Een dagje fotograferen in Bangkok

In Bangkok zijn de mogelijkheden om een leuk dagje door te brengen legio. Vandaag ga ik gewapend met mijn camera op stap om hopelijk enkele mooie foto’s te kunnen maken.

Een paar uurtjes rondbanjeren om te fotograferen moet je in je eentje doen. Want al dat gedrentel om het juiste moment en de juiste plaats op te zoeken is voor een niet fotograferende metgezel ronduit vervelend en saai.

Hualampong treinstation

Begin op mijn gemak en ga met de MRT (metro) naar het treinstation Hualampong. Ook voor degenen die Bangkok wat minder goed kennen is dat een fluitje van een cent want het is tevens het eindstation van de lijn; dus het kan niet missen. Uit ervaring weet ik dat je daar met een heel klein beetje geluk dikwijls een paar aardige plaatjes kunt schieten.

Werkwijze

Met de camera om mijn hals drentel ik om te beginnen maar eens rond op zoek naar ludieke figuren of aardige tafereeltjes. Als je een beetje vriendelijk kijkt en met de camera gebarend in de richting van een bepaald persoon wijst om hem of haar te mogen fotograferen lukt dat in Thailand bijna altijd. Zeg bewust Thailand omdat er ook heel wat landen zijn waar mensen denken behekst te worden als je hen fotografeert.

Bij voorkeur fotografeer ik het liefst onopgemerkt, omdat de persoon in kwestie anders snel gaat poseren. Tref het vandaag want op een van de trapjes zit een in mijn beleving fotogenieke clochardachtige man met baard. Hij heeft er totaal geen moeite mee dat ik hem digitaal vereeuwig. Laat hem het resultaat op het scherm van mijn camera zien, waarna een tevreden glimlach op zijn gezicht verschijnt. Stop hem wat geld in zijn hand omdat ik de indruk heb dat de man het hard nodig heeft. Overigens doe ik dit uit eigen beweging en nimmer of nooit als voor het fotograferen van iemand betaalt moet worden.

Als je de verbeelding de vrije loop laat gaan en tracht naar ogenschijnlijk onbenullige kleine dingen iets anders te kijken kan ook dat een aardig plaatje opleveren. Op die manier kijkend maak ik in de hal van het station ook maar eens een foto van drie telefoontoestellen die tegen een van de muren hangen. Terugdenkend aan de oude filmrolletjes met maximaal 36 opnamen hoef je in het digitale tijdperk niet meer zo zuinig te zijn.

Chinatown

Een voordeel van het hoofdstation is dat Chinatown vlakbij ligt. Steek aan de voorzijde van het station de weg maar over en wandel over het bruggetje. Ga vervolgens naar links en steek weer twee naast elkaar liggende wegen over en wandel vervolgens naar rechts. Chinatown ligt aan je voeten. Uitweiden over de mogelijkheden van die grote Chinese enclave ga ik niet doen want je moet daar gewoon op je dooie gemak lekker rond dwarrelen. Heel wat uurtjes heb ik er inmiddels doorgebracht en ook vandaag heb ik weer met volle teugen genoten. Voor het maken van aardige foto’s tref je daar heel wat aardige tafereeltjes aan. Uiteraard komt daarbij ook een beetje geluk om de hoek kijken.

Massage

Van al het gedrentel zijn mijn benen toch ietwat verstramt en voordat ik mijn hotel opzoek laat ik mijn vermoeide ledematen een uurtje onderhanden nemen. De niet meer zo jonge masseuse doet mij een vorstelijk aanbod. De voetmassage kost voor één uur 250 baht maar voor de somma van 400 baht wil zij mij 1 ½ uur lang onderhanden nemen. Rekenen is niet de sterkste kant van menige Thai en ik laat het formidabele aanbod maar schieten en heb weinig behoefte om tekst en uitleg te geven over haar rekenkundig vermogen.

Als tijdens de massage een grote glimlach op mijn gezicht verschijnt vraagt de dame waarom ik plezier heb. Maak me er maar met het bekende Jantje van Leiden vanaf en vertel haar dat mijn onderdanen genieten van haar uiterst goede massage.

In werkelijkheid moet ik even terugdenken aan een voorval dat ik meer dan veertig jaar geleden in Nederland meemaakte. Had geen schrijfgerei bij de hand en had dringend een balpen nodig om een paar notities te maken. Liep daarom een kleine bazaar binnen en nam uit het betreffende vak een balpen geprijsd voor 15 cent met daarbij een opschrift met de aanbieding: 6 stuks voor een gulden. Kon niet nalaten daarover een opmerking tegen de jonge winkelbediende te maken die lachend antwoordde: “Ha ha, u bent de eerste die dat in de smiezen heeft.”