Column – Langnek leed en kortzichtige toeristen
Stel je voor: je staat daar met je selfiestick, vastberaden om een “uniek stukje cultuur” vast te leggen, terwijl een vrouw met een hals zo lang als een gemiddelde wachtrij bij de Efteling naar je kijkt. Je ziet trots, misschien een vleugje mysterie. Wat je niet ziet, is de uitgekiende marketingmachine die haar leven als toeristische trekpleister heeft ingekapseld. Want ja, wat is een cultuur zonder een paar goed geplaatste koperen ringen en een menigte toeristen die enthousiast ‘wauw’ fluisteren terwijl ze foto’s maken?
Het noorden van Thailand lijkt in de reisbrochures op een paradijs vol kleuren, tradities en ongerepte natuur. Maar als je iets verder kijkt dan het Instagram-perfecte plaatje, zie je een andere realiteit. De Longneck Hilltribe, bekend om vrouwen met halsringen waar elke orthopedist een hartverzakking van krijgt, is allesbehalve een sprookje. Deze gemeenschap is een levende paradox: prachtig om te zien, maar vastgeketend door een systeem dat hen slechts waardeert zolang ze de rol spelen die van hen wordt verwacht.
Wat je misschien niet weet – of niet wil weten, want dat maakt het allemaal zo ongemakkelijk – is dat deze mensen geen officiële status hebben. Ze leven in Thailand, maar horen er niet bij. Geen paspoort, geen rechten, geen mogelijkheden. Hun bestaan wordt bepaald door een bureaucratisch vacuüm dat hun leven omsluit als een slechte grap die veel te lang doorgaat. Zonder papieren kunnen ze geen land bezitten, geen reguliere baan aannemen en geen toekomst opbouwen buiten de rol die anderen voor hen hebben bedacht.
Toch zijn ze een populaire toeristische attractie. “Longneck-dorpen” worden met een bizarre vanzelfsprekendheid aangeprezen alsof het pretparken zijn. Je betaalt entree, loopt rond, kijkt je ogen uit en gaat weg met een tas vol armbandjes en een geheugenkaart vol foto’s. Maar wie profiteert hier eigenlijk van? Niet de vrouwen die dag in dag uit hun zware sieraden dragen om te voldoen aan het beeld dat toeristen van hen hebben. Niet hun kinderen, die zonder onderwijs veroordeeld zijn tot dezelfde uitzichtloze toekomst. Nee, het geld stroomt naar de zakken van de touroperators en handelaren die het toeristische circus draaiende houden.
Het is een wrange spagaat: deze gemeenschap wordt niet alleen uitgebuit, maar is ook afhankelijk van diezelfde uitbuiting. De vrouwen van de Longneck Hilltribe hebben nauwelijks een keuze. Hun traditionele uitstraling is hun enige bron van inkomsten, omdat ze door hun gebrek aan staatsburgerschap nergens anders terechtkunnen. Het is een vicieuze cirkel die hen vasthoudt in een leven van afhankelijkheid en uitzichtloosheid, terwijl toeristen er vrolijk aan bijdragen zonder dat ze het doorhebben.
En dan kom jij, met je goede bedoelingen en je brede glimlach, overtuigt dat je met je bezoek de lokale economie ondersteunt. Je denkt dat je iets terugdoet voor de gemeenschap. Maar laten we realistisch blijven: jouw entreekaartje financiert eerder het systeem dat deze mensen gevangen houdt. Jouw foto’s en fooi zijn een druppel op een gloeiende plaat, terwijl de werkelijke macht bij anderen ligt.
Misschien voel je je nu wat ongemakkelijk. Misschien wil je graag iets doen, maar weet je niet hoe. Het begint met het erkennen van de situatie. Geen romantisch beeld meer van een “authentieke” cultuur, maar een kritische blik op de omstandigheden waarin deze mensen leven. Zoek naar organisaties die zich inzetten voor verandering, die vechten voor rechten, onderwijs en een toekomst voor de Longneck Hilltribe. Ondersteun initiatieven die hen een stem geven en hen helpen een leven op te bouwen buiten de rol van toeristische bezienswaardigheid.
