Hoera? Het regenseizoen is er weer … met gevolgen voor Lung Addie en zijn vrouwelijk bezoek
Ja, hier in de provincie Chumphon, en waarschijnlijk ook elders is het jaarlijks regenseizoen weer aangebroken. Hier, op de palmolieplantages, werd er gesmeekt om water.
Het was dit jaar een heel lange, droge zomer geweest. Niet bevorderlijk voor het palmoliefruit wat maar niet wilde uitgroeien. De smeekbede werd door Boeddha uiteindelijk aanhoort en nu krijgen we genoeg ( hopelijk niet teveel ) van het goede. Deze nacht nog een betrekkelijk zware storm gehad, met heel veel regen. De naweeën van deze storm zullen wel nog gans de dag voortduren.
We konden het begin van het regenseizoen duidelijk merken aan de natuur. De, hier Maleng Mao genoemd, kwamen uit de grond en de kadavers waren s morgens alom te vinden waar er ook maar enige vorm van verlichting was. Dit is het begin van het regenseizoen, geen twijfel mogelijk, de natuur bedriegt ons nooit. Best ‘s avonds geen licht maken en alle deuren en ramen, niet voorzien van een muggenwering, gesloten houden is de boodschap. De stofzuiger is het meest aangewezen middel om in de ochtend, wat overgelaten is door de tching tjoks, op te ruimen. Doe je met de borstel dan vliegt het boeltje gewoon in het rond. Voor de insecteneters is het partytime: eten in overvloed en dat merk je dan weer aan de “kakjes” welke je ook in de ochtend ook kan opruimen…. Maar goed, we klagen daar niet over, dit is de natuur in Thailand en die gaan we zeker niet bekritiseren, we hebben er tenslotte zelfs voor gekozen hier te komen wonen.
Gewoontegetrouw verlaten vele overwinteraars Thailand net voor het regenseizoen. Zo ook mijn Nederlandse vrienden welke dan hun hondje, Lulu, een wit-zwarte Fox Terrier, bij mij op logies brengen, ook al ben ik een Belg ha ha . Dit is nu de derde maal dat Lulu hier in Lung Addie zijn jungle komt rollebollen. Nooit enig probleem gehad, tot verleden week. Op vrijdagnamiddag een zwaar onweer. Lulu, net als vele honden, is doodsbang van het voor haar onbegrijpelijke natuurgeraas. Wat Lung Addie niet wist is dat, in geval van onweer, de originele baasjes van Lulu, haar binnenshuis houden omdat ze de neiging heeft er dan in paniek vandoor te gaan. Ik had nog geen enkele keer een onweer gehad gedurende de aanwezigheid van Lulu. Lulu ging zich verstoppen op haar vertrouwde, veilige slaapplekje onder de bar. Toen onze Duitse herder, Coke, zich ook daar wou komen in veiligheid brengen ( is zijn schuilhoekje bij onweer ) werd hem met gegrom toegang geweigerd. Coke, een echte gentleman, droop het af en ging elders een schuiloord zoeken…. Ja ja … Ladies First …
Toen ik, later op de namiddag en na het onweer, Lulu haar dagschotel, met veel zorg klaargemaakte kippenvleugels, rijst, haar favoriete kattenbrokjes, overgoten met wat saus van de net klaargemaakte goulash (voor mij dan, ha ha ) wou brengen, was Lulu nergens te bespeuren. Ook op mijn geroep dat er eten was kwam geen reactie… Lulu was WEG! Bij het vallen van de avond nog steeds geen spoor van Lulu … verdorie waar zit die nu? Gaan kijken langs de weg, aan het postkantoor … nergens te zien.
Dit was niet normaal, Lulu ging nooit ‘s nachts op stap ( ik wel ), zelfs overdag verlaat ze het 5 rai grote terrein niet. De volgende ochtend, na een paar nachtelijke controles, nog steeds geen Lulu te bespeuren. Dus, de volgende ochtend, met drie personen, per motorbike, op zoek naar Lulu : NIETS … De ganse dag en volgende nacht nog steeds geen spoor. Alhoewel de thuis van Lulu 20km hier vandaan is en zij nooit op een andere manier dan per wagen naar hier kwam, toch maar gaan kijken of ze er eventueel niet in geslaagd was haar meer vertrouwde thuis te vervoegen. Ook niets, niemand had Lulu gezien. Het was dan 4 dagen na haar verdwijning dat ik het slechte nieuws aan mijn vrienden per email moest melden. Lulu is missing…. Ik vertelde in de mail de omstandigheden en maatregelen die we getroffen hadden. Toen kreeg ik de info betreffende het opsluiten bij onweer…. Te laat voor mij … maar niets aan te doen, het was gebeurd.
