Column – Onuitputtelijke energie in blikjes en flesjes
Zelden heeft een nuchtere Belg of Nederlander zo veel keuzestress ervaren als in de Thaise supermarkt bij het gangpad van de energiedrankjes. Waar we in België of Nederland met ons simpele blikje Red Bull al dachten een culinaire revolutie te hebben meegemaakt, is het in Thailand alsof je een degustatiemenu aan vloeibare elektriciteit voorgeschoteld krijgt. Van blikjes die beweren je IQ met dertig punten te verhogen tot flesjes die garant staan voor een betere toekomst (al is dat vooral voor de producenten), het is een wonderland vol beloftes en cafeïnerijke illusies.
Om de keuze wat te vergemakkelijken, zou je je instinctief richten op de basisvraag: heb ik energie nodig om vandaag te overleven, of wil ik de komende vijf jaar door zonder slaap? Geen zorgen, Thailand heeft het. Je kunt kiezen uit een range van vloeibare elektroshocktherapieën die in drie categorieën vallen: “hartklopping gegarandeerd”, “waanzinnige ideeën verzekerd” en “ik zie nu echt letterlijk kleuren”.
Neem bijvoorbeeld Krating Daeng, het origineel waarop onze eigen Red Bull gebaseerd is. Dit goudkleurige elixer is het huismerk van elke zichzelf respecterende brommertaxi-chauffeur in Bangkok. Met een smaak die balanceert tussen vloeibare karamel en motorolie, voel je bij elke slok het vermogen opkomen om de zwaartekracht te trotseren. Alleen al bij het ruiken van dit wondermiddel voel je je bloeddruk stijgen. En dat is precies wat je wilt in een land waar verkeersregels even flexibel zijn als de bediening in een all-you-can-eat-sushi restaurant.
Dan hebben we nog M-150, de brandstof voor de gemiddelde bouwvakker in Thailand. Waar onze hardwerkende man op de steiger in Nederland zich nog afvraagt of hij die tweede kop koffie wel moet nemen, is dit drankje de keuze voor iedereen die zonder vragen nog een tweede, derde, en vierde leven wil meemaken in dezelfde werkweek. De belofte? Meer stamina dan een marathonloper met haast. Het effect? De slaap verlaat je lichaam alsof het een goed feestje is dat een nieuwe locatie zoekt.
En voor de echte fijnproevers, de connaisseurs die menen een subtiele hint van bloemige noten en een afwerking van “ik heb nu écht te veel energie” te kunnen onderscheiden, is er Carabao Dang. Dit wondertje is vernoemd naar een waterbuffel, wat logisch klinkt wanneer je bedenkt dat je je ook echt zo gaat voelen na een blikje of drie. Dit drankje wekt bij de gebruiker het gevoel dat alles binnen bereik ligt, behalve een normale hartslag en een vaste hand.
Het wonder van deze overvloed aan energiedrankjes is de Thaise interpretatie van energie. Energie is geen middel om je dag door te komen; het is een levensstijl, een religie bijna. Hier in Thailand drink je geen energie om een boost te krijgen, maar om een roeping te volgen. Een roeping die ergens tussen de flikkerende neonlichten van Pattaya en de hectische markten van Bangkok ligt.
In de koele koelingen van 7-Eleven waan je je dan ook in een universum waar Newton z’n wetten een aanfluiting zouden vinden. Hier is het idee van “wat omhoog gaat, moet ook weer omlaag komen” ver te zoeken, vooral als het gaat om je energielevel. Wat je koopt, is het tijdelijke vermogen om muren op te rennen, de illusie van onoverwinnelijkheid en het onverklaarbare gevoel dat je eindelijk dat boek gaat schrijven, of dat je in ieder geval de titel hebt.
Maar laten we wel wezen: het kiezen van je energiedrankje is niet alleen een keuze voor de dag, het is een keuze voor wie je denkt te willen zijn in een land dat energie begrijpt zoals wij Hollanders klompen begrijpen: functioneel, maar nooit zonder flair. Drink dus op je eigen risico, en bedenk goed: in Thailand betekent energiedrankje niet zomaar een drankje, maar een avontuur waar de gemiddelde Belg of Nederlander nog net niet voor is verzekerd.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column21 december 2024Column – Decibel Dystopie: De Bars van Pattaya
De Expat19 december 2024Column – TikTok als valstrik om kwetsbare meisjes de prostitutie in te lokken
Column17 december 2024Column – Farang, een wandelende zak geld op slippers
Column15 december 2024Column – Over Thaise tienermeisjes die moeder worden
Hahaha,een waarheid als een koe en dan te bedenken dat een Thai koffie ziet als de grote anti slaapdronken.
Zelfs kindje met ADHD nemen hier de door moeder gegeven energiedrankjes mee naar school om de leerprestaties te verbeteren net als trouwens in Nederland.
Geweldig! Jouw columns worden steeds beter. Ga zo door.