Frans Amsterdam is weer neergestreken in Pattaya en vermaakt ons, tot er geen ‘vind ik leuk’ waarderingen meer zijn, met zijn belevenissen in een vervolgverhaal.
Mijn eerste recensie van Patricks Restaurant in de Central Pattaya Arcade heeft nogal wat tongen losgemaakt. 94 reacties in alle mogelijke toonaarden. Voor wie het allemaal wil nalezen hier de link:
https://www.thailandblog.nl/uitgaan/recensie-patricks-belgian-restaurant-pattaya/
Is u dat wat te veel, dan kunt u wellicht volstaan met de eerste reactie van Patrick zelf, en het commentaar van Leo Th. daarop, dan heeft u de kernpunten te pakken. Om u het zoeken naar deze reacties te besparen heb ik een apart linkje gemaakt: docs.google.com/
In latere reacties heeft Patrick erkend dat hij misschien wat overgereageerd had, en heeft hij zelfs toegezegd enkele veranderingen door te voeren.
Inmiddels zijn we ruim drie maanden verder, een goed moment voor een herhaald bezoek.
Ik had geen zin om herkend te worden, dus ik ging incognito (zonder zweetbandje om mijn hoofd) en het liefste zocht ik een moment uit waarop Patrick zelf niet aanwezig was, om de kans op een ‘speciale behandeling’ zo klein mogelijk te houden. Het werd zaterdagmiddag, rond vier uur. Veel restaurants in het hogere segment serveren het diner pas vanaf 17.00, maar op de Patricks site staat zonder beperkende voorwaarden ‘food being served from 12.00 noon until 23.00 hours’, dus het vroege tijdstip mocht geen probleem opleveren en dat deed het ook niet. Anders was het wel een heel korte recensie geworden. Zonder meer een pluspuntje, de ruime openingstijden van de keuken.
Ik installeerde me op het terras, met het leuke uitzicht over de passage. Aan de plek is niets veranderd. Wel aan het prijslijst van de huiswijn. Patrick zou kijken naar de door mij opgemerkte merkwaardige prijsstelling per fles, en deze is nu verdwenen, waarvoor hulde. Of de huiswijn nu helemaal niet meer per fles maar uitsluitend per glas of karaf(je) verkrijgbaar is weet ik niet. Ik neem aan dat ik als ik dat nou heel graag wil, ik ook nog wel een fles kan krijgen. En de prijs? Daar kunnen we dan fijn over onderhandelen, we zijn tenslotte in Thailand!
Ik bestelde een glas en dat smaakte prima. De kroepoek kwam ook weer op tafel.
Als voorgerecht koos ik voor een garnalencocktail. Die zag eruit als een feestelijk – ik mag wel zeggen rijk gestoken – boeket. Mooie garnalen, de sla opvallend fris en knapperig, met een pittig wiskeysausje, waarvan slechts een deel al in het gerecht was verwerkt. De rest kwam apart om zelf naar believen toe te kunnen voegen. Daar is over nagedacht, niet iedereen wil zo’n cocktail waar de saus aan alle kanten vanaf druipt. De tomaatjes waren creatief gesneden, alles klopte. Ook een mandje met een broodje erbij. Warm, knapperig, vers voor zover ik kon beoordelen, en mèt boter. Prima!
Het hoofdgerecht werd de Filet Mignon uit Nieuw-Zeeland, omwrapt met bacon, blue. Bij het hoofdgerecht is nog steeds alleen maar òfwel een aardappelvariant inbegrepen, òfwel wat groente. Ik blijf dat wat magertjes vinden, bij een volwaardig hoofdgerecht zouden beiden standaard inbegrepen moeten zijn. Niet dat je anders zult verhongeren, het ziet er allemaal meteen ook zoveel leuker uit! Dus al was het maar voor de foto bestelde ik naast de aardappelkroketjes de groenten voor 69 Baht extra.
