In Thailand worden antibiotica uitgedeeld alsof het snoepjes zijn: een pil voor elke kwaal, geen recept nodig. Niemand die nadenkt over de rampzalige gevolgen voor het microbioom of de groeiende resistentie. Terwijl bacteriën sterker worden, wordt de bevolking afhankelijk van pillen die ooit onze laatste redding moesten zijn. Een medicijnfeest met een zwart randje.
Jesse, een jonge backpacker die z’n hart verloor aan Thailand, raakt verstrikt in een wanhopig spel van vrijheid en overleving. Als zijn geld opraakt, neemt hij een gevaarlijke beslissing: hij overvalt een goudwinkel. De ironie? Hij wilde niet terug naar huis, nu zit hij voor vier jaar vast in het land dat hij als z’n thuis zag.
Waarom lijkt de farang in Thailand zo vaak in een huwelijksrace verzeild te raken? Binnen de kortste keren wil hij trouwen, alsof het hem een soort permanent tropisch paradijs garandeert. Is het de romantiek, de culturele verwondering, of gewoon een handig visum? Maar wie betaalt de prijs als de liefde bekoelt en de exit ongemakkelijk blijkt?
Column – De strijd om de blote borsten in Thailand: zonde bij daglicht maar heilig in het duister
Thailand, waar een topless vrouw op het strand paniek zaait, maar waar dezelfde moraalridders ’s avonds zonder blikken of blozen het geld accepteren van hun naakt dansende dochters in de Go-Go bars. Overdag afschuw en schijnheiligheid, ’s nachts bewondering en baht. De dubbele moraal van een natie die leeft op het ritme van ironie en tegenstrijdigheid.
Column – Zwerfhonden de stille getuigen die Thailand bevolken
De straten van Thailand krioelen van zwerfhonden die als stille getuigen het land bevolken. Deze soi dogs zijn overlevers, nomaden zonder vast adres, die hun eigen regels volgen in een wereld waar ze worden getolereerd, maar nooit echt geholpen. In mini-roedels vinden ze bescherming en delen ze het harde leven in een samenleving die hen ziet, maar liever negeert.
In Pattaya geloven mannen dat ze liefde kopen, maar wat ze echt krijgen is een dure illusie. Voor een paar duizend baht wanen ze zich, gewenst, bewonderd, de koning van een fantasiewereld die elke avond opnieuw verkoopt wat niet te koop is. Terwijl zij betalen met hun portemonnee én hun zelfrespect, lacht Pattaya hen stilletjes toe.
Column – Liefde in Thailand is een sprookje met een handleiding
De romantiek met een Thaise vrouw lijkt een droom, maar de werkelijkheid vraagt om aanpassing en zelfreflectie. Waar liefde met de glimlach begint, zijn cultuurverschillen en familiewaarden vaak een harde confrontatie voor de Nederlandse man. Wie écht liefheeft, leert zich aan te passen. Wie dat niet kan, ontdekt snel dat dit sprookje op harde realiteit kan stranden.
Column – De obsessie met wit in het land van de eeuwige zon
In het zwoele Thailand, waar de zon genadeloos brandt, lijkt een lichte huid het ultieme symbool van schoonheid en status. Met humor en scherpe observaties ontrafelt deze column de ondoorgrondelijke Thaise fascinatie voor wit zijn en onthult het de bizarre kant van dit onbereikbare schoonheidsideaal in een land dat allesbehalve wit is.
Column – In Thailand zijn geesten niet slechts folklore; ze zijn dagelijkse realiteit
In Thailand zijn geesten geen sprookjesfiguren; ze zijn huisgenoten met een gebruiksaanwijzing. Van vliegende hoofden met bungelende ingewanden tot dorstige spoken die rode Fanta slurpen, elke Thai houdt het onzichtbare te vriend en zorgt voor een mooi onderkomen inclusief drinken en vermaak. Boeddha is misschien een wijze raadgever, maar het zijn de geesten die de dienst uitmaken, met hun eeuwige dorst naar offers en rituelen in een mysterieuze, duizelingwekkende wereld vol angst en betovering.
Hij dacht de ware gevonden te hebben in een Thaise vrouw die hem ‘darling’ noemde en het gevoel gaf eindelijk écht verliefd te zijn. Maar nu zit hij berooid en verbitterd, met lege rekeningen en een gebroken illusie. Volgens hem zijn alle Thaise vrouwen geldwolven, maar wie kocht hier eigenlijk de droom? En wie betaalt de prijs?
Het jaarlijkse drama herhaalt zich: de armen staan weer tot hun knieën in het water, hun huizen overstroomd, terwijl de rijken hoog en droog genieten van het uitzicht. De Thaise regering doet beloften, maar structurele oplossingen blijven uit. De bevolking slikt de ramp in stilte, alsof het simpelweg hun lot is om telkens weer alles te verliezen.
De eeuwige twist over zomertijd en wintertijd in Nederland is een wonderlijk schouwspel. Elk halfjaar maakt dat ene uurtje een hoop slapende slachtoffers. Terwijl we in Nederland onze biologische klok proberen te redden, kijkt Thailand ontspannen toe. Met slechts één tijd, afgestemd op de zon, bewijst dat land: simpel is soms gewoon beter.
Op Walking Street, het epicentrum van Pattaya’s decadentie, spelen de Russen en Indiase mannen hun eigen rollen in een absurd schouwspel. Terwijl nors kijkende Russen zich door de menigte bewegen, storten groepen Indiase mannen zich met grote verwachtingen in de neonverlichte zondeval. Beiden zoeken iets wat ze waarschijnlijk nooit zullen vinden, en precies dat maakt de show compleet.
Hans, 62 en boekhouder, leeft in een wereld van cijfers en routine terwijl hij droomt van een leven in Thailand vol zon en jonge vrouwen. Toch durft hij de sprong niet te wagen. Gevangen in zijn grauwe bestaan blijft hij vastklampen aan zekerheid, terwijl zijn grote avontuur een fantasie blijft die steeds verder van hem wegglijdt.