De zelfverklaarde Thailand-deskundigen. Ze groeien als onkruid op een blog, waar ze met de zekerheid van een monnik in lotushouding anderen de les lezen. Alles wat ze roepen, is volgens henzelf absolute waarheid, verpakt als een onwrikbaar feit. Ze weten exact hoe het boeddhisme in elkaar zit, nog beter dan een vrome monnik die al 84 jaar in een tempel woont.
De vraag is: wanneer verdien je precies die verheven titel ‘Thailand-deskundige’? Is er ergens een geheime tempel waar ze je zalven met kokosolie en je een certificaat in gouden letters overhandigen?
Sommigen claimen dat je alleen door het kunnen spreken van de Thaise taal of van een paar Thaise zinnetjes mag toetreden tot de elite. Ik spreek met Thai, dus ik weet alles van ze inclusief wat ze denken en doen. “Sawadee krub,” en voilà: welkom in de club van alwetenden. Logisch, toch?
Ik spreek Nederlands, dus noem mij voortaan maar de grote Lage Landen-orakel. Inclusief Vlaanderen, Suriname en elk Caribisch eiland waar ooit kroketten naartoe geëxporteerd zijn. Klaar.
De Thaise taalpedant slaat bij ieder reactiemogelijkheid zijn slag. Met een air alsof ze persoonlijk de Thaise taal hebben uitgevonden, leggen ze ongevraagd uit hoe de toonhoogten werken. Alsof elke lezer dringend zit te wachten op een gratis taalcursus met bijbehorende preek. “Kijk mij eens interessant doen,” lijkt hun stille mantra, terwijl ze met hun virtuele wijsvinger zwaaien. Maar als toonhoogten zó belangrijk zijn, waarom klinkt hun betoog dan altijd zo voorspelbaar?
Weer anderen vertalen een artikeltje uit de Bangkok Post en kronen zichzelf prompt tot deskundige. Want natuurlijk, een paar alinea’s herschrijven met behulp van Google Translate geeft je meteen toegang tot de hogere rangen van kennis. Misschien moeten ze zichzelf direct aanmelden als ambassadeur, want niets zegt meer ‘Thailand-expert’ als het letterlijk overnemen van iemand anders’ werk. Moet je nagaan wat er gebeurt als ze ooit een Thaise kookblog ontcijferen, Michelin-sterren gegarandeerd.
Dan heb je de expats die zich met trots presenteren als de onbetwiste koningen van kennis. “Ik woon hier of heb hier gewoond, dus mijn mening is de enige juiste.” Interessant. Ik heb ooit een tijdje in de VS gewoond, betekent dat nu dat ik een expert ben in het correct eten van hotdogs en het begrijpen van wapenwetten? Misschien moet ik een blog starten: Amerika door de ogen van een zelfbenoemde kenner.
En wat te denken van de huwelijksgoeroes? “Mijn vrouw is Thaise, dus alles wat zij zegt, is de absolute waarheid.” Natuurlijk. Want trouwen met iemand maakt je automatisch een wandelende encyclopedie over haar land van herkomst. Het huwelijk als upgrade naar alwetendheid, alsof je een culturele download hebt uitgevoerd. Geloof je het zelf?
Dan hebben we de vaders die hun wijsheid baseren op een ander soort prestatie: “Ik heb een kind met een Thaise vrouw, dus nu weet ik alles over Thailand.” Blijkbaar komt culturele expertise automatisch mee met het DNA-pakketje. Die kinderen zijn niet alleen een bron van trots, maar ook van instant kennis. Einstein zou er een formule voor hebben bedacht.
En zo draaien ze rond in hun bubbel van zelfverheerlijking. De één met een woordenboek Thais-Nederlands onder de arm, de ander met een trouwring als bewijsstuk en weer een ander met het argument: “Ik woon hier al tien jaar.” Ze zwaaien met hun vermeende superioriteit alsof de wereld hongerig wacht op hun inzichten. Het is eerder aandoenlijk dan indrukwekkend. Ze brengen hun mening als feit, maar het blijft slechts een eigen interpretatie van iets wat ze net zo min begrijpen als ieder ander, het is: lucht met wat fijnstof. Toegegeven, wel met een exotisch geurtje.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column15 januari 2025Column – De zelfverklaarde Thailand-experts op hun digitale troon
Column13 januari 2025Column – Glimlachend stelen in Thailand met callcenterfraude
Column11 januari 2025Column – Thailand: Waar niets is wat het lijkt
Column9 januari 2025Column – Thaise soaps een masterclass in slechte overacting
Geweldig! Heel herkenbaar. Je hebt me al flink laten lachen op deze morgen.
ik leer ze hier Nederlands in mijn dorp,lach me helemaal rot,doen zij ook die mij proberen een paar woordjes thai te laten spreken( lees Isaan).