Het perfectioneren van bruut geweld
Heeft U ook ooit wel eens de onbedwingbare neiging voelen opwellen om iemand helemaal tot een vormloze pulp te slaan? Iemand helemaal te slopen?
Een dusdanige hoeveelheid bruut geweld los te laten op iemand die U bijvoorbeeld urenlang het bloed onder de nagels vandaan getreiterd heeft? Een televisiepersoonlijkheid misschien, wiens suffe grijns U ’s nachts uit Uw slaap houdt? Ja? Maar U deed het niet omdat U een papkindje bent en zelf niet tot snot geslagen wil worden. Dan wordt het hoog tijd om de nobele ‘martial art’ van ‘Muay Thai’ te gaan beoefenen…
“Muai Thai’, ook wel Thaiboxen of Thai kickboxen genoemd, is een vechtsport die al eeuwenlang in Thailand en omringende landen in diverse vormen beoefend wordt.
Er zijn maar weinig overeenkomsten met het reguliere boxen waarbij alleen de vuisten, gehuld in boxhandschoenen, gebruikt worden.
Bij Muai Thai wordt ook een beroep gedaan op de voeten, ellebogen, knieen, schenen en tot een tiental jaar geleden, het hoofd. Kopstoten mogen in het moderne Muai Thai niet meer uitgedeeld worden, tot afgrijzen van tandartsen en neurologen in de regio.
De term “Thaiboxen” is eigenlijk een misnomer aangezien het de trappen, de knie-en-elleboogstoten zijn die de tegenstander naar het canvas jagen. De ‘low-kicks’ zijn uiterst effectief; keiharde trappen op de bovenbeenspier van de tegenstander die uiterst pijnlijk zijn en er bij veelvuldige herhaling er voor zorgen dat de tegenstander niet meer op zijn benen kan staan en door zijn hoeven zakt.
Het ellebogenwerk mag ook niet onderschat worden. Wanneer twee boxers bij het reguliere boxen in een zgn. ‘clinch’ zitten, wat voor de leek veel lijkt op een innige vrijpartij, worden de twee tortelduiven door de scheidsrechter uit elkaar gehaald. In de wereld van Muay Thai begint de pret dan pas. Met zij-of-benedenwaardse elleboogdreunen in het gezicht wordt geprobeerd een scheur in het jukbeen of wenkbrauw van de opponent te bewerksteligen in de hoop dat een bloedstroom het zicht zal belemmeren. Tegelijkertijd worden met evenveel enthusiasme met opwaardse kniestoten de milt en de lever van de tegenstander bewerkt.
Ook zijn horizontale trappen tegen de schenen erg welkom in de poging de tegenstander in het zand te doen happen.
Voor diegenen wiens interesse in deze vorm van actief tijdverdrijf gewekt is, wil ik U hierbij inwijden in de basis; de training.
Je moet natuurlijk, net als bij elke andere sport, wel eerst oefenen om snelheid, lenigheid, souplesse, kracht, inzicht en tactiek te verwerven. Wat zouden de schaaksport en golf zijn zonder deze vaardigheden?
Bij Muai Thai training wordt altijd begonnen met het opkrikken van de pijngrens naar duizelingwekkende hoogte. Dat gaat als volgt:
De aspirant Thaiboxer gaat plat op zijn rug op de grond liggen. De trainer staat over hem heen en laat een volwassen kokosnoot van vier kilo vanaf anderhalve meter hoogte doodleuk in de maagstreek van de trainee vallen. Vijftige keer achter elkaar. Daarna touwtje springen. Op blote voeten op een kiezelveldje. Een minuutje of twintig. Het doel daarvan is de voetzool dusdanig ongevoelig te maken, uiteraard na veelvuldige herhaling, dat deze na verloop van tijd de gevoeligheid bereikt van de zool van een Dr. Martens schoen.
Vervolgens op naar de bananeboom. Gaan we eten? Nee, horizontaal trappen. Een volwassen bananeboom heeft een stam met een diameter van ruwweg 20 cm. De opdracht van de trainer is deze keer om de stam met zoveel horizontale trappen, met zowel de linker als rechterwreef te bewerken dat de bananeboom in tweeen breekt. Daarna gaan we aan de thee…
Over deze blogger
Lees hier de laatste artikelen
Lezersinzending21 december 2024Controleer de voorwaarden van je Nederlandse levensverzekering bij emigratie naar Thailand (lezersinzending)
Leven in Thailand21 december 2024Nog meer buren (lezersinzending)
Visumvraag21 december 2024Thailand Visa vraag Nr 228/24: Visum en huwelijk
Gezondheid21 december 2024Vraag aan huisarts Maarten: Hoofdpijn na krachttraining
@ Hersenonderzoeker Dick Swaab, was laatst nog op TV in zomergasten. Hij pleitte voor een verbod op boksen, als sport. Onderzoek heeft uitgewezen dat boksen blijvende hersenbeschadiging veroorzaakt.
