Brieven van een weduwnaar (3)
Ter nagedachtenis aan mijn lieve vrouw pen ik enkele mooie, bijzondere of leuke anekdotes op. Mali was een pracht van een vrouw en samen maakte we veel leuke of opmerkelijke dingen mee. Hieronder enkele van die gebeurtenissen waar ik met een lach op kan terug kijken.
Deel 1. lees je hier: www.thailandblog.nl/column/brieven-van-een-weduwnaar/
Deel 2. lees je hier: www.thailandblog.nl/column/brieven-weduwnaar-2/
Lekker koken
Mali was dol op westers eten, dus wisselde wij regelmatig tussen de Thaise en westerse keuken. Vaak stond er rijst op tafel, want o.a Indonesisch eten was bij mij al favoriet voordat ik Thailand leerde kennen. Pasta stond ook regelmatig op tafel en af en toe iets met aardappelen als ik me bedacht dat het al weer lang te lang geleden was. Mali kon heerlijk koken, al vertrouwde ze de Nederlandse/westerse keuken aan mij toe. Het kwam weleens voor dat we een discussie hadden wat we zouden gaan eten: ik wou graag rijst op tafel, Mali had dan juist zin in macaroni, lasagne, aardappelen met een speklapje of boerenkool. Is de andere keuken gewoon lekkerder of zou dat komen omdat je liefje dan fijn kon gaan koken?
Wandelende ATM
Lief dat ze was, kon ze ook wat chaotisch zijn. Mali had de neiging om van alles los in haar broek- en jaszakken te stoppen. Wisselgeld terug in de portemonnee, waarom zou je? Het kwam dan ook regelmatig voor dat er muntgeld uit haar zakken viel. Gelukkig meestal binnenshuis al is ze buiten ook weleens wat aan muntjes en pasjes verloren. Als ik de hele dag achter haar aan zou lopen zou ik een rijk man zijn geworden met zo’n wandelde ATM.
Fiets fout
Mali was een maand of twee, drie in Nederland toen ze voor de eerste keer naar Nederlandse les zou gaan. Ze ging met de fiets naar het station en groot was haar verbazing toen haar fiets op het einde van de dag weg was. Ze had hem netjes op slot gezet en geparkeerd bij een fietsenstalling, netjes tegen een muur naast wat andere fietsen. Helaas voor Mali niet in een fietsenrek, en de gemeente heeft prachtige bordjes met de tekst “Fiets fout = fiets weg. Fietsen de niet in de rekken worden geplaatst worden verwijderd!”. Dat ging haar Nederlands nog te boven, en haar fiets stond niemand in de weg, dus haar verbazing was dan ook groot.
De 25 euro boete voor het terugkrijgen van de fiets was dan ook flink balen. De weken daarna was ze als de dood om haar fiets buiten een fietsenrek te stallen, ook als het heel ergens anders in de stad was. Tja, leg dan maar eens uit dat de gemeente alleen fiets razzia’s rondom het stationsgebied organiseert en niet elders in de stad. Die boete nog wel aangevochten omdat o.a. de tekst niet eens in het Engels was en Mali de tekst onmogelijk kon begrijpen plus dat ze haar fiets had geparkeerd zonder hinder of gevaar te vormen. Helaas maar niet verrassend zonder resultaat, de eerste kennismaking met Nederlandse regeltjes…
Kilometers maken
In de omgeving Den Haag, Wassenaar en Katwijk kun je heerlijk wandelen en fietsen maar ook het Groene Hart is prachtig. Strand duinen, bos, weilanden en natuurgebied, zoveel natuurschoon. Diverse keren zijn hebben we dan ook heerlijk gewandeld en gefietst. Veertig kilometer fietsen was geen probleem in de prachtige natuur, al had Mali wel wat spierpijn aan het eind van zo’n lange toch. Maar tijdens de fietstochten zelf wou ze van geen omkeren weten, verder fietsen, nog meer moois zien! Ook rond(ver)dwalen in steden en genieten van de cultuur, architectuur en historie vond ze geweldig. Wat dat betreft vermaakten we ons volop in Nederland en Europa. Nee, een cultuurbarbaar was ze zeker niet.
