De lange weg naar het geluk dat Thailand heet
Voor wie nog jong en werkzaam is, lijkt het favoriete vakantieland de ideale bestemming voor een leven na een zo spoedig mogelijk pensioen. In het geval van Thailand dagelijks in die heerlijke zon zitten en wat in Nederland weer eens een rottige regenbui is veranderd in de tropen in een welkome afkoeling. Alles is en blijft er het hele jaar door groen. Geen depressies door vallende bladeren. Het eten is er veel lekkerder dan thuis en kost bijna niks. Iedereen is tolerant, vriendelijk en zorgeloos. En ook heel belangrijk: je baas is in Nederland achtergebleven en kun je nooit meer in de nek hijgen. Rust van het werk, rust van het lawaai in je hoofd, rust van het leven als loonslaaf in een koud en nat kikkerlandje.
Maar toch is er twijfel als uiteindelijk de zij het enigszins elastische, ketenen zijn afgeworpen. Waarom niet meteen alle schepen in de kou affakkelen en halsoverkop hypotheekvrij de biezen te pakken naar de zon? Hier volgt een inkijk in het moeilijke overlegproces dat aan zo’n besluit vooraf kan gaan.
‘Op de vlucht voor verdriet’
Getekend door het verlies van zijn vrouw vlucht Patrick naar Thailand, waar hij zichzelf verliest in alcohol en duistere gedachten. Maar dan ontmoet hij Malee, een zachte ziel die met geduld en begrip door zijn pijn heen prikt. In haar gezelschap leert hij dat liefde soms niets anders is dan iemand die je helpt om te blijven drijven.
‘Een gevecht tegen leegte’
In een Thaise bar waar de dagen vloeibaar in elkaar overlopen, vechten Fon en anderen als zij tegen de leegte. Mannen kopen momenten, vrouwen verkopen illusies, en iedereen zoekt een uitweg die niet bestaat. Tussen flikkerende TL-lampen en goedkope whisky en yaba toont het harde leven zich zonder filter. Niemand ontsnapt, behalve misschien de hoop die al lang verdwenen is.
Sara, of hoe op het puin van een ramp weer iets moois opbloeide
Soms steekt een plantje vanuit de diepte zijn knopje voorzichtig boven het as uit. Een groen puntje in een halfvergane wereld, een kiem die op wankele benen zijn weg zal moeten zoeken, een plekje om op te groeien naar nieuw leven en nieuw geluk. De pijn van de ramp zal nooit meer overgaan. 20 jaren van lijden, heling, moed, wederopbouw en hervonden liefde zijn intussen verstreken. Wij zagen de onnoemelijke kracht van een gewonde natie. We zagen volkeren die samen kwamen om elkaar weer op de been te helpen. Dit is een kleine alinea uit het grote verhaal over die laffe aanval van de natuur op de bevolking van Azië op die tweede kerstdag 2004.
‘De verloren straat’
In de schaduw van neonlichten en ratten worstelen Vinai en Boonmee met de harde realiteit van de slums. Tussen rauwe humor en bittere waarheden rijst een vraag: wat blijft er over van waardigheid als overleven het enige spel is? Een verhaal over dromen die sterven, keuzes die je ziel kosten en een laatste stap richting zelfrespect.
‘Een liefde die de tijd vergeet in het verre Thailand’
In een dorp aan de oever van een traag stromende rivier vindt de Nederlandse Jan rust bij Somsri, een Thaise vrouw met een zachte kracht. Veertien jaar lang delen ze hun leven in stilte en eenvoud. Hun liefde groeit als een diepe stroom die zonder woorden door hun dagen vloeit en de tijd lijkt te vergeten.
Hoe misofonie je vakantie om zeep kan helpen
Na hier onlangs een verhelderend artikel geplaatst te hebben met een uitvoerige analyse van een scala aan de moderne mens eigen angsten en fobieën kwam de auteur erachter dat hij een psychische aandoening waaraan hij eveneens lijdt overgeslagen had in zijn opsomming. In deze broodnodige aanvulling wordt die omissie kort en bondig recht gezet.
‘Liefde onder druk van familie en cultuurverschillen’
Frank en Lek proberen samen een toekomst op te bouwen, maar de constante financiële eisen van Lek’s familie dreigen hun relatie te verscheuren. Als de “garant” wordt Frank gezien als de geldschieter, terwijl hij gewoon een leven met Lek wil opbouwen. Hun liefde wordt op de proef gesteld door cultuurverschillen en de onophoudelijke druk van verwachtingen die hem als een onuitputtelijke bron zien.
Tropenkolder
Hoe een slaapverwekkende tv-avond in de jaren ’90 uitliep op een levenslange passie voor Thailand. Met hilarische ontmoetingen, culturele botsingen en een onverwachte liefde die alles veranderde. Een verhaal vol zelfspot en tropenkolder, dat begint met een vrolijke reisprogramma en eindigt in een wereld van noedelsoep, massagesalons en verrassende familiebezoeken.
‘Na jaren van mishandeling en angst eindelijk rust’
Na jaren van mishandeling en angst vond Pim eindelijk rust toen ze John ontmoette, een Belgische man die haar oprechte aandacht en steun bood. Langzaam hielp hij haar zichzelf terug te vinden en een leven op te bouwen zonder angst, gevuld met vertrouwen en liefde. Hun ontmoeting werd haar weg naar vrijheid en het leven waar ze nooit van durfde te dromen.
