Thaise koorts – boekrecensie van Thailandblog.nl
We nemen we het boek: “Het medicijn voor Thaise Koorts” onder de loep. Volgens de schrijvers is het een wegwijzer voor Thai – Westerse relaties.
Een relatie met een Thaise vrouw is net een mijnenveld. Tot deze conclusie kan ik alleen maar komen als ik het zoveelste boek in handen heb over relaties tussen Thaise vrouwen en farang. In dit geval het welbekende boek van de schrijvers Chris Pirazzi en Vitida Vasant.
Sommigen zullen wellicht de Engelstalige versie: “Thailand Fever”, gekocht hebben. De meeste boekhandels in de Thaise toeristenplaatsen hebben het boek op voorraad. De Nederlandstalige versie kun je bestellen op internet.
Kennelijk moeten er eerst boeken volgeschreven worden om vooral, maar wat licht in de duisternis te brengen. En als je een wegwijzer nodig hebt, een soort ‘gebruiksaanwijzing’ voor een Thaise vrouw, dan belooft dat niet veel goeds. Of ben ik nu te cynisch?
Tweetalige uitleg
De bedoeling van de schrijvers is goed. Op de linkerpagina’s staat alles in het Nederlands en op de rechterpagina’s staat dezelfde uitleg in het Thais. Zo is het boek voor zowel de farang als zijn Thaise partner goed te volgen. De beide doelgroepen, de farang en de Thaise vrouw, worden aangesproken en onderwezen in de cultuurverschillen die er zijn. Cultuurverschillen zijn vaak de oorzaak van misverstanden en het begin van relatieproblemen.
Problemen bij gemengde relaties
De inleiding geeft duidelijkheid over de problemen die gemende relaties in Thailand met zich meebrengen:
- Enorme cultuurverschillen
- De grote taalbarrière
- Verschil in welvaart
- Eeuwenoude tradities
- Een bak met vooroordelen
- Bargirls en prostitutie
- Het financiële aspect
Een relatie met een Thai is niet voor iedereen weggelegd
De aap komt al snel uit de mouw en wellicht hadden ze tekst op pagina 36 in koeienletters moeten afdrukken. De relatie met een Thaise vrouw, of een westerse man als je het van de andere kant bekijkt, kan alleen slagen indien beiden bereid zijn open te staan voor de enorme verschillen. Je moet je gaan verplaatsen in een wereld die totaal verschilt van de onze. Vaak zelfs het tegenovergestelde is van onze normen en waarden. Dat vraagt heel veel opofferingsgezindheid, geduld, begrip en liefde.
Dit is gelijk de kernvraag van eeuwigdurende discussies over relaties met Thaise vrouwen. Ben je bereid veel van wat jij geleerd hebt en begrijpt, aan de kant te zetten? Ben je bereid je continu aan te passen aan een totaal andere cultuur? Want in negen van de tien gevallen moet de man zich aanpassen aan de Thaise cultuur en niet andersom. Dat is trouwens niet in het boek te lezen.
Inhoud van het boek
Zoals gezegd gaat het boek in op de (cultuur)verschillen die er zijn tussen Thai en farang, dat zijn er nogal wat. Die verschillen vormen ook vaak de basis voor onbegrip en relatieproblemen. Het feit dat je daar meer inzicht in krijgt kan helpen, maar uiteindelijk zal je er zelf iets mee moeten doen om er echt voordeel uit te halen. Het boek beschrijft veel aspecten die bij ons verbazing zullen oproepen, zoals de preutsheid bij veel Thaise vrouwen. Maar ook de dubbele moraal en de hypocrisie van de Thai. Het belangrijke aspect van gezichtsbehoud komt tevens uitgebreid aan de orde.
Geld, bron van veel problemen
Geld zorgt bijna altijd voor spanningen in relaties. Dat geldt evenzeer voor westerse relaties als gemende relaties met een Thai. Farang bestempelen Thaise vrouwen al snel als geldwolven en andersom worden we gezien als gierigaards.
