Bericht uit Holland (4)
‘Als het regent in mei, dan huil ik van binnen.’ Het regende en ik stond onder de markies van café d’Oude Stoep een sigaretje te roken, toen Muis van het kroegje aan de overkant naar me toe kwam en zei een gedicht te hebben gemaakt.
‘Wil je het horen?’ Ik knikte bevestigend en hij declameerde die regel. ‘Is dat een gedicht?’, wilde hij weten. Ik antwoordde: ‘Ja, dat is een gedicht’, want een gedicht hoeft niet te rijmen. Hij leek verguld met mijn bevestiging en verdween met twee vrienden het café in.
Ik ken Muis alleen als Muis. Zal wel zijn bijnaam zijn, maar niet zoals in Thailand om kwade geesten op een dwaalspoor te brengen. Ik denk omdat het een klein mannetje is, want hij heeft niets wat aan een muis herinnert, zelfs geen snorharen. Hij is stevig gebouwd en zijn armen zijn bedekt met tatoeages. Verder weet ik alleen dat hij glasvezelkabels aan elkaar verbindt en dat lijkt me vrij gespecialiseerd werk.
Een dag later. ‘Mag ik u wat te lezen meegeven’, vroeg een man in het voorbijgaan, terwijl ik mij naar huis spoedde, rillend van de kou, ondanks mijn warme wintertrui. De man had het uiterlijk van een kinderlokker, maar kinderen waren er in de verste verte gelukkig niet te zien. Ik antwoordde ‘Dat mag’ en kreeg een velletje papier in mijn handen geduwd met de tekst Leven in een vredige nieuwe wereld en een vredig tafereeltje. Als ik het plaatje mag geloven, zijn leeuwen en beren huisdieren en lacht iedereen. Zou het?
Rob V vroeg mij of ik al rokjes of poppetjes heb gezien (zie Bericht uit Holland 1). Nee, geen van beide. Ik zie vooral vrouwen gekleed in lange broek en anorexia-types zoals in Thailand (Cor Verhoef noemt zo iemand een vrouw in een meisjeslichaam) heb ik ook nog niet ontwaard. Sorry, Rob, maar ik zal nog eens goed om me heen kijken. Misschien durf ik wel niet te kijken, want in Thailand wacht een lieve vriendin op me en ik wil met een schoon geweten terugkeren. Vrouwen hebben daar soms een derde zintuig voor. Dus laat ik dat maar niet doen.
Het schijnt crisis te zijn in Nederland. Ik merk er weinig van of zou de sluiting van Esprit in het winkelcentrum een teken aan de wand zijn? In café d’Oude Stoep, een van de drie cafés waar ik soms/vaak kom (wat moet je anders als man alleen?), staat de uitbater vaker achter de bar dan vroeger. Bezuinigt hij op zijn personeelskosten of kan hij geen geschikt barpersoneel vinden? Ik durf het hem niet te vragen.
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Algemeen18 november 2024Zorgen om ‘bijzonder resistente bacteriën’ bij mensen die in het buitenland in ziekenhuis zijn opgenomen
Eten en drinken18 november 2024Sai Oua – ไส้อั่ว (Thaise worst volgens Lanna recept)
Thailand tips18 november 2024De haven van Khao Takiab bij Hua Hin (video)
Achtergrond17 november 2024Pessimisme over verkeersveiligheid in Thailand: een schrijnend probleem en geen prioriteit bij de regering
Het valt Dick niet mee in Nederland. Het verschil tussen Bangkok en Vlaardingen is te groot. En dan ook nog zonder vriendin.
Gelukkig bevat het blaadje over de nieuwe wereld ook nog tekst. Jehovah’s getuigen hebben altijd een boodschap. Heb je in ieder geval wat stichtelijks te lezen.
En als het binnenkort rokjes-weer wordt maakt een zonnig plaatsje op een terras alles goed.
Kom kom, Dick,niet zo mopperen over de temperatuur en de meimaand hier in Nederland.
