Lezersinzending: ‘Koi, het meisje van de massagesalon’
‘Hello welcome’ of ‘Welcome massage’, het zijn de bekende kreten die je hoort in een toeristische soi. Je vraagt je af of er voor die honderden, zo niet duizenden, meisjes wel voldoende klanten zijn. Schijnbaar toch wel, want ze zitten er iedere dag weer. Mooi, lelijk, dun, dik, ladyboy of twijfelgeval. En als je dan als farang door de straten loopt, dan is het toch verdomde moeilijk om te kiezen tussen al dat moois.
Geland op een tropisch eiland: Over karma, een foutje bij de bank (in mijn voordeel) en vermiste slippers
Een drukke dag. Ik moet geld wisselen bij de bank en ik ga voor Bubba’s de stroomrekening betalen. Eerst maar ‘ns op de scooter naar het Kohphanganse PNEM gebouw alwaar de rekening contant voldaan moet worden.
Vijf jaren zijn opnieuw verstreken sedert ik mijn tweede Thaise rijbewijs behaalde. Wat gaat de tijd toch snel. Het eerste rijbewijs was, toentertijd één jaar geldig, nu is dit twee jaar en mijn tweede vijf jaar. In een periode van vijf jaar kan er heel wat veranderen en de ervaring leert ons dat het overal in Thailand: same same but different is.
De Volkskrant in Thailand
Hier in Thailand hou ik uiteraard de Nederlandse kranten wel bij via internet, zodat ik toch wel op de hoogte blijf van het wel en wee in Nederland. Toen ik nog in Alkmaar woonde ben ik tientallen jaren geabonneerd geweest op De Volkskrant, waarvoor ik een half uur eerder dan noodzakelijk opstond om die krant te lezen voordat ik aan het werk ging.
Gaan leven in de Isaan
Na het besluit om te versassen naar de Thaise Boezewoesj beseft De Inquisiteur dat er werk op de plank ligt. Veel werk. Gedaan met het liederlijke leventje daar in Pattaya.
Een nieuw paspoort, daar moet je voor naar Bangkok
Helaas had ik nog een paspoort dat maar vijf jaar geldig was. Het moest vóór 9 oktober vervangen worden door een exemplaar dat tien jaar zijn waarde behoudt. Het Nederlandse reisdocument van Lizzy verliep rond dezelfde datum, al moet dat, vanwege het veranderende voorkomen tot haar achttiende elke vijf jaar worden vervangen.
Het regent in Thailand
Tja, het regent in Thailand, dat is op zich geen nieuws. Het is de tijd van het jaar en regen is goed. Alles wat groeit en bloeit leeft er van op, de (rijst)boeren hebben het nodig en de straten worden keurig schoongespoeld.
Medisch centrum Isaan
De Inquisiteur heeft pijn, redelijk veel zelfs, in de onderrug. Na de tweede dag begon dat zijn nachtrust te verstoren. Maar de Inquisiteur heeft ook een zwakheid: doktersfobie in het kwadraat. Hoe gaat dat verder?
Het geavanceerde betalingssysteem
In een eerdere blog heb ik al eens wat geschreven over het openen van een bankrekening, en meer recent schreef ik over de vele banen hier in Thailand, die we in Nederland al lange tijd niet meer kennen. Je zou er haast uit kunnen lezen dat ik het hier maar een ouderwetse boel vind, maar niets is minder waar. Als het om overbodige banen gaat heeft Nederland geen reden om op Thailand neer te kijken. Als het om online betalingsverkeer gaat trouwens ook niet
Het overlijden van mijn achterbuurman
Een dag voordat hij 76 zou worden, overlijdt een familielid. In deze posting beschrijft hij de voorbereidingen van de crematie. De mannen bouwen tenten op, de vrouwen koken.
De wilde bosnimf op Koh Samet
Hans danst op Koh Samet met een wilde bosnimf, ze vieren samen Songkran, hij wisselt e-mails met haar uit, maar opeens stokt het contact…..