Of blijf lekker selfies maken, negeer wat er werkelijk speelt en post je foto’s met de hashtag #authentic. Maar weet dat jij dan net zo goed een ring draagt, eentje van onverschilligheid, strak genoeg om je eigen ademhaling te belemmeren. En wie weet, misschien krijgt die ring ooit een plek in de brochures van jouw leven, als een herinnering aan hoe weinig we soms bereid zijn écht te zien.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column10 december 2024Column – Langnek leed en kortzichtige toeristen
Column8 december 2024Column – “No money, no honey”: de absurde grens tussen liefde en handel
Column6 december 2024Column – Hypocrisie onder de tropenzon is het nieuwe normaal
Column4 december 2024Column – Koh Phi Phi knettergek: Een toeristendrama op wieltjes
Heb ze bijna 40jaar geleden bezocht in hun natuurlijke habitat in de wouden van Mae Hong Son, na een uren lange trektocht… de oorzaak dat ze nu in een kamp zitten ligt aan de luie toerist die snel een fotootje wil om op FB of andere te posten, dus toeristen ga daar niet naar toe net zoals je niet meer op een olifant mag rijden…
Een 10 tal km ten noorden van Chiang Rai heb je inderdaad ook een plek waar 6 verschillende bergstammen bij elkaar zijn gebracht voor vermaak van de toeristen.
Maar ik moet je wel even corrigeren wat betreft de entree gelden van dit dorp.
Er gaat namelijk een derde naar touroperators een derde naar degene die het heeft opgezet en een derde gaat naar de bewoners.
Dit weet ik omdat wij daar in het verleden ook kwamen met gasten van ons resort, en ik de eigenaar persoonlijk ken.
Dat deze Lang-nekken geen Thais paspoort krijgen, is omdat deze uit Myan Mar komen, Dus de Birmeese nationaliteit hebben. En daardoor net zoveel rechten hebben als wij Falang ook niks.
Alleen mogen wij nu belasting gaan afdragen zonder verdere rechten, b.v gebruik gratis gouverment ziekenhuis net als de Thai!
Juist Expat,
Jij hebt de werkelijkheid neergeschreven.
Op m’n allereerste Thailandreis dacht ik dat ik ‘t allemaal wel kon zien in 10 dagen,dat verre Thailand!
Ook werden we meegenomen naar de longneck-dorp.
Wat vond ik dat ‘n mensonterend fenomeen.
Omdat ik geen kookvuurtje zag en ook geen vol wasdrooglijntje, had ik al meteen ‘t idee: hier klopt iets niet!
Tot overmaat van ramp zag ik security, jawel met geweren en soort mitrailleurs. Er werd verteld dat dit nodig was om deze longneckvrouwen te beschermen!
Ja, me hoela. Dit is dus ‘n soort vrouwengevangenis, die men tegen betaling mag bekijken.
We mochten dezelfde dag ook nog, tegen betaling, olifanten wassen en voeren. Dit is van hetzelfde laken ‘n pak.
Je kunt ook nog op de foto met ‘n tijger, evt ook ‘n witte. En wil je op die foto in Noord-Thaise klederdracht; dat zkan ook, wel beetje bijbetalen.
Als de toerist niet meer komt zullen hun inkomsten wegvallen. Ondanks dat er mogelijk aardig wat aan de strijkstok blijft hangen. Het voelt inderdaad ongemakkelijk maar zoals je zelf al zegt hebben ze verder geen status of andere inkomsten. Beter iets dan niets.
En stel je dan voor, dat je niet meer gaat kijken, welke inkomsten zullen ze dan nog hebben? Hoe zullen ze dan overleven? Als het Birmezen zijn, kan Thailand ze direct terugsturen of uitzetten.Het is toerisme, met alle fake erbij, of niks.