Het stuk vlees werd opgediend, en om te beginnen wilde ik er een flink stuk afsnijden om te controleren of blue inderdaad blue was. Ik zette mijn mes in het vlees, wilde gaan snijden, en dat gaf een heel raar gevoel. Beter gezegd: Ik voelde eigenlijk niks! Had men mij gebakken lucht verkocht? Werd ik in de maling genomen? Stond er ergens een verborgen camera? Nee hoor, niets van dat alles. Dit stukje vlees was zó mals en zacht dat het mes er onder zijn eigen gewicht al doorheen gezakt was zonder dat ik ook maar iets hoefde te doen. De binnenkant zag er prachtig uit, het midden voelde nog iets koel aan, dat geeft niet, als ik dat thuis heb vind ik hem juist goed gelukt. Daar mag u anders over denken, maar daar gaan we niet over discussiëren, als u hem anders wilt moet u hem anders bestellen en dan krijgt u hem anders. Hier tenminste wel. Snel de stukken weer tegen elkaar, netjes aan de rand beginnen, dan komt het allemaal goed. Stukje proeven: Smelt op de tong. Niet meer aan de prijs denken, als ik deze kwaliteit zelf bij de slager haal moet ik daarna van de boekhouder ook drie dagen sprinkhanen aan touwen eten.
Nu waren de aardappelkroketjes aan de beurt. Die had ik expres uitgekozen omdat ze nogal eens melig en kurkdroog kunnen uitvallen, zelfs als ze er goed uitzien. Ik hoopte dat het mee zou vallen, niet alleen voor mezelf, maar inmiddels ook een beetje voor Patrick. Het ging nu allemaal zo goed en om nou over een aardappelkroketje te struikelen…
Ik weet niet of de serveerster mijn gedachten kon lezen, maar plots stond er een merkloos knijpflesje mayonaise op tafel. Ach, patat (frieten, voor de Vlaamse vrienden) eet je ook met mayo, dus een klein likje mocht wel. Vooruit dan maar. Alle vrees bleek ongegrond, de kroketjes waren lekker smeuïg zonder als een vaatdoek uit elkaar te vallen, ik heb ze allemaal opgegeten, en met plezier. Om toch nog wat te mekkeren te hebben doe ik de goedbedoelde suggestie om het knijpflesje te vervangen door een stukje servies.
Nadat ik uitgegeten was werd er vlot uitgehaald, maar net als de vorige keer bleef het daarna geruime tijd stil. Pas toen mijn wijnglas weer eens leeg was kwam de serveerster vragen of ik nog een glas wilde. Dat wilde ik wel, maar ook graag dessert, en de wijn nu wit, de Chardonnay. Het glas wijn kwam. Ik probeerde het nog een keer, dessert, nagerecht, woestijn… Nee, het kwam niet over. Dan maar met gebarentaal erbij, ‘Menu’. Aha! Een detail dat wellicht nog wat aandacht verdient, maar gelet op de verder zeer correcte en vriendelijke bediening geen naam mag hebben.
Een paar Profiteroles moesten er nog wel bij kunnen. Zeg maar soesjes, van kookdeeg, gevuld met ijs, rijkelijk overgoten met chocoladesaus en om het af te maken een paar amandeltjes, op z’n Vlaams.
Waar wij krenterige Hollanders soesjes meestal met een spuit voorzichtig een beetje vullen, snijdt men ze in Vlaanderen kennelijk liever door. Dan kan er veel meer tussen natuurlijk. In mijn beleving is het Vlaamse deeg wat steviger dan in Nederland, met een meer uitgesproken smaak. Allemaal net een tikje Bourgondischer, een aangename verrassing.
De totale schade bedroeg deze keer 1685 Baht. ‘Service not included’ is, zoals toegezegd, gewijzigd in het enige correcte ‘Tip not included’. Men heeft hier kennelijk toch nog even mee geworsteld, als je goed kijkt is er in de tussentijd ook nog een andere tekst geweest, die nog vaag zichtbaar is door de nieuwste sticker heen:’Tip and Service not included.’ 1800 Baht leek me mooi betaald voor deze bijzonder prettige ervaring.
