Lord Boeddha spreekt: “Weg met die tattoos.”
Laat ik voorop stellen; ik heb geen tatoeages op mijn body, maar iedereen is er volkomen vrij in hoe zijn of haar lijf te versieren.
Blijkbaar aangetrokken door de weelderig schijnende Thaise zon willen de bezitters van een getatoeëerd lichaam dit maar al te graag aan anderen tonen. Maar om tegen een bijna naakt en transpirerend lijf aan te moeten kijken, of nog erger aan mijn reukorgaan te moeten blootstellen, ervaar ik als onbeschaamd gedrag.
Geschiedenis
Het woord tattoo is afgeleid van het Tahitiaanse woord ‘tatu’ en gaat maar liefst veertienduizend jaar terug. Bij lijkverbrandingen werden bij de directe nabestaanden kleine inkepingen gemaakt waarin de as van de overleden persoon werd aangebracht. Kleine zwarte plekjes deden de overleden persoon blijvend gedenken en in feite was dit het ontstaan van de tatoeage. In later jaren werden ook diverse kleurstoffen in de inkepingen aangebracht.
We moeten ruim vijfduizend jaar terug in het verleden duiken om de eerste Europese mensen met tatoeages tegen te komen. In september 1991 werd in de Otztaler Italiaanse Alpen een 5300-jaar oude mummie gevonden met maar liefst 57 tatoeages. Ook werden er mummies met tatoeages ontdekt van Oude Grieken en Germanen die vierduizend jaar voor Christus hebben geleefd.
Motieven
Er zijn diverse motieven aan te wijzen waarom iemand een tatoeage laat aanbrengen. De meeste afbeeldingen worden aangebracht als versiering. Zeelieden brachten in een grijs verleden identificaties aan om bij verdrinking herkend te worden. Uit cosmetisch oogpunt kan een tatoeage bepaalde minder fraaie lichamelijke kenmerken zoals lidtekenen of bijvoorbeeld wijnvlekken minder doen opvallen. In Thailand zie je met name steeds meer dames met op de schouder een uit vijf lijnen bestaande zogenaamde Sak Yant tattoo. De in het Sanskriet geschreven lijnen hebben een speciale betekenis en moeten onder meer bescherming en geluk brengen. Heel wat minder fraai zijn de tatoeages die in de criminele wereld worden gebezigd en die voor insiders een speciale betekenis hebben. Mensonterend en walgelijk om aan terug te denken zijn de numerieke tatoeages die tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nazi-Duitsland op de armen van mensen die in concentratiekampen verbleven, werden aangebracht. Laten we ook maar niet denken aan de Waffen-SS soldaten waarbij onder de oksel de bloedgroep werd getatoeëerd. Laten we de schandelijke toepassingen uit die episode maar snel verbannen maar ook beseffen dat tatoeage een begrip is dat al sinds eeuwen voor onze jaartelling bestaat.
Lord Boeddha
Als we teruggaan naar het Boeddhisme dan moet Boeddha volgens de meest gangbare theorie rond 566 voor Christus geboren zijn, dus ruim nadat het begrip tatoeage al lang haar intrede had gedaan. Boeddha moet dus niet onbekend zijn geweest met het fenomeen tatoeage. Volgens zijn leer bestaat het leven uit lijden: pijn, verdriet, afgunst en haat. Het achtvoudige pad uit de Boeddhistische leer leidt tot verlossing van het lijden. Geen boosheid, geen geweld en niet genieten ten koste van anderen. Lord Boeddha zag het, net als andere geloofspredikers, goed maar helaas geven vele volgelingen van de leer er al te vaak een verkeerde uitleg aan.
Het Koninklijk Paleis in Bangkok
Bij een van mijn bezoeken aan het Koninklijk Paleis te Bangkok gingen mijn gedachten even uit naar het onderwerp tatoeage en daarmee gepaard ook naar Lord Boeddha. Op een aantal parasols ontwaar ik de tekst: “Not tattoo Buddha is for respecting.” Als je kijkt op www.knowingbuddha.org weet je van wie deze tekst afkomstig is.
