Thailand is het toneel van het zoveelste Ponzi-drama, deze keer met de iCON Group in de hoofdrol. Een episch schouwspel waar duizenden investeerders als ware protagonisten hun zuurverdiende baht door de ramen gooiden in ruil voor beloften zo hol als het hoofd van een gemiddelde influencer. Deze bedrieglijke voorstelling, compleet met glitterende flacons vol shampoo en succesdromen, lijkt vooral ontworpen om het ego van de bedenkers te masseren en een flinke bonus in de zak te steken.
Ach, het schone Ponzi-schema, de koning van de zwendels, glimmend als een uit de kluiten gewassen spiegelpaleis waar iedereen zich net iets te mooi in ziet. Thailand, een land waar de kunst van marketing en de valse droom van snel geld heilig zijn verklaard, bleek weer eens rijp voor de pluk. Want ja, wie wil nu geen slapend rijk worden? Een investering of twee, een paar glanzende beloften, en voilà, je bent ‘tante Posy’ voor je het weet, zonder dat je je zelfs maar hoeft te vermoeien met postzegels likken.
En oh, die marketing, werkelijk een meesterwerk! Zelfs beroemdheden werden gerekruteerd om het sprookje van rijkdom en roem aan te prijzen. Hoe ze nu, na de ontmaskering, “geschokt” en “in tranen” hun betrokkenheid betreuren. Dappere acteerprestaties, zonder twijfel. Alsof diezelfde sterren hun riante commissies inmiddels niet op veilige afstand hebben geparkeerd in vastgoed of minstens een nieuwe condo in Bangkok. Maar nee hoor, hun schuldgevoel, het is bijna aandoenlijk. Terecht dat het publiek hen met open armen ontvangt op het kerkhof van “ik wist van niets.”
En dan komt onze antiheld in beeld: “Boss Paul,” met zijn meesterlijke belofte om compensatie te regelen voor alle gedupeerden. “De nieuwe Robin Hood,” moet hij gedacht hebben, al is hij vergeten dat Robin Hood tenminste iets teruggaf aan het volk. Boss Paul en zijn beloften. Ach, ze klinken als een sprookje waarin we allemaal weten dat de feeënstof allang is verdwenen en het toverstokje in rook is opgegaan.
Intussen heeft de Thaise politie een kleine showroom verzameld van alle confiscaties: sportwagens, dikke horloges, glimmende symbolen van dat kapitalistische Utopia dat zo verleidelijk is voor de massa’s. Maar laten we realistisch zijn, de slachtoffers zullen eerder een rondleiding krijgen in het ‘Museum van Verloren Illusies’ dan hun centjes terugzien. Want ja, in de ware Ponzi-traditie blijft de rekening altijd achter bij diegenen die hun hoop net iets te hoog hadden opgeschroefd.
Dit hele drama – een gouden standaard van bedrog in zijn puurste vorm – laat ons slechts achter met de vraag: wie wordt de volgende ster in dit schouwspel? Want als er iets is wat we leren uit dit alles, is het dat we geen moer leren. We blijven collectief in dezelfde tragikomedie hangen, allemaal klaar om onze portemonnee te trekken voor de volgende droom die belooft ons leven voorgoed te veranderen, totdat we ons realiseren dat het enige wat verandert, de nieuwe naam van de dader is.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column21 december 2024Column – Decibel Dystopie: De Bars van Pattaya
De Expat19 december 2024Column – TikTok als valstrik om kwetsbare meisjes de prostitutie in te lokken
Column17 december 2024Column – Farang, een wandelende zak geld op slippers
Column15 december 2024Column – Over Thaise tienermeisjes die moeder worden
Ja, de basis van een piramidespel is dat diegene NA jouw je vergoeding ophoesten en meer als het even kan.
Geen mensen [meervoud] NA jouw en de winkel implodeert oftewel centen kwijt.
De hebberige mens struikelt altijd.
Is het wel bedrog, want je kunt het in twee regels uitleggen hoe het werkt.
Heel vroeger heeft een bekende mij wel eens uitgedaagd om op een dambord met een duppie te beginnen, en te verdubbelen per vakje, hoeveel er dan op het eind ligt aan geld, nu dat heeft 99% van de mensheid niet na een leven lang werken.
Elon Musk misschien?
Dat mocht Elon Musk willen. Het bedrag wat je krijgt op deze wijze is hoger dan alle bezit op de hele wereld. Inclusief geld, aandelen, obligaties, commodity’s, opties, futures, onroerend goed, roerende goederen, etc.
Ja money is voor Thais kennelijk het belangrijkste wat er is en ze doen er van alles aan en op zoveel mogelijke manieren als maar mogelijk is, om snel rijker te worden.
Ik heb ook dikwijls de indruk dat weinig landen zo verblind zijn door de kleur van het geld als Thailand. Zowat alles hebben ze er voor over. Als je een beetje een gesprek volgt onder Thais valt wel iedere minuut het woordje Tang en of worden er bedragen genoemd.
Dat is zo maar die indruk krijg ik anders ook wel op o.a. TB als het een artikel betreft dat over geld gaat 😉
Onlangs hadden we het in een tweetal artikelen over een verschijnsel in de Thaise samenleving zich over te geven aan het lenen van loansharks; daar tegenover de fragiele pogingen van overheidswege informele schulden aan te pakken, onder andere door het particulier inzetten van PICO-finance, een micro-kredietsystematiek. Wat de iCon-group van ‘Boss Paul’ heeft klaargespeeld, tart alle fantasie, maar brengt een ander verschijnsel aan de oppervlakte. De Expat omschrijft exact welke illusie nog meer speelt. Een zeer aanbevelenswaardig artikel.
