Een mariakaakje in Thailand

Door Gringo
Geplaatst in Column, Gringo
Tags:
2 november 2014

Onlangs kondigde onze onvolprezen eindredacteur Dick van der Lugt, dat het nieuwe boekje van Thailandblog aan de Nederlandse ambassadeur in Thailand zou worden aangeboden. Niet tijdens een officiële bijeenkomst, zoals bij het eerste boekje, maar de overhandiging zou plaatsvinden “tijdens een informeel samenzijn bij een kopje koffie met een mariakaakje”.

Mariakaakje in restaurant?

Dat kopje koffie geloof ik wel maar ik betwijfel of er inderdaad een oer-Hollands mariakaakje bij geserveerd wordt. Het zou kunnen als die bijeenkomst plaatsvindt bij iemand thuis maar als het in een restaurant of koffieshop gebeurt zal er ongetwijfeld iets anders “lekkers” bij zitten. Dat moet wel want wij Nederlanders willen geen “kale” koffie er hoort een koekje bij. Een mariakaakje in een dergelijk etablissement is echter ongehoord.

Soberheid

Zeer waarschijnlijk gebruikte Dick het mariakaakje om duidelijk te maken dat er bij de presentatie geen champagne en gebak zou zijn en dat het samenzijn op sobere wijze zou plaatsvinden.

Het gebruik van het mariakaakje om soberheid te illustreren is niet nieuw. Toevallig heb ik net Lijmen/Kaas van Willem Elschot gelezen en ook daarin wordt een keer “de thee met een mariakaakje gebruikt om de sfeer van een ogenschijnlijk belangrijke ontmoeting van “mannen in zaken” tot uiting te brengen. Dat boek is geschreven in het jaar 1933.

Het “Mariakaakje-overleg”

Het meest bekende voorval met een mariakaakje komt van de vroegere minister-president Willem Drees (1895-1988). Hij ontving in 1947 twee hoge Amerikaanse vertegenwoordigers in zijn huis aan de Beeklaan 502 in Den Haag. Ze kwamen bij elkaar om te praten over de toekenning van financiering in het kader van de Marshallhulp. Drees’ vrouw bediende beide heren met een karig kopje thee en een mariakaakje. Volgens het verhaal – of het waar gebeurd is, is niet zeker – waren de Amerikanen behoorlijk onder de indruk van de Hollandse bescheidenheid van Drees. Aan een land met zo’n doodgewone, sobere minister-president was elk geld goed besteed.

Omgekeerd kan het ook. In een reactie op mijn laatste Stelling van de Week over gevangenisstraffen in Thailand zei een reageerder (Eric) het volgende: “Ik heb een onderbuikgevoel, dat rechters in Thailand niet ongevoelig zijn voor een extra kopje thee met een mariakaakje” in een bespreking met de verdediging van een verdacht persoon. U mag raden wat Eric er precies mee bedoelde.

Mariakaakje in Thailand

Als Dick evenwel het mariakaakje echt meende, dan heeft de ontmoeting niet in Thailand plaatsgevonden. Die zijn hier niet te koop! Oh, koekjes genoeg, hoor, daar niet van. Hele schappen van melige zoetigheid vind je in de supermarkten, meestal van Thaise, Chinese of Indonesische makelij. Ook Bahlsen, de Beukelaer heb ik wel gezien, maar zijn echt duur. Ik heb altijd wel een pakje koekjes in huis om daarmee om een uur of vier ’s middags even de honger te stillen tot aan het avondeten. Lekker? Och, het is behelpen, want veel liever zou ik aan een petit beurre, krakeling, bitterkoekje, janhagel, speculaasje of desnoods zo’n droog mariakaakje knabbelen.

Over deze blogger

Gringo
Gringo
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

10 reacties op “Een mariakaakje in Thailand”

  1. chris zegt op

    Beste Gringo,
    De stroopwafels zijn in Thailand wel te koop, zelfs bij Amazon koffieshops langs de weg.
    En Thaise mensen zijn er over het algemeen gek op. Ze zijn zoet.

  2. ruud zegt op

    Ik zal die mariakaajes niet missen.
    Er zijn trouwens pakken met rechthoekige kaakjes (de naam weet ik even niet) te koop, in diverse smaken, die wat smaak betreft veel op mariakaakjes lijken.
    Ik ben nooit zo’n kaakjes fan geweest.
    Ik hou meer van koek.

  3. Piet maat zegt op

    Dick kan toch echte vlaardingse ijzerkoekjes bakken!

  4. gerard van heyste zegt op

    Geef mij maar een wafeltje van De Stroper,met een goed tas koffie echt Belgisch,ook te koop in de Big C ,extra. opletten voor verslaving !

    • gerrie Q8 zegt op

      Tijdens een bezoek aan de slagvelden van WO 1 rondom Diksmuide, afgelopen september, ook een bezoek gebracht aan de koekjes fabriek van Jules Destropere. Had er nog nooit van gehoord. Maar eerlijk is eerlijk; de LUK koekjes zijn ook lekker.

  5. Jan zegt op

    Rechthoekige kaakjes: Knappertjes (van Verkade uiteraard).

    Het verhaal over Willem Drees zal ietsje aangepast moeten worden: dat ging niet zozeer over de kaakjes die werden geserveerd maar met name over de bescheiden inrichting van de woning en de woning zelf.
    De heren voelden goed aan dat het geld van de hulp ook goed zou worden besteed.

  6. Jan VC zegt op

    Zaandam…. Heb het boek 100 jaar Verkade in mijn bezit. Spijtig dat het bedrijf zoveel van zijn pluimen liet! Te laat aangepast aan nieuwe handelsvormen? In België heb ik de fusie België – Luxemburg weten gebeuren en daarna ook de uitverkoop van Wasa en de koekjes aan Delacre. De verkoop van chocolade in België was helemaal een catastrofe. Ze hielden zich strikt aan volle chocolade (zes soorten in verschillende formaten en dan nog de chocolade-letters) Terwijl de markt om gevulde chocolade vroeg. Prachtig bedrijf overigens….. Mooie gebouwen en een sociaal statuut om U tegen te zeggen!
    Verleden tijd?
    In België werd het door u opgevoerde koekje Marieke genoemd.
    Groetjes,
    Jan

  7. pim . zegt op

    Zoals ik het lees heeft Gerrie Achterhuis deze Maria koekjes Thailand binnengebracht .
    Toch weer heel bijzonder dat de Green Parrot deze kon presenteren ,vrijwel zeker dat onze ambassadeur Johan Boer en zijn charmante vrouw die echt heel bescheiden zijn zonder Phoe Ha ervan hebben opgekeken .

  8. Lucky one zegt op

    Maria koekjes worden hier in de volksmond sooskoekjes genoemd omdat ze zo goedkoop zijn

  9. Stefan zegt op

    Beste Gringo,

    Willem Drees is niet geboren in 1895, maar in 1886. Derhalve heeft hij zelf 37 jaar van zijn door hem zelf ingevoerde AOW kunnen genieten. Dat was nog eens vooruitzien!


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website