De dag begon als de meeste andere dagen in de jungle. Een rijzende zon over het oosten van de palmolieplantage, het beloofde dus weer een mooie rustige dag te worden.
Een brief naar Nederland
In de grote plaatsen in Thailand is er een 24 – uur economie; op het platteland gaan de mensen om 21.00 uur naar bed en staan 05.00 uur ’s morgens op. De lol daarvan heb ik nooit begrepen. Misschien dat het zo vroeg niet heet is en er gewerkt kan worden.
Met Lizzy naar het land van ooit
Hans Bos (67) ging met zijn dochter Lizzy (bijna 6) op tour door Nederland, zijn land van ooit. De reis was absoluut de moeite waard, hoewel de kou soms roet in het eten gooide.
Het leven in een Thais dorp: Visvangst
Mijn Thaise vrouw Maem heeft samen met haar familie grond dicht bij een stuwmeer. We leven in het dorpje Ban Namphon, op 30 kilometer afstand van Udon Thani.
Verleden maand was het grote vakantie in de Thaise scholen. Net als in België is het voor vele ouders een probleem: wat met de kinderen aangevangen? Het is niet zo dat de Thaise kinderen altijd en overal bij de grootouders gedropt kunnen worden. Indien het om jonge, werkende ouders gaat dan hebben deze zelf nogal vaak werkende ouders en is de optie, daar de kinderen onder te brengen uitgesloten.
Ik ontmoette hem, heel toevallig, een paar jaar geleden in het seafoodrestaurant op de pier van Pathiu. Heel uitzonderlijk zat er, bij mijn aankomst in het restaurant, een farang, ik schatte hem zo een 35-40 jaar oud, vergezeld van een Thaise dame. Eigenlijk niets bijzonders in Thailand, doch hier in Pathiu is dit niet zo algemeen.
Zoals in het artikel: grote schoonmaak beloofd, een klein verslag van het Prinselijk bezoek aan de Ampheu Pathiu. Het heeft Lung addie wel wat moeite gekost om de zaak te volgen want het was, zoals normaal, op zijn Thais. We leven tenslotte in Thailand.
Het viel een beetje op. Reeds een tweetal weken is het aan de gang. De weg van de luchthaven van Chumphon (gelegen in de Ampheu Pathiu) naar Pathiu werden de bermen geëgaliseerd met een graafmachine. De wegmarkeringen werden vernieuwd.
Zowat een jaar geleden opende een vriendin (kennis) een klein buurtwinkeltje. Toen ik het hoorde dacht ik eerst: don’t bring me a stillborn baby. Er zijn in haar onmiddellijke omgeving twee 7-Eleven winkels, een Tesco Express, pompstation en telefoonshops. Wat is de kans van slagen dacht ik?
Lung addie is een ochtendmens. Elke ochtend vroeg op. De opkomende zon, een bewolkte hemel, regen, het maakt hem allemaal niet veel uit. Elke nieuwe dag in de jungle wordt een mooie dag, dat maakt hij er tenslotte zelf van.
Thaise viespeuken
Zonder te generaliseren, mag ik toch wel zeggen dat veel Thai viespeuken zijn, zonder enig begrip voor het milieu. Afgewerkte olie verdwijnt zonder schaamte in het riool en flessen, blikken en plastic zakken gaan zonder omwegen over de muur. Die aan de voorzijde overigens keurig is aangeharkt….
Struisvogeleieren in Thailand
Twee Nederlandse vrienden in Pattaya ontvingen van een kennis een e-mail met de vraag of er in Thailand struisvogels leven en zo ja, of de eieren van die struisvogels geverfd werden.
Oom agent in een karaoke-bar
Het is ’s avonds heerlijk weer buiten en ik mag graag nog even een ommetje. Soms doe ik tijdens deze wandeling nog even de plaatselijke karaoke-bar aan, waar ik mezelf trakteer op ’n verfrissend biertje.
Ingezonden: ‘Wotte…?’
Noi was zoals gebruikelijk vroeg naar de markt. Ik lag in het schemerdonker nog wat te doezelen, terwijl de vogels buiten de dag aankondigden.
Zicht op zee, maar niet vanuit de condo deze keer
David Diamant en zijn vriend Winai kwamen naar Pattaya om David’s verjaardag te vieren. Maar het liep anders. Hij werd verschrikkelijk ziek en dat was niet de eerste keer. ‘Dacht nog, here we go again!’
Een Farang als straatveger in Sattahip
In Sattahip, de marinestad ten zuiden van Pattaya, wordt een buitenlander alom geprezen omdat hij dagelijks een stuk van de drukke doorgangsweg aanveegt. Lokale bewoners bewonderen zijn ijver om de straat te ontdaan van zand en ander vuil, zodat het verkeer geen gevaar loopt vanwege slippartijen.
Verhuizen en dan drummen tussen rijst en bergen
‘Alles gaat hier met een glimlach. Misschien is dat het boeddhisme, maar mij bevalt dat wel’. Peng Øffe kijkt temidden van de rijstvelden uit op de bergen, twaalf kilometer buiten Chiang Mai. Hier, in het noorden van Thailand, heeft hij zijn stek gevonden. ‘Chiang Mai is de Aziatische tegenhanger van Amsterdam, maar dan relaxter en vriendelijker.’
Geland op een tropisch eiland: De noodleshop
Korn, een Thaise kennis van Els en eega ‘de Kuuk’, begint een noodleshop. Er is helaas nog een klein probleempje. Ze komt een paar duizend baht tekort. De Kuuk wil het wel lenen. Els bedenkt een wurgcontract.
Eden, het aardse paradijs, ik weet hoe je er komt
Het is zaterdag avond en de hoogste tijd voor een avondje uit. Of ik mee ga naar Eden? Natuurlijk ga ik mee naar Eden, ik ga overal mee naar toe. Over Eden heb ik al veel verhalen gehoord, het moet er erg speciaal zijn. Een hip feest op een mooie plek, goede muziek, met heel aparte mensen die wel van een speciale trip houden. Nou houd ik ook wel van een avontuur, dus dit tripje sla ik niet over!
Leven als een krent in Thailand
Zuinig leven is ook voor een aantal buitenlanders, incl. Nederlanders, die zich in Thailand hebben gevestigd, een noodzaak. De eerste gedachte, die daarbij opkomt is of die mensen zich van tevoren bewust waren over de mogelijkheden en kosten daarvan in Thailand.
Geland op een tropisch eiland: Het zit me tot hier!
Ik twijfel nu toch echt wel of ik er goed aan gedaan heb… Hier lig ik dan, tot aan m’n nek in het zand. Het is heet, heel heet en ik heb jeuk aan m’n neus. Als het nou maar de moeite waard is… maar dat weet ik nu nog niet…..de tijd zal het leren…
Mai pen rai, tot de dood er op volgt…
Zoals elke welopgevoede Nederlander stopte ik in Thailand ooit voor elke zebra. Dat is afgelopen, want enkele overstekende voetgangers hebben het nauwelijks overleefd.