Mao en koning Bhumibol verenigd in Hua Hin

Wandelend in Hua Hin langs de bekende straat aan zee waar een groot aantal visrestaurants is gelegen sta ik opeens oog in oog met Mao en de Thaise koning Bhumibol.

Zo op het oog een heel vreemde combinatie, want onder het regime van Mao werd de laatste keizer van China van zijn troon gestoten. Zijn statig tenue werd hem ontnomen en een blauwe kiel en idem broek kwamen daarvoor in de plaats. Ceremoniële tenues geraakten onder het bewind van Mao uit de gratie en ook een keizer diende gewoon als landarbeider aan het werk te gaan. Maar goed dat de Thai zo weinig geschiedkundig is onderlegd, want Mao naast Thailand’s koning is toch een ondenkbaar iets.

Als je richting haven wandelt zie je bijna op het eind, bij de kruising met de Chomsin Road, een oud houten huis waarin de leukste kleine gelegenheid om een lekkere kop koffie of shake te drinken is gevestigd. Sinds een viertal jaren is de charmante 46-jarige Wishuda – ik schatte haar aanmerkelijk jonger – de eigenaresse van dit bijzonder leuk ingerichte kleine zaakje. Geopend van ’s morgens 10 tot ’s avonds 8.

Oude attributen

Alle portretten van de Thaise Koninklijke generatie hangen aan de wand terwijl diverse staande beelden van Mao je lachend verwelkomen. Mao straalt iets Westers uit met een Apple iPad in zijn hand of bij een ander beeld met een echt kaartspel. Uiteraard hangt de koning hoog boven deze beelden verheven. Het interieur is met oude meubeltjes knus en oergezellig ingericht. Een oude motorfiets uit 1904 van het Engelse merk Humber zal ongetwijfeld de aandacht trekken. Verder een grote oude grammofoon met dito hoorn en een vitrine vol met allerhande oude snuisterijen. Rondkijkend kom je nog veel meer aardige aankledingen tegen zoals een oude tandem en andere knotsgekke dingetjes.

Universiteit

Wishuda heeft de universiteit doorlopen, spreekt goed Engels en beheerst tot mijn grote verbazing ook de Duitse taal zeer redelijk. In eerste instantie denk je dan; ze zal wel een relatie met een van onze Oosterburen hebben. Niets van dat alles. Ze heeft Engels, Duits en Chinees op de universiteit geleerd met economie als afstudeerrichting. Na het verkrijgen van de bull, een boeket bloemen en een paar leuke foto’s met dat gekke ding op je hoofd moet je daarna maar aan de kost zien te komen. Heel even maak ik een vergelijking met een goede Thaise vriendin die eveneens universitair is afgestudeerd en een redelijke job bij een buitenlandse ambassade heeft. Inkomen? Ik zal er niet over uitweiden, maar in mijn beleving belachelijk laag. Ook dat Europese land schiet qua salaris bepaald niet uit de bocht.

Nummer 6

Terug naar dat kleine leuke zaakje van Wishuda op nummer 6. Ook zij zal met haar kopje cappuccino voor slechts veertig baht geen goud verdienen. Respect heb ik meer dan te over voor deze vrouw. Ga er maar eens lekker zitten en geniet van de knotsgekke prullaria, de rust, de fruit shakes en prima koffie.