Ik ben vandaag zo vrolijk
‘Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk, ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk was ik nooit.’ Wie kent deze klassieker niet; eens met volle overgave gezongen door Herman van Veen (overigens geen familie).
Nu zult u zich als Thailandbloglezer afvragen: vanwaar al die vrolijkheid? Nou, vanmorgen zag ik de resultaten op de Thaise tv van twee Thaise polls (Nida en Strichaa) waaruit bleek dat resp. 93 procent en 87 procent van de Thaise bevolking achter de militairen staan en blij zijn dat ze hebben ingegrepen om de foute Yingluck regering naar huis te sturen.
Wat? Of deze polls in het Engels waren? Nou nee, in het Thais en aangezien ik deze taal niet machtig ben, vertaald door mijn mooie, o zo onpartijdige Sao die jubelend constateerde dat in het Zuiden van Thailand, haar geboortestreek, maar liefst 95 procent achter de militairen staat.
Was dit nou de aanleiding van mijn vrolijkheid? Nou nee. De vrolijkheid was gebaseerd op het triomfantelijk gevoel dat bezit van mij nam omdat mijn mening over de gevoelens van het Thaise volk bevestigd werd.
Sorry. Twitterbericht
Weer mijn wat naïeve maar o zo politiek correcte landgenoot P.
‘Deze polls zijn gehouden op verzoek van de militairen’, brieste hij deze keer. Voornamelijk gehouden in de kringen waarin ik (Ronald van Veen) mij begeef, namelijk de goed opgevoede Thai die hun mening onder stoelen of banken steken.
Op mijn ‘retweet’ vanwaar deze wijsheid, antwoordde hij dat je op je Hollandse klompen kon aanvoelen dat de vele Thai die wel degelijk tegen deze coup zijn, voor de militairen hebben gekozen omdat ze bang zijn op straffe van gevangenschap hun mening te ventileren. Zij die reeds gevangen zitten, zijn niet eens gevraagd.
Daargelaten of ik mij in die kringen beweeg; dit is nou precies het gevoel die ik heb over al die Nederlanders die het beter weten. Trouwens P., deze polls waaraan meer dan 45.000 Thai meededen, waren anoniem. Misschien moet je eens gaan werken aan jouw perceptie en objectiviteit?
Niets wordt de Thai zomaar gegeven en het weinige dat zij kunnen laten zien, is hun eigen mening of wij die nou leuk vinden of niet. De beslissing van de Thai om onvoorwaardelijk te geloven in haar of zijn normen en waarden, daarin ligt de grootheid van de Thai. Daarin ligt haar beslissing om zich geen snars aan te trekken wat wij Nederlanders daarvan ook van mogen vinden.
‘Ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk, ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk was ik nooit.’
Ronald van Veen
Ingezonden mededeling
Stichting Thailandblog Charity steunt dit jaar een nieuw goed doel. Dat doel wordt door u bloglezer bepaald. U kunt kiezen uit negen goede doelen. In de posting Oproep: Breng je stem uit op het goede doel van 2014 leest u er alles over.
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Thailand video's25 december 2024Ontdek de verborgen pracht van Sam Roi Yot (video)
Visumvraag25 december 2024Thailand Visa vraag Nr 231/24: METV of Visa exemption?
Leven in Thailand25 december 2024Je maakt van alles mee in Thailand (240)
Lezersinzending23 december 2024De linkse oudere jongere voelt zich prima in Thailand (lezersinzending)
Pfff ben ik maar wat blij dat de Thais zich niks van de mening van de Nederlanders aantrekken. Even was ik bang dat dat wel zou gebeuren, maar ik ben weer gerustgesteld. Ik bedoel, de Nederlandse wijsvingerige expat groep is ook zo enorm groot in Thailand, vergeleken met de Duitsers en Zwitsers, de Scandinaviërs, Amerikanen en Canadezen…. en deze is wederom zo groot vergeleken met de Chinezen en andere Aziaten die hier in Thailand wonen…
Serieus… zou onze mening überhaupt wat tellen op deze wereld? Ons land heeft zoveel inwoners als bewoners van Bangkok alleen. Mexico City, São Paulo, Tokyo hebben per stad miljoenen meer inwoners als in ons kikkerlandje wonen en dan zal men zich iets moeten aantrekken van onze vismuilen?
