Eerder deze week een bezoek gebracht aan een echt bordeel in Pattaya. Degenen onder u die weten dat ik in Pattaya woon zullen dat geen echte verrassing vinden want er zijn genoeg mensen die heel Pattaya als één groot bordeel beschouwen.

Ik heb die mening uiteraard niet want een mens leeft niet alleen van of voor de seks en Pattaya heeft voor mensen die er wonen of de stad bezoeken veel meer in haar mars dan alleen het prikkelende nachtleven.

Bordeel

Bij een bordeel denk ik niet aan de vele bierbars en a gogo clubs maar meer aan een soort villa, luxueus ingericht, een gezellige bar waar dan met één van de vele aanwezige dames een praatje gemaakt kan worden. Uiteraard is het dan de bedoeling dat er afspraken worden gemaakt over te verrichten seksuele diensten.

Kinnaree

Zo’n gelegenheid is ‘Kinnaree’s Gentlemen Club’ in een zijstraat van Soi 4 Pratumnak Hill. Het is één van de zogenaamde “geheime” locaties, waar je discreet aan een (ondeugende) behoefte kunt voldoen. Een mooi mooie villa dat precies voldoet aan wat ik hierboven van een bordeel verwacht. Het is een “daggelegenheid”, dat wil zeggen dat de activiteiten binnen voornamelijk overdag tussen 3 en 8 uur plaatsvinden. Een man hoeft dus niet ’s avonds in een schreeuwerige bar zijn heil te zoeken maar gaat onverdacht (ik heb een zakelijke afspraak in Jomtien, schat” of “ik ga een potje biljarten met een vriend, teerak”) naar deze club.

Speciaal bezoek

Was ik er dus ook om gebruik te maken van de diensten waarvoor deze club is opgezet? Driewerf nee! Mijn bezoek had te maken met de 50ste verjaardag van een Engelse vriend. Dat moest op een speciale manier gevierd worden. Ik werd met zo’n 25 andere mannen uitgenodigd om ergens in Pattaya te verzamelen en mee te gaan met een soort mysterie tour. De jarige zelf was (nog) niet aanwezig maar wij werden met z’n allen naar de Kinnaree Club getransporteerd waar wij onder het genot van een drankje afwachtten wat er verder zou gaan gebeuren.

Arrestatie

Jarige Billy lag nog te slapen toen er bij zijn condo aangebeld werd. Zijn vrouw deed open en zag een politieofficier met 3 assistenten staan. Billy werd gewekt kon zich douchen en aankleden en werd gearresteerd, in de boeien geslagen en met een politieauto naar het bureau van de Immigration Police vervoerd. Billy heeft wel wat ervaring (!) met de politie in Engeland maar hij begreep hier niets van. Hij overwoog wel dat het een grap zou kunnen zijn maar zijn idee over de Thaise politie hield hem toch aardig mak en hij verzette zich niet. In Jomtien werd hij in een kamertje gezet en Billy vroeg om uitleg wat er aan de hand was. Iets met zijn paspoort werd er gezegd en je moet wachten op onze chef die nog niet aanwezig is. Billy werd het zat er was niets aan de hand met zijn paspoort en hij begon te eisen dat hij die chef onmiddellijk wilde spreken. Er werd getelefoneerd en de agent die hem had gearresteerd vertelde hem dat ze zijn chef gingen opzoeken op een locatie buiten het bureau.

Zo werd Billy, nog steeds beduusd en geboeid, de Kinnaree Club binnengeleid waarbij Billy (vertelde hij later) bedacht dat het wel al te gek was dat hij een politiechef in een bordeel moest opzoeken. Wij zaten in een afgesloten ruimte in de villa waar Billy dan binnengeleid werd onder het gezang van ons koor “Happy Birthday Billy”. Toen werden zijn handboeien afgenomen en kon hij zijn eerste biertje naar binnen werken waarna er nog vele volgden.

Het was een mooie verrassing en het zal duidelijk zijn dat zo’n politieoptreden alleen mogelijk was door goede contacten van de organisator met de politie

Party

Het feestje werd nog een paar uur voortgezet waarbij Billy, oorspronkelijk “not amused” langzaam maar zeker ontdooide en zich deze verjaardag tot in lengte van dagen zal herinneren. Nogal wat dames uit de club deelden in de feestvreugde en een enkeling uit onze groep (niet ik, echt niet!) maakten van de gelegenheid gebruik (“ik ben er nou toch!”) om zich een poosje met een dame af te zonderen.

Ten slotte

Kinnaree is een mooie Gentlemen’s Club met een keur aan beschikbare dames niet overdreven duur en discreet in een Soi verborgen. Het was er druk (elke dag, mijnheer!) met mensen die voor het thuisfront aan het werk waren of een middagje met een vriend doorbrachten. Ik hoef niet zo nodig ik kom thuis wel aan mijn trekken en bovendien ben ik niet geïmponeerd door mooie dames met een ijskoude blik in hun ogen.

