Ah, daar heb je hem weer, die Nederlander met zijn Thaise partner. Het wandelende stereotype, volgens sommigen. Want zeg nu zelf, waarom zou je iemand uit een ander continent kiezen, tenzij je met een paar ton aan vooroordelen in je handbagage rondloopt? Is het de liefde? Of gewoon een goedkopere versie van House Hunters International?
Neem dat eeuwige mantra: “Ze is vast alleen hier voor het geld.” Want ja, Nederland is natuurlijk het beloofde land. Wie wil er nu niet leven in een land waar regen horizontaal valt en je hypotheekrenteaftrek je meest romantische gespreksonderwerp is? Natuurlijk, ze heeft haar leven in Thailand, met zon, familie en een cultuur waar respect geen trendwoord is, ingeruild voor dit paradijs. Gewoon, omdat ze niet kon wachten om in een HEMA-jurk op een fiets zonder remmen te zitten.
En dan dat andere stokpaardje: “Hij zal wel een stuk ouder zijn.” Want een relatie zonder leeftijdsverschil is natuurlijk als een bitterbal zonder mosterd: prima, maar waarom zou je? Nee, hij moet minstens een levensfase verder zitten, want anders werkt dat stereotype niet. Alsof liefde geen andere grond kan hebben dan rimpels en pensioenpotjes.
Laten we ook even praten over integratie. “Ze zal de taal wel niet spreken.” Nee, want Nederlands is zo’n makkie. We gebruiken maar 200 woorden en die allemaal tegelijk in een zin. En toch, hoeveel Thaise partners ploeteren zich een weg door woorden als verzekeringsmaatschappij of vergunningsaanvraag? Maar nee, wij verwachten dat ze binnen een week met een Gooise ‘r’ de buurtbarbecue voorzitten. Want wij Nederlanders zijn pas echt gastvrij als je perfect onze taal spreekt. Oh, en breng je zelf een salade mee?
De pièce de résistance: “Het zal wel lust zijn.” Want stel je voor dat twee mensen elkaar oprechte warmte en liefde kunnen geven zonder dat iemand een seksuele toeristenroute aflegt. Nee, als je een partner ontmoet in Thailand, dan is het automatisch verdacht. Waarschijnlijk stond er op Schiphol een bordje: “Retour Amsterdam-Liefde, nu met korting!”
En natuurlijk is er die culturele minachting. “Thailand? Dat is toch alleen massages en markten?” Alsof Nederland alleen molens en tulpen is. Want ja, als je cultuur werkelijk rijk is, moet je wél een van Gogh of een stroopwafel kunnen produceren. Anders is het niets waard. Dat je Thaise partner jouw keukenrepertoire van magnetronmaaltijden naar hemelse currygerechten tilt, wordt dan weer snel vergeten.
Maar goed, oordeel gerust verder. Trek die wenkbrauw omhoog, mompel een halfslachtige “Nou ja, als zij gelukkig zijn.” Het is tenslotte makkelijker om andermans liefdesleven te fileren dan je eigen IKEA-relatie bij elkaar te houden.
Dus volgende keer dat je een Nederlands-Thaise koppel ziet, denk dan even na. Misschien is het geen stereotype. Misschien is het gewoon liefde. En als dat je niet overtuigt, onthoud dan één ding: zij hoeft in ieder geval niet drie weken te schaatsen op een modderige sloot om indruk te maken.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby's: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Lees hier de laatste artikelen
Column17 januari 2025Column – Hiso en Loso meer dan alleen je sociale status
Column15 januari 2025Column – De zelfverklaarde Thailand-experts op hun digitale troon
Column13 januari 2025Column – Glimlachend stelen in Thailand met callcenterfraude
Column11 januari 2025Column – Thailand: Waar niets is wat het lijkt
“IKEA-RELATIE”,
heerlijk Expat.
Het winnende Nederlandse woord “polarisatie” mag wat mij betreft vervangen worden door jouw vinding.
Bovendien hoeft Van Dale dan ook niet te stoppen met de “woord van het jaar”-verkiezing.
Ja hoewel mensen geen enkele kijk hebben, hoe een relatie tussen een farang en een Thai nu werkelijk is, hebben de meesten het liefst een vooroordeel.
Zelfs als laatsgenoemde relatie bewijsbaar wel in orde was, blijft men het liefste zoeken naar dingen, die hun verdere roddels ondersteunen.
Niets is voor dit soort mensen meer saai, als gewoon de ander te respecteren, en iedereen in zijn eigen waarde te laten.
Nee blijven zoeken naar datgene ze in hun eigen huwelijk niet op het rijtje krijgen of gekregen hebben, en het gewoon verder vertikken eerst voor hun eigen huisdeur te keren.
Zelf uit een cultuur komen waar minimaal ieder 3e huwelijk op de klippen loopt, en ze zelf morgen ook aan de beurt kunnen zijn, heeft men het veel liever over een andermans huwelijk of relatie.
Een oud-collega spraak altijd de gevleugelde woorden ‘Als ze het over een ander hebben, hebben ze het niet over jou’.
Kreeg ze ook altijd ruim voor mijn voeten gegooid in die dagen, negatieve opmerkingen.
Kon je GEEN Nederlandse vrouw vinden,
OCH JA iedereen heeft recht op een partner.
Je was op VAKANTIE man, wat moet je er mee.
Zeker uit een BAR getrokken.
Had je die niet THUIS kunnen laten in haar eigen cultuur.
Et cetera.
Mens eigen, helaas, en de een doet het een beetje beter als de ander, ook hier.
De lijn tussen oordeel en vooroordeel is ook wazig, hoewel sommige opmerkingen weinig te raden hebben.
Aan mijn vrouw in Thailand.
Je hoeft toch niet te werken, je hebt een FARANG, en er zijn er diverse die ze maar niet vertelde, net zoals ik dat ook maar niet deed.
Het mooiste vooroordeel was toch wel van de autoritaire Nederlandse man met zijn timide onderdanige vrouwtje,5555,dat viel vies tegen voor de aanhangers van die theorie.