Alsof onze mening telt!
Zomaar een retorische vraag.
Zou de houding van de Thai ook niet te maken kunnen hebben met het feit dat elke coup in de laatste 60 jaar altijd actief of passief is gesteund door een man waarnaar iedereen luistert,omdat elke Thai weet/denkt/vermoedt/suggereert/accepteert dat hij het beste voor heeft met alle Thai?
Voor de goede orde: die man heet niet Thaksin.
Moderator: reageer op het artikel en niet alleen op elkaar.
Thailand heeft democratisch bekenen een stapje terug moeten zetten vanwege de overweldigende corruptie. Maar het zal grote stappen vooruit zetten en volgroeien tot een waardige DEMOCRATIE wanneer er orde op zaken is gesteld. Volgens mij heeft de militaire regering het beste voor betreft Thailand en hen die daar verblijven, dus geef hen die kans!
Het is voorbarig te stellen dat de militaire regering het beste voor heeft met Thailand. Wat voor mij bepalend is wat er voor kieswet komt. Als de geruchten waar zijn dat de toekomstige parlementleden slechts voor 30% direct gekozen worden via een landelijke verkiezing, dan is dat dus 10 stappen terug.
Ik zie nog steeds geen maatregelen om het werk daar te brengen waar het in den lande nodig is, de mensen trekken nog steeds, noodgedwongen naar Bangkok en contreien.
Groet, Gerard.
beste GJKlaus,
Het is inderdaad wat te voorbarig maar deze ‘ondemocratische’ junta heeft sinds 22 mei (nog geen MAAND geleden hoor) meer problemen in dit land durven te benoemen en aan te pakken dan alle democratische regeringen in de afgelopen 15 jaar. Ik kan het nog sterker formuleren: deze zogenaamd democratische regeringen hebben de grootste problemen veroorzaakt of alleen maar groter gemaakt.
Geweldig! Bij zo’n overweldigende meerderheid, bekend van polls en verkiezingsuitslagen in dictatoriale staten, kunnen meteen alle beperkingen op publiek geuite meningen en politieke activiteiten opgeheven worden. En verkiezingen kunnen op zo kort mogelijke termijn uitgeschreven worden. Wel 90% zal immers het nieuwe beleid steunen. Geprezen zijn de militairen die zo snel de puinhoop opgeruimd hebben. Temeer daar zij, en de geledingen waarop zij steunen en onderdeel van uitmaken, part noch deel gehad hebben aan het veroorzaken van de puinhoop. Zo zie je maar hoe snel je de was kunt doen met schone handen en niet gedreven door belangen van jezelf of van je achterban, laat staan door enige vorm van corruptie. Er rust niets dan zegen en geluk op de militairen. Maar dat wisten we al. Kijk maar naar de vermogens en belangen die zij zich verworven hebben met hun tamelijk beperkte officiële salarissen. Puur dankzij zegen en geluk.
Democratie is leuk maar geeft ook geen garanties van volmaaktheid of dit corruptie uitbant.
Nederland is ook corrupt en veel boter op het hoofd, hoe worden mensen hier bedrogen met loze beloftes. Bij verkiezingen wordt van alles beloofd aan de kiezer, eenmaal de zeteltjes binnen krijgen ze geheugenverlies. Wat doet de vrije markt voor goeds slecht presterende manegers die hun zakken vullen waar de werknemer met lege handen achterblijft. Wat is het verschil met Thailand daarin.