Op de vijfde dag na de verdwijning komt er een afgeregend wit-zwart hondje full speed de toegangsweg naar mijn huis opgelopen. Lulu, kletsnat, stinkend en vuil, uitgehongerd en dorstig kwam al jankend van vreugde, naar mij toegelopen. Na haar drooggewreven, van drinken en eten voorzien te hebben werd ze wat meer doorgedreven gecontroleerd. Ja, ze had een paar kleine verwondingen van geleverde gevechten op haar zwerftocht. Hier en daar ontbrak ook wel een pluk haar, doch niets ernstigs. Nu nog een goede wasbeurt en… ik denk als het nu onweer is ze niet meer zal weglopen maar in de veilige omgeving, onder de bar van Lung Addie zal blijven. Op mijn vraag waar ze geweest was heb ik geen antwoord gekregen, alleen een verontschuldigende blik.
Over deze blogger
-
Geboren in 1955. Maakte kennis met Thailand meer dan 20 jaar geleden, toen ik regelmatig in BKK een tussenstop maakte na het beëindigen van werkopdrachten radiometingen op de toen nieuwe luchthaven van Hong Kong. Woon nu meer dan 10 jaar permanent in de provincie Chumphon. Ik ben de auteur van het TB-dossier 'Uitschrijven voor Belgen'.
Mijn beroep was Expert Senior Field Engineer radiometingen. Hobbies:
- het administratief bijstaan van Thaise weduwen van overleden Belgische mannen, met de Belgische overheidsdiensten: pensioenen-erfrechten-belastingen.
- Radio-zendamateurisme telegrafist met licentie in Thailand en Cambodja.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen16 november 2024Je maakt van alles mee in Thailand: een schot in de roos (nieuw)
Eten en drinken8 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (3 slot)- Eten en drinken7 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (2): dag 4 tot 12
- Eten en drinken6 november 2024Zelf kaas maken in Thailand (1): dag 1 tot 3
Nou hier in Loei NO. geen druppel water. Alle dagen rond de 40 gr. met wel vrij veel wind maar ja die is ook vies warm.
Is ons ook eens gebeurd bij een familiebezoek héél ver weg .
De volgende dag moesten wij weer weg en de hond was dat al wegens een donderslag.
Of het wijsheid was of geluk kom je niet achter .
De dorpsomroeper hebben wij ingeschakeld, na enkele uren was hij terecht .
Door de angst van de hond waren er veel mensen blij ,ten eerste wij en de dorpsomroeper plus degene die hem gezien had waar hij zat .
Ongekend vroeg zaten de betrokkenen en hun familie aan de whisky.
Mischien wel best eens even kort dierenarts bezoekje af te leggen wegens de schrammen van eventuele confrontaties de vele zwerfhonden gedurend 4 dagen ……., en daar het een meisje is hopelijk binnen enkele maanden geen familieuitbreiding ( maar dat zou je op voorhand al wel gemerkt hebben, dat dat gevaar zou kunnen bestaan )
Beste David,
familieuitbreiding zit er niet meer in. Lulu is gesterilseerd. De paar kleine wondjes werden ontsmet en een bezoek aan een dierenarts zal waarschijnlijk niet nodig zijn. Moest ik iets merken van ontsteking of dergelijke dan zal dit zonder twijfel geschieden. Is niet zo eenvoudig daar de dichtstbijzijnde dierenarts toch op een 45km hier vandaan woont en Lulu op mijn motor???
Uw bezorgdheid toont dat U een grote dierenvriend bent.
Lung addie
Vieze beesten die maleng mao.
Ze zijn, ondanks de grote vleugels, klein genoeg om door de mazen van het horrgaas binnen te komen.
Soms zie ik er opeens een paar in de woonkamer en dan weet ik al hoe laat het is.
Vergeten het licht in de badkamer uit te doen en een badkamer helemaal vol met die insekten.
Gelukkig zijn ze in tegenstelling tot de gewone vliegen erg gevoelig voor een spuitbus met gif.
Maar goed, ook op de grond en dood blijft het een smerige zaak.
Maleng Mao zijn geen vliegen, maar termieten die uitvliegen. Net als vliegende mieren.
Voordat ze uitvliegen worden de Tuk Kae, Kindjuk en padden en kikkers al actief. Vorige maand hadden wij er honderduizenden voor onze deur liggen. Wij waren uit eten en hadden de buitenverlichting aan. Op ons terrein is een termieten heuvel van bijna 1 meter hoog.
Ik heb bij mij deur geen lampen opgehangen, maar 3 meter links en rechts ernaast.
Dat voorkomt dat er een wolk van die insekten naar binnen komt als ik de deur open doe.
Precies dat wil ik gaan doen. We hebben een nieuw terras laten aanleggen en ik ga de verlichting daarvan een paar meter verder installeren. Genoeg om het terras te verlichten en ver genoeg om die domme insecten van mijn avondeten te houden… extra vlees heb ik niet nodig.