Foto’s: goo.gl/photos/cLw3mMMEKayBpjNv5
Naschrift: Ik heb lang getwijfeld of ik Patricks Belgian Restaurant voor een tweede keer zou bezoeken. Als het weer zou tegenvallen, wat moet je dan? Nog zo’n vernietigend stuk? Dan zijn de rapen helemaal gaar. Een gesprek met Patrick zag ik niet zitten, ik kan nogal snel aangebrand zijn, Patrick heeft volgens mij ook geen assertiviteitstraining nodig, en bovendien waren de meeste kwesties destijds in de reacties al uitgebreid aan de orde gekomen. Ik neem niets terug van mijn eerste recensie, en kan u verzekeren dat ook deze tweede mijn persoonlijke ervaring weergeeft, zonder dat ik mij daarbij door wie of wat dan ook heb laten leiden. Als je van te voren gaat praten terwijl je nog een recensie wilt schrijven, loop je de kans dat het meer een advertorial wordt op het niveau dat we in het plaatselijke sufferdje wel tegenkomen. Dat wil ik best doen, maar dan stuur ik wel een factuur.
– Herplaatst ter nagedachtenis aan Frans Amsterdam (Frans Goedhart ) † april 2018 –
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Column8 november 2021Frans Amsterdam: Hotelboekingsperikelen
Column7 november 2021Frans Amsterdam in Pattaya: ‘De BVN kwelling’
Taal6 november 2021Tellen in het Thais
Leven in Thailand5 november 2021Falang leest bargirl de les
Zo zie je maar, één keer valt het tegen een andere keer valt het mee.
Leuk voor jou en Patrick dat er nu een andere recensie (ook geheel onpartijdig m.i) komt.
Geniet nog maar lekker van je vakantie en laat ons maar af en toe mee genieten.
Vorig jaar juli verbleef ik 3 weken met m’n gezin in Pattaya. We hebben ongeveer 10x bij Patrick gegeten. Ja het is duurder als bijvoorbeeld bij zo’n budget steakhouse maar van de 10x dat wij er gegeten hebben heeft er niet 1 van ons wat aan te merken gehad op het eten bij Patrick. Conclusie, wij vieren vonden de steaks, gebakken aardappelen, groente, toetjes enz heel lekker. De steaks zijn echt aanraders! De bediening was ook top. Tot slot over Patrick zelf kan ik zeggen dat wij het een aardige kerel vonden die als hij er was altijd even een kort praatje kwam maken. Ik heb weer geboekt voor volgend jaar en Patrick gaat ons zeker weer terug zien.
Oh waarom toch komt er na zo’n vernietigend vorige rescensie nu toch een zo gunstige….lijkt wel een bruine enveloppe in het spel… och ik zal wel al te lang in Pattaya wonen zeker ..(wink)…maar Patrick nog veel langer ….(dubbel wink..)…
Het lijkt mij gewoon een eerlijke recensie David, je kunt overal wel wat achter zoeken.
Vooral het naschrijft heb ik gewaardeerd.
Attenoje! David toch! Denk je nou echt dat Frans het voor de poen zou doen? Volgens mij heb je er geen jota van begrepen. Triple wink.
De “Triple wink” is genoteerd en gewaardeerd .en….. begrepen (!)…(lol) …..tja Patrick zit gebeiteld in Pattaya en denk wel dat ie weet hoe iemand te bewegen ….in alle vriendelijkheid ..,..een beetje lijmen helpt meestal .
Voornaamste is dat je genoten hebt van je bezoek deze keer … “night & day difference “
Mooie recensie deze keer, onze verbeteringen hebben vruchten afgenomen, ik heb soms graag wat kritiek zo kunnen we er ons in verdiepen en beter doen. We leren alle dagen bij van kleine mistakes, niemand is perfect. We hebben aan een paar punten gewerkt die Mr. Frans Amsterdam aanwijzde in de vorige recensie en het werkt inderdaad beter. Natuurlijk zijn we geen sterren restaurant waar we doen ons best om de klant zo goed mogelijk te serveren prijs-kwaliteit op een hoog niveau. Ons moto is COME AS A CUSTOMER AND LEAVE AS A FRIEND, lukt ook. Mr. Frans Amsterdam een gesprek met mij is altijd mogelijk, ik sta open voor verbetering, mijn boksdagen zijn over haha
Met vriendelijk groeten, Patrick
bangelijk antwoord patrick voor mij zijn jullie gewoon het beste restaurant van pattaya en zal altijd ook zo blijven en betaal met plezier een beetje meer als ik lekker kan eten
In 1999 heb wij verschillende keren bij Patrick gegeten en het was toen al goed, of hij van locatie is veranderd weet ik niet maar indien ik weer in Pattaya kom dan kan hij op ons rekenen als klant.