Thai denken structureel anders over geld dan westerse mensen. Ze budgetteren niet en maken alles op wat ze hebben. Geen prettige gedachte als jij een Thaise vrouw en haar familie moet onderhouden. Voor je het weet ben jij de wandelende geldautomaat. Ook hier is het belangrijk om elkaar te begrijpen en vooral grenzen te stellen.
Zoals je ziet komen er veel onderwerpen aan bod. Eigenlijk blijven er maar weinig onderwerpen onbesproken. We noemen er nog een paar:
- Thaise waarden versus westerse waarden
- Eerbied en respect
- Seks en prostitutie
- De ouders
- De bruidschat (Sinsot)
- Privacy
- Het westen of Thailand, een paradijs?
Wat vindt de redactie van Thailandblog van het boek ‘Thaise koorts’?
Je kunt een boek lezen over autorijden, maar dat maakt je nog geen goed chauffeur. Dat geldt ook een beetje voor dit boek. Het zal zeker voor meer wederzijds begrip zorgen. Maar wanneer je boos bent en emoties de overhand nemen, vergeet je al snel wat in het boek staat. Dan zal je vervallen in iets wat normaal is in het westen, maar onbeleefd en ongewenst in Thailand. Denk bijvoorbeeld aan schreeuwen en handgebaren maken. Het is voor een farang vrijwel onmogelijk om onze cultuur, de gebruiken en onze opvoeding maar even te ‘parkeren’ en altijd maar begrip te hebben voor je Thaise partner of haar familie.
Toch ben ik van mening dat iedereen die een relatie heeft met een Thaise vrouw, dit boek zou moeten lezen. Het geeft, naast inzicht in de verschillen, ook de consequenties van die verschillen aan. Ik denk ook dat je het boek vaker dan één keer moet lezen, omdat je dan gemakkelijker situaties zult herkennen.
Het nadeel van dit boek is dat het uitsluitend uitgaat van fatsoenlijke en eerlijke Thaise vrouwen. De golddiggers, zakkenvullers en oplichters zouden heel blij zijn met een farang die zich aan de spelregels houdt zoals in dit boek beschreven. Helaas zul je ook altijd op je hoede moeten zijn voor profiteurs en vrouwen met slechte bedoelingen. Juist dat soort vrouwen zijn sluw en weten precies wat ze moeten doen om jou in te palmen. Dat heeft niets met naïviteit te maken, maar met het bespelen van gevoelens.
Een relatie onderhouden, of het nu met vrienden is of je partner, is hard werken. Je moet jezelf soms wegcijferen en vaak begrip tonen. Een relatie met een Thaise betekent wellicht twee keer zo hard werken. In het begin is dat leuk, omdat alles nieuw is. Maar als het nieuwtje er van af is zal het veel energie kosten. Denk alleen maar eens aan de vele vooroordelen die er bestaan over Thaise vrouwen. Je zult continu opmerkingen krijgen uit je omgeving. Daar moet je wel mee om kunnen gaan. Ben je zelf niet erg flexibel, geduldig en heb je weinig empathie, dan is een relatie met een Thaise vrouw niet erg verstandig. Het medicijn voor jouw Thaise koorts is dan een koude douche en snel weer naar huis.
Plus +
- Geeft inzicht in de vele verschillen tussen Thaise vrouwen en westerse mannen.
- Beschrijft de basiskennis die ieder farang zou moeten weten.
- Door de Thaise vertaling werkt het boek in twee richtingen.
- Een aanrader voor iedereen die meer wil weten over de achtergronden van zijn Thaise vriendin.
Min –
- Slechte vertaling uit het Engels (waarom niet een vertaalbureau ingeschakeld).
- De praktijk is weerbarstiger dan de theorie.
- Te veel gestoeld op romantiek en goede bedoelingen van beide kanten.
Herplaatst bericht
Over deze blogger
-
Bekend als Khun Peter (62), woont afwisselend in Apeldoorn en Pattaya. Al 14 jaar een relatie met Kanchana. Nog niet gepensioneerd, heb een eigen bedrijf, iets met verzekeringen. Gek op dieren, vooral honden en muziek.