Maleng Mao zijn een mierensoort. Ze hangen ’s nachts in dikke zwermen onder de straatverlichting te dansen. Als je met de scooter of motor met een beetje snelheid door zo’n zwerm rijdt kunnen ze hard aantikken op je lichaam en in je gezicht. Een steviger vest over het hemd of t-shirt en de helm opzetten met het scherm naar beneden zijn dan nog meer aangewezen.
Ik zag dat (arme) Thaise mensen op het platteland de maleng mae lokken met licht om ze te vangen. Vervolgens in de wok roosterden met een klein beetje olie erbij.
Smakelijk, ook voor de geassimileerde farrang 😉
Neen, ik heb ze nog niet gegeten, behoudens een verdwaald exemplaar dat onder mijn helmscherm glipte en me in de keel schoot 🙂
Beste Lung,
Een geweldig verhaal uit het dagelijks leven. Dat je een Belg bent (Vlaming) wist ik al.
Mijn ervaring is dat ik liever met een Vlaming te maken heb dan met een Nederlander.
Honden zijn bang voor onweer. Mijn hond ook. Ook met nieuwjaar als het vuurwerk afgestoken word.
Dat zal in Nederland of belgie niet anders zijn met die beesten.
Verder ga ik altijd begin augustus naar het zuiden om de overlijdensdag van de vader van mijn vrouw
te herdenken. Chumphon een geweldig mooi gebied. In die tijd in 80% van de gevallen altijd teringweer
op de heen en terug reis.
Ga er ook een keer heen als het geen regentijd is.
Kan bij jou altijd samen met de hond onder de bar slapen.
Cor van kampen.
Beste Cor,
Stem met je in, augustus is het meestal pokkenweer hier. Er is wel een groot verschil tussen noordelijk en zuidelijk van Chumphon. Eens zuidelijk heb je veel meer regen dan noordelijk van Chumphon. Ranong bv heeft zowat 9 maand per jaar regen. Dat het een mooie streek is… moet je mij niet zeggen. Ik kan hier uren met de motor rondrijden en het verveelt me nooit. Veel afwisseling, kust, plantages, lange rechte wegen, kronkelende heuvelachige wegen … Dat regenweer heeft ook wel zijn voordelen: ik heb dan een goede reden om heel veel tijd aan mijn hobby als radiozendamateur te besteden.
Als je in augustus een tussenstop wil maken, hier in Pathiu, steeds welkom, zal een plekje voor jou reserveren, eerst voor de bar en daarna …. nee niet eronder, heb een betere slaapplaats voor mensen als Cor. Zeer eenvoudig te vinden: in Ta Sae de weg naar de luchthaven volgen, ik woon op die baan net bij het binnenrijden van Pathiu, naast het postkantoor. Kom je met de trein, 500m van het station van Pathiu. Geef vooraf een seintje: 080 144 90 84
LS Lung addie
Inplaats van de stofzuiger gebruik ik een bladblazer om de Maleng Mao overblijfselen bij
elkaar op een hoop te krijgen. Dat moet wel met beleid en op een afstand gebeuren, anders
lijkt het op een open gebarsten kussen met donsveertjes wat er rondstuift. Daarna met een grote
schop voorzichtig in grote plastic zakken stoppen en afvoeren.
De bladblazer gebruik ik voor meerdere zaken o.a.stof van tuinmeubilair en terras weg te blazen en
daarna verder te reinigen.
groet,
Lodewijk
Maleng Mao
Dit is weer een inkijkje in Thailand zoals ik het (nog) niet ken.
Een bladblazer zelfs! Een meter hoog! Wow.
Horribele.
Alle posters bedankt.
Ik kan nu volgende keer in Thailand vragen naar de ervaringen van mijn kennissen met Maleng Mao.
(Misschien heb ik ze ook wel gegeten.)
Maar weet iemand de naam in het Thais?
Mao is misschien dronken.
Ik heb op internet gezocht en de benaming in het Thais niet kunnen vinden.
Niet dat het er veel toe doet, maar het zou wel aardig zijn als ik via LINE een onderwerp kan aansnijden.
Bedankt alvast.
Vliegende termieten in het begin van het regenseizoen heten in het Thais แมลงเม่า ofwel málaeng mâo. Málaeng is natuurlijk ‘insect’ en mâo is voor zover ik weet alleen een naam. Hier is weer de verwarring met de tonen (en de fonetische weergave ervan) : mao met een middentoon is ‘dronken’ maar in málaeng mâo is de mâo met een dalende toon, twee verschillende uitspraken en betekenissen dus.
Er is ook een Thais gezegde: แมลงเม่าบินเข้ากองไฟ málaeng mâo bin khâo kong fai ‘de vliegende termieten vliegen in het vuur’. Wordt gezegd van iemand die ondoordacht impulsief handelt en zichzelf daardoor schade berokkent.
Tino,
bedankt voor de taalwenken… komt van pas.
lung addie