Alle heiligen op een rijtje

Wandel door een uithoek van Manilla en sta opeens voor een raam oog in oog met een groot aantal beelden voorstellend de Heer Jezus en heel wat bekenden uit zijn leven. Het geheel komt nogal kitscherig over en bij het aanschouwen kan ik een glimlach niet onderdrukken.

Blijkbaar heeft men binnen die glimlach gezien want plotseling gaat een deur open en krijg ik de uitnodiging om binnen te komen waar ik meer dan welkom word geheten door twee priesters.

Binnen is het helemaal feest want een beeldengalerij van jewelste en een groot aantal crucifixen streelt mijn oog. Mooi van lelijkheid. Krijg te horen dat de heren niet tot de Roomse Kerk maar tot de orthodoxe afscheiding behoren. Voor een atheïst toch aardig om met respect de degens te kruisen met twee priesters.

Wie is nu die echte God? Jezus Christus, Allah, Boeddha of wellicht iemand uit een van de andere talrijke religies. Of is het fenomeen God wellicht door mensen in het leven geroepen? Er volgt een goed gesprek en bijna ongelooflijk; op een aantal punten zijn we het helemaal met elkaar eens. Je hoeft echt geen geloof aan te hangen om te weten wat goed en kwaad is en om als een goed mens door het leven te gaan. Vertel de beide heren dat ik werkelijk jaloers op hun ben omdat zij geloven in een leven in het hiernamaals. Maar helaas ben ik niet zo’n geluksvogel om dat echt te geloven. Zou willen dat de heren politici geloof en landsbelang ook zouden scheiden. Iedereen mag zijn of haar religie op eigen wijze beleven maar tracht het andersdenkenden niet op te dringen. Helaas denken Christelijke partijen daar dikwijls anders over.

Na een uurtje neem ik met een ferme handdruk vriendschappelijk afscheid van de beide priesters waarmee ik op een prettige wijze over diverse onderwerpen heb kunnen praten. Maak toch nog een kritische opmerking: mijn naamgenoot de beste Joseph ontbreekt in de beeldengalerij. De paarden die de haver verdienen krijgen die niet altijd. De beste man heeft -als ik het verhaal moet geloven- als timmerman zich voor zijn gezinnetje uitgesloofd.

Beloof plechtig dat ik bij een volgend bezoek aan Manilla hen zal bezoeken en dan een beeldje van Joseph meebreng want zonder hem is de collectie in het Missionary House echt incompleet.