Genoeg hobby's, maar helaas weinig tijd: schrijven voor Thailandblog, fitness, gezondheid en voeding, schietsport, ouwehoeren met vrienden en nog wat eigenaardigheden.
Lees hier de laatste artikelen
Thailand algemeen19 november 2024Minister van Volksgezondheid kondigt maatregelen aan tegen alcoholgebruik tijdens Nieuwjaar 2025
Thailand algemeen19 november 2024Goudkoorts: stijgende baht-prijzen trekken investeerders aan
Thailand met kinderen19 november 2024Bangkok tip: SEA LIFE Bangkok Ocean World (video)
Bezienswaardigheden19 november 2024Siriraj Medical Museum in Bangkok (video)
Het gekke is wel dat je in een mijnenveld als je mis stapt meteen wordt afgestraft. De kans op een mis stap is veel te groot. Er is geen middenweg. Dus waarom überhaupt kiezen om het mijnenveld in te lopen? Dan moet je toch wel goed gek zijn of niet?
Maar je hebt gelijk…. eenmaal in het mijnenveld moet je niet klagen…. mits je wist dat je je in een mijnenveld begaf. maar zoals bij elk mijnenveld ontdek je dat veel te laat.
Ik heb een kennis in Thailand wonen die een relatie heeft met een Thaise. Daar heeft hij een kind mee. Ze wonen leuk en de kosten van het huishouden komen volledig voor rekening van mijn maat. Daaronder ook begrepen een ziektekostenverzekering voor het gezin.
Waarom er steeds getrouwd moet worden laat zich al snel raden. Duidelijk mag zijn dat het initiatief daartoe steeds van de vrouw en haar achterban uitgaat. Je kan natuurlijk ook samenwonen en loopt zo’n relatie stuk, dan is de afwikkeling daarvan veel eenvoudiger dan bij een huwelijkse relatie. Veelal wordt er getrouwd met een dame die 1 of meerdere kinderen heeft uit een vorige (huwelijkse) relatie. Ze zijn ook vaak de 30 gepasseerd, dus nog ruimschoots binnen de houdbaarheidsdatum. En ze willen ook altijd voor Boedha trouwen, terwijl zij in de voorliggende periode los van god en gebod hebben geleefd.
Waarom zij hiervoor gaan is duidelijk. Ze gaat, daartoe kennelijk mede aangestuurd door de familie, weer voor een “simsot”. Voor de farang die hiermee niet is opgegroeid en in zijn thuisland partners heeft gehad die ook een eigen inkomen hadden, weet dan niet wat hem overkomt. Voor moeders van de partner moet er goud op tafel komen en voor vaders vaak een buffel. Daarnaast willen de ouders een maandelijkse toelage, dochterlief valt immers weg als inkomstenbron.
Mijn maat heeft hieraan niet meegewerkt en geen simsot betaald. Houd je dochter maar, zei hij tegen de ouders die toen (zakelijk) op bezoek waren. Tien anderen voor haar in de plaats. En tegen het meisje, en jij mag ook gelijk met je ouders vertrekken. Jullie mogen blij en dankbaar zijn, dat ik jullie dochter een verzorgd en fatsoenlijk leven in het vooruitzicht stel. Wat ik er van heb begrepen is dat zij behoorlijk zijn geschrokken van de reactie van mijn maat en uiteindelijk eieren voor hun geld hebben gekozen. Dit stel is nog steeds bij elkaar en voor zover ik het kan beoordelen zijn ze redelijk gelukkig met elkaar. Mijn maat heeft de touwtjes strak in handen en stuurt zo en af en toe wel wat geld naar de ouders van zijn partner. Kijk, zo kan het ook.