Klik op: https://ap.lc/tnFMb (Bangkokpost.com-Charges-filed-against-18-the-icon-group-suspects)
Dat andere eveneens minder fraai fenomeen is het gegeven dat menigeen probeert een ander beentje te lichten en vervolgens een poot uit te draaien. Waar het de loansharks om gaat, geldt ook in dit geval: het gaat om egoïstisch winstbejag, en de gevolgen voor die ander doen er niet toe. Die lost ie zelf maar op. Alle geledingen en sectoren in de Thaise samenleving doen eraan mee. Kortom ook, of moet ik zeggen juist vooral, leden uit de hiso-bovenlaag, toch geacht beschaving en moraal in zich te hebben, vaak hogere studies in het buitenland gevolgd, en ook weer niet gespeend van enige intelligentie, denk- en oordeelsvermogen: zij draaien er de hand niet voor om: het gaat om miljoenen, wat zeg ik? Om miljarden baht jaarlijks.
Om de bewegingen vanuit hiso-perspectief te zien, klik op: https://search.bangkokpost.com/search/result?category=all&q=fraud
En lowso? Van hetzelfde laken een pak: https://thethaiger.com/?s=fraud
Menig lezer van Thailandblog kent meerdere voorbeelden uit eigen omgeving. Thai media doen er dagelijks gewag van. De krantenkoppen? Chantage, omkoping, kidnapping, afpersing, oplichting, corruptie, cybercrime. Alle hoofdstukken uit het wetboek van Strafrecht komen aan de orde, en het blijkt niet te deren. Want in Thailand gaat alles goed, tot het fout loopt. Aan welk soort bedrog men zich ook schuldig maakt, op den duur loopt men toch tegen de lamp.
Hoe komt het toch dat Thai mensen zich zo, onnadenkend lijkt het bijna, in de vangnetten van loansharks storten, maar ook zich zo open en bloot stellen aan de verlokkingen van valse beloften? Doet dat de ongelijkheid tussen de diverse geledingen, https://tdri.or.th/en/2020/01/thai-inequality-what-we-should-know/
of toch slechts hebzucht? https://world.thaipbs.or.th/detail/hope-greed-and-hard-truths-lessons-from-the-icon-controversy/55110
Doet mij denken aan Juicy Fields.
Beleggen in hennepplanten voor medicinale wiet: velen zagen het als een gouden kans. Duizenden deelnemers dachten samen 3 miljard euro te investeren in lucratieve wietplantjes, maar dat geld is nu spoorloos verdwenen. Net als de mensen achter JuicyFields. Het verhaal van een Amsterdams bedrijf dat wereldwijd een spoor van verlies achterlaat. Nog altijd lijden gedupeerden eronder.
Als iemand je komt vertellen dat die je heel snel rijk zal maken, dan moeten eigenlijk de alarmbellen gaan rinkelen. Bijzonder hoog rendement heeft eigenlijk ook een bijzonder hoog risico. of het is simpelweg pure oplichting of een piramidespel.
Uniek voor Thailand? Nee, in Amerika waren er ook figuren van naam en faam die zelfs jarenlang hun slimme, sluwe praktijken overeind wisten te houden. Of Nederlanders die wat jaartjes terug hun geld bij een bank stalde die vervolgens omviel. Zodra het om geld gaat struikelt men over elkaar, of het nu om kosten besparen gaat (ook op TB: items over belasting, geld overmaken etc doen het goed). Of om geld verdienen, de droom om het te maken, weggelegd voor de 1%, maar wat als net jij dat geluk hebt? Voor bijna iedereen blijft het een droom, en meegaan in de verkooppraatjes die gouden bergen beloven, een recept voor nachtmerries.
Is al genoemd door Marcel : “Juicy Fields”.
Zo’n scam kan je makkelijk weer uitzetten naar het buitenland. De bedenkers kunnen nu even rustig aan doen.
Zo ook online gokken, de “Nederlanders” verliezen miljarden.
Hoe kan je nou denken dat een elektronisch spel jou gaat laten winnen?!
Dit gaat zeker ook een drama worden in Thailand, waar men nu bezig is dat op te tuigen.
Een Thaksin schijnt zich hierin te verdiepen.
Systeem is gelijk een Ponzi sceme. Jij verliest en de eigenaars winnen, maar dan is het legaal.
De Nederlandse (r)overheid heeft dat al heel duidelijk gezien en derhalve toe gestaan.
Zij zijn ook een grote winnaar in dit Ponzi sceme. Verlies je, dan zal bedrijf belasting moeten betalen, win je, dan zal JIJ 30% belasting moeten betalen. De staat is altijd een grote winnaar.
Dat jij kapot gaat maakt ze niet uit, had je maar niet moeten spelen.
Zoals wordt gesteld: “Het is goed voor het land” natuurlijk niet de burgers.
Een ander Ponzi sceme zijn bekeuringen onder het mom veiligheid, deels is veiligheid waar, echter een andere motivatie is veel belangrijker, geld.
Als het ECHT om veiligheid zou gaan, voer je een systeem in dat je voertuig beperkt in snelheid, afhankelijk van je geometrische positie. Dus een Ponzi sceme, gokspel, do i feel lucky today, pakt de camera me, of niet.