreden.
Gisteren schreef ik mijn ervaring op dit webblog , hoe ik er over dacht en tot op heden er nog steeds zo over denk .
Maar zo kan het ook vergaan in 24 uur tijdsbestek .
Mijn stiefdochter alleen en haar 4 jaar oude zoontje logeren hier voor een week .
Zij en haar man runnen twee restaurants in de stad Nakhon Pathon , niet ver van Bangkok .
Vandaag gingen we mijn Thaise ega en mijn stiefdochter en zoontje , in mijn 16 jaar oude Mitsch strada pickup naar Chiangmai .
En wel op naar de promenade resort mall .
Ik was vooral nieuwsgierig waar ik straks heen moet voor mijn visa verlenging over een paar maanden , daar het nieuwe emigratie office in CM daar ook gehuisvest is .
En wat gebeurde er , mijn 4 jaar oude stiefzoon werd per ongeluk omvergelopen door drie Thaise jongens .
Ze maakten direkt hun veronschuldigingen en maakten de Thaise waa .
Ik dacht toen meteen aan mijn reactie gisteren op dit webblog .
Dit is wel zeer correct , zie je niet vaak meer ergens waar dan ook in de wereld .
Maar een uur later .
Er was een kleine stand die tweedehands Harley Davidson items , zoals T shirts en riemkoppels ed verkoopt .
De jongeman die daar zat was zo druk met zijn mobieltje gekoppelt via twee speakers aan zijn beide oorschelpen dat hij totaal niet geintereseerd is in elke klant voor wat dan ook .
Ik werd boos maakte met hulp van mijn ega hier een opmerking over die niet in goede aarde viel .
Dit is ook Thailand in wel een zeer korte persoonlijke ervaring .
Jan Beute .
Beste janbeute, je laat een fijne ervaring met vriendelijkheid van Thai people overschaduwen door een minder prettige. Maar het leven is een en al het komen en gaan van prettige en minder fijne belevenissen. Wat nu als je eerst de jongeman met de 2 speakers aan zijn oren was tegen gekomen en daarna pas de zich met een Thaise wai verontschuldigende andere 3 jongens. Was het dan wel goed geweest? Voor een oudgediende in de Thai zeden en gewoonten zoals jij bent ware het goed jouw ervaringen met Thai te nuanceren. Je woont nu al zo lang in Thailand dat je jouw gedrag jegens Thai toch zou moeten kunnen trelativeren ook. De vraagstelling van dit artikel is of de Thai vriendelijkheid aan het afnemen is? In mijn reactie heb ik al aangegeven dat ik meen dat dit niet het geval is. Ik doe er nog eentje bij:
Gisteren kregen we bezoek van een 25 jarige neef van mijn vrouw met diens zwangere echtgenote. Zij hebben veel last van zijn moeder, de zus dus van mijn vrouw, die hen op hun nek zit, en vindt dat ze moeten doen wat zij voor goed houdt. Ze vroegen mijn vrouw om raad. Dus ze gingen we eens goed voor zitten. Omdat de meeting ging duren, hadden zij van alles en nog wat meegenomen. Somtam, gefrituurde reepjes pork en beef, hippevleugeltjes, rauwkost, noedel en kleefrijst. En als klap op de vuurpijl 2 pondsbakken ijs van diverse kleur en smaak, omdat ze weten dat ik als farang het in Thailand warmer vind dan zij. Kom daar maar eens om bij NL’ers.
Eind van de dag moest ik nog even naar DoHome voor wat materiaal. Het personeel daar staat in groepjes bijeen wat te ouweh..ren, zonder aandacht voor klanten. Maar moet je daar nou wat van zeggen?
Ik erger mij daar ook aan, het niet opstaan voor ouderen , zwangere vrouwen en invaliden. Laats viel ik haast om van verbazing. Een sticker op de ruit van de skye train , Met symbolen gaf het aan Invaliden, ouderen, nog steeds goed en, ” MONIKKEN?????”
Dat voor monniken ,en niet voor monikken, wordt opgestaan heeft te maken met de Thaise perceptie voor wellevendheid. Het is voor Thai monniken niet toegestaan in aanraking te komen met vrouwen, noch is het vrouwen niet toegestaan monniken aan te raken. In een overvolle skytrain is beide gevallen niet te voorkomen, en om beide partijen uit de nood te helpen wordt de monnik een ontsnapping aangeboden door op een voor hem gereserveerde plek plaats te nemen. Daarnaast is het ook gewoon een uiting van respect. Dat dit laatste bv in NL niet meer aan de orde is, heeft niets met TH te maken. Om TH te begrijpen is het goed om NL gewoontes niet 1 op 1 op TH gebeurtenissen van toepassing te doen zijn.
De Thai zijn net echte mensen.
Er wordt een ideaalbeeld van de mensen neergezet door de toeristenindustrie, met mooie foto’s en een beleefde glimlach.
In de grotere hotels worden ze getraind in beleefdheid, en als het een keer anders gaat, staan ze binnen de kortste keren op straat.
Voor de rest zijn het vaak arme mensen, in een hete, vaak smerige stad, met lange werdagen.
Daar wordt niemand vrolijk van.
Maar toch, als je een beetje Thais kunt spreken, gaan de deuren voor je open en ktijg je vaak een echte glimlach te zien.
Ik kan na mijn laatste schrijven alleen maar weer bevestigen over hetgeen ik zelf mee maak. Twee weken geleden had ik een ongeluk met de scooter en werd door een aardig Thais echtpaar geholpen. Ga ik naar een Global House of Home Pro, word ik steeds vriendelijk geholpen en vooral begroet. Soms een beetje te veel van het goede. Maar goed, het personeel wordt ook opgedragen vriendelijk te zijn.
Ik ken ook Thais met een stoere en chagrijnige uitdrukking, maar meer nog mensen die vriendelijk zijn.
Dat men misschien minder glimlacht zal ook komen doordat men zelfbewuster optreedt. En om eerlijk te zijn: het maakt mij weinig of niets uit of ze vriendelijk zijn of niet.
Ik kom hier – en verblijf hoofdzakelijk al 30 jaar in Thailand en heb in alle hoeken geleefd. Mij was in het begin al duidelijk dat de lach van de Thai en vaak ook van de toerist en expat is een ‘geproduceerde lach’ en daar is niets mis mee en zelfs beter dan een norse kop. Mijn huidige vriendin met 30 jaren bank-ervaring en een baas die opdraagt altijd een glimlach te produceren tegen een klant, bevestigd wat ik al wist. Je kunt niet altijd lachen en zeker niet zonder reden. Je kunt zelf het ijs breken door het goede voorbeeld te geven, aanleiding te geven en het scheelt enorm als je Thai’s spreekt en hoffelijk bent. In mijn eigen omgeving kom ik alleen maar aardige Thai tegen van elk pluimage. Ik ben even een paar jaar voor m’n eenzame moedertje in Nederland geweest maar hoe erg dat veranderd is, ik herken het helemaal niet meer zoals iedereen langs elkaar heen leeft en hoe velen respectloos en zelfs onbeschoft zijn maar ook daar werkt het met een goed voorbeeld en positieve aanleiding te geven, dat de houding van anderen ook positief verandert. Maar wat al vaak is gezegd, ieders Wereldje is door die verrekte smartphones enorm klein geworden.
Smiling faces sometimes…they don’t tell the truth…smiling faces sometimes tell lies. Waar weinig farangs komen is men gewoon okay. Waar veel komen……….. Misschien ligt het dus ook aan ons en niet alleen aan de Russische toeristen? Men kotst ons ook uit.