Weer een al gemeenplaatsen. De vele vrienden die ik heb, getrouwd met Thaise in Europa of in Thailand wonende, zijn vrijwel allemaal getrouwd omdat hij het wilde. Niemand maar dan ook niemand (Vrienden in Nederland Belgie, Zwitserland, Duitsland en Denemarken)inclusief ik zelf kwam het in zijn hersens op een simsot te betalen, is ook in geen enkel geval gevraagd (wellicht wel in een enkel geval door een familielid op gehoopt).
Ook werkt van elk stel de vrouw keihard mee voor de kost.
Van 10 stellen zijn er misschien 4 voor Boedha getrouwd (omdat het nu eenmaal zo hoort en het feest zo gezellig is, net als voor de katholieke kerk in Nederland), dus via de tempel. Alle andere bij de gemeente of, zoals ik, gezellig thuis in eigen tuin met de gemeenteambtenaar voor een paar tientjes thuis laten komen.
En dat allemaal in de Isaan,waar alle vooroordelen over gaan.
Overigens is de afwikkeling van een huwelijk, zoals jij het noemt, hier wel heel erg makkelijk op te losen je stapt op, loopt ff langs de gemeente en zegt dat je gescheiden bent. Vaak binnen een kwartier geregeld. Niks geen alimentaties. Wel ff zorgen dat je je huis goed geregeld hebt. Of je zo’n etterbak wilt zijn is weer een tweede.
En die maat van je die haar “ook maar gelijk met ouders wilde laten vertrekken” moet wel erg van haar hebben gehouden. Binnen een echte relatie kan je samen alles bespreken ook hoe je met lastige schoonouders om moet gaan.
Denk dat zij helemaal niet blij hoeft te zijn , maar juist hij, dat ze zo’n vent uberhaupt nog wil.
En .., als je aan al die oude gewoonten hier nog mee wilt doen dan zijn er beslist a.s schoonouders genoeg te vinden die graag hun hand ophouden.
Als je duidelijk maar met een beetje meer respect laat weten, joh we houden van elkaar, en onze centjes hebben we nodig voor ons eigen gezinnetje en trouwen willen we toch met of zonder jullie zegen, dan zul je zien dat iedereen van harte meewerkt.
Hooguit zullen er a.s schoonouders zijn die even een bedrag bij een goed familielid te lenen om dat op de trouwdag in het geldboompje te hangen, om niet af te gaan bij de buren, en het bedrag dan een dag later weer terug betalen.
En ja waarom zou je later, als je huwelijk goed loopt en je blijkt een paar welliswaar arme maar toch o zo aardige schoonouders te hebben, die dan af en toe toch niet even te helpen.
Ferdinand, beschrijft hoe veel relaties er echt aan toe gaan. Respect voor elkaar en alles bespreekbaar houden en maken moet een basisgegeven zijn.
Maar hoe sommige “relaties” dat in praktijk brengen is me een compleet raadsel. Dikwijls zie ik in mijn (gelukkig) wijde buurt, koppels, al dan niet getrouwd, onder welke vorm dan ook, die zelfs elkaar niet verstaan!!! De vrouw in dit geval, enkele woorden Engels en hij, alleen maar verliefd…. Hoe kan je zo communiceren? Daarna zijn het juist deze lui, die alleen maar verzuurde reacties over het moeizaam verloop van hun “relatie” met een Thaise partner klagen.
Vind het een goed boek, er staan toch voor zowel de thai als de nederlanders best goede tips in. Noem het een wel een soort van gebruiksaanwijzing. Oftewel deel 1 voor beginners. Deel 2 is voor de praktijkleer en niet te koop.
Kun je deel 1 niet volgen, kom je aan deel 2 niet terecht is mijn mening.
Ook voor je thaise vriendin kan het wel eens handig zijn om die witneus te kunnen snappen en enkele vooroordelen over een farang maar is in de prullenbak te kieperen.
Vooroordelen waarvan zij bijvoorbeeld ook maar mee word opgezadeld door familie etc.
en zelf niet beter weet maar wel heel veel last van kan hebben.
En dat last gaat dan bijna altijd over het geld.
Niet alleen voor de vriendin zelf, maar om haar familie en achterban dat ook maar is te laten (voor)lezen. kan ze toch met een simpel boekje de druk op haar schouders verleggen.
