De ware muziekliefhebber met een hang naar nostalgie komt volledig aan zijn trekken bij 1979 vinyl and Unknown Pleasures bij Sukhumvit Soi 55 in Bangkok.
Origine van Songkran
Volgens de boeddhistische geschriften van Wat Pho is Songkran ontstaan uit de dood van Kapila Brahma (กบิล พรหม).
‘Een oude vriend’, een kort verhaal van Chart Korbjitti
‘Een oude vriend’, een kort verhaal van de Thaise schrijver Chart Korbjitti, beschrijft een ontmoeting met een oude vriend tegen de achtergrond van de gebeurtenissen van 6 oktober 1976. Sommigen kunnen het verleden onmogelijk loslaten, anderen lukt dat beter. Tino Kuis vertaalde het voor ons.
Zijn eigen mes; een kort verhaal van Chart Kobchitti
Over de hogere klasse en het klootjesvolk. Vader en moeder uit de hogere klasse introduceren hun zoon bij een banket waar je alleen mag aanzitten als je ‘een eigen mes’ hebt. Dat mes is het privilege van de hogere klasse. Er is ook een meneer in crèmekleurig kostuum die je maar beter kunt vermijden… Dit verhaal heeft een lugubere kant. Niet voor zwakke magen. Ik waarschuw de lezer maar vast…
De schrijver/dichter Prasatporn Poosusilpadhorn (ประสาทพร ภูสุศิลป์ธร, 1950) is beter bekend onder zijn nom de plume Komtuan/Khomtuan Khantanu (คมทวน คันธนู). Hij heeft er nog meer maar houdt die liever voor zich. In 1983 ontving hij de South East Asia (S.E.A.) Write Award voor zijn werk.
In de twee voorgaande bijdragen over buitenlandse invloeden in de Siamese en Thaise architectuur besteedde ik aandacht aan de Italianen. Besluiten doe ik graag door even stil te staan bij de intrigerende figuur van de Duitse architect Karl Döhring. Hij produceerde lang niet evenveel als voornoemde Italianen maar de gebouwen die hij in Siam neerpootte behoren, naar mijn bescheiden mening, tot het fraaiste wat de vreemde mix tussen lokale en Farang-architectuur kon opleveren.
Als u zich ooit hebt heeft gevraagd waarom er in hartje Bangkok zoveel klassieke, Italiaans aandoende overheidsgebouwen staan, dan moet u nu zeker verder lezen…
Sri Thanonchai, de Aziatische Tijl Uilenspiegel
Sri Thanonchai is een personage in een serie verhalen die, meestal in oud-poëtische vorm gegoten, al enige honderden jaren mondeling rondgaan in Thailand en tevens in de omringende landen als Cambodja, Laos, Vietnam en Birma.
Met de komst van de eerste Europeanen in de zestiende en zeventiende eeuw, duurde het niet lang voor er westerse elementen opdoken in de Siamese architectuur. De leidende klasse in Ayutthaya keek met verbazing en wellicht ook enige bewondering naar de vreemde bouwwerken die door deze buitenlanders aan de rand van de stad werden neergepoot en vooral het vakmanschap waarmee dit gebeurde.
Kort verhaal: Familie midden op de weg
Dit is één van de dertien verhalen uit de bundel ‘Khropkhrua Klaang Thanon’, ‘De familie Midden op de Weg’(1992, vorig jaar kwam de 20e druk uit). Het is geschreven door Sila Khomchai, de schrijversnaam van Winai Boonchuay. De bundel beschrijft het leven van de nieuwe middenklasse in Bangkok, hun uitdagingen en verlangens, hun teleurstellingen en dromen, hun krachten en zwakheden, hun egoïsme en goedheid.
Van Endorphine tot Da & daarna….
Ik hou van zangeressen met ballen aan hun lijf. Om meteen de – voorspelbare – repliek van flauwe grappenmakers voor te zijn én voor alle duidelijkheid: wél in figuurlijke zin alhoewel ik besef dat er in letterlijke zin ook wel een behoorlijke keuze aan bestaat in het Land van Glimlach.
