Column – Over geluk gesproken: een nummertje trekken in Thailand
In Thailand is een bananenschil op straat niet zomaar afval is, maar een potentiële schatkaart naar een winnend lot. Hier draait het leven om cijfers, maar niet zoals jij denkt. Geen hypotheken of BMI-scores, hoewel die laatste voor menig toerist in een veel te klein tuk-tukje ook een gokspel lijk. Nee, hier gaat het om gelukscijfers. Geluksnummers. Lotnummers. Kentekens. Alles wat maar op een rijtje past, kan je miljonair maken, of op zijn minst de illusie daarvan.
Neem een willekeurige dag. Er rijdt een auto voorbij. Een gewone auto, tenzij je Thaise ogen hebt. Een flitsend rood gevaarte met het kenteken 8888. Bingo. Mensen stoppen op straat, nemen foto’s, buigen zelfs een beetje, alsof de auto een heilige koe is. Ze denken niet: ‘Wat een patser met zijn fancy nummerbord.’ Nee, ze denken: Dit is een teken van het universum. Dit is mijn kans. En dus staan er die avond bij de loterijverkoper rijen langer dan bij de gratis buffetlijn in een all-inclusive resort.
Het mooiste? Niemand stelt vragen. Het is volkomen normaal om een droom over een mango te hebben en daaruit te concluderen dat het nummer 23 je toekomst zal veranderen. Wie ben jij om dat in twijfel te trekken? Je hebt tenslotte ooit een brief gestuurd naar een kettingbrief, omdat je bang was dat je oma anders door pech zou worden overreden. Maar goed, terug naar Thailand.
De overheid doet vrolijk mee. Er is elke twee weken een nationale loterij. Live uitgezonden, compleet met serieuze presentatoren die met een gewichtigheid de winnende nummers afroepen alsof ze zojuist vrede in het Midden-Oosten hebben bereikt. Mensen kijken ademloos toe, met loten in hun trillende handen. En als ze winnen? Dan zie je dat niet aan hun gezicht, want Thais verliezen nóóit hun gezicht, ook niet in totale extase.
Soms slaat de fascinatie een tikje door. Zoals die keer dat een slang een auto in kroop en er een hele buurt samenkwam om het beest op te wachten, puur om de kentekenplaat van de auto te zien. Want slangen zijn heilig en heilige slangen hebben natuurlijk een goed gevoel voor cijfers. Of die keer dat een tempel een boom met een mysterieus patroon op de schors onthulde. Hint: het was een 5. En ja hoor, die loterijweek ging de 5 als warme Pad Thai over de toonbank.
Maar zijn wij echt zoveel anders? Wij hebben koffiedik, tarotkaarten en horoscopen. We geloven dat een kapotte spiegel zeven jaar pech betekent, alsof een stuk glas echt op wraak zint. Het enige verschil is dat we hier ons bijgeloof wat subtieler verpakken, met een sausje van rationaliteit. Thais zeggen gewoon: Dit is mijn nummer. Ik voel het. Laat me met rust.
En ergens bewonder ik dat. Het leven is al complex genoeg zonder Excel-tabellen, dieet-apps en duizend notificaties. Misschien hebben de Thais het wel begrepen. Soms moet je gewoon een nummertje trekken en hopen op het beste. Want wie weet, misschien zit het geluk écht in een droom, een slang of die irritante tuk-tuk voor je met nummer 8888.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column14 december 2024Column – Over geluk gesproken: een nummertje trekken in Thailand
Column12 december 2024Column – De Nederlander met een Thaise partner: liefde of wandelend cliché?
Column10 december 2024Column – Langnek leed en kortzichtige toeristen
Column8 december 2024Column – “No money, no honey”: de absurde grens tussen liefde en handel
Mijn vrouw heeft dat ook met die nummers.
Denk wel 10 FB groepen waarin de geleerden hun uitleg geven over het hoe en waarom bepaalde nummers deze ronde gegarandeerd vallen. Als ze dan niet winnen is er altijd wel een excuus waarom niet of ze hebben bijna gewonnen etc.
Van mij mag ze, ieder zijn hobby en ja mijn hobby kost ook geld.
Toen we net samen waren (alweer ruim 30 jaar) had ik in het begin het idee dat mijn 2 zwagers serieus bezig waren met beleggen, iedere dag werd op tv de SET index gevolgd en volop aantekeningen in een geheim boekje.
Wat bleek, ’s middag om 12 uur en 16 uur werd die SET index vast gezet en op de 2 cijfers na de komma werd 2x per dag gegokt. Om kleine bedragen weliswaar, maar toch.
Heb ooit eens gehoord ban een NL staatsloten verkoper, je koopt geen lot maar een droom.
Vanaf het moment dat je het lot koopt tot de trekking kun je dromen over wat je allemaal gaat doen met het gewonnen geld. Niet gewonnen, koop je toch weer een nieuwe droom.
Van
Wordt de trekking nog steeds op TV uitgezonden? Ooit bleken de ’trekkers’, jongeren die de balletjes uit de glazen bol haalden, een aparte bril te dragen. Allemaal, en dat viel op. Tot bleek dat in iedere bol een balletje met verf was behandeld en alleen met die bril gezien kon worden. De hoofdprijs viel op die manier altijd in ‘vertrouwde’ handen, zeg maar bij mensen in de top van loterij en zo…
Ach, dat zal in onze wereld ook wel gebeuren. Ik herinner me tenminste de trekking, in Duitsland, voor de groepsindeling voor het WK waar iemand een balletje pakte en snel liet vallen. Of ie zijn vingers brandde….