Mijn man
Toen Mali net in Nederland was wees ik haar op diverse belangrijke figuren die geregeld met hun hoofd op TV kwamen. Zo wees ik haar op Mark Rutte en zijn functie als minister-president. ‘Lekker ding’ was haar reactie, dat hij nog vrijgezel is kon ze niet geloven. Het zal enige dagen later zijn geweest dat ik haar opnieuw vroeg wie deze persoon was. Ze keek me even aan en zei toen met een brede glimlach en vol overtuiging “Mijn man”. Tja, de naam was ze even vergeten zo excuseerde ze zich (jaja), maar sinds die dag verwees ze meestal naar Mark als haar man. Was een relatiebreuk aanstaande? Op een dag kreeg ik een hysterisch opgewonden Mali aan de telefoon, Mali struikelde over haar eigen woorden maar met wat moeite begreep ik dat toen ze zojuist in de tram zat, Mark haar op enkele meters was gepasseerd bij de tramhalte nabij de Tweede Kamer. Ze was hem nog net niet achterna gerend voor een foto.
Over deze blogger
-
Sinds 2008 een regelmatig bezoeker aan Thailand. Werkt op de boekhoudafdeling van een Nederlandse groothandel.
Gaat in zijn vrije tijd graag fietsen, wandelen of een boek lezen. Voornamelijk non-fictie met in het bijzonder de geschiedenis, politiek, economie en maatschappij van Nederland, Thailand en landen in de regio. Luistert graag naar heavy metal en andere herrie
Lees hier de laatste artikelen
Achtergrond9 oktober 2024De littekens van een gevangenschap
Cultuur28 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 5 (slot)
Cultuur25 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 4
Cultuur23 september 2024Khun Chang Khun Phaen, Thailand’s meest bekende legende – deel 3
Schitterende herinneringen weer, van een bijzondere vrouw.
De gemiddelde Thaise krijg je echt de Hollandse stamppot stopverf niet aangesmeerd. Fietsen zie ik mijn Thaise vriendinnen ook al niet doen, veel te vermoeiend.
Geld los in de zakken steken daarentegen is volgens mij dan weer wel typisch Thais. Grote portemonnee, om van alles in te proppen, behalve (klein)geld.
Wat die boete betreft: Iedereen die zich in Nederland bevind word maar geacht de taal zover te kennen dat ze alle idiote borden van de roverheid kunnen lezen. Zelfs al ben je hier enkel op vakantie. De Nederlandse roverheid is er niet voor de mensen, maar om geld aan u te verdienen.
Voor mij was ze natuurlijk een bijzondere vrouw al vind ik het niet vreemd dat ze van alles probeerde. Dat deed en doe ik even goed in Thailand. Veel mensen hanteren het principe “wat de boer niet kent dat vreet hij niet” maar Mali en ik waren zo niet. Ik heb nog een leuke anekdote over de nieuwsgierigheid van Mali, die volgt in een later stukje.
Ach Michel, dat wat de boer niet kent…………, gaat voor alle culturen over de gehele wereld op. Als mensen in hun jeugd reeds kennis maken met andere gerechten of smaken, zullen ze dit op volwassen leeftijd zeker niet nalaten te proberen. Ook is natuurlijk de wil om te assimileren noodzakelijk om alle facetten van het Nederlandse/Begische leven incl. voedsel, te omarmen noodzakelijk.
Mijn partner eet graag elke week een haring met uitjes, neemt naar zijn werk gewoon een pakje bruine boterhammen met ham of andere vleeswaren mee en ook stamppotten, graag met uitgebakken spekjes, worden regelmatig gegeten. Op vakanties in Europa genieten we dan ook beiden altijd van de lokale keukens. Nee Mali, was dus geenszins een uitzondering, maar gewoon iemand met een brede belangstelling voor natuur, cultuur en culinaire verrassingen.
Mooi te lezen over Mali haar zo brede oriëntatie, ik herken hier heel veel in van wat je verhaald Rob. Mijn partner kookt ook graag, heel goed Thais uiteraard, maar ook de stampotten, aardappelpuree, macaroni, spaghetti, appeltaart, enz. Nu wonen we permanent in Thailand, maar wat was ze blij toen er laatst een vriendin uit Duitsland een pak zuurkool meenam, 2 dagen van gegeten, beiden een goed glas witte wijn er bij, heerlijk. Het bezoeken van de Keukenhof, Zaanse Schans, Madurodam, Bollenstreek, Limburg, Rotterdam, Amsterdam, hoogtepunten. Fietsen idem, tochtje Veluwe.
Prachtig om te lezen dat jullie dit allemaal hebben kunnen beleven, lekker intensief ook, mooie invulling van jullie partnership en waardevolle herinneringen.
NicoB