De Profetie – Een kort verhaal van Phaithun Thanya
Hij stond daar al een hele lange tijd…. zo lang dat eigenlijk niemand wist hoe lang. Ook de stokoude dorpelingen en zij die al lang waren gestorven zeiden ooit dat het er al stond zolang zij zich konden herinneren. De boom spreidde nu zijn takken en zijn wortels uit over een grote oppervlakte. Over wel een kwart van de dorpsgrond waren er wortels bij het graven. Zijn knoestige wortels en verwarde takken wezen er op dat deze banyan boom het oudste levende ding was in het dorp.
Thailand foto v/d dag: Phra Rahu, een demonengod
Phra Rahu wordt aanbeden in vele tempels in Thailand, de bekendste is de Wat Srisathhong in de provincie Nakhon Pathom. Phra Rahu was vroeger een demonengod die volgens de Thais de vorm van een slang aannam, tegenwoordig neemt hij bij tempels een meer demonische menselijke vorm aan. Phra Rahu is zwart gekleurd, met alleen een bovenlichaam en een hoofd. Hij houdt hij een gouden bol voor zijn mond, de gouden bol moet de zon voorstellen.
Muziek uit Thailand: Ik kan niet leven zonder jou – Tae Aphiwat
Thai zijn over het algemeen gek op muziek. Een feestje is alleen compleet met muziek en hoe harder hoe meer Sanuk lijkt het wel. Net als in het westen gaan Thaise liedjes vaak over liefde. Al heb ik het idee dat het in Thailand er nog wat sentimenteler aan toe gaat. Dat blijkt ook wel uit deze videoclip.
Als uw Thaise partner “ngon” is, bent u dan “ngor”?
Iedereen die een romantische relatie met een Thai heeft of heeft gehad, kent uit de eerste hand de kille greep van “ngon” – de unieke Thaise houding, dat het midden houdt tussen pruilend, boos en teleurgesteld zijn. Daar tegenover staat “ngor”, de handeling om te trachten die teleurstelling en gekwetste gevoelens weg te nemen.
You-Me-We-Us: De film ‘Mijn thuis worden’
In het kader van de door mij behandelde website You-Me-We-Us over de bijna 500.000 mensen in Thailand die stateloos zijn of geen volledige papierwinkel kunnen overleggen is thans de film gereed. De film heet ‘Becoming home’ wat ik heb vertaald in ‘Mijn thuis worden’.
Hier komen wij de deugniet Sri Thanonchai weer tegen. In het boek heet hij Thit Si Thanonchai; Thit is de titel voor iemand die monnik is geweest. Maar deze keer haalt hij een zo stomme streek uit dat het hem geld kost… Een verhaal over rijstboeren die om te kunnen eten hun karbouw verkopen aan het rijke dorpshoofd. Ze kunnen die karbouw daarna wél huren maar dat kost een deel van de rijstoogst.
Gefeliciteerd, opa! – een kort verhaal van Khamsing Srinawk
Het kan je zomaar overkomen. Je komt in een dorp en uit de luidsprekers schalt muziek; er blijkt een feessie aan de gang. Nou, dan ga je toch kijken?
Zonnebrillen, een kort verhaal van Khamsing Srinawk
Het afgelegen dorp krijgt een verharde weg en dan verandert er veel. Twee mannen met zonnebrillen komen uit de stad en maken de dochter het hof. Zij verdwijnt; de ouders blijven zonder bericht achter. Als zij vertwijfeld een vogel loslaten om ‘verdienste’ te krijgen gaat dat pijnlijk verkeerd. Daarna staat hun dochter ineens voor de deur en begrijpen ze wat er van haar geworden is.
Een deel uit de serie You-Me-We-Us; indigenous people in Thailand. De S’gaw Karen. Over Mueda Navanaad (มึดา นาวนาถ) die wilde studeren, pas na wetswijziging een ID-kaart kreeg, haar doel kon bereiken maar nog steeds merkt ‘je hoort hier niet thuis’.
Grote Piet en Kleine Piet
Brussels International Airport, Zaventem. Ik had me in een Panoshoekje teruggetrokken. Het geel van hun huisstijl treiterde mijn netvlies. Alle desks gesloten, donker, beeldschermen doof.
You-Me-We-Us: Covid-19
Uit de serie You-Me-We-Us; indigenous people in Thailand, gaat dit deel over de invloed van Covid-19 op minderheden in Thailand zoals de Tai Yai en de Sea Gypsy.