Wat zijn mensen toch eigenlijk primitieve wezens. Het Muai Thai doet me denken aan de tijd van de Romeinen en de gladiatoren die elkaar in een arena naar het leven stonden. Eigenlijk is er weinig veranderd. Geweld als vermaak voor het volk. Ondertussen klagen dezelfde mensen over de verruwing in de samenleving.
Swaab vindt sporten uberhaupt niet zo gezond als algemeen wordt aangenomen gezien de anderhalf miljoen blessures die er jaarlijks worden opgelopen, ik vond dat een heel goed punt (ook al omdat ikzelf niet vooruit te branden ben 😉 ).
@Khun Peter,
Ik had vroeger meer moeite met een sport als boksen dan nu. Veel sporten gaan niet altijd zonder een vorm van geweld gepaard. Neem nu bijvoorbeeld voetbal waar de ‘doodschop’ of andere “smerige” overtredingen wekelijks op de voetbalvelden te aanschouwen zijn. Goed beschouwd is Muay Thai een “schonere” sport, aangezien de twee deelnemers tegen elkaar opgewassen zijn en de twee boksers binnen de uitgezette lijnen elkaar bebeuken ;-).
Hoeveel ex-Thaiboksers blijvend hersenletsel oplopen weet ik niet, maar Dick Swaab heeft ongetwijfeld gelijk.
Topsport brengt altijd excessen voort. Twaalfjarige turnsters wiens lichaam 20 jaar later helemaal kapot is. Ik hou het maar bij een potje schaak 😉
@ klopt excessen komen in iedere sport voor. Maar je zou je toch kunnen afvragen of een sport waarbij een knock-out je de overwinning bezorgt niet erg bizar is. Een knock-out is namelijk een hersenbeschadiging. Je wordt er nu voor beloond indien je jouw tegenstander blijvend letsel toebrengt. Bij andere sporten betekent dat een rode kaart en soms levenslange schorsing.
Misschien moeten we ook het duelleren niet meer verbieden, kunnen we elkaar te lijf met een degen of pistool onder de noemer sport. 😉
Goed idee Peter. Prachtige tijden waren dat. Geparfumeerde bepruikte drol kijkt te lang verlekkerd naar je vriendin, je loopt om hem af, trekt een geparfumeerd kanten zakdoekje uit je borstzak, slaat hem daarme lichtjes met opgeheven pink in het bepoederde gelaat en voila, het duel kan beginnen. Heerlijk!
Deal! Ik ben de hele dag al aan het touwtje springen. Niet op kiezels maar op bed. Niks aan de hand. Pijn? Waar?
Ning zit nu te lezen in een lijvig boek “The Pros and Cons of Divorce in Thailand”. Toch eens vragen waar dat boek over gaat…
Haha, volgens mij heb je iets te veel naar de film Kickboxer gekeken wat betreft de training! Ik heb meerdere keren getraind bij Thaise scholen en daar begonnen we met een half uur of een uur touwtje springen of op autobanden springen.
Horizontale trappen tegen de schenen..die vermijd je liever. Dat betekent dat je lowkick wordt geblokt. Overigens gebruiken ze die in Thailand vrijwel nooit omdat deze minder punten opleveren.
Alfons, bovenstaand artikel gaat over de training van aankomende pro’s, niet de training voor vrijblijvende recreanten 😉
Mijn vrouw was toen ze jong was professioneel thai bokster in bkk, de trainingen waren heel zwaar heeft ze me verteld.
We krijgen regelmatig toeristen in de bar die een paar mnd getraind hebben en dan een wedstrijd op het eiland boksen (toeristen vermaak). Vaak checked mijn vrouw dan bijv de bovenbenen en vaak zegt ze dan oh je gaat het zwaar krijgen want ze zijn niet sterk genoeg. Vaak krijgt ze gelijk.
Als ik – sporadisch overigens – wel eens Thaiboxing op TV zie dan bekruipt mij een gevoel van “waar heb ik dat eerder gezien?”. Inmiddels weet ik het: men heeft het gewoon afgekeken van hanengevechten. Dat is gebaseerd op (extra aangewakkerd) instinct.
Als je de twee vergelijkt zijn de bewegingen vrijwel identiek. En ook daarbij komen kopstoten trouwens niet voor.
Het blijft voor mij een raadsel waarom men er een genoegen in heeft om of bij iemand het licht te laten uitgaan of om bij jezelf het licht te laten uitdoen.
Maar ja, het is dus al een eeuwenoud “verlangen” heb ik begrepen. En als je er ook nog eens geld mee kan verdienen….. nou wie ben ik dan om er een al te duidelijk oordeel over te hebben.
Sorry Cor, maar dit is echt een sport voor mietjes. Ik zie ze vaker tegen elkaar aan hangen dan vechten. Geef mij maar het kooivechten; dat zijn pas echte vechtersbaasjes. Minimale protectie en (bijna) alles mag.
Dit alles met een knipoog natuurlijk, want ik weet dat het echte sportmensen zijn die zeer hard trainen. Als kijksport vind ik er echter weinig aan en dan toch omdat men vaak in een clinch hangt met elkaar.