Een dergelijke tekst druist ongetwijfeld tegen de principes van Boeddha in, want tatoeages bestonden al eeuwen voordat Boeddha werd geboren. Hij zal daaromtrent nooit boosheid of geweld hebben getoond. Laten we wel wezen; rondlopen met een ontbloot bovenlijf –met of zonder tatoeages- is ongepast. Als je ‘Knowing Buddha’ op de tekst zou willen aanspreken dan kan ik het antwoord al voorspellen. Je hebt er weer helemaal niets van begrepen, want de organisatie heeft niets tegen tattoos, maar een afbeelding van Boeddha op je lijf dat is tegen de regels. Schrijf dat dan ook duidelijk zou ik willen zeggen. Helaas tref je ook hier, net als bij vele andere geloofsovertuigingen weer volgelingen aan die de leer van hun leermeester geweld aan doen.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Steden27 november 2024Pak Khlong, de bloemen- en groentemarkt van Bangkok
Thailand tips10 november 2024Thaton – Chiangrai; geen gemakkelijke keuze
Thailand tips1 november 2024Bang Krachao, de groene long van Bangkok
Bezienswaardigheden12 oktober 2024Mijn pareltje in Bangkok
Ik vraag mij af, of Bhoeda er zelf bezwaar tegen gehad zou hebben.
De insteek zal mogelijk meer zijn dat de mensen (farang?) zich niet met een Bhoeda afbeelding laten tatoeeren vanuit een geloofsovertuiging, maar vanwege het plaatje.
Ik geloof inderdaad dat deze organisatie met name tegen respectloos gebruik van Buddha afbeeldingen is, en tattoos worden daar ook onder geschaard. Met name afbeeldingen laag op het been, bij de voet, zijn uit den boze natuurlijk. Niet dat de gemiddelde Westerling dat weet of dat het ze interesseert…Buddha en tattoos zijn nu eenmaal ‘in’.
Persoonlijk vind ik tattoos er altijd een beetje viezig uitzien. Ik snap het ook niet zo goed; zelf zie je er meestal weinig van, dus waarom en voor wie doe je het uiteindelijk? Frappant is dat ook de getattoe-eerden zelf wel een beetje beseffen dat tattoos niet helemaal sociaal geaccepteerd zijn; ze zitten 9 van de 10 keer op een plek die dan wel weer heel makkelijk dmv kleding bedekbaar is. Toch een beetje halve bak dan denk ik. Ben ook wel eens iemand tegen gekomen die er helemaal voor ging, met ‘Harley Davidson’ op zijn voorhoofd. Dan ben je wel een bikkel natuurlijk, maar het geeft tevens wel heel duidelijk aan dat je niet lekker in je vel zit.
Vooralsnog vind ik mensen die zich gewoon een beetje verzorgen en leuke kleding dragen zelf het meest aantrekkelijk. Kleding zonder buddha motiefje, dat dan weer wel.
De boodschap van die organisatie wordt een beetje verkeerd gebracht.
Een afbeelding van boeddha op je lichaam is weinig respectvol door de achterliggende gedachte
dat men zich nooit naakt toont voor boeddha.Daarom getuigd het ook van weinig respect als men
een boeddhabeeld in de badkamer zet of als versiering in de sauna of slaapkamer.
Voor ik naar bed ga moet ik zelfs mijn amulet uitdoen of geen sex.
Sak yant tattoo’s worden veel door monikken gedragen en gezet al eeuwen lang.dit zijn heilige tattoos
Waar heel wat regeltje aan vasthangen.Bijvoorbeeld het zich onthouden van sexueel wangedrag.
Voor een monnik kan dit geen probleem zijn. Maar voor een gewone mens is het toch wat moeilijker.
Hebben de Thai het “alleen” recht op Buddha t.o.v een tattoo plaatsen van Buddha of niet ? Er staat “Buddha is for respecting” , een ieder bepaald voor zichzelf hoe men iets/iemand vereert of respecteert . De een doet dat d.m.v een beeld/je of een amulet, de ander neemt een tattoo van wie/wat hij vereert/respecteert.
Hoeveel zijn er niet met een afbeelding van Jezus of van het Christelijke kruis op hun lichaam ?