De locatie is in de overdekte passage (Pattaya Central Arcade) tegenover Mike Shopping Mall aan Second Road, 30 meter ten zuiden van en parallel aan Soi Diana, en 100 meter ten noorden van Pattaya Avenue Shopping Center, pal tegenover de Beefeater, die geloof ik ook een ingang heeft aan de kant van Soi Diana, maar daar met u dus niet zijn, u moet de overdekte doorgang hebben.
.
https://goo.gl/photos/bvQoupLpVbZ1GoJ5A
.
Zelfde locatie
Fijn voor Patrick dat de nieuwe recensie zo veel en veel beter uitpakt als de eerste. Dat ligt dus vooral aan Patrick, die zich de kritiek in de eerste recensie echt heeft aangetrokken maar er ook veel mee gedaan heeft. En dat betaalt zich nu goed uit. Dit heeft mij zo nieuwsgierig gemaakt dat ik bij mijn eerst volgende bezoek aan Pattaya zeker Patricks Belgian restaurant zal bezoeken.
En Frans, bedankt voor deze restaurant recensie. Ik hoop nog vele restaurant recensies hier te mogen lezen, vooral in het hogere segment van de restaurant markt.
Dank voor uw reactie en inmiddels constructieve benadering. Ik heb mij voorgenomen om één dezer avonden in ieder geval even langs te komen om kennis en een praatje te maken. Meestal sta ik wel open voor een Leffe Blond. 🙂
Voor het geval dat nog niet duidelijk mocht zijn: Patricks Restaurant is beslist geen zaak waar je met een hongerig gevoel weggaat, maar ook geen zaak waar je naar toe moet gaan als je ongelimiteerd soep of konijnengroenvoer naar binnen wilt schuiven.
Zeker bij Sizzler, komen wij ook graag.
Is echter niet te vergelijken, dit is massa-food en bij Patrick(en soort gelijke eetgelegenheden) krijg je custom-made. ook de inkoop is voor zo’n keten goedkoper en de kwaliteit zal ook wel anders zijn. Maar des al niet te min, ik kom er ook graag en sla de toetjes zeker niet over.
Nou Frans, met deze recensie kan Patrick zijn vingers aflikken en mogen zijn medewerkers hun handen dicht knijpen met de voor Thaise begrippen toch royale tip. Wat de tip betreft heeft Patrick er naar mijn mening goed aan gedaan om de tekst aan te passen. Dat de discrepantie inzake de wijnprijzen van een glas, karaf en fles niet meer bestaat maakt het overzichtelijker al had Patrick er ook voor kunnen kiezen om de fles (huis)wijn niet helemaal van zijn menukaart te verwijderen maar alleen de prijs in harmonie met een glas en karaf te brengen. Ja, en dan wederom dat schaaltje kroepoek, bedoeld als amuse? Een amuse is een klein gerechtje om de smaakpapillen op gang te krijgen en waarmee de kok vaak zijn vaardigheden toont. Net als jij wil ik ook niet op alle slakken zout leggen maar zoals jij al eerder oordeelde past zo’n schaaltje kroepoek eerder in een Chinees restaurant en zou je in een restaurant als Patricks toch een luxere en dagelijks/wekelijks wisselende amuse kunnen/mogen verwachten. Een pluspunt is dat je garnalencocktail niet verzoop in de whiskysaus. Zelf ben ik ook een liefhebber van een garnalencocktail maar dan alleen wanneer Hollandse garnalen het ingrediënt zijn. Ronduit jubelend ben je over je Filet Mignon, de kok zal in zijn sas zijn met je oordeel. En dat de met ijs gevulde Profiteroles ook nog zo bij je in de smaak vielen was uiteraard een waardige afsluiting van je 3 gangen diner. Of heb je je daarna nog op een Irish coffee getrakteerd? Al met al zou de strijdbijl tussen Patrick en jou nu begraven moeten zijn en wie weet kunnen jullie nog eens samen het glas heffen. De suggestie van David H., dat er wellicht sprak is van een bruine enveloppe, zou ik verre van mij werpen. Zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten. Overigens is 1800 Bath voor één persoon dan wel 3600 Bath met zijn tweetjes toch een kleine 100 euro. (Tot voor kort zelfs meer dan € 100,=) Blijft natuurlijk, zeker voor Thaise begrippen, vrij prijzig. En ja, ik weet dat geïmporteerd vlees in Thailand qua inkoop ook aan de prijs is. Nou Frans, wens je de resterende 3 weken nog veel plezier. Gezien je eet- en drinkpatroon adviseer ik je toch wel enige lichaamsbeweging, en dan niet alleen horizontaal. Vooralsnog heb ik de indruk dat je niet veel verder komt dan 100 á 200 meter rondom de Wonderful Bar maar ik kan het natuurlijk mis hebben.
