Een dagje TV scoren en wat zoal meer

Zo, omdat mijn nachtrust meestal eindigt rond een uur of vier, het moment waarop de echte kroegtijgers met hun juist gescoorde bar-girl pas aan hun nachtelijke arbeid beginnen, dan geniet ik van een kop zeer sterke zwarte koffie vooraf gegaan door twee glazen lauw water.

Dat water drinken op je nuchtere maag schijnt heel gezond te zijn én als leuke bijkomstigheid schijnt het zo te zijn dat je daar door ook nog langer leeft, das dus mooi meegenomen.

Als ik de TV dan heb ingeschakeld en zo langs een aantal zenders scrol, dan valt mij op dat de definitie van Thais nieuws een geheel andere is dan die ik heb. NIEUWS betekent voor mij echt nieuws, zelfs als ik het een paar uur later op BVN zie. Ik begrijp dat voor de mensen die later dan ik opstaan, het nieuws herhaalt moet worden, “no problem”. Maar om nieuws dat de vorige dag al tientallen malen getoond is én de dag er na wederom tot in het oneindige herhaald wordt, denk ik wat een geklungel, of zijn ze een beetje langzamer van begrip?

Ook bij het zoveelste ongeluk, de beelden herhalend, inzoomend op mensen die waarschijnlijk door de ter plekke zijnde regisseur gevraagd worden om vooral duidelijk geheel in beeld zijnde de plek des onheils meer dan nadrukkelijk aan te wijzen, de nodige montage van telkens de zelfde beelden maakt zo een item dan snel van een halve minuut tot een minuut of drie of zelfs vier lang.

Een ander fraai voorbeeld is de stommerds die toch ook moeten weten dat er overal camera’s hangen, Thailand is immers één groot “big brother is watching you “. Misdadigers die bijna de gehele misdaad permanent in beeld zijn, bij een kraak, een overval op weer een 7/11, een Chinees die goud verkoopt en inkoopt, of bij iemand in huis en waar de crimi’s duidelijk in beeld gebracht worden maar daar weinig tot geen aandacht voor hebben. Voor de crimineel in kwestie komt onherroepelijk het moment dat hij of zij of allebei uitgebreid gefilmd zijn op de plek van de misdaad, met of zonder revolver, weliswaar geboeid en vaak geen enkele vorm van schaamte tonend gelet op hun gezichtsuitdrukking én tja je bent op de T.V. Ook de omstanders worden slim in het “nieuws” meegenomen, ja u komt op de t.v., en bij de plaats des onheils gefilmd, druk wijzend naar de plek des onheils.

Zo rolt op het nieuws verder de ene vrachtwagen die op zijn kop ligt over mijn beeldscherm, gevolgd door een op zijn kant liggend busje, dat blijkt vaak weer zo een asociaal rijdende minitaxi te zijn. Maar soms ook een beeld van twee elkaar inhalende vrachtwagens waarbij een niet te onderdrukken glimlach mij ietsiepietsie vrolijker stemt. Te veel en te zwaar beladen, ach wie geeft erom, de baas zei rijden, dus doe ik dat, “no problem”.

Dan komt de waterproblematiek, of moet ik zeggen geen water problematiek?

Normaal gesproken is het nu al een week of wat regentijd, en hoewel regentijd een ruim begrip is, meestal in de nacht en of vroege uurtjes of in de middag een voor mij verfrissend buitje van een anderhalf uur of zo. Behalve afgelopen nacht kwam eindelijk de vaak beloofde regenbui, heftig én langdurig, mét natuurlijk bij het nieuws ondergelopen straten, half verzopen huizen en gewassen, vaak weer met die Thaise glimlach in beeld.

Maar door de aanhoudende droogte, van een aantal weken al, een enkele plaats daar gelaten, maar vaak ook regen van weinig betekenis neemt het probleem gigantische vormen aan. Mensen die al meerdere dagen geen water hebben om zicht te wassen, te koken, het toilet door te spoelen, etc.

Boeren die hun aanplant zien verdorren, wateropslagplaatsen die al lang leeg zijn en het beeld van de verschrompelde aarde tonen. Grote rivieren en meren waarvan het waterpeil meters en meters gedaald is, waardoor scheepvaart of geheel stil ligt of alleen veel minder beladen kunnen varen.

Doordat de waterdruk, ja nu wel even opletten, weggevallen is bij menig talud, stort dat talud langzamerhand verder en verder in. Gevolg is dat de grond onder de weg ook grotendeels verdwijnt en het onherroepelijke zal geschieden de weg stort in. Maar niet over een aantal meters, nee vele tientallen kilometers weg hebben het reeds begeven en elke dag dat de regen uitblijft wordt het alleen maar meer.

Als het dan begint te regenen zal er NOG MEER grond met de regen weggespoeld worden en het probleem rond ingestorte wegen is dus nog lang niet voorbij. Als het waterpeil, naar ik mag hopen weer op het gewenste waterpeil terug komt, kunnen de reparaties aan wegen, tracés en dijken, oevers weer een aanvang nemen, maar dat zal de nodige tijd vergen en de nodig Bathjes vergen. Ik heb begrepen dat Prayut, net een aantal onderzeeërs heeft besteld voor tientallen miljarden Bahtjes én dat met het lage waterpeil ook voor de kust van Thailand, of een hoop baggeraars van werk gaat voorzien of ver uit de kust hun vaardigheden zullen moeten vertonen!