Over deze blogger

Gringo
Gringo
Bert Gringhuis (1945), geboren en getogen in Almelo in het mooie Twente. Later vele jaren in Amsterdam en Alkmaar gewoond, werkzaam in de export voor diverse bedrijven. Ik kwam in 1980 voor het eerst in Thailand en was meteen verliefd op het land. Vele malen sindsdien terug geweest en na mijn (vroeg)pensionering als weduwnaar naar Thailand verhuisd. Daar woon ik nu al 22 jaar samen met mijn ietwat jongere Thaise dame Poopae.
Mijn eerste ervaringen in Thailand als een soort nieuwsbrief aan familie, vrienden en kennissen gestuurd, die later onder de naam Gringo op Thailandblog hebben gestaan. Veel, heel veel artikeltjes hebben die eerste verhalen gevolgd en dat is uitgegroeid tot een vrijwel dagelijkse hobby.
In Nederland nog een verwoed voetballer en voetbalscheidsrechter, maar de jaren gaan tellen en in Thailand nog altijd verwoed, maar het poolbiljarten is echt van mindere kwaliteit, ha ha!

7 reacties op “Waarom ik een bordeel in Pattaya bezocht”

  1. Cor van Kampen zegt op

    Je gaat naar zo,n tent met voor reden dan ook. Waarom ga je daarheen? Voor een verjaardag van een vriend
    die 50 jaar werd. Ook in de omgeving mensen die goede contacten hebben met de politie.
    Heb je die ook? Meerder keren in het verhaal verteld dat jij niet in afzondering bent gegaan met een van die bloedmooie dames die op de foto staan. Ik had voor mijzelf niet ingestaan, zeker niet met een biertje op.
    Ik had jou verhaal ook thuis verteld. Alleen mijn vrouw had geweten dat mijn contacten met de politie niet
    echt intiem waren.
    Cor.

    • Gringo zegt op

      Ouch, Cor, zijn die plekken niet alleen “geheim”, maar ook verboden terrein voor jou? Nou, voor mij niet, hoor!
      Ik ben oud en wijs genoeg om mij te gedragen en ik woon lang genoeg in Pattaya om het klappen van de zweep te kennen.

      Ik ben niet van plan om in die club een vaste klant te worden, maar het is wel degelijk een gezellige tent en een prima plek voor zo’n feestje.

      Mijn connecties met de politie beperken zich trouwens tot enkele bezoeken per jaar aan Immigration en het betalen van een bekeuring op het politiebureau (maar dat is ook al weer lang geleden)

      De foto die de redactie geplaatst heeft is niet van deze club, die ik bezocht. De dames daar waren nóg mooier!

      • Franky R. zegt op

        Maar toch vond je hun ogen koud en een kille blik uitstralen, Gringo?

        Daar zou je best eens een verhaal over kunnen schrijven, me dunkt [Of ik zelf, haha]!

        • Gringo zegt op

          Franky, de ogen van een Thaise vrouw zijn voor mij het “herkenningspunt” om een eerste indruk van haar te krijgen. Ik zal er over nadenken om daar een verhaaltje over te schrijven.

  2. jasper zegt op

    Mooi verhaal Gringo.

    Je overtuigde mij van je braafheid met de opmerking: “mooie dames met een ijskoude blik in de ogen”. Is ook niet mijn cup of tea, maar ik heb enkele malen het voorrecht mogen smaken dat de blik niet ijskoud was. En daar was niets verkeerd mee, integendeel, een mooie herinnering. Zo kan het ook!

  3. Franky R. zegt op

    Ach,

    Anderen hebben er niets over te zeggen als ik in een bierbar, Gogo of bordeel zit. Erg bemoeizuchtig om dan in de vrije-tijdsbesteding van een ander te mengen.

    En nee, ik heb ik Pattaya nog nooit een bordeel bezocht. Wel de ‘soapies’ en beerbars. De Gogo enkel gevisiteerd om mijn maten uit Nederland met een open mond naar het podium zien staren (en die hadden toch het e.e.a. meegemaakt, dacht ik dan).

    Maar een ‘leuke gebeurtenis’, al zou die Engelse vriend met Britse praktijkervaring in eigen land zich een tijdje niet echt goed hebben gevoeld. En sorry dat ik het zeg, maar dat die Brit in eigen land ook in de smoelenbak zit/zat, is toch een beetje typisch?

    Best geinig dat de officier het spel mee wilde spelen. Al zal hij wel wat ’tea-money’ hebben ontvangen en zijn assistenten hopelijk ook…

    Nice story Gringo!

  4. Dirkphan zegt op

    Blijkbaar voelde iedereen die reageerde zich aangesproken….
    Er is natuurlijk geen enkele reden om hypocriet te doen, het verhaal ging enkel over een verjaardagsfeestje voor een vriend, en niet over ….

    🙂


Laat een reactie achter

Thailandblog.nl gebruikt cookies

Dankzij cookies werkt onze website het beste. Zo kunnen we je instellingen onthouden, jou een persoonlijk aanbod doen en help je ons de kwaliteit van de website te verbeteren. Lees meer

Ja, ik wil een goede website