Voor een thaise relatie zul je toch in hun cltuur moeten verdiepen en vice versa.
Ik wou dat ik het boek voordien had gelezen voor ik mijn vriendin leerde kennen, maar het schijnt dat je nooit te oud bent om te leren.
Het grappigste tot nu toe vind ik dat mijn vriendin de nuttige rare dingen van de farang gebruiken er uit haalt en voor haar zelf gebruikt.
Allen het gedeelte over de bargirls kon ze niet waarderen
Ik vind dat er ontzettend veel ophef wordt gemaakt over te verwachten problemen door cultuurverschil tussen de farang en zijn Thaise vriendin/vrouw , of dat het verschil in karakter er helemaal niet toe zou doen.
Als ik er op terug kijk, dan denk ik dat ik destijds in Nederland met mijn inmiddels overleden vrouw meer problemen heb gekend door het grote verschil tussen onze karakters, dan dat ik nu problemen heb met verschil in cultuur met mijn Thaise vrouw, waar ik nu toch ook al weer ruim 7 jaar mee ben getrouwd.
Natuurlijk zijn er verschillen tussen beide culturen, maar ik heb er nog nooit een boekje voor nodig gehad, om ondanks onze verschillen in achtergrond, een gelukkige relatie met mijn vrouw te kunnen opbouwen.
Misschien komt dat wel omdat dat ik een ” ouwe knakker” ben en mijn vrouw ook veel begrip op kan brengen voor die rare farang.
Wie heeft er nu een boek nodig? Ze kunnen me wat met die boeken over relaties, vrouwen, mannen, beter seks, ruzies etc. en dus ook over thaise vrouwen. Elk persoon is anders, de cultuur en persoonlijkheidsverschillen zijn vast de overkomen als de klik er is en beide zich gewoon inzetten om de relatie te doen slagen: respecteer elkaar, praat met elkaar en wees het eens dat je niet altijd samen op 1 lijn kunt of wilt zitten.
Ik denk dat karakter uiteindelijk de doorslag geeft of de relatie een succes wordt of niet. En communicatie uiteraard.
Zeg nou zelf wat heb je aan tips als “raak een thai niet op het hoofd aan” (behalve als je een (intieme) relatie met ze hebt) en “wijzs niet met je voeten naar een persoon of voorwerp”. Doen Nederlanders dit wel? Lijkt mij niet.
Nee, al die boeken zijn aan mij niet besteed. Aan een blog zoals deze, en forums (als je specieke vragen hebt) heb je veel meer! Naast natuurlijk gewoon over dingen praten met je partner, famile, vrienden e.d.
Goh wat een verstandige reactie 9 jaar geleden al zeg ik het zelf. 55 Toen ik die reactie schreef had ik het boek nog niet gelezen en had ik wel een vriendin maar woonde nog niet samen. Een paar jaar geleden heb ik dit boekje toch ergens ingezien om te kijken wat het nou te vertellen had. Heb heel veel moeten lachen en mijn hoofd moeten schudden. Ik kreeg de indruk dat het boek sterk geschreven was vanuit het standpunt van een ‘echte’ Amerikaan en een Thaise geboren minstens voor 1970. Bijna alle scenarios van ‘de man’ herkende ik mij niet in en leken mij ook niet van toepassing op de mannen die ik verder ken. Hetzelfde wat betreft de vrouw, ik heb een paar hele mooie jaren samen mogen wonen met mijn lief. Het perspectief van de daar beschreven vrouw herkende ik mijn vrouw en menig andere Thaise dame ook niet in.
Waar moest ik dan om lachen?