Ronald van Veen, Ik ben blij met jou ( en met Herman hihi). Ik ben zelf ook iemand van normae4n en waarden. Ben zo opgevoed. Het geeft inderdaad een goed gevoel dat een meerderheid dit optreden goed keurt. Geeft ook aan dat er ook nagedacht wordt over de normen en de waarden en dat men ook daar beter van wordt.
Natuurlijk gaat er niet direct veel veranderen, maar een begin van een ommezwaai misschien. Maar laten de THAI zelf laten uitzoeken wat het beste is voor hen. Wij moeten met onze reacties inbinden . Wij zijn hier per slot van rekening gast. Corruptie zal blijven bestaan. Maar vergeet niet dat er in ons land ook veel corruptie is en dat het wemelt van de zakkenvullers en bonusdelers. WIJ zijn niets beter als het daar om gaat.
Dat is een hele geruststelling, ik was al even bang dat de meeste Thais het maar laten gebeuren, omdat het al zo vaak gebeurd is en de rijken het opstandige land weer onder controle brengen.
Maar nee 93% en 87% juicht het zelfs toe, de polls zijn overduidelijk, het leger heeft Thailand van een grote last verlost, of is daar nog mee bezig. Want naar ik uit Westerse berichtgeving begrijp heeft het leger in Chiang Mai de vertoning van de film 1984 verboden.
U weet wel naar het boek van die Engelse schrijver George Orwell, waar ook onze John de Mol zijn Big Brother aan ontleend heeft.
Maar dat is nu allemaal afgelopen en het wordt ook door polls ondersteund.
En wat zouden wij westerlingen ons druk maken, met al dat wapengekletter van het leger blijft Thailand voor ons een veilig en goedkoop land en dat willen we toch.
U dacht toch niet dat de vertoning van die film 1984 in Chiang mai toeval was en al maanden op het programma stond?
Die is duidelijk politiek gemotiveerd geweest.
George Orwell’s boek is van 1948 en de film werd in 1984 uitgebracht.
De film kon gemaakt worden vanwege het succes van het boek, waarin Orwell’s onheilspellende toekomstvisie. In de film figureert de angstwekkende Big Brother door schijnbaar allom aanwezig te zijn, hoofdrolspeler John Hurt speelt de eenzame individu die slachtoffer is van de totalitaire staat.
Natuurlijk is deze film met opzet gekozen, door het kleine groepje andersdenkenden dat zich tegen coup en staat verzet.
Als er zoveel Thais achter de militairen zouden staan, waarom wil 77% dan nog verkiezingen?
zie tweet van journalist:
Pravit Rojanaphruk @PravitR 17 u Vertaling weergeven
Latest NIDA poll stated that 77% of respondents say prime minister of #Thailand must be an elected MP. Should polling be banned now?
Ben even gaan zoeken op de website van het NIDA en wat blijkt: 77 % van de Thai vindt dat de minister-president direct door het volk moet worden gekozen. Hoeft logischerwijze niet strijdig te zijn met de huidige situatie. Misschien zou Phrayut wel worden gekozen tot PM als hij zich verkiesbaar zou stellen.
Die 77% heeft dus wel degelijk een probleem met de huidige situatie, de oplossing ligt dus “misschien” in het verschiet.
Een interssantere uitslag van de poll is – volgens mij – dat 54 % van de Thai vindt dat een lid van het parlement niet noodzakelijkerwijze lid van een politieke partij hoeft te zijn. Dus ook partijlozen zouden MP kunnen zijn.
Overigens geven mensen in polls altijd antwoorden, op slimme en domme vragen. In mijn vroegere leven als onderzoeker vroegen wij regelmatig aan de Nederlandse bevolking wie er minister in Nederland was op dat moment. Wij lazen de namen voor en de mensen konden ja, nee of weet niet antwoorden. Een van de namen was altijd de naam van een van mijn collega’s op kantoor. Die eindigde steevast in de top tien !!!!