Column: Een, twee, drie, vier, vijf
Een verschil tussen een Thai en een Nederlander is de wijze waarop ze met hun vingers tellen.
Een Nederlander steekt zijn duim omhoog en zegt één. Hij voegt zijn wijsvinger erbij en zegt twee. Vervolgens de middelvinger met drie, de ringvinger met vier en tenslotte de pink met vijf. Een Thai doet dit anders. Eerst de wijsvinger met één, dan de middelvinger met twee, de ringvinger met drie, de pink met vier en hij besluit met zijn duim, die dan uiteraard vijf heet. Feiten en feitjes, die volmaakt onbelangrijk zijn, zijn vaak leuk om te weten.
Dit doet me denken aan een gebeurtenis lang geleden. Met vrienden kampeerden we op een camping in het Bois de Boulogne in Parijs. ‘s Avonds gingen we uit en deden ons te goed aan rode wijn. Veel rode wijn. Misschien te veel rode wijn. Toen we terugkwamen op de camping moeten we onmiddellijk ingeslapen zijn.
De volgende morgen werd ik wakker, omdat er via een omroepsysteem een mededeling werd gedaan. Niet de mededeling zelf maakte me wakker. Wel het feit, dat die mededeling in het Nederlands werd gedaan. De eigenaar van een groen jasje werd verzocht op het kantoor te komen. Niet veel mensen liepen in een groen jasje rond. Ik wel. En ik ben Nederlander. Dus keek ik rond en zag dat ik mijn jasje miste. De mededeling moest voor mij zijn. Ik stond op en haastte mij naar het kantoor.
Daar was een Belgische dame, die mij mijn jasje overhandigde. Het was gevonden op de weg voor de camping. Kennelijk hadden inbrekers een bezoek gebracht aan de camping en wij hadden in onze diepe slaap niets gemerkt. De dame vroeg of ik veel miste. Gelukkig kon ik haar gerust stellen, dat er niets van waarde in het jasje gezeten had. Ik bedankte haar hartelijk en wilde weer naar de tent teruggaan, toen ik haar nog een laatste vraag stelde. Hoe wist ze dat dit jasje aan een Nederlander toebehoorde.
Heel eenvoudig zei ze. Er zat een papiertje in met een telefoonnummer en in dat nummer zat een acht. En wat zou dat, zei ik. Jullie Nederlanders zijn de enigen in Europa die de acht anders schrijven dan alle andere volken. Jullie beginnen in het midden en gaan dan naar links beneden en zo verder. Wij beginnen ook in het midden, maar wij gaan dan naar links boven. Dus aan de acht kan je zien of iemand uit Nederland komt. Zo’n klein feitje intrigeert me.
Ook het fruit wordt anders om geschild, wij schillen een appel naar links en de Thai naar rechts.
En wij van beneden naar boven en de Thai van boven naar beneden.
Dat is me ook opgevallen.
Thais schillen ‘van zich af’.
Zou ik dan soms zonder het te weten Thaise genen hebben? Ik tel namelijk ook altijd zoals volgens jou de Thai telt, dus beginnend met de wijsvinger en eindigend met de duim. Op die camping in Bois de Boulogne, langs de Seine, heb ik 50 jaar geleden ook gestaan. Als je naar het centrum van Parijs was geweest ging je met de metro terug naar Pont de Nueilly en dan was het nog een klein uurtje lopen. Bussen reden toen niet en geld voor een taxi had ik niet. Parijs maakte destijds op mij als tiener een overweldigende indruk, net als Bangkok op mij als veertiger.
Ik ook, van kleins af aan al. Waarschijnlijk Thaise genen inderdaad 555
Ik mag dan wel heel dicht bij Nederland wonen, maar als ik moet afgaan op de wijze waarop je op je vingers telt, ben ik meer Thai dan Belg…. Gelukkig niks mis mee!
Inderdaad, als Belg zijnde vinden wij het een vreemde manier van 8 schrijven.
heb het wel eens geprobeerd op de Nederlandse manier, maar blijf toch maar liever bij de Internationale vorm
Ik twijfel ernstig aan de bewering dat niet-Nederlanders bij het schrijven van het cijfer 8 ook in het midden zouden beginnen, maar dan naar links boven gaan.
Bij mijn weten is de meest gebruikelijke internationale methode om helemaal bovenaan in het midden of iets rechts van het midden met (ruim) de helft van de bovenste cirkel te beginnen, tegen de klok in. De onderste cirkel wordt vervolgens in zijn geheel met de klok mee gevormd en de bovenste cirkel wordt tenslotte weer tegen de klok in afgerond.
Er zijn zelfs meerdere engelse rijmpjes voor:
.
Make an S,
But then don’t stop!
Draw a line,
From the bottom to top.
.
Make an S,
But don’t you wait.
Go right back up,
To make an eight.
Even over die geschreven cijfer 8, Dick! Op de lagere school hadden we les in “schoonschrijven” en ik mag wel zeggen, dat mijn handschrift zeer mooi is. Ook mijn geschreven 8 is prachtig en perfect.
Inderdaad in het midden beginnen, tegen de klok naar beneden een rondje maken en bij het beginpunt doortrekken met de klok mee rechtsom terug naar het midden. Zo mooi!
Maar helaas, als ik mijn cijfer 8 op het scorebord zet bij het poolbiljarten of het in een opgeschreven telefoonnummer gebruik, kreeg ik steevast de vraag: Is dat een acht?
De acht door Frans Amsterdam omschreven 8 in het gedichtje met een S is natuurlijk walgelijk lelijk!
Ik begin en eindig mijn 8 altijd in het midden maar vertrek rechts naar boven. Een beetje zoals de internationale standaard dus, maar niet helemaal. Doet het er überhaupt toe?
Nou eh, ja lijkt me. Je kunt je gestolen jasje erdoor terugkrijgen.
Beste Thailiefhebbers,
Is het jullie dan nooit opgevallen dat de meeste Thai ook handmatig op hun vingerkootjes letten?
Peer