Lezersstelling: Nederland moet verantwoordelijkheid nemen voor landgenoten in buitenland
Het wordt hoog tijd dat Nederland doordrongen raakt van het feit dat zij verantwoordelijkheid draagt voor landgenoten buiten de eigen en EU landsgrenzen.
De redding van de dertien ‘Wilde Zwijnen’ voetballers uit de Tham Luang kreeg wereldwijde bekendheid. De vreugde was groot. Maar al snel vertelde het nieuws dat vier van de groep staatloos waren. Dat zijn de jongens Adul Sam-on, Pornchai Kamluang en Mongkhol Boonpian en verder de coach Ekapol Chantawong. Vele doen een beroep op de regering het probleem voortvarender aan te pakken. Dat blijkt tot nu toe niet het geval te zijn. Ook wat betreft de vier stateloze grotjongens zijn de autoriteiten zeer terughoudend. Vandaar de stelling:s ‘Het is een grof schandaal dat er zo veel stateloze mensen zijn in Thailand!’
Een stelling van De Inquisiteur: Thailandblog lijkt op een klaagblog
De Inquisiteur is in de veronderstelling dat makers, verantwoordelijken, de bloggers, de lezers en zij die reageren – interesse hebben voor Thailand. Niemand gaat bij wijze van spreken een website lezen over Nigeria, of Ecuador, … als je er geen band mee hebt. Maar naar zijn gevoel glijdt het blog af naar een soort klaagforum over Thailand.
Soi heeft de uiterst summiere stijging van de AOW sinds 2008 opgesomd. Als dit dan volgens de vele mopperaars op gepensioneerden meer dan voldoende is, dient men wel te beseffen dat men in eigen vlees snijdt, zo is zijn stelling. Ben je het daar mee eens of oneens, reageer dan.
Sinds een maand of vier is de Euro aan het dalen. Met deze beweging naar beneden, is kennelijk ook het humeur onder een groot aantal gepensioneerden gedaald. Er wordt steen en been geklaagd en gemopperd. Het is bijna altijd de schuld van de Nederlandse overheid, kortom Calimero-gedrag: “Zij zijn groot en ik is klein en da’s niet eerlijk!”.
In de reacties van lezers staat vaak dat wij ons moeten schikken naar de Thaise regels en gebruiken en daarom niet moeten zeuren omdat wij te gast zijn in dit land. Daar ben ik het daar absoluut niet mee eens!
Mijn stelling geldt in principe voor elk land waar hypothecaire leningen worden verstrekt voor de aankoop van onroerende zaken in het algemeen en woningen in het bijzonder. Met de stelling wil ik de (aspirant)kopers van m.n. woningen, ook in Thailand, aan het denken zetten.