Hoe overleeft een Thai in Bangkok?
Wonen en/of werken in een hoofdstad van een land vereist altijd een bepaald gedrag, dat anders is dan elders in het land. Dat is zo in bijvoorbeeld Amsterdam, maar ook in Londen, Parijs, New York en ga zo maar door. Ook Bangkok kent zijn eigen “gedragsregels”. In een artikel in Guru, een bijlage van de Bangkok Post, stond hierover het volgende verhaal.
“Laten we eerlijk zijn … er is een aantal vaardigheden die wij als Bangkokianen niet onder de knie kunnen krijgen. De deur open houden voor de persoon achter ons of een ander, een dame bijvoorbeeld, voor laten gaan, doen we niet, dat zit nu eenmaal niet in onze genen. Daar staat tegenover, dat wij wel degelijk andere talenten hebben ontwikkeld als gevolg van het leven en werken in deze gekke stad. Wij hebben vele vaardigheden, ik noem ik er aantal:
- Je leert hoe je het juiste Thaise accent moet leggen op Engels woorden, zodat de mensen je begrijpen, bill is “bin”, Central is “Cen – tan”, salade is “salaat “, motorcycle is “motosai” en natuurlijk 7 -Eleven is gewoon “Sè-wen”.
- De wegen zijn een door mensen bedacht concept, maar voor ons niet zaligmakend. Als het ons uitkomt. weten we hoe gebruik te maken van trottoirs en gazons om onze weg ongestoord te kunnen vervolgen.
- Je bent bekwaam om op weg naar de Skytrain je blik niet af te wenden van je smartphone en ook teksten te verzenden. In de Skytrain kun je zonder je aan iets vast te hoeven houden gemakkelijk een spelletje Candy Crush Saga spelen .
- Je bent bijzonder ervaren in het lospeuteren van de elastiekjes, die strak om de plastic zakjes, gevuld met Thai food, zitten, die je bij de straatstalletjes koopt.
- Je weet precies hoe je een rood / paars / grijs briefje moet vouwen om discreet aan een verkeersagent te overhandigen om zodoende uit een penibele situatie te geraken.
- Als je iemand ziet wachten op jouw parkeerplaats, dan weet je, dat de juiste etiquette is om nog een telefoongesprek te voeren of je make-up bij te werken alvorens de plaats vrij te maken. Tijdens dat oponthoud blijft je motor vanzelfsprekend draaien voor de airco.
- Je begrijpt de nuances van bepaalde gedragingen, bijvoorbeeld:
- Als een taxichauffeur zijn raam opent en vraagt naar je bestemming, dan weet je, dat hij waarschijnlijk niet van plan is om je te accepteren als passagier.
- Als je probeert om beleefd te zijn door je netjes in de rij op je beurt te wachten, is er altijd wel iemand, die voor kruipt, want zijn tijd is belangrijker dan de jouwe.
- Als je in een fastfood restaurant je eigen blad wegbrengt en de rommel op je tafel opruimt, zullen anderen je afkeurend aankijken. Zoiets doe je niet!
- Je leert hoe je op een motorfiets, keurig in balans, een grote koffer vervoert, talloze boodschappentassen naar huis brengt of met het hele gezin een uitstapje maakt.
- Je kunt werkelijk pingelen over alles, of het nu op een markt is om af te dingen of een lagere prijs te scoren bij het kind, dat bloemenslingers verkoopt.
- Je hebt gestopt punctueel te zijn, omdat je het begrip “Thaise tijd” kent. We weten allemaal dat “ik ben op op weg naar je toe” betekent “ik ben nog lang niet zo ver”
- Je herkent zonder meer de toeristen, die op weg zijn naar Patpong, Nana of Soi Cowboy.
- Maar het belangrijkste is wel, dat je de kunst van geduld hebben verstaat, vier uur vast zitten in het verkeer, een verkoper, die je liever ziet gaan dan komen, enz. Je zou er in deze stad waarschijnlijk gek van worden, als je niet geleerd heb wat “sabai sabai” betekent.”
Bron: Sumati Sivasiamphai, Guru.
Naschrift Gringo: veel van bovenstaande punten zijn voor ons buitenlanders wel herkenbaar. Maar let wel, het is door een Thai geschreven en niet door een altijd maar azijn pissende expat.
– Herplaatst bericht –
Over deze blogger
-
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!
Lees hier de laatste artikelen
- Cultuur18 november 2024Pua, Pua, Pua
- Achtergrond11 november 2024Bananen in Thailand
- Bezienswaardigheden11 november 2024Ban Chiang – Een juweel in de kroon van Udon Thani
- Achtergrond10 november 2024Bang Saray, waar ligt dat?