De Thai in het boek worden nogal conservatief afgeschilderd: tonen geen emotie in het openbaar, maakt ze oncomfortabel. Vinden orale seks een vreemd idee en zouden niet gewend zijn dat je bij een goede vrijpartij je probeert je partner goed te plezieren. Ken natuurlijk ook Nederlandse vrouwen die klagen dat de man hup-hup als een konijn e op wil en na de daad zich omdraait en gaat slapen. Die mannen zijn er zeker. Maar ik heb met mijn lief en haar vriendinnen ook wel eens over liefde en seks gepraat. Zo slecht zag dat er niet uit kreeg ik de indruk want de man hield gewoon rekening met de wensen van de vrouw. Vroeg mijn lief dus of ze gelukkig was met haar ex (vriendje van de universiteit), ze had niks te klagen op alle gebieden maar toen hij plots begon te roken vertelde ze dat of de sigaret de deur uit ging of hij. Hij bleef roken en dat was de reden om het uit te maken.
Wat is er goed aan het boek?
Ergens op de helft staat het advies dat je vooral moet praten, niet zo snel oordelen, je in de ander proberen te verplaatsen. Of iets dergelijks. Nou dat is eigenlijk het enige advies wat je nodig hebt denk ik.
Wat doen die relaties waar het stroef loopt fout? Ik denk dat het vooral de insteek is ‘een buitenlandse man/vrouw is totaal anders, die gaat mij gelukkig maken ook al kan ik sommige dingen onmogelijk begrijpen omdat hun wereld zoooo anders is’. Neem je gewoon de tijd om te observeren, niet meteen de oordelen, te denken dat jouw manier de enige weg is, stel je vragen en probeer je de ander te begrijpen dan kan je haast alles aan. Als de wil er maar is om je in de ander proberen te verplaatsen. Dan zie je vooral de overeenkomsten, dezelfde kern waarden qua respect, liefde, genegenheid, de wens voor zekerheid (dak boven het hoofd, geen financiële zorgen) enzovoort. Met diezelfde eind doelen kun je samen praktisch alle hobbels en bergen overwinnen mits je niet het type ‘my way or the high way’ bent.
Misschien dat het boekje nuttig is als je wat hulp nodig hebt met proberen je in anderen te verplaatsen, maar de beelden zijn wel erg zwart wit en met een ouderwets Amerikaans vs Thaise blik. Dan zul je denk ik het na het lezen van het boekje nog moeilijk hebben als het je nog steeds niet lukt om flexibel en zonder oordelen naar nieuwe situaties te kijken. Dus ben ik het nog steeds eens met mijn conclusie van toen: als je een boekje nodig hebt om je relatie in goede banen te leiden dan ga je het nog heel moeilijk krijgen ben ik bang. Beter praat je met je partner, vrienden enzovoort over waar je mee worstelt, zonder allerlei jij bakken.
Ik moet zeggen dat ik veel aan het boek gehad heb voor mijn relatie.
En nu denk…..soms te licht genomen.
Er is – voorzover ik kan zien en horen van mijn mannelijke Thaise collega’s – een groeiende groep goed opgeleide Thaise vrouwen van middelbare leeftijd die op zoek zijn naar nieuw geluk. Deze Thaise vrouwen zijn vaak teleurgesteld in hun eerste huwelijk met een Thaise man (drinken, huiselijk geweld, overspel) en kunnen door hun leeftijd (35-50 jaar) geen Thaise partner meer vinden, als ze dat al zouden willen. Vele van hen spreken redelijk tot goed Engels en zijn door reizen in het buitenland ook wel meer cosmopolitisch dan de spreekwoordelijke ex-bargirls uit de Isan. Het zijn wellicht niet de supersexy uitziende dames uit de Isan (waarvoor een deel van de expats toch altijd vallen) maar veel betrouwbaarder en begrijpender.
Ik ben getrouwd met een Thaise die meer geld per maand verdient dan ik, er is nooit over sinsod gesproken zelfs, ze reist af en toe voor zaken naar Europa en het midden-oosten en dat ik nog steeds een deel van mijn salaris betaal als alimentatie voor mijn dochters in Nederland was voor haar een groot pluspunt. Eindelijk een verantwoordelijke man/vader.
Waar is dit boek op Phuket te koop
groet Tom
In ieder geval bij de B2S in Central Festival.
Daar heb ik er een paar gekocht als cadeau.
