Huismus of trekvogel in Thailand?
Vorige week had ik weer een ontmoeting met mijn collega-blogschrijver en goede vriend Joseph Jongen. Al jarenlang zien we elkaar minstens één keer per jaar, meestal in Pattaya en ik verheug mij telkens op zijn komst, want altijd gezellig en bovendien neemt hij sigaren voor mij mee.
We drinken een glas (of meerdere glazen) bier in Megabreak en laten dat door een maaltijd met een goed glas wijn in één van de betere restaurants in de buurt volgen. We kennen elkaars zakelijke achtergrond en privé-leven, en als we dat tijdens onze ontmoeting even de revue hebben laten passeren, bespreken we allerlei meer of mindere belangrijke zaken. We hebben geen enkele moeite oplossingen aan te dragen voor allerlei wereldproblemen, we roddelen over mensen, die we (niet) kennen, maar op ons blog soms actief zijn en we zijn het er lekker niet over eens of PSV of Ajax dit seizoen kampioen wordt.
Thailand
Joseph en ik zijn beiden verknocht aan Thailand en kennen het ook goed. Wij komen er beiden al vele jaren, hebben grote delen van het land wel gezien – Joseph veel meer dan ik zelfs – en hebben zo onze ideeën over wat Thailand aantrekkelijk maakt. Daar verschillen onze meningen nog wel eens, waardoor ik Joseph ooit in een mailtje omschreef als een trekvogel en mijzelf als een huismus.
Trekvogel
Joseph heeft Thailand van noord tot zuid en oost tot west bereisd. Alle uithoeken van het land kent hij, maar dat was voor hem op den duur niet genoeg. Hij wilde nog meer zien en breidde in de loop der jaren zijn reizen naar Thailand uit met uitstapjes naar de buurlanden als Vietnam, Cambodja en verder weg naar de Filipijnen, Hongkong en zo meer. Recentelijk bezocht hij nog Macao en Celebes, inclusief Brunei. Het betekent reizen, hotel in en hotel uit, maar hij vindt, dat hij er veel voor terugkrijgt in de bezoeken door ontmoetingen met vreemde volken en het bezichtigen van interessante plekken. Hij blijft dus altijd een toerist, een echte trekvogel dus!
Huismus
Ik ken Thailand ook redelijk goed, althans voldoende voor mijn gevoel. Ik heb ook rondgereisd in het noorden en het noordoosten, eilanden bezocht en hoewel ik dat zeer aangename uitstapjes vond, kwam er bij mij het gevoel van ik heb het wel gezien, ik hoef niet nog weer een tempel te bezichtigen, ik hoef niet nog weer een berglandschap te bewonderen, ik hoef geen nieuwe stranden te ontdekken. Ik woon nu in Pattaya, leef een normaal leven met gezin, mijn hobby’s (o.a. Thailandblog) en vind het goed zo. Mij kun je dus gerust een huismus noemen!
Verschil
Het grote verschil tussen Joseph en mij is, dat hij in Nederland woont, voor geen prijs zou verkassen naar Thailand en ik ooit gekozen heb om wel in Thailand te gaan wonen. Dat verschil wordt uiteraard medebepaald door privé-omstandigheden in het verleden, maar wij voelen ons beiden “sanook” bij de gemaakte keuze!
Tenslotte
We kennen in Thailand toeristen, overwinteraars, tijdelijke expats en inwoners uit Nederland en België en ik ben wel benieuwd of die zich, elk voor zich, meer een trekvogel voelen dan een huismus. Ik hoor het graag van u!
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?