Oók voor de dagelijkse boodschappen, met name groeten en fruit gaan de prijzen omhoog, behalve op dit moment voor de dourian, mangout, ramboutan. Dit was nou net een probleempje dat dit regiem er net bij kon hebben, hoewel ik ook vliegtuigen ladingen zout over de (regen)wolken heb zien leegstrooien in de verwachting dat het zal helpen. Zelfs toverdokters en stok oude medicijnmannen voeren bezweringsdansen uit in de hoop dat het gaat regenen.

Na mijn gezeur over het weer, ben ik toch in de moed en wil ik het nog even hebben over die verschrikkelijke reclames op de TV! Vaak mooie half farang, half Thaise dames, prijzen de meest uiteenlopende middelen aan om blank te blijven, iets te doen met kleurspoelingen, shampoos en god weet niet wat meer aan spullen die voor een groot deel van de Thaise bevolking niet weggelegd zijn, gewoon te duur. Dan verdien je 350 Bathjes per dag en dan ook nog een kleur shampoo kopen, ik dacht het niet. Ook de meest irritante kinderen die uiterst vervelde hun huisgenoten het leven zuur maken en dan plotseling boven een kom noedels, hup heet water erop en hoe HEERLIJK, het meest vriendelijke jongetje blijkt te worden, ja aan mijn hoela.

En natuurlijk auto’s, scooters, televisies, huisraad zoals bankstellen en bedden, steeds groter en mooier én duurder, en de hele santemekraam kunnen kopen via creditcards bij één van de vele banken die je alle weelde kunnen geven die je maar zou willen, MAAR betalen zul je én anders nemen ze het gewoon weer in beslag, vaak met een stel lui die je zeker in het donker niet tegen zou willen komen. Heb laatst zelf zo een, er stonden er tientallen opgesteld, ” van de bank scooter ” gekocht, weinig kilometers, mooie lage prijs, stond wel in Bangkok geregistreerd, dus dat moesten we wel even veranderen. Het totaal uitstaande bedrag aan leningen schijn 80 % van het bruto nationaal inkomen te bedragen! Een nieuwe auto voor de deur om de buren hun ogen uit te steken, maar haast sterven van de honger.

Afijn even over een andere boeg, sport via Eurosport of de Thaise TV. Nou het Thaise voetballen van de Thaise afdeling ” F.C. Knudde is niet om aan te gluren, wordt echter wel uitgezonden, waarschijnlijk voor de mensen die niet de moeite genomen hebben de wedstrijd in het mini stadion te gaan aanschouwen, ik zie soms wél een 15 tal toeschouwers! Dus nu mis ik de Tour de France, met Creg LeMond, fraaie bikkels en met verschrikkelijke valpartijen op soms toch gortdroge wegen.

De in mijn ogen tenniskampioene van 2015 ik noem haar eerbiedig mevr. Serena Williams in een zinderende partij voor de 4e maal Wimbledon winnend, tegen een fraai en jong ogende Spaanse, met de haast onuitspreekbare naam Muguruza slechts als 20e geplaatst op de ranking maar na deze wedstrijd zeker een flink aantal plaatsen opschuivend.

Djokovic en Federer, heeft ook wéér even laten zien wie er nummer één en twee zijn, ach voor hun banksaldo zal het verschil niet zo heel erg zijn, maar de EER! Dat was dus verdiende winst voor Djokovic

Wat ik wél jammer vind ik dat tennissen steeds meer bestaat uit haast onhoudbare snoeiharde services en dat bij een slagwisseling over en weer van 10 maal of meer het publiek haast in extase geraakt. Ach het blijft leuk om naar te kijken, zo ook soms het meer elitaire golfen.

Afgelopen week, de naam is mij ontschoten, een man die over een honderden of meer meters een ” hole in one ” slaat. Ik dacht toen ik dat zag, dat flik je geen tweede keer, maar hij liep weg met een gezicht zo daar kunnen ze allemaal een punt aan zuigen.

Kan er nog een mopje af met het begrip “hole in one”, vooruit dan maar.

Een zakenman en befaamd golfer is op zakenreis in Japan. Na een aantal zakelijke besprekingen nodigt vraagt de een Japanse zaken man hem uit om op één de Japanse dames van plezier met een bezoekt te vereren. Hij is liefhebber van “op zijn hondjes ” en de Japanse begint te kreunen en te krijsen HATSJOI!!, HATSJOI!”. Dus die Amerikaan denkt :” Mooi zo, ze schreeuwt en gilt van genot”, en de Amerikaan gaat lekker hard door.

Maandje of twee later komt die Japanner bij die Amerikaan op bezoek. De Amerikaan besluit om een ontspannen sfeer te creëren, dus ze gaan naar de golfbaan, om later wat relaxter te kunnen onderhandelen. Bij hole 7 slaat die Jap ineens een hole-in-one. Dus die Amerikaan roept herhaaldelijk “HATSJOI!!!, HATSJOI!!!”, waarop de Japanner zegt “What do you mean Wrong Hole?”. Afijn zo kan hij wel weer!

Ik ga stoppen, maar eerst wil ik nog wat schrijven over een lange tijd uit Nederland weg zijnde, weinig tot niet Nederlands sprekend, of ik moet soms even bij Say Cheese aanschuiven.

Doch mij meestentijds van het Engels bedienend, met hier en daar een Thaise kreet die ik gelet op de toonhoogte natuurlijk verkeerd uitspreek, maar dat vaak voor lief wordt, ik dit schrijvend dat ik worstel met de juiste spelling. Herkenbaar? Ach als u dit voor lief neemt, zal ik u regelmatig van wat zielenroerselen voorzien.

Voor de komende tijd heb ik jullie in totaal zo een viertal verslagen over Cambodja, zeer serieuze en ook wat luchtige, tijdens mijn backpack reis voor te schotelen.