Wie (glim)lacht niet die de mens beziet

Silentgunman / Shutterstock.com

Bangkok rond 17.00 uur en tijd voor een suggestiefke zoals een van mijn goede vrienden een alcoholische versnapering aan het avondmaal voorafgaand pleegt te noemen.

 
Logeer op Sukhumvit Road en daar loopt een heel mengelmoesje komend uit alle windstreken rond. Dus neem ik een kruk in beslag bij een Engelse pub vlak vóór of na Soi 9, afhankelijk van welke kant je komt. Heb vandaar vanaf mijn hoger gelegen plekje een mooi uitzicht op al het volk dat aan mijn oog voorbij trekt. Bestel een gin-tonic en laat mijn ogen over het trottoir en de daar voorbijtrekkende passanten dwalen.

Hondjes

Twee hondjes trekken al meteen mijn aandacht. Naar het uiterlijk te oordelen zijn ze van het vrouwelijk geslacht. Keurig gecoiffeerd en een kleurig strikje in de haartjes op het kleine kopje. De madam van de hondjes schrikt zich een hoedje als een van haar lievelingen iets gaat doen wat menselijk en ook dierlijk is. De achterpootjes naar achter schuivend en hoeppekee daar ligt het drolletje. De mijnheer van madam weet wat hem te wachten staat, haalt een plastic zakje te voorschijn en weg is het drolleke. Maar dan komt madam zelve in actie en veegt met een stukje papier het poepertje van haar lieveling schoon. Mooi tafereel.

De wereld trekt voorbij

Drie keurig in witte lange gewaden gestoken Arabische mannen vormen een schril contrast met twee achter hen wandelende van top tot teen getatoeëerde mannen in korte broek en singlet. Een paar seconden later volgen in het zwart van onder tot boven geklede Islamitische vrouwen in boerka. Vraag me daarbij af hoe die aan de man komen in hun vaderland want het oog wil toch ook wel wat nietwaar?

Je raakt niet uitgekeken als je de ogen de kost geeft. Een man mager als een sprinkhaan met een strohoedje dat veel te klein is. Koddig gezicht. Uiteraard wordt mijn aandacht ook getrokken door mooie jonge dames waar ik met bewondering naar kijk en mijn leeftijd betreur. Elke leeftijd heeft haar charme zegt men, maar toch zou ik de klok best willen terugdraaien; maar helaas.

Tracht mijn leeftijd maar te verbannen, neem nog een slok en tracht weer te genieten van alles dat aan mijn oog voorbij trekt.

En jawel daar komen enkele Sikhs aangewandeld, het hoofd getooid met zwarte en witte tulbanden. De daar achter lopende Schotten vormen een schril contrast in hun kilt. Gelukkig ontwaar ik geen landgenoten uit Volendam of Marken op klompen. Voor de folklore wel aardig maar om in een dergelijke outfit in Bangkok rond te lopen gaat mij toch wat te ver.

PiercarloAbate / Shutterstock.com

Modeverschijnsel

Kijk mijn ogen uit naar mannen op leeftijd verliefd hand in hand lopend met hun Thaise verovering. Verder talloze mannen met een kaalgeschoren schedel, iets dat blijkbaar in zwang begint te geraken. Een tegenovergesteld fenomeen zijn de niet meer zo piepjonge ietwat kalende mannen die ter compensatie hun schaarse haar laten groeien en met een staartje pronken. Ja en dan al die mannen en vrouwen die als een lopende reclame in een shirt rondlopen met de meest bizarre teksten en merken van bier en ‘ontwerpen’ van exclusieve modeontwerpers. We weten het al lang dat de slechte mannen naar Pattaya gaan en de brave borsten naar de hemel. We zijn same same en jouw vrouw weet alles; dus jij hebt Google niet meer nodig. Bestel mijn tweede suggestiefke en geniet verder van alle tafereeltjes die aan mijn oog voorbijtrekken.

Een Thai met rond zijn nek een ketting met daaraan een tiental opvallende amuletten moet wel heel vroom zijn en zal in het hiernamaals beslist een plaats in de directe omgeving van Boeddha krijgen. In iets mindere mate geldt dat ook voor enkele toeristen die met een wit koordje om de pols rondlopen, dat zoals het schijnt heel veel geluk brengt. Ach wie gelooft wordt zalig. Kan het iedereen aanbevelen eens een uurtje heerlijk van anderen te genieten.

Het gezegde ‘wie lacht niet die de mens beziet’ is afkomstig van Jacob Cats, Joost van den Vondel of Bredero, daarover zijn de geleerden het niet eens. Concluderend: al ruim drie eeuwen lang kijken mensen naar anderen en ik vorm op die bezigheid geen uitzondering. Heerlijk toch.