Activiteiten29 oktober 2024De Golf van Thailand rondom Koh Tao (video)
“Vroeger” was ik meer een zgn trekvogel, heb ook heel Thailand doorkruist met een Thaise kennis, die een eigen reisbureautje had en vaak op verkenning ging voor een nieuwe reis samen te stellen. Helaas is die beste man 4 jaar geleden overleden en ben ik verworden tot een huismus. Ga nog wel regelmatig met mijn vrouw en dochter op stap, maar die hebben andere interesses dan ik. Zij gaan voornamelijk naar een tempel om te bidden of markt. Vind het niet erg om naar zo’n tempel te gaan, maar wil dan ook op mijn gemak rondkijken. De Thai bidden, als je er eten kunt kopen gaan ze eten en anders zo snel mogelijk naar een plek waar je wel kunt eten.
Een kennis zei eens tegen mij, Eigenlijk zouden wij in Nederland hetzelfde moeten doen, op één dag naar 5 verschillende kerken gaan en de dag er op weer. Kijken hoe ze reageren 🙂
In mijn werkzame jaren heb ik voor het bedrijf waarvoor ik werkte, behoorlijk wat landen bezocht. Ik vond het dan altijd wel plezierig de tijd te nemen om wat meer van het betreffende land te zien, dan alleen de plaats waar ik mijn zakelijke contacten had. Indertijd zou ik dus meer een trekvogel zijn dan huismus.
Tegenwoordig, zeker sinds ik mij in Thailand heb gevestigd, ben ik toch veel meer een huismus.
Ik waardeer het resort, met al zijn rust, en het huis waarin we wonen enorm. Ben tevreden met 1-2 uitstapjes per week naar de stad (Udon) om wat te shoppen, op een terrasje te zitten en lekker uit eten te gaan.
Een paar keer per jaar reizen we iets verder, zoals naar Chiang Mai en naar onze vrienden in de buurt van Roi Et. Verder houd ik het wel voor gezien. Dus ja, inmiddels een echte huismus dus.
Zelf ben een huismus, kan goed genieten van buitenleven rond om het huis in de isaan.
Zie mijn vrouw, ook een huismus de fruitbomen, alle andere groenten verzorgen.
enkel het gezelschap van mijn vrienden de huismussen
lees ik verder in mijn boek met biertje binnen handbereik.
Ook de huismus wil weleens uitvliegen.
Dat doen we door eens in de maand,
een weekje in een hotel te verblijven in een grote stad ergens in Thailand
Iedereen zal zijn tijd anders doorbrengen.
Maar goed ook, zal anders erg druk worden als we allemaal het zelfde zouden doen.
Kan mij ook voorstellen dat er falang zijn,
die het wel anders zouden willen doen
Maar om verschillende redenen ,
min of meer gevangen zitten In een niet gewenste situatie.
Voor die falang zou zeggen, draai de knop om , en begin opnieuw
Als steeds achterom kijkt wat je verliest kom je niet voorruit.
leven is te kort om er niet van te genieten.
Wij hebben heel veel gereisd. Vnl. met de camper, Europa, Canada, Amerika, Kirgizië, Mongolië, China, Rusland. Geweldige reizen. Maar al meer dan 13 jaar elke keer ook Thailand.
Beginnend met een week, 2 weken, een maand etc. Inmiddels gesetteld in 2 landen.
Thailand en Nederland, fifty fifty.
Zoals een vogel trekken wij elk jaar naar het warme zuiden, dus langere tijd naar Thailand.
Maar eenmaal in ons Thaise thuis, zijn we echte huismussen geworden.
We fietsen en scooteren bijna dagelijks royaal rondom ons huis. We wandelen aan t strand, bakken een Hollands brood, wassen, poetsen, tuinieren, drinken een kokosnoot bij zonsondergang, eten ergens in de straat, kletsen en lezen. Heerlijk overzichtelijk en gestructureerd! Af en toe komen vrienden uit NL de boel even aanzwengelen, we halen ze graag naar dit mooie land, maar zwaaien ze ook graag weer uit.
Dan valt de rust weer om ons heen.
Huismussen!
