Thailand, het land van de glimlach en… een geladen revolver achter die vriendelijke façade. Bekend om zijn tropische stranden, betoverende tempels en een keuken die je smaakpapillen in vuur en vlam zet.
Maar terwijl toeristen selfies maken bij de Grote Boeddha, loert een minder fotogeniek verhaal in de schaduw: illegaal wapenbezit, binnenlands geweld en misdaadstatistieken die het vakantiefilter doen verbleken.
Thailand huisvest een van de hoogste percentages illegaal wapenbezit in de regio. En nee, dat zijn niet de traditionele zwaarden van Muay Thai-vechters. Illegale vuurwapens zijn overal verkrijgbaar alsof het souvenirs zijn, mede dankzij grensregio’s die functioneren als openluchtmarkten voor wapens. De wet is streng, jawel, maar de handhaving? Die lijkt vaker gewapend met een knipoog dan met daadkracht. Corruptie en een tekort aan middelen zorgen ervoor dat de politie eerder toeschouwer is dan handhaver. Waarom een pistool kopen in een achterafsteegje? Omdat je weet dat niemand het echt zal controleren.
Methamfetamine, liefkozend “yaba” genoemd, is de smeerolie van de Thaise misdaadmachine. Bendeleden lossen conflicten op met de precisie van een gemiddelde actiefilm, waarbij dialoog niet in het script voorkomt. Voeg daar een flinke dosis armoede aan toe, en je hebt een samenleving waarin geweld niet slechts een uitbarsting is, maar een constante dreiging. Criminaliteit gedijt daar waar ongelijkheid floreert, en Thailand heeft zijn eigen klassenkloof die dieper is dan de Grand Canyon. Drugs zijn goedkoop. Wapens zijn goedkoop. Levens, blijkbaar ook.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan en vaak is dat achter gesloten deuren. Huiselijk geweld blijft een hardnekkig probleem, diep geworteld in een patriarchale cultuur waarin slachtoffers eerder worden veroordeeld dan geholpen. Alcohol speelt hierbij vaak een bijrol, of beter gezegd: het neemt de hoofdrol over. Een wet die niet wordt gehandhaafd, heeft dezelfde waarde als een lege fles whisky na een ruzie. Nul. De wetten tegen huiselijk geweld zijn er, maar net als een goedkope imitatie Rolex werken ze zelden zoals beloofd.
Het hele systeem hangt samen van corruptie, dat weten zelfs de soi dogs van Bangkok. Van de lokale politie tot de hoogste kringen van justitie: de ene hand wast de andere, en meestal verdwijnen beide handen in de zakken van de machtelozen. Corruptie stroomt door het systeem als een rivier vol plastic, onmiskenbaar zichtbaar maar lastig te stoppen. Dit voedt niet alleen een cultuur van straffeloosheid, maar ook een gevoel van complete uitzichtloosheid bij burgers.
Voor de gemiddelde reiziger blijft Thailand een paradijs. De misdaadstatistieken lijken zich op magische wijze buiten de hotelmuren te manifesteren. De toeristenbadplaatsen voelen als een gouden kooi, veilig vanbinnen, maar omringd door onzichtbare gevaren. Want terwijl jij in Phuket een kokosnoot leegdrinkt, is de kans groot dat een paar straten verderop een conflict wordt ‘opgelost’ met kogels.
Thailand heeft structurele hervormingen nodig, dat is duidelijk. Maar wie durft de olifant en de kogels, in de kamer echt bij de slurf te pakken? Zonder drastische veranderingen blijft het land bungelen tussen paradijs en puinhoop. De glimlach van Thailand is prachtig, vooral voor toeristen…
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column23 januari 2025Column – Thailand: het land van de glimlach… en moord en doodslag
Column21 januari 2025Column – ‘De reden waarom ik Thailand ga verlaten’
Column19 januari 2025Column – Gezichtsverlies in Thailand is een cultureel mijnenveld
Column17 januari 2025Column – Hiso en Loso meer dan alleen je sociale status
Moderator: Deze column gaat over Thailand en niet over Nederland, dus off-topic
Helemaal mee eens, Expat, en ik zeg dat zonder sarcasme. Misschien goed om wat wereldwijde cijfers over moord te geven.
Jaarlijks zijn er 420.638 moorden wereldwijd. Dat is 5.2 per honderdduizend. Mannen zijn ongeveer 4 keer vaker het slachtoffer.
Per continent, aantal per honderdduizend, per jaar
Afrika 10.6
Amerika 14.4
Azië 2
Europa 2.1
Per land:
Thailand 4.8 (per jaar 3.300 moorden)
Nederland 0.7
Verenigde Staten 5.7
Myanmar 3.8
Cambodja 1.8
https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_intentional_homicide_rate
Structurele hervormingen, zeg je terecht. Maar dat moet dan ‘van boven’ komen en juist ‘boven’ ziet dat niet zitten. Dan valt er minder te ritselen met geld, baantjes, studieplaatsen enzovoorts. De basis van corruptie en rottigheid zit aan de top en de burger doet het na; neem het ze maar eens kwalijk. Het oude Duitse spreekwoord zegt terecht ‘Der Fisch beginnt am Kopf zu stinken.’
Thais schrijver Maitri Limpichat heeft daar een pakkend verhaal over geschreven dat ik voor dit blog heb vertaald: https://www.thailandblog.nl/maatschappij/smeergeld-connecties-en-kruiwagens-een-kort-verhaal-van-maitri-limpichat/
En dan nog even over de uitspraak van yaba, als de moderator dat goed vindt. In het Thaise schrift is het ยาบ้า jaa baa (midden en dalende toon). ๋Jaa is natuurlijk “medicijn” en baa betekent “gek”.
Ik zou het iets wat vrij vertalen als “de gekken pil”, das héééél liefkozend.
Hou toch eens op met je lage, midden en dalende tonen, totaal niet interessant. Val de lezers daar niet mee lastig. Tinooo (hoge toon alsof je in je ballen wordt geknepen) Kuis (zeurende toon en stijgende irritatie toon).
Dit slaat toch helemaal nergens op. Lees de reacties van Tino Kuis dan niet. Sla ze over. Je irriteert je er kennelijk aan. Wel, dat kan. Zegt iets over jouw karakter en jouw mate van frustratietolerantie.
Mensen zoals ik die wel bezig zijn met grote of kleine stapjes richting leren van de Thaise taal, zijn er uitermate mee geholpen als handvat, herinnering, herhaling. Dus: dat wat Tino Kuis doet is: lerend. Ik denk dat je daar gevoelig voor bent, vandaar jouw uithaal.
Ik moest er wel om lachen, die lange piet heeft humor.
Lange piet, we zitten goed en wel ruim 3 weken in het nieuwe jaar, en alle goede voornemens om op dit blog iets meer respect te tonen aan andere lezers, liggen alweer bij het grofvuil. Wat is het probleem dat Tino of Rob bepaalde thaise woorden uitleggen en voorzien van de juiste toonhoogte? Thais is een toontaal, voor het geval dat je dat nog niet wist. De een vind dat wel interessant, en jij dus blijkbaar niet. Dat is je goed recht. Als de uitleg je irriteert, lees het dan gewoon niet. Val zelf andere lezers niet lastig met jouw beledigende opmerkingen over anderen.
In Thailand spraken ze mijn naam uit met een midden en dalende toon. Heel muzikaal.
Erg hoor Lange Lul om je naam maar in het Vlaams te vertalen.
Heb je buiten wat nietszeggende reacties al wat bijgedragen.
Triest hoor vent.
Tot
Domme man…