Heb nog nooit of van Israel of van het Vaticaan gehoord dat dit niet respectabel is.
Leef en laat leven en bemoei je niet met alles en iedereen.
Gr A
Zeker als je wat ouder bent wordt een tattoo geassocieerd met ordinair, toen ik jong was heb ik een tijd gevaren ook toen bleef het aantal tattoo`s beperkt tot 1 of een paar plaatjes op de lichaamsdelen van mijn collega`s.
Toen ik voor het eerst in Thailand kwam moest ook ik aan bepaalde regeltjes wennen, dingen die in nederland niet spelen, toch probeerde ik me aan te passen omdat ik nu eenmaal niet uit thailand kom en vooral ook uit respect voor de thaise cultuur.
Ik vind het wel vreemd dat veel medelanders in NL zich daar blijkbaar niet zo druk over maken.
Dat hoeft niet in een multicultisamenleving ?
Zelf heb ik geen lichaamsversieringen piercings tattoo`s o.i.d. maar heb er wel is over nagedacht gewoon for fun, ik wilde een tattoo van joop klepzeiker op mijn rug, nu hoeft dat niet meer .
Gewoon is al gek genoeg….
Ik vind het een wat onduidelijk verhaal.
Er zijn vele Thai die tattoo’s hebben en sommige zijn zeer zichtbaar. Het lijkt mij eerder een doorgeschoten groep fanatiekelingen die anderen willen vertellen wat ze ‘moeten’ doen. Een bekend fenomeen…
Het feit dat -ook ik- tattoo’s heb die niet direct zichtbaar zijn, is omdat men dan toch rekening houdt met maatschappelijke waarden. Al neig ik naar het voorkomen van vooroordelen jegens tattoo-eigenaren.
Verder zijn mijn tattoo’s zeer persoonlijk en gaan ze niemand anders wat aan!!!
En wat dit te maken heeft met ‘medelanders in Nederland’ (A. v. Klaveren) ontgaat mij een beetje…
Franky, Ik probeer te vertellen dat veel medelanders die tegenwoordig in ons lans wonen zich weinig of niets aantrekken van de nederlandse cultuur (want die is er nog wel degelijk), anders dan voorheen, omdat ik in de muziek gezeten heb ben ik veel omgegaan met Suries en Indo`s deze mensen brachten niet alleen hun eigen cultuur mee, maar probeerde ook te integreren net zoals ik dat probeer in Thailand.
respect is ook je medemens respecteren, ook die met een tattoo. Lijkt me nogal oppervlakkig om met vooroordelen door deze wondere wereld te stappen.
mvg
een man met tattoos
Respect hebben, leven en laten leven…mooi hoor allemaal in theorie, en daar sta ik ook achter. Neemt niet weg dat tattoos toch gewoon negatieve associaties oproepen bij veel mensen (of dat terecht of onterecht is is een andere discussie) en dat is een voortvloeisel dat je je wel mag realiseren voordat je er een laat zetten.
vandaag nam ik de trein van Hua Hin naar Chumpon en zag ik toevallig dat er een monnik op de trein zat, jawel, mét tattoos, en niet eentje he! Geloof me vrij, ik ben geen ander mens geworden door me te laten tattoëren ! (en pas op mijn 39ste jaar)
Vooroordelen, dat zijn het, jammer genoeg.
Volgens mij hebben de meeste monniken tattoos. Daarnaast is het vrij gebruikelijk voor Thaise mannen een tijdje monnik te zijn nadat ze iets ‘slechts’ hebben gedaan…ik link dat overigens absoluut niet aan het hebben van een tattoo, ik wil alleen maar zeggen dat als je een monnik ziet dat vaak een hele gewone Thaise man is, wellicht zelfs een met een niet zo schoon verleden. Als je Thailand een beetje kent weet je dat de Thaise monniken lang niet zo spiritueel en vrij van zonden zijn als men in het Westen wel veronderstelt.
https://www.gezondheid.be/index.cfm?art_id=18251&fuseaction=art
Dat is alles wat ik ervan wil zeggen.