De vele verwarringen rondom ware liefde
Liefde kent vele gezichten. Alle varianten passeerden hier al de revue, dus niks nieuws onder de zon in dit verhaal. Laat het dan op zijn minst weer eens een herinnering zijn. Een waarschuwing voor de goedgelovigen. Maar ook een aanmoediging voor de sceptici om soms toch de stoute schoenen aan te trekken en daarbij vooral niet de ogen te sluiten voor mogelijke doemscenario’s. Ware woorden: ‘It’s better to die trying than to do nothing at all’ (Het is beter om te sterven, terwijl je probeert, dan te leven zonder iets te doen).
‘Het stof van het pad’
In de heuvels van Thailand zoekt Lars, gebroken door mislukkingen en spijt, naar een ontsnapping aan zichzelf. Een onverwachte ontmoeting met een oude monnik verandert zijn perspectief. Met simpele, krachtige levenslessen leert Lars niet alleen zijn verleden te accepteren, maar ook hoop te vinden in een nieuw begin. Een verhaal over loslaten, groeien en de weg naar innerlijke rust.
Nit, een Thaise vrouw in het bruisende Pattaya, ziet haar wereld instorten als Pieter, haar Nederlandse vriend, plots stopt met geld sturen. Haar zoektocht naar antwoorden onthult niet alleen verraad, maar sleurt haar ook mee in een duister complot. Met dreigende figuren aan haar deur en een tas vol mysterieus geld, moet Nit vechten voor haar overleving.
Deel 2. Nits hoop op een veilig bestaan wordt wreed verstoord als Pieter haar met een tas vol geld én gevaar achterlaat. Terwijl mysterieuze mannen haar onder druk zetten en haar leven steeds grimmiger wordt, moet ze keuzes maken die alles op het spel zetten. Vluchten of vechten? De nacht in Pattaya houdt haar adem in.
Deel 3. Met een rugzak vol geld en een mes als haar enige bescherming glipt Nit de nacht in, achtervolgd door gevaar en haar verleden. Terwijl ze door de verlaten straten sluipt, groeit haar vastberadenheid: ze zal niet meer rennen, maar vechten. In de schaduw van Pattaya begint haar strijd om vrijheid en overleving.
Deel 4 en slot. Nit probeert Pattaya en haar gevaarlijke verleden te ontvluchten, maar zelfs in de trein naar vrijheid achtervolgt het lot haar. Geconfronteerd met gewapende mannen en een levensgevaarlijke keuze, neemt ze een laatste, moedige sprong. De vraag blijft: kan ze ooit echt ontsnappen, of is het leven dat ze achterlaat voorgoed haar schaduw?
Angsten en fobieën
Fobieën bestaan al zolang er mensen bestaan. Vroeger, toen we nog in berenvellen gehuld door de bossen zwierven op zoek naar wat noten en wortels waren angsten ongetwijfeld nuttig. Achter iedere boom kon zich immers een roedel hongerige wolven verbergen en overmoed of onvoorzichtigheid werd doorgaans bestraft met een voortijdig en bovenal pijnvol heengaan.
Maar tegenwoordig kun je je afvragen wat die angstgevoelens nog voor zin hebben. Sterker nog, in de veilige wereld van vandaag zijn ze soms bijzonder vervelend en kunnen je dag behoorlijk verpesten.
‘Een redder of een meesteres in bedrog?’
Tom, een succesvolle zakenman, denkt rust en troost te vinden in Bangkok. Maar wanneer hij haar ontmoet, met haar ondoorgrondelijke glimlach en zachte woorden wordt hij meegesleurd in een verleidelijke illusie. Is zij een redder of een meesteres in bedrog? Terwijl de nacht vordert, dreigen waarheid en leugen te vervloeien en raakt hij onherroepelijk verloren.
‘Worstelen om te overleven in een wereld die haar nauwelijks ziet’
Khun Mali, 76 jaar en nog steeds achter haar kraam op de markt, kan niet stoppen. Haar verweerde handen snijden dagelijks mango’s en papaja’s, terwijl ze worstelt om te overleven in een wereld die haar nauwelijks ziet. Stoppen zou betekenen verdwijnen, want zonder haar werk zou ze enkel een naamloze herinnering zijn in een drukke menigte.
De Thaise kalender kent vele hoogtepunten, waarvan de meeste beslist de moeite waard zijn om er (actief) bij stil te staan. Alom bekend zijn natuurlijk het traditionele Loy Krathong en het uitgelaten Songkran naast tal van geïmporteerde festiviteiten: Kerstmis, Valentine, Halloween, New Year, Pasen…. Voor de toerist en de niet al te doorgewinterde expat stuk voor stuk dagen waarop men de bevolking op zijn gelukkigst ziet, namelijk als er een feestje te vieren valt. En wat let ons westerlingen om gewoon lekker mee te feesten? Dat zure masker voor even aan de kapstok te hangen en gezellig mee te glimlachen alsof we zelf ook ooit het eerste levenslicht zagen onder de warme Thaise zon.
‘Een onoverbrugbare afstand tussen twee harten’
Hij komt voor de laatste keer naar Bangkok om haar te zien, maar hun liefde lijkt langzaam te vervagen onder het gewicht van onuitgesproken dromen en gemiste kansen. In een stad die ooit hun toevlucht was, beseffen ze dat sommige werelden te ver uit elkaar liggen om te verenigen en dat zelfs de diepste liefde kan stranden in stilte en spijt.
Aan de Thaise kustlijn, waar de zee in fluisterende golven het land raakt, ontvouwt zich een magische wereld. Hier ademt de natuur in eeuwenoude ritmes, verweven met mythen van zeeslangen en verloren monniken. Het is een plek van vergankelijkheid en eeuwigheid, waar het zand verhalen vertelt en de horizon ongrijpbaar blijft, uitnodigend en mysterieus.