(Het ging dan trouwens wel om de Engelstalige variant.)
Aardig boek om eens door te lezen, maar absoluut geen must. Ik herken noch mijn Thaise partner noch mijzelf in alle stereotyperingen en generalisaties. Qua psychologie is de mens universeel, daarin zijn geen wezenlijke verschillen. Natuurlijk zijn er cultuurverschillen en het is zaak daar een gevoeligheid voor te hebben. Dat zal niet voor iedereen makkelijk zijn, maar ik ervaar het juist als verrijking. Overigens is mijn partner een ladyboy. Daarover gelden de stereotyperingen en vooroordelen nog eens in het kwadraat. Zij is voor mij het levende bewijs dat het niet goed is om te generaliseren. Ik heb geleerd zo snel mogelijk te vergeten wat er in het boek staat.
Leuk! Ik heb al 15 jaar een Thaise man als partner. Een Sinsot kennen we niet en zijn schoonfamilie vraagt ons welhaast niets (misschien gewoonweg omdat ik financieel bij niets in de aanbieding heb). Cultuurverschillen, andere normen waarden en filosofie over het leven. Is dat niet juist het boeiende en het uitdagende aan een relatie? Enfin wij hoeven ons in elk geval geen zorgen te maken. Over ons vond ik nog geen Thaise koorts-boeken. Net zoals het begrip een ‘Thaise vriend’ in deze of soortgelijke topics niet lijkt te bestaan . We are the happy few, nee toch
Leuk! Ik heb al 15 jaar een Thaise man als partner. Een Sinsot kennen we niet en zijn schoonfamilie vraagt ons welhaast niets (misschien gewoonweg omdat ik financieel niets in de aanbieding heb). Cultuurverschillen, andere normen waarden en filosofie over het leven. Is dat niet juist het boeiende en het uitdagende aan een relatie? Enfin wij hoeven ons in elk geval geen zorgen te maken. Over ons vond ik nog geen Thaise koorts-boeken. Net zoals het begrip een ‘Thaise vriend’ in deze of soortgelijke topics niet lijkt te bestaan . We are the happy few, nee toch
Ik zou ook graag willen weten of en waar dit boek te koop is in Bangkok !!
Bij voorbaat bedankt…..
De Nederlandse versie is te koop via de website http://www.thailandfever.com. Levering voor Thailand vindt plaats vanuit Chiang Mai. In Bangkok is de engelstalige versie te koop bij de grotere boekhandels.
Wat een onzin weer een handboek voor de Thaise vrouw man man
Een bruidsschat betalen is normaal dat moet een Thaise man ook doen
Ik heb dat ook gedaan ik ben getrouwd voor nog geen 2000 euro dat was feest en bruidsschat
Probeer dat maar is in Nederland mijn vrouw zorgt voor haar familie dat is normaal in Thailand
Haar ouders hebben mij nog nooit om een euro gevraagd
Toen ik haar leerde kennen meteen uitgelegd dat ik niet rijk ben en dat alles heel duur is in Nederland
Als je laat zien wat er binnen komt maar ook wat er uit gaat dan snappen ze vanzelf dat je niet iederekeer kan helpen dan vertel ik ook wil je dat ik je help en later terug kom of dat ik spaar en snel terug kom
Antwoord is altijd het zelfde no i want you come back soon
Ik denk dat wanneer meer mensen een “gebruiksaanwijzing” zouden lezen alvorens in het diepe te duiken, veel problemen al voorkomen konden worden. Dan geldt er natuurlijk ook dat je hier in Thailand altijd moet beseffen dat JIJ de buitenlander en cultuurvreemde bent. Maar juist ook daardoor is het goed te beseffen dat je niet alles met je laat doen wat er zo van buitenlanders verwacht wordt.
Wij zijn, ondanks het geloof van vele (arme) Thaise families, niet de wandelende ATM en de oplossing voor al hun problemen. Maar het ligt vooral aan je Thaise partner daar voor je eigen belangen op te komen. De druk is groot van de kant van de familie en neemt nooit af.