Uw beschouwingen kunnen zoals gewoonlijk mijn goedkeuring wegdragen. Ook wat betreft de actieradius. Volgens mij val ik in de doelgroep voor electrisch aangedrevenen.
Ook ik heb in de loop der jaren reeds vaker zijn speciale “beefs”geprobeerd. ik ben nog nooit “op de koffie gekomen”. Ik kan alleen maar positief oordelen. Dat is wel bijzonder. Vooral als je met Thais personeel de oorlog moet winnen. Je moet vrijdag’s de mosselen maar ‘ns proberen……….
Beste johannes, fijn dat je alleen maar positief kan oordelen over Patricks maar wat meer waardering voor ‘Thais personeel’ in de horeca in zijn algemeniteit zou niet misplaatst zijn. Het zal niet overal rozengeur en maneschijn zijn maar ik ken in Pattaya, Bangkok, enzovoorts tal van goede restaurants waar de medewerkers in de bediening een bijna niet te evenaren prestatie leveren m.b.t. gastvriendelijkheid en kennis van zaken.
Mijn ondervinding is dat het een gezellig restaurant is waar het eten mij nog nooit tegengevallen is.
Ik heb de vorige recentie ook gelezen en die vond ik wel een beetje te streng.
Het eten is van goede kwaliteit daar betaald u dus bij Patrick de correcte prijs voor, ook vind ik de sauzen supper lekker wat bij de meeste restaurants toch niet naar mijn belgische smaak is.
Ik kom er toch reeds van 2004 en de bediening is mij altijd heel vriendelijk en de bestellingen zijn toch wel altijd juist wat in vele restaurants niet het geval is door de taalbarriere.
Bij de vorige recentie stoorde het mij wel dat men prijzen van goede restaurants gaat vergelijken met de prijzen van de gewone eettenten die ook wel lekker kunnen zijn maar waar u toch een ander type eten krijgt.
Het enige minpuntje is voor mij(persoonlijk) de porties aardappelen of fritten te klein zijn zoals in ieder restaurant in Thailand maar met een extra portie te nemen is dit ook opgelost.
leuk en watertandend gelezen. Dit is zeker een goede promo voor de zaak, ook al is het hierom niet te doen was. Ik ga zeker eens lekker eten daar als ik weer terug ben in Januari
Ik weet het niet zeker maar heb in het jaar 1996 ook in een Belgisch restaurant gegeten in de passage in Pattaya samen met mijn man. Ik weet nog goed dat wij zo verrast waren over de kwaliteit van het vlees super mals en een ook een voortreffelijke stoofpot met heerlijke verse frites. Sinds een aantal jaren verblijven wij iedere keer 6 maanden per jaar in Rayong met af en toe een bezoekje aan Pattaya. Ik neem me voor om de komende keer dat ik Pattaya weer bezoek zeker bij Patrick ga eten.
Moderator: De vorige discussie is afgelosten.