Een dagje Bangkok met muziek

Eigenlijk waren het twee dagjes, maar dat kopt niet zo lekker….

Sinds Roong Reuang met nieuwe bussen op Suvarnabhumi rijdt, zit je niet alleen veel comfortabeler, maar lijkt het ook nog eens of je sneller op de plaats van bestemming aankomt. Vandaar met de trein vliegensvlug en goedkoop naar Bangkok, Makkasan, en verder met de onovertroffen metro naar Silom. Omdat ik die avond een recital wil bijwonen in het Goethe Instituut, besluit ik een hotel te nemen op loopafstand, in een buurt die een zekere reputatie heeft en die ik nu wel eens met eigen ogen wil zien.

Erotisch vertier

De Thanon Silom lijkt erg op de Sukhumvit, maar dan in een enigszins verlopen versie. Als alleengaande word ik vrij spoedig aangeklampt door een morsige jongeman die wel wil bemiddelen als ik erotisch vertier zoek. Als ik dat afwimpel, vraagt hij of ik dan misschien geïnteresseerd ben in heel jonge meisjes…Ik vraag hem maar niet hoe jong maar trek een gezicht alsof ik zojuist iets heel smerigs in mijn mond heb gestopt. Hij verandert gauw van onderwerp en peilt of ik dan misschien speciale rookwaar zoek. Mijn gelaatsuitdrukking verandert niet en hij druipt af. Zonder verdere compromitterende ontmoetingen vind ik een bescheiden hotelletje, fris me daar even op en ga op pad naar het Goethe Instituut in Soi Goethe van de Thanon Sathon. Onderweg daarheen zie ik hoe de Amsterdamse grachten er bij zouden liggen als Amsterdam even groot zou zijn als Bangkok. Daar moet je toch niet aan denken!

Ratsstube van het Goethe Instituut

In de oergezellig ingerichte Ratsstube van het Goethe Instituut geniet ik van een heerlijke Krombacher en een half haantje en ik sluit me daarna aan bij het publiek in het auditorium. Daar treedt de Hongaarse pianist Adam Gyorgy op met een programma van Mozart, Liszt en hemzelf, ter gelegenheid van de veertigste verjaardag van de diplomatieke relaties tussen Hongarije en Thailand. De Hongaarse ambassadeur Denes Tomaj geeft een speechje weg, prettig kort, omdat hij, zoals hij zelf zegt, zich wel realiseert dat men niet gekomen is om naar hém te luisteren. Daarna treedt de pianist aan met een Mozartsonate (KV 330) en een parafrase van Liszt op La Traviata. Twee zeer verschillende en mooie stukken, heel bezield gebracht. Vervolgens speelt hij een stuk van zichzelf: A Day in New York (waar hij woont). Een stuk dat gekenmerkt wordt door sterk minimal musicachtige trekken en improvisaties. Nu heb ik weinig affiniteit met minimal music: eindeloze herhalingen van dezelfde muzikale patronen met minieme verschuivingen. Veel sfeer maar geen structuur. Ik ben blij als dat is afgelopen en hij mij met enkele briljante toegiften (waaronder La Campanella van Liszt) weer bij de les trekt.

Sukhumvit

Na afloop dwars door Silom gewandeld en nog even een biertje gedronken in een bar in Patpong, dat een zeer verslonsde indruk maakt. De volgende dag een ander hotel opgezocht, aan de Sukhumvit, en daarna een bezoek gebracht aan Robinson Piano in Siam Discovery. Een indrukwekkende voorraad Steinways staat daar op kopers te wachten, maar als ik vraag of ik even mag proberen, blijkt dat niet de bedoeling. Ja, zo zal je weinig vleugels verkopen, denk ik. Maar misschien word ik niet ingeschat als een potentiële Steinway-koper en dat klopt ook wel.

Chulalongkorn Universiteit

 Chulalongkorn Universiteit

Als je in het centrum van Amsterdam even een rustig plekje zoekt, ga je naar het Begijnhof. In Bangkok kan ik de Chulalongkorn Universiteit aan de Phaya Thai aanbevelen. Een reusachtige campus waarop alle faculteiten zich groeperen rondom een uitgestrekt park met waterpartij. Het geheel doet zeer weldadig aan.

De universiteit is een echte alma mater die niet alleen alfa- en beta-faculteiten verenigt, maar ook de kunstopleidingen (muziek, beeldende kunst, theater) ruimhartig omarmt. Daar kunnen wij met ons gecompartimenteerde HBO/VWO nog een puntje aan zuigen! Ik heb verder geen oordeel over het niveau, want daar weet ik niks van. Het is in elk geval heerlijk daar een uurtje rond te wandelen. Het auditorium doet me zelfs denken aan het schattige theatertje in Praag waar de wereldpremière van de Don Giovanni van Mozart plaatsvond.

Siam Society

Aan het eind van de middag ga ik op zoek naar de Siam Society aan de Soi Asoke. Het mooie antieke gebouwtje is snel gevonden, vlak om de hoek van de Sukhumvit. Er staat daar een Schubertiade te gebeuren en we kunnen ons al om 18.00 uur melden voor een introductie door Jean Pierre Kirkland. Deze steekt enthousiast van wal en sleurt ons mee naar het Wenen van begin negentiende eeuw. Hij maakt ons de unieke positie duidelijk van Franz Schubert als de meest Weense van alle componisten in zijn combinatie van lichtvoetigheid en melancholie. We zijn helemaal overtuigd en rijp voor zijn muziek.

Voor de pauze wordt de Arpeggione gespeeld, een stuk voor het gelijknamig instrument en piano. Het zessnarige instrument was in de tijd van Schubert experimenteel en is nu al lang verdwenen. Het stuk wordt nu gewoonlijk op cello gespeeld en in dit geval op altviool. Ik moet zeggen dat ik de veel robuustere klank van de cello mis, maar het blijft natuurlijk een prachtig stuk.

Na de pauze klinkt er een feestelijke uitvoering van het Forellenkwintet, waarin het ensemble werkelijk als eenheid ons dit meesterwerk voortovert. Het is prachtig en de geheel gevulde zaal beloont de spelers met veel bravo-geroep en een zeer krachtig en langdurig applaus. Muzikaal genot van de bovenste plank.

Pianosonates van Schubert

De volgende dag koop ik van de weeromstuit bij de zeer ruim gesorteerde boekhandel Kinokuniya in Siam Paregon een bundel met alle pianosonates van Schubert en zie tot mijn verbazing dat je daar op de tweede verdieping niet alleen een BMW kunt kopen, maar zelfs een Lamborghini! Zou je die net als die Steinways, ook niet even mogen proberen alvorens er een aan te schaffen?

Op de terugweg zie ik in de metro dat ik het energiebesparingsprogramma van de Thaise overheid tot nu toe volkomen verkeerd heb begrepen. Het gaat niet om besparing op fossiele brandstoffen maar op menselijke spierkracht! De overheid adviseert niet alleen dringend om het verbruik daarvan te matigen, maar maakt het ook onmogelijk om die te verspillen aan zoiets doms als traplopen. Heel goed! Dat zal ze leren!