Beijk het positief:Je zweet hier nauwelijks,jehoeft niet 5 x per dag te douchen,geen extra kosten voor je electriciteitsverbruik van de Airco, een vers harinkje op de hoek van de straat.Dichters,die zomaar wat komen declameren etc.
Jouw vriendin heeft een DERDE zintuig voor bepaalde zaken(rokjesdag??Ik dacht dat het een ZESDE zintuig was, omdat we al vijf zintuigen hebben,maar kan me vergissen.
Als haar wantrouwen al begint bij haar derde zintuig, dan heeft ze dus haar vierde t/m het zesde zintuig achter de hand.Zeg maar”stand by”! Ik zou dit ook positief willen kaderen.
Onze vermaarde dichter Herman Gorter schreef al eens i”:Een nieuwe lente een nieuw geluid”( De Mei).
Je zult dus nog even geduld moeten hebben:”Alles sal reg kom”, Dick.
Steven.
Wat betreft de poppetjes of de korte rokjes, ik zeg altijd ik kan wel honger krijgen, maar ik kom THUIS eten!
En dan heb je ook nog de Mei van Gorter (een belachelijk bombastisch gedicht). Het is wel gortig daar in Nederland in de maand mei.
De Mei van Gorter belachelijk bombastisch? Ach, ach, het taalgebruik kan natuurlijk het hedendaags Twitterjargon niet evenaren in efficiëntie, laat staan de gezamelijke hoogstaande taalprestatie van gans het volk in het Koningslied in compositie en welluidendheid. Maar de Mei is dan ook een symfonie van weleer, met grootse schiderachtige uitweidingen, maar ook nog steds heel directe
en lieflijke passages:
“Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht …”
en verder:
”Mijn mondje regent kussen en jij, jij,
Dorstige jongen, vraagt maar altijd meer
En nog meer druppen uit dit wolkje. Keer
Nu naar uw stad” —
Niks bombastisch, wel betoverende lyriek, zeker als die stad Rotterdam is. Taal uit een voorbije tijd weg te zetten als bombastisch is bijziend. Zeker in het besef dat in die tijd er veel minder visuele mogelijkheden waren om een beleving invoelbaar te maken dan in onze huidige beeldcultuur. De taal was het schilderspalet van de beleving.En dat palet werd door Gorter gebruikt met bezieling, bevlogenheid en weemoed.
Dank voor deze fraaie bijdrage, Jan! Onze prachtige taal kan niet genoeg gekoesterd worden.
Zeer bedankt voor uw visie. Die komt niet overeen met destijds die van mijn juffrouw Nederlands, maar dat was dan ook een naar mens.
Intussen kan er in de maand mei sneeuw vallen, nachtvorst voorkomen tot nog op de 20-ste, maar zijn ook zijn lentedagen mogelijk. Dat zijn dan dagen van een aangenaamheid die zelfs hier in Thailand niet voorkomt. Alleen of bijvoorbeeld deze maand mei zulke dagen zal geven (of intussen heeft gegeven)? Dat is een vraag met net zo’n onzeker antwoord als: krijgt Nederland dit jaar (eindelijk weer eens) een goede zomer? Maar ja als je het gebrek aan werkelijkheidszin voor lief wil nemen…
Dick; Ik herken jouw ondervinding van”thuiskomen”.Geen airco maar nog wel steeds de kachel op 20 graden;en dat kost beslist wat meer dan in Thailand!
Hoop dat je het ondanks je probeert jezelf zo monogaam “als mogelijk”te gedragen want; In Thailand wordt de soep toch iets heter opgediend dan in AMAZING-NEDERLAND!
Pak je “us vlaggetjesdag op schevenin”nog even mee voor je retour gaat?
Nog fijne(regenachtige+grijze)dagen gewenst in ons………
Sorry;mn spraakwater was op!
Groetjes: Willem.
Scheveningen.
Moderator: het is de bedoeling dat u reageert op de posting.