Ik denk dat de meeste vaste bewoners in Thailand ‘huismusen’ geworden zijn. Dat is nu juist het grote verschil tussen een toerist die Thailand bezoekt en iemand die er permanent woont. De vaste verblijvers zijn dit stadium van rondtrekken meestal reeds voorbij en vestigen zich ergens waar ze een geregeld leven als pensionade opbouwen en dat bestaat niet uit alle dagen party en rondtrekken.
Persoonlijk, na reeds 20j in Thailand te komen en er reeds langere tijd te wonen, heb ik geen nood meer aan het echte rondtrekken, niet dat ik ALLES als gezien beschouw. Het leven organiseert zich in een zekere vorm van regelmaat, net zoals je als pensionade in je thuisland zou leven. Ook daar trek je niet vervolgens meer rond. Ik doe hier nog heel regelmatig uitstappen, zowel met de wagen als met de motor, soms voor een paar dagen, soms een paar weken maar het doel van deze uitstappen is totaal anders dan toen ik als toerist in Thailand was. Nu zijn de uitstappen meer gericht naar het bezoeken van vrienden, vrienden die elders in Thailand wonen. Zijn de bezoeken bv gericht op de combinatie van het het zien van vrienden, de bezienswaardigheden van hun streek. Bezienswaardigheden waar toeristen meestal van verstoken blijven omdat ze niet echt toeristisch hot zijn en enkel gekend zijn door mensen die er wonen. En niet te vergeten maar zeer belangrijk voor Lung addie: het culinaire, wat nogal verschilt in Thailand naargelang waar men vertoeft. Zo, hier in het Zuiden geniet je van het uitzonderlijke Seafood, in Isaan zal ik bv geen zeevruchten of zeevis gaan eten, daar zijn andere gerechten welke mijn aandacht krijgen. Wonende in het Zuiden is het steeds interessant het andere leven, zoals in Isaan of het Noorden te smaken en te leren kennen.
Ik reisde vanaf mijn 23ste tot aan mijn 55ste de hele wereld rond. Verbleef in mooie hotels en grote steden, maar ook bezocht ik gletsjers in Alaska, de Rocky Mountains en reisde naar Kaap de Goede Hoop. Heb wijngoederen bezocht, robot museums, watervallen, rivieren, zeeën en meren. Ben over de muur in China gelopen, heb de Ming Graven bezocht in een tijd toen China maar net de poorten voor het westen opende. Heb foto’s in de Himalaya’s gemaakt bij een tocht door Pakistan en zwom in de Rode Zee in het zuiden van Jordanië.
Liep over de Sydney Harbour Bridge, de Towerbridge in London en de Golden Gate Bridge in San Francisco. Bezocht steden in Japan, reisde door heel Indonesië en dronk een lekkere Caipirinha aan de Copa Cabana in Rio de Janeiro. En dat alles met soms maar dagen tussenpauze.
Ja, ik was een reiziger en ik genoot dat.
En nu? Ik heb sinds vorig jaar januari Thailand niet verlaten. We maken af en toe uitstapjes en nu we een auto hebben, ook wel eens dagtochtjes. Meer niet. Soms ben ik drie vier dagen thuis, behalve dan wanneer ik ga fietsen of zwemmen…
En dit alles geniet ik intens. Ik geniet ervan iedere dag om tien uur in bed te liggen en ’s morgens voor zonsopgang weer op te staan.
Ik ben blij dat ik in mijn jonge jaren kon reizen en nu lekker in mijn tuin kan ploeteren, een project starten en het ook weer afbreken, wanneer het niet zo gaat zoals ik dacht dat het zou gaan. Heerlijk bezig met van alles en nog wat, dat ik in mijn reisjaren nooit kon doen.
Het verlangen naar, is vaak leuker dan het bezit. Dat geldt in mijn geval ook voor Thailand. Leuk om er regelmatig te komen, maar om er te wonen…. nee. Als ik ergens ga wonen wil ik toch dezelfde rechten en plichten hebben als iedereen in dat land. In Thailand is dat helaas niet mogelijk.