Leven als Single Farang in de jungle: Van het Zuiden naar Isaan 9. Nabeschouwing en slot
Om 6 uur uit de veren, geen enkel probleem voor Lung addie. Eenmaal de dag aanbreekt is hij, gewoontegetrouw, reeds uit bed. Hij wil om 7 uur vertrekken want het wordt een lange rit en wil zo weinig mogelijk in het donker rijden. Het zou echt niet storend zijn moest er een eindje in het donker moeten afleggen daar Lung addie dan toch reeds op vertrouwd terrein zou zijn.
Monnik in Pattaya
Wonderlijke mensen zijn die Thais toch. Gisteren heb ik een gigantisch feest bijgewoond ter gelegenheid van het feit dat er een jongen tijdelijk monnik werd.
Nederlands vrouwenelftal kampioen van Europa
Je wilt toch ook op Thailandblog.nl weten, dat het Nederlandse vrouwenelftal kampioen van Europa is geworden, maar hoe leg je een verbinding met Thailand?
Voeten wassen…we moeten naar de tandarts!
Het is een van de minst aantrekkelijke tijdverdrijven die er bestaan, maar ook in Thailand ontkomen we er niet aan: tandartsbezoek. Tandsteen en -plak groeien ook hier vrolijk aan, en omdat er bijna geen gerechten zijn waar geen suiker in zit, wordt ook de glazuurlaag in je mond constant aangevallen.
Kees, een verdwaalde toerist op Koh Samui
Hans ontmoet een Nederlander die samen met zijn Thaise vriendin een bungalowparkje op Koh Samui runt. ‘Ik heb Kees nooit meer teruggezien, maar ik denk nog wel eens aan hem. Zou hij er nog steeds zitten?’
Leven als Single Farang in de jungle: Van het Zuiden naar Isaan (dag 8) terug naar het zuiden
Om 6 uur uit de veren, geen enkel probleem voor Lung addie. Eenmaal de dag aanbreekt is hij, gewoontegetrouw, reeds uit bed. Hij wil om 7 uur vertrekken want het wordt een lange rit en wil zo weinig mogelijk in het donker rijden. Het zou echt niet storend zijn moest er een eindje in het donker moeten afleggen daar Lung addie dan toch reeds op vertrouwd terrein zou zijn.
Dodelijk gevaar
Het lijkt een gewoon ochtenwandelingetje met Tibbe te worden. Nouja, niet helemaal gewoon, want we staan op het punt naar Chiang Mai te vertrekken, daarom ben ik alleen en wat later dan normaal. Plotseling zie ik hem, midden op de weg. Een slang.
De Inquisiteur in Bangkok
Wat als je Isaanland tijdelijk verruilt voor Bangkok? Het Bangkok van die typische geuren, tropisch vochtig, exotisch met een vleugje verrotting zonder storend te zijn. Maar ook welriekend door de talloze eetstalletjes, de restaurants die de ganse wereldkeuken bevatten. De hitte die blijft hangen tussen de wolkenkrabbers, het dampende asfalt. De dreigende lucht van de moessons, de losbarstende onweders die deze gigantische soepkom onder druk zetten.
Triootje
Soms is er van alles te vertellen, maar we willen je ook niet iedere dag met een nieuwe blog lastigvallen. Daarom stoppen we vandaag maar eens drie korte stukjes in één blog.
Vandaag, woensdag, is mijn laatste dag in Roi Et. Er staat nog heel weinig op het programma daar Lung addie het rustig wil houden wegens de lange weg terug naar zijn homestay, in het Zuiden, van morgen. Een rit van ongeveer 950km ligt te wachten en daar kan je best uitgerust aan beginnen.
Bullshitbanen en dingen die hier anders gaan
In mijn blog over de Grote Beurt schreef ik al over de man bij de garage die wijst waar je kan parkeren en die je met veel gefluit en gebaar weer de weg op helpt. Zo’n functionaris heb je in Thailand ook bij veel hotels, restaurants en officiële instellingen zoals banken. Bij banken heb je ook nog iemand die de deur voor je opent, je welkom heet, en een volgnummertje voor je uit de automaat haalt. En in veel winkels staat na de kassa, bij de uitgang, iemand die je bonnetje controleert en er een stempel op zet. Soms is er zelfs ook nog iemand die met je meeloopt om de boodschappen in de auto te zetten.