Tsja met mijn 55 jaar nooit behoefte gehad aan een tattoo. Tot ik een paar jaar geleden met ‘sak yant’ bekend raakte via mijn Thaise vriendin. Zij vond het maar niets dat ik dit wilde maar ging wel op zoek naar een monnik die ‘sak yant’ zette. Geheel volgens traditie de monnik mee laten beslissen wat de geschikte ‘sak yant’ voor me zou zijn en ‘merit’ gedaan.
Ik ben er blij mee, ‘sak yant’ is niet zomaar een blits plaatje op mijn lijf. In overdrachtelijke zin een gebed op mijn lijf en voor mij van religieuze waarde. Daaromvanzelfsprekend daar respectvol mee om te gaan.
Het heeft niet alleen te maken met tattoo’s. Het algemene respect, wij westerlingen plaatsen plastic boedha beeldjes hetzelfde als bv tuinkabouters van de action. Link maar eens door naar de Site en lees Dos and Don’ts maar eens helemaal. Ik heb me ook al laten verleiden door zo’n wandversiering te kopen. Maar nu weet ik beter. Ons Jezus en Mariabeeld staat ook niet in iedere tuin of huis in Thailand, als sierraad.
Klopt wat je zegt Foodlover, maar kijk eens hoeveel TH er rond lopen met een tattoo van een kruis of het hoofd van Jezus (al vaker gezien).
De gemiddelde Thai zal het niet er echt niet van wakker liggen.
Ik heb een 30 tal jaar (voordat ik mijn huidige vrouw kende) geleden eens een plastic Boeddha gekocht in TH en die had ik als decoratie in huis staan en als herinnering aan mijn reis.
Toen mijn vrouw een paar jaar later bij mij kwam wonen is die gewoon verhuisd naar het tafeltje waar ze meer Boeddha’s had staan.
Ik heb echt helemaal niets tegen mensen met tattoo, waarom zou ik.
Echter loop ik al héél lang rond met de vraag waarom ik nooit hoogopgeleiden zie met tattoo… nog nooit een dokter, advocaat of burgerlijk ingenieur gezien met één laat staan met meerdere tatoos. Zelfs bij wat men noemt de middenklasse komt het fenomeen zelden voor. En er is één “categorie” bij wie het héél veel voor komt. Wat zou toch de reden hiervoor kunnen zijn ? Heeft iemand daar een verklaring voor ?
en hier gaan we weer met die vooroordelen over Tattoos….het is goed in eigen hart te kijken….
Ik vraag mij af of het hele artikel op de webpagina wel gelezen is:
Waar het om gaat is dat een afbeelding van ‘buddha’ met respect behandeld dient te worden, en dus niet voor fun of persoonlijk gewin gebruikt mag worden. Dat mensen dat toch doen is geheel aan de betrokkene maar voor een buddhist kan het aanstotend zijn.
Veelal hebben westerlingen daar totaal geen weet van, en er wordt via deze website gevraagd om begrip en bewustzijn. Afbeeldingen van buddha mogen derhalve niet gebruikt worden als tatoeage, met tatoeages op zich heeft men geen moeite, ook al worden ze volgens traditie alleen als Sak Yant (heilig) tattoeage gezet.
De gemiddelde westerling doet vooral wat hem/haar zelf gerieft, dus denkt niet na over respect voor locale gebruiken of religie, dat is waar zij hen bewust van willen maken. Tatoeages keurt men niet af, maar wél het gebruik van buddha-afbeeldingen in elke vorm wanneer deze voor decoratie gebruikt wordt.
Langs de snelweg en Sky train-route naar Suvarnabhuma staan immense borden: Buddha is not for decoration, it’s for respect. en ik geloof zelfs dat er met boetes gedreigd wordt.Wie uberhaupt geen idee heeft wat respect is:(de gemiddelde NLer) kom ik liever niet tegen. Een voormalig vriend van mij heeft ook van die beelden in zn tuin. Over geloof zegt hij: God is een projectie. Dit is wel degelijk een klasse-zaak. Die man, op staande voet ontslagen bij de univ. wegens verleiding van een studente, is gewoon een perfekt vermomde boer, en dan bedoel ik geen agrariër.