Het boekje helpt wel jou en je partner dingen duidelijk op te stellen voor jezelf en je schoonfamilie…
Ik vond het boekje leuk en interessant en heb dan ook datgene eruit gepikt dat in onze situatie goed was. Het richt zich vooral op Amerikaanse karaktertrekken, vind ik, maar dat kun je dan uitleggen, dat niet iedere Farang zo is en jezelf ook niet alle trekjes hebt die erin beschreven worden.
Ik ben heel gelukkig met het boek. Kan het iedereen aanraden.Met name omdat het op de ene pagina de nederlandse tekst en dus omscjhrijving geeft en op de daar tegenover liggende pagina inhoudelijik hetzelfde maar tekstueel soms wat anders de thaise tekst.
Het belangrijkste bij het gebruik van het boek zijn twee punten.
ten eerste: je gaat in elk geval begrijpen wat er echt verschillend is VOOR ONS !! . Je weet dus wat je te wachten staat en waar je je over moet beraden. Voordat je ergens over gaat denken moet je immers eerst goed begrijpen wat het probleem is. Dat is de functie van dit boek.
ten tweede. Eigenlijk het omgekeerde. Het verklaart aan je thaise partner wat er bij ons anders is. En dat dat bij ons dus de gewoonte is. Opnieuw: dat maakt het voor haar ook begrijpbaar.
Simpel voorbeeld: ik, wij, vinden het heel prettig af en toe gewoon op ons eentje iets te doen. Wat rondneuzen, wat rondfietsen oid. Voor de thai is dat wat ongebruikelijk. Ze zijn echt groepsmensen. Altijd met velen. Met hulp van het boek kun je duidelijk maken dat het geen afwijking van jou is maar dat het gewoon iets in onze volksaard is.
Dus, samenvattend: ik vind het boek uitstekend omdat het voor beide partijen duidelijk maakt wat onze verschillen zijn en waarover dus gepraat dient te worden. Het is immers niet zo dat alleen wij ons dienen aan te passen. Beiden doenen wat op te schuiven. Succes met deze excercitie !!
Ik heb dit boek ook ooit gekocht. Ik was toen gehuwd met mijn ex vrouw. Die relatie was er zo één waarbij er vanaf dag één geprofiteerd werd. Er was veel geheimdoenerij en geld was altijd de hoofdzaak. Voorzichtigheid is aangewezen. Er zijn vrouwen die sluw zijn en je manipuleren. Wanneer je dit zelf hebt meegemaakt, dan zou je gaan veralgemenen en zal je misschien Thailand gaan verwensen. Ik heb dit niet gedaan en ben terug op zoek gegaan naar een Thaise dame. Ik heb deze gelukkig gevonden. We wonen nu samen in België en hebben ondertussen een zoontje. Om op het boek terug te komen. Bij mijn eerste relatie zocht ik steeds info in boeken zoals Thailand fever. Maar in mijn huidige relatie hoef ik zo een boek niet te lezen. Over de sinsod, wij zijn gehuwd in Thailand, in Buriram, de Isaan. Ik moest ook een sinsod betalen, zowel geld als goud. Het werd in een grote schaal getoond aan de familie zodat iedereen dit kon zien. Maar na het huwelijk werd alles teruggegeven. Bij mijn vorige relatie was dit anders en heb dit nooit terug gezien. Mijn conclusie is, wanneer je relatie goed is heb je dit boek niet nodig, toch is het wel interessant om de culturele verschillen te leren kennen uit beide landen.
Leuk boekje, je moet het echt lezen.
Mijn thaise vrouw (we wonen al jaren definitief in Thailand) heeft het ook gelezen en moest net als ik lachen, nogmaals leuk: “Thai Fever”.
Kan het zijn dat dit al een oud boekje, zo’n kleine 10 jaar?
Link/bestelling werkt niet
Ik heb ooit dit boek ingekeken, maar ik herkende mij er totaal niet in en het links laten liggen. Teveel algemene dooddoeners over hoe de falang is.