Column – Kerst in Thailand: Boeddha op een slee
Kerst in Thailand voelt alsof je een sneeuwpop probeert te maken op een strand van 35 graden. Het klopt niet, het hóórt niet, maar daar staan we dan. Midden in Pattaya, tussen de neonlichten en een plastic rendier dat verdacht veel lijkt op een uit de kluiten gewassen geit. De Thais – boeddhisten in hart en nieren – vieren geen kerst, maar hé, wat is er mis met een feestje waar je een slaatje uit kunt slaan?
Loop een willekeurig winkelcentrum binnen en het kerstgeweld slaat je direct in het gezicht. Overal glitter, gouden ballen en met LED’s volgestouwde kerstbomen die eruitzien alsof ze op sterven na dood zijn door overbelasting. En dat terwijl de enige boom die hier écht betekenis heeft, een Bodhiboom is. Maar ja, daar kun je geen Black Friday-deals onder uitstallen.
De speakers in de mall spuwen onophoudelijk kerstklassiekers uit. Niet zomaar kerstliedjes, nee, ze zijn allemaal in een soort karaoke-Engels dat klinkt alsof de zanger het concept ‘ritme’ alleen van horen zeggen kent. “Lass Klismas I giff you my harrrrrr,” zingt een vrolijke Thaise jongen die waarschijnlijk denkt dat hij Justin Bieber is. Ondertussen vraag jij je af hoe lang het duurt voordat je oren bloed beginnen te druppelen.
De Thais zelf? Die vinden het allemaal prachtig. Verkoper Somchai staat met een kerstmuts scheef op zijn hoofd lachend te ijsberen voor de winkel en biedt je een knipperende Rudolph-neus aan voor omgerekend slechts drie euro. “Special Christmas discount!” roept hij enthousiast. Je kijkt hem aan, hij kijkt jou aan, en in die blik zit het besef: we doen dit allebei voor het geld.
En dan zijn er nog de toeristen. Zij sjokken door de mall, zonnebrand nog glimmend op hun voorhoofd, gekleed in tanktops met slogans als “No Snow, No Problem”. Hun kroost wordt vastgegrepen door verklede kerstelfen die op mysterieuze wijze op sandalen lopen. De kinderen schreeuwen, de ouders zuchten en ik denk: dit is niet de geboorte van Jezus, dit is de geboorte van commercieel opportunisme in zijn puurste vorm.
Toch zit er iets briljants in. De Thais weten dat ze niets te maken hebben met een kribbe, een ster of een stel schapen. Maar ze zien wat kerst doet met Westerlingen: het opent hun portemonnees sneller dan een uitverkoop op vrijdagavond. Dat hele ‘geld stinkt niet’-idee? Hier ruikt het naar plastic hulst en nepsneeuw.
Dus daar sta je. In een kerstparadijs vol neonverlichting, kitscherige sneeuwvlokken en een onophoudelijk bombardement van “Jingle Bells”. Je vraagt je af of Boeddha dit goedkeurt of dat hij ergens stilletjes grinnikt om hoe belachelijk mensen kunnen zijn. Ik grinnik met hem mee. Maar niet te lang, want mijn hoofd bonkt inmiddels van Wham! in valse falsetto.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column23 december 2024Column – Kerst in Thailand: Boeddha op een slee
Column22 december 2024Column – Sleur in het paradijs
Column21 december 2024Column – Decibel Dystopie: De Bars van Pattaya
De Expat19 december 2024Column – TikTok als valstrik om kwetsbare meisjes de prostitutie in te lokken
Weer ’n leuke column Expat.
Kleine kanttekening: volgens mij zijn ‘DE Thai’ animisten in hart en nieren met een boeddhistisch sausje. In het dagelijks leven zie ik weinig terug van